เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此] - บทที่ 1386 อัปเกรดระบบ

ตอนที่ 1,386 อัปเกรดระบบ

บุรุษหนุ่มร่างผอมสูงหน้าตาหล่อเหลาผู้นี้มีนามว่าเซียวอวี้ เป็นบุตรชายจากตระกูลใหญ่ในเมืองเยี่ยเฉิง และขึ้นชื่อลือชาในเรื่องการเป็นเทพเจ้านักสู้

ไม่ว่าเซียวอวี้ไปที่ใด ก็จะต้องเกิดการต่อสู้ทำลายล้างขึ้นที่นั่น

นอกจากเขาจะเป็นผู้แก้ปัญหาในหลายสถานการณ์แล้ว

เซียวอวี้ยังเป็นผู้ที่ชำนาญการกำจัดตัวปัญหาอีกด้วย

แม้ภายนอกบุรุษหนุ่มจะมีลักษณะเป็นคุณชายเจ้าสำอาง แต่ฝีมือการต่อสู้ของเขานั้นค่อนข้างดุดันอำมหิต กล่าวได้ว่าเป็นหนึ่งในนักรบที่เก่งกาจที่สุดของเมืองเยี่ยเฉิง

“เป็นข้าน้อยเองขอรับ ไม่ทราบว่าท่านผู้พิทักษ์วิหารต้องห้ามมีนามสูงส่งอันใด?”

หลินเป่ยเฉินตอบพลางล้วงป้ายที่ใต้เท้าเหลียนมอบให้ออกมา

“ข้ามีนามว่าเซียวอวี้ ได้รับคำสั่งจากใต้เท้าเหลียน ให้มารอคอยผู้ชนะคนใหม่อยู่ที่หน้าประตูวิหารต้องห้ามขอรับ”

เซียวอวี้กล่าวตอบด้วยน้ำเสียงสุภาพ “เพราะฉะนั้น ข้าจึงมารอท่านอยู่ที่นี่”

“หืม?”

หลินเป่ยเฉินหัวใจกระตุกวูบ “พวกท่านจะเข้าไปข้างในพร้อมกับข้าน้อยด้วยหรือ?”

หากเป็นเช่นนี้ ก็จัดการยากแล้วสิ

การดำเนินตามแผนในวิหารต้องห้ามคงไม่ใช่เรื่องง่ายเสียแล้ว

แต่โชคดีที่เซียวอวี้ส่ายศีรษะตอบกลับมาว่า “พวกเราจะรอท่านอยู่ข้างนอกขอรับ”

ถ้างั้นก็แล้วไป

หลินเป่ยเฉินถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก

เด็กหนุ่มก้าวเดินขึ้นบันไดไปยืนอยู่หน้าประตูทางเข้าวิหารต้องห้าม หลังจากนั้นก็สูดหายใจลึก ๆ กำลังจะก้าวเท้าเดินเข้าไปด้านใน…

‘ติ๊ง!’

‘ระบบตรวจพบการอัปเดตแพตช์ใหม่’

‘ต้องการอัปเดตเลยหรือไม่เจ้าคะ?’

เสียงของผู้ช่วยส่วนตัวอัจฉริยะเสี่ยวจี้ดังขึ้นในหัว

ระบบโทรศัพท์กำลังจะได้รับการอัปเดต

หลินเป่ยเฉินตื่นเต้นเล็กน้อย

“เป็นตอนนี้เองสินะ…”

การที่เขาสามารถคว้าตำแหน่งผู้ชนะในการแข่งขันค้นหาเทพเจ้าหน้าใหม่ ณ หุบเหวโหยหวน ถือเป็นการสร้าง ‘ความสำเร็จครั้งยิ่งใหญ่’ และนั่นก็ทำให้โทรศัพท์มือถือทำการอัปเกรดระบบเป็นของรางวัลตอบแทน

คำถามเดียวก็คือเขาควรอัปเกรดก่อนเข้าวิหาร หรือว่ากลับออกมาจากวิหารแล้วค่อยอัปเกรดดี?

หลินเป่ยเฉินใช้เวลาคิดอยู่อึดใจใหญ่ สุดท้ายก็หันมาถามเซียวอวี้ว่า “นักรบเซียว การเข้าสู่วิหารต้องห้ามในครั้งนี้ มีระยะเวลาจำกัดหรือไม่?”

เซียวอวี้ยิ้มเล็กน้อยก่อนตอบว่า “คุณชายจะเข้าวิหารเมื่อไหร่ก็ได้ขอรับและจะอยู่ในนั้นนานเท่าใดก็ได้เช่นกัน”

“หากเป็นเช่นนี้…”

หลินเป่ยเฉินพลันย่อกายลงนั่งขัดสมาธิหน้าประตูทางเข้าวิหารต้องห้ามหน้าตาเฉยพร้อมกับกล่าวว่า “เพื่อเป็นการแสดงความเคารพต่อบรรดาเทพเจ้าทั้งมวล ข้าน้อยอยากจะปรับระดับพลังในร่างกายก่อนสักครู่ นี่เพื่อเป็นการชำระจิตใจให้สะอาดหมดจดขอรับ”

“ไม่มีปัญหา”

เซียวอวี้พยักหน้ายิ้มรับ

และโบกมือออกคำสั่งให้ผู้ติดตามของตนเองล่าถอยออกไปคุ้มกันรอบบริเวณ

ตัวเซียวอวี้เองก็ถอยห่างออกไปเล็กน้อยเช่นกัน

หลินเป่ยเฉินออกคำสั่งอยู่ในใจว่า

‘เสี่ยวจี้ เสี่ยวจี้ อัปเดตได้เลย’

เขาเลือกที่จะอัปเกรดระบบก่อนเข้าสู่วิหารต้องห้าม

แอปพลิเคชันที่เกี่ยวข้องก็จะได้รับการอัปเดตไปด้วย

นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นเป็นปกติ

ดังนั้น เมื่อกดอัปเดตระบบแล้ว การเข้าสู่วิหารต้องห้ามหลังจากนี้อาจจะเกิดประโยชน์อย่างไม่คาดคิดก็เป็นได้

‘การอัปเกรดระบบต้องใช้อัตราการโอนถ่ายข้อมูล 60 GB กรุณาตรวจสอบระดับแบตเตอรี่ของท่านให้พร้อมสำหรับการใช้งาน และหลีกเลี่ยงการปิดเครื่องโดยเด็ดขาด… ต้องการอัปเกรดระบบเลยหรือไม่เจ้าคะ?’

เสียงของเสี่ยวจี้ผู้ช่วยส่วนตัวอัจฉริยะดังขึ้นในหัวอีกครั้ง

หลินเป่ยเฉินยอมจ่ายศิลาบูชาสิบก้อนเพื่อชาร์จแบตเตอรี่ให้เต็ม

จากนั้นจึงกดเริ่มต้นการอัปเกรดทันที

ความรู้สึกเสียวซ่านที่คุ้นเคยกลับคืนมา

พลังศักดิ์สิทธิ์ถูกรีดเค้นออกจากร่างกายอย่างหนักหน่วง โดยเฉพาะจากช่วงเอวของเขา

หลินเป่ยเฉินหน้าแดงระเรื่อ เหงื่อตก หายใจถี่เร็ว ร่างกายสั่นเทาเล็กน้อย

เซียวอวี้ยืนมองด้วยสีหน้าเรียบเฉย

กาลเวลาผ่านไป

ครึ่งชั่วยามให้หลัง

หลินเป่ยเฉินส่งเสียงครางจากในลำคอแผ่วเบา

หลังจากนั้น เด็กหนุ่มจึงเป่าปากออกมาด้วยความโล่งอก

“วู้… ในที่สุดก็ดาวน์โหลดเสร็จสักที”

เขารีบนำโทรศัพท์มือถือออกมากดดู

‘ขอแสดงความยินดี! ระบบได้รับการอัปเกรดเรียบร้อยแล้ว ขอต้อนรับสู่ประสบการณ์ใหม่’

‘ท่านได้รับสิทธิ์อัปเดตแอปพลิเคชันในโทรศัพท์มือถือ ต้องการอัปเดตเลยหรือไม่?’

‘ท่านได้รับสิทธิ์เลือกแอปพลิเคชันแบบสุ่ม ต้องการเลือกเลยหรือไม่?’

กล่องข้อความเด้งขึ้นมาบนหน้าจอสามข้อความติด

หลินเป่ยเฉินกดเลือกอัปเดตโดยไม่ลังเล

เป็นไปตามคาด แอปพลิเคชันที่ได้รับการอัปเดตก็คือแอปกระบี่เร้นกาย

มาได้ถูกเวลาพอดี

เขากดยืนยันการอัปเดตอย่างรวดเร็ว

ความแข็งแกร่งเชิงกายภาพมีความสำคัญเสมอ

ในระหว่างที่พลังศักดิ์สิทธิ์ถูกดูดออกไปจากร่างกายอีกครั้ง หลินเป่ยเฉินก็กดเลือกแอปพลิเคชันแบบสุ่มในแอปสโตร์

กงล้อเสี่ยงโชคหมุนติ้ว

ในที่สุด ลูกศรก็ชี้ไปที่โลโก้ของแอปพลิเคชันสีฟ้า

“เกมสัตว์เลี้ยงแสนสนุก?”

หลินเป่ยเฉินกดดูรายละเอียดของแอปพลิเคชันที่ตนเองสุ่มได้ด้วยความพิศวง

“ดูเหมือนนี่จะเป็นเกมเลี้ยงสัตว์ธรรมดาเลยนี่หว่า ขนาดชาติที่แล้วเรายังไม่เคยเล่นเลยด้วยซ้ำ…”

“แต่ครั้งที่แล้วตอนดาวน์โหลดเกม Lost Castle มันก็ช่วยทำให้เราได้ฝึกพลังพิเศษและมีประโยชน์อย่างคาดไม่ถึง”

“แล้วไอ้เกมเลี้ยงสัตว์นี่จะมีประโยชน์อะไรบ้างไหมนะ?”

หลินเป่ยเฉินอดรู้สึกสงสัยไม่ได้

และนั่นก็เป็นจังหวะเดียวกับที่การอัปเดตแอปกระบี่เร้นกายเสร็จสิ้นพอดี

หลินเป่ยเฉินจึงกดดาวน์โหลดเกมสัตว์เลี้ยงแสนสนุก

ขนาดไฟล์ไม่ใหญ่มาก เพียง 20 GB เท่านั้น

ผ่านไปชั่วหนึ่งก้านธูป การดาวน์โหลดก็เสร็จสิ้น

การติดตั้งเสร็จสิ้น

เมื่อได้ลองสำรวจการใช้งาน หลินเป่ยเฉินถึงได้เข้าใจ

นี่คือเกมไล่จับสัตว์เลี้ยง

เหมือนครั้งหนึ่งในชาติภพที่แล้วของหลินเป่ยเฉินที่ผู้คนเคยนิยมออกไปไล่จับโปเกม่อนกันนั่นแหละ

เพียงแต่ว่าเมื่อหลินเป่ยเฉินพยายามนำกล้องโทรศัพท์ไปส่องตามสิ่งของต่าง ๆ ตัวแอปพลิเคชันกลับค้นหาสัตว์เลี้ยงไม่เจอเลยสักตัว

“สงสัยสิ่งที่จะเป็นสัตว์เลี้ยงในแอปนี้ได้ต้องมีความพิเศษเฉพาะตัวสินะ งั้นตอนนี้เราอย่าเพิ่งไปสนใจเลยดีกว่า”

หลินเป่ยเฉินปล่อยให้เกมสัตว์เลี้ยงแสนสนุกทำงานในพื้นหลังต่อไปเงียบ ๆ

จากนั้นเขาก็เปิดการทำงานของแอปกระบี่เร้นกาย

หรือถ้าจะพูดให้ถูกต้องก็คือเป็นแอปกระบี่เร้นกายเวอร์ชันปรับปรุงใหม่ล่าสุด

เด็กหนุ่มกดเริ่มต้นการฝึกฝนโดยทันที

ทันใดนั้น เพียงหลินเป่ยเฉินปรับระดับพลังในร่างกายเล็กน้อย เขาก็รับรู้ได้ถึงความแข็งแกร่งในร่างกายที่เพิ่มขึ้นมาอย่างชัดเจน

กระบวนการทั้งหมดนี้กินเวลาสองชั่วยามเต็ม ๆ

หลินเป่ยเฉินกวาดสายตามองรอบกาย ยังคงมีแต่เซียวอวี้และผู้ติดตามเท่านั้นที่ยืนรักษาความปลอดภัยอยู่โดยรอบ

ไม่เห็นเทพธิดาเจี๋ยนเซวี่ยอู่หมิงกับเทพธิดาอิ๋นหวงไหอู่แม้แต่เงา

เฮอะ

ไหนว่าจะเอากุญแจเข้าห้องเก็บสมบัติของท่านมหาเทพมาให้เขาไงล่ะ?

นี่อุตส่าห์นั่งรอมาตั้งนานแล้ว ทำไมถึงยังไม่เอามาส่งสักที?

ไม่ใช่ว่าในเวลาสำคัญเช่นนี้ เทพธิดาเจี๋ยนเซวี่ยอู่หมิงจะหายตัวเข้ากลีบเมฆไปอีกนะ?

“อยู่ดี ๆ ข้าก็รู้สึกง่วงนอนขึ้นมาเล็กน้อย มิหนำซ้ำ ยังรู้สึกเหมือนจะเป็นไข้ไม่สบาย… นักรบเซียว ข้าขอกลับไปนอนพักที่บ้านก่อนได้หรือไม่ เมื่อร่างกายสมบูรณ์ดีแล้ว ค่อยกลับมาเข้าวิหารใหม่อีกครั้ง?”

หลินเป่ยเฉินพยายามหาทางออกให้แก่ตนเอง

เซียวอวี้ตอบช้า ๆ ว่า “ใต้เท้าเหลียนสั่งข้ามาว่าหากคุณชายยังเลือกตำแหน่งไม่สำเร็จ ก็ห้ามคุณชายไปไหนทั้งสิ้นขอรับ… หากคุณชายต้องการพักผ่อน ก็สามารถพักผ่อนที่นี่ได้เลย พวกเราจะรักษาความปลอดภัยให้แก่คุณชายเอง… ได้ยินว่าคุณชายรู้สึกอ่อนเพลียใช่ไหมขอรับ บังเอิญว่าข้าพกโอสถบำรุงกำลังมาด้วยพอดี บางทีมันอาจจะช่วยคุณชายได้บ้าง”

กล่าวจบ นักรบหนุ่มร่างกายผอมสูงก็เดินเข้ามาส่งอะไรบางอย่างให้แก่หลินเป่ยเฉิน

“ข้ารู้สึกเหมือนปวดเมื่อยเนื้อตัว คิดว่าโอสถของท่านคงไม่ช่วย…”

หลินเป่ยเฉินต้องการปฏิเสธ

แต่เขาพูดไม่ทันจบประโยค ดวงตาก็ต้องเบิกโตเมื่อเห็นสิ่งที่อยู่ในมือของเซียวอวี้

หลังจากนั้น เขาก็เงยหน้าสบตาเซียวอวี้และกล่าวด้วยเสียงสงบสุขุมว่า “หืม? นี่คือโอสถที่ข้าต้องการอยู่พอดี ขอบคุณนักรบเซียวมากแล้ว ข้าจะขอรับเอาไว้ก็แล้วกัน… ฮ่า ๆๆ”