เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ - บทที่ 87 คำบรรยาย

เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์ บทที่ 87 คำบรรยาย

ไม่เพียงแต่แอเรียนจะสามารถกลั้นน้ำตาได้ แต่เธอยังยิ้มได้อีกด้วย เธอกลัวว่าน้ำตาของเธออาจนำโชคร้ายมาสู่งานหมั้นของวิล ดังนั้นเธอจึงพยายามอย่างเต็มที่ที่จะยิ้ม …

อย่างน้อยคู่หมั้นของเขาก็น่ารักมาก เธอเป็นคู่ที่เหมาะสมสำหรับครอบครัวซีวาน เธอหวังว่าเขาจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุข

ราวกับถูกดึงโดยพลังที่มองไม่เห็นบางอย่าง วิลจ้องมองไปที่แอเรียน รอยยิ้มของเขาจางลงทันที ประกายแวววาวในดวงตาของเขาตื่นตระหนกทันทีด้วยความเศร้า

เขาหลับตาลงเป็นเวลาสองวินาทีก่อนที่แอเรียนจะรีบมองไปทางอื่น เธอไม่กล้าสบตาเขา

“แอริ” ทิฟฟานี่กัดฟันอย่างโกรธ ๆ “ ถ้าฉันเข้าใจผิดชุดเจ้าสาวของวิลก็เป็นหนึ่งในงานออกแบบของเธอ มาร์ค เทรมอนต์ นั้น… โหดร้ายเกินไปแล้ว!”

ในที่สุดแอเรียนก็สังเกตเห็นสิ่งนี้เมื่อเธอชี้ให้เห็น มันเป็นเรื่องจริง ตอนแรกเธอคิดว่ามาร์คพาเธอไปงานแฟชั่นโชว์เพราะงานออกแบบของเธอจะจัดแสดง บังเอิญเขาพาเธอไปทานอาหารเย็นที่ ไวท์ วอเตอร์ เบย์ คาเฟ่ เธอยังไร้เดียงสาพอที่จะคิดว่านั่นเป็นเพียงเพราะมันเป็นวันครบรอบของพวกเขา ดูเหมือนว่า… เขาต้องการให้เธอจดจำการออกแบบชุดแต่งงานของเธอและอาหารมื้อเย็นนั้นก็ไม่สะดวกสบายนัก…

มันเหมือนกับว่ามาร์ค เทรมอนต์… กลวิธีของเขายอดเยี่ยมเช่นเคยทำให้เธอออกแบบชุดแต่งงานให้กับคู่หมั้นของวิล ซีวาน และบังคับให้เธอเห็นด้วยตาของเธอเอง

ไม่รู้จักเธอ แผนของมาร์คไม่ได้หยุดเพียงแค่นั้น ทุกคนทราบดีถึงความสัมพันธ์ของเธอกับวิลในปีนั้นแม้แต่คู่หมั้นของวิลก็ไม่ได้ถูกปกปิด ไม่เพียงแต่เธอไม่ปฏิเสธชุดแต่งงานเท่านั้น แต่เธอยัง “ใจดี” เชิญเธอซึ่งเป็นนักออกแบบชุดแต่งงานขึ้นไปบนเวทีเพื่อกล่าวคำบรรยายให้กับคู่รักที่มีความสุข

ทิฟฟานี่ใกล้จะระเบิด “อย่าทำเลยแอริ… ออกไปเดี๋ยวนี้!”

แอเรียนก้มศีรษะลงและหายใจเข้าลึก ๆ เมื่อเธอเงยหน้าขึ้นอีกครั้งรอยยิ้มที่ไร้ที่ติก็ฉาบอยู่บนใบหน้าของเธอ

เธอสวมหน้ากากที่เจ้าเล่ห์ที่สุดต่อหน้าฝูงชนที่คาดหวังว่าจะได้โชว์ดี ๆ

เธอก้าวไปข้างหน้าอย่างสบาย ๆ และรับไมโครโฟนจาก เวนดี้ กาเลน่า คู่หมั้นของวิล เธอไม่ได้มองไปที่วิล “ดิฉันรู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เห็นการออกแบบของดิฉันที่นี่ ในฐานะเพื่อนเก่าของคุณ ฉันขอให้คุณมีความสุข”

จู่ ๆ วิลก็ดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนของเขา และกลั่นความรู้สึกของเขาเข้ามาในอ้อมกอดนี้มากเกินไป “ฉันขอให้เธอมีความสุขเช่นกัน…”

เวนดี้อยู่ใกล้มากและมองเห็นความเจ็บปวดในสายตาของวิลได้ชัดเจนที่สุด เธอจะไม่รู้สึกทรมานกับสิ่งนี้ได้อย่างไร?

การกอดนั้นกินเวลาเพียงห้าวินาทีและเป็นเรื่องปกติเหมือนกับการกอดอื่น ๆ แอเรียนยื่นไมโครโฟนให้กับบาทหลวงจากนั้นเดินกลับเข้าไปในฝูงชนโดยไม่ลังเล

สายตาของมาร์คติดตามเธอตลอดเวลา เขาเม้มริมฝีปากและนิ่งสนิท

แจ็คสันที่อยู่ข้าง ๆ เขาพูดแบบติดตลกว่า “มาร์ค ฉันเพิ่งรู้ว่า จู่ ๆ แอเรียนก็กลายเป็นเหมือนนายมาก เป็นนักแสดงที่มีฝีมือ ไม่อาจหยั่งรู้ได้”

มาร์คไม่ตอบกลับและเดินตรงไปที่แอเรียน แจ็คสันกังวลเล็กน้อยเขาจึงตามมาร์คไปพร้อมกับเอริก

ทิฟฟานี่สังเกตเห็นทั้งสามคนกำลังมุ่งหน้ามาหาพวกเธอ การแสดงออกของเธอกลายเป็นร่มเงาที่น่าสยดสยองในทันที เธอยืนอยู่ตรงหน้าแอเรียนทันทีและปกป้องเธอ “คุณทำมันเสร็จแล้วเหรอ มาร์ค เทรมอนต์? คุณได้รับสิ่งที่คุณต้องการแล้ว ฉันสงสัยว่าทำไมแอริต้องทนทุกข์กับ ‘พี่ชาย’ อย่างคุณมากมายในโรงเรียน… และตอนนี้ฉันรู้แล้ว ความอ่อนโยนของคุณจะมอบให้กับสิ่งของทุกอย่างในโลกเท่านั้น ยกเว้นเธอ คุณไม่เหมาะสมที่จะเป็น ‘พี่ชาย’ ของเธอและไม่เหมาะที่จะเป็นสามีของเธออย่างแน่นอน!”