เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此] - บทที่ 1922 มือลั่น
ตอนที่ 1,922 มือลั่น
“เจิ้งซินหลู่… เจ้าตัวบัดซบ”
สีหน้าของฟางซื่อหลี่แปรเปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด
เหตุการณ์ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ มันจะเป็นไปไม่ได้เลยหากไม่มีคนในสำนักศึกษาฉิวจื่อร่วมมือด้วย
และบัดนี้ คนทรยศก็ได้เผยโฉมออกมาแล้ว
ความตายของอาจารย์ใหญ่ทำให้สถานการณ์โดยรวมเปลี่ยนแปลงไปทั้งหมด
ทุกอย่างจบสิ้นแล้ว
อาจารย์ใหญ่กงซานอิ๋งเฉวี่ยนตายแล้วจริง ๆ
“ฮ่า ๆๆ …นับว่าสวรรค์เมตตาข้าแล้ว!”
เมื่อหลี่ซืออี้หายจากอาการตกตะลึง จากนั้นเขาก็เงยหน้าระเบิดเสียงหัวเราะใส่ท้องฟ้าด้วยความสะใจ เดิมที หลี่ซืออี้เข้าใจว่าถึงกงซานอิ๋งเฉวี่ยนอ่อนแออย่างไรก็ต้องออกมาต่อสู้อย่างแน่นอน แต่คิดไม่ถึงเลยว่าพวกเขาไม่ต้องเสียแรงยิงเกาทัณฑ์ นกน้อยบนท้องฟ้าก็ปีกหักร่วงลงมาคอหักตายเองถึงที่
ชะตากรรมของสำนักศึกษาฉิวจื่อจบสิ้นแล้ว
“ท่านผู้อาวุโส ได้โปรดกำจัดลูกศิษย์ของกงซานอิ๋งเฉวี่ยนให้สิ้นซากด้วยขอรับ แล้วพวกเราจะช่วยกันก่อสร้างอาณาจักรเล่ยฉื่อขึ้นมาใหม่อีกครั้ง”
หลี่ซืออี้ระเบิดเสียงหัวเราะราวกับคนเสียสติ และเพื่อแสดงถึงความจริงใจของตนเอง เขาถึงกับหันไปคุกเข่าขอร้องอ้อนวอนว่า “ผู้อาวุโสรีบลงมือเถอะขอรับ”
ฝูงชนตกอยู่ภายใต้ความโกลาหลและหวาดกลัว
หลินเป่ยเฉินก็ตื่นตระหนกไม่น้อยเช่นกัน
ให้ตายสิ เขาอุตส่าห์ฝากความหวังเอาไว้ที่กงซานอิ๋งเฉวี่ยนแท้ ๆ
แต่นางยังไม่ทันได้ต่อสู้กับราชาหินดำเลยด้วยซ้ำ บัดนี้กลับถึงแก่ความตายไปเสียแล้ว
ไม่ได้การ
อย่างนี้ต้องเตรียมการหลบหนี
“เก่งจริงท่านก็มาสู้กับข้าเถอะ”
หลินเป่ยเฉินระเบิดเสียงคำราม และในเวลาเดียวกันนี้ เขาก็นำปืน AWM ออกมาเล็งไปที่ราชาหินดำ
ราชาหินดำมีความแข็งแกร่งมากเกินไป หลินเป่ยเฉินตั้งใจว่าเมื่อราชาหินดำเริ่มมีทีท่าจะโจมตีใส่เขาเมื่อไหร่ หลินเป่ยเฉินก็จะพาพวกของนักพรตหญิงชินและหวังเฟิงหลิวรวมถึงคนอื่น ๆ หลบหนีไปที่เมืองหยุนเมิ่ง…
ปัง!
เสียงปืนพลันดังก้องกัมปนาท
ภายใต้ต้นไม้ใหญ่ สะเก็ดไฟจำนวนหนึ่งพุ่งออกมาจากกลางหน้าผากของราชาหินดำ
เชี่ย!
หลินเป่ยเฉินมือลั่นยิงออกไปโดยไม่ได้ตั้งใจ
แต่ดูเหมือนกระสุนปืนของเขาจะเข้าเป้าหมายอย่างแม่นยำ
ราชาหินดำไม่ได้ระเบิดคลื่นพลังออกมาป้องกันการโจมตีสักนิด
และสิ่งที่เกิดขึ้นตามมาก็ทำให้หลินเป่ยเฉินตกตะลึงมากกว่าเดิม
เพราะเมื่อถูกกระสุนเจาะเข้ากลางหน้าผาก ร่างของราชาหินดำก็ยังคงนั่งนิ่งเป็นรูปปั้น แม้ว่าร่างนั้นจะกลิ้งกระเด็นไปไกลหลายสิบวาก็ตาม…
บรรยากาศตกอยู่ในความเงียบโดยทันที
เกิดอะไรขึ้น?
เหตุใดยอดฝีมือผู้แข็งแกร่งถึงได้ลงไปกลิ้งคลุกฝุ่นหลายตลบขนาดนั้น?
หลินเป่ยเฉินก้มหน้ามองปืน AWM ในมือตนเองด้วยความพิศวง
ตอนแรกที่มือลั่นยิงกระสุนออกไป หลินเป่ยเฉินก็ตั้งใจว่าจะหลบหนีโดยทันที
แต่สถานการณ์ตอนนี้ล่ะ?
ดูเหมือนราชาหินดำจะป้องกันกระสุนของเขาไม่ได้ใช่หรือไม่?
เหตุการณ์ไม่เหมือนกับที่ทุกคนคาดคิดเอาไว้
หลี่ซืออี้ยืนนิ่งอึ้งด้วยความตกตะลึง
แต่ชายวัยกลางคนร่างอ้วนก็สามารถตั้งสติได้อย่างรวดเร็ว และระเบิดเสียงคำรามออกมาว่า “เจ้าลูกเต่าโสโครก เจ้าถึงกับกล้าลอบทำร้ายราชาหินดำ นับว่าเจ้าช่างมีขวัญกล้ายิ่งนัก เฉินเป่ยหลิน ข้าขอเตือนเจ้าให้ยุติเพียงเท่านี้ มิฉะนั้น เจ้าจะต้องเสียใจ…”
หลินเป่ยเฉินกะพริบตาปริบ ๆ
เขานึกถึงอีกหนึ่งความเป็นไปได้ขึ้นมาในทันใด
หรือว่า…
ราชาหินดำดื่มสารเมทานอลเข้าไปและสารพิษตัวนั้นก็ทำให้ชายชราเสียชีวิตแล้ว?
แต่สารเมทานอลที่เขาซื้อหาจากในอินเทอร์เน็ตนั้น…
สามารถสังหารราชาหินดำได้จริงหรือ?
แต่ยิ่งคิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ หลินเป่ยเฉินก็ยิ่งรู้สึกว่ามีความเป็นไปได้มากเท่านั้น
มิน่าเล่า ก่อนหน้านี้ ราชาหินดำจึงเอาแต่นั่งอยู่ใต้ต้นไม้ตลอดเวลา และไม่ยอมระเบิดพลังโจมตีใส่หลินเป่ยเฉินตอนที่เขาระเบิดขวดไวน์ทิ้งไปด้วย
ตอนแรก หลินเป่ยเฉินเข้าใจว่าชายชราต้องการเก็บพลังเอาไว้สู้กับกงซานอิ๋งเฉวี่ยน แต่ดูเหมือนเขาจะเข้าใจผิดไปเอง เพราะชายชราไม่สามารถรวบรวมพลังขึ้นมาได้อีกแล้ว แม้แต่ตอนที่เสียชีวิตก็ยังไม่สามารถป้องกันตนเองได้เลยสักนิด…
นับจากนี้ไป หลินเป่ยเฉินก็ไม่ต้องกลัวผู้ใดอีกแล้ว
“ท่านผู้อาวุโส โปรดลงมือเถอะขอรับ”
หลี่ซืออี้ไม่อยากยอมรับความพ่ายแพ้และรีบคำนับให้กับเศษฝุ่นที่ฟุ้งตลบในอากาศ “ได้โปรดสั่งสอนเฉินเป่ยหลินผู้ยโสโอหังคนนี้ด้วยเถิด”
ไม่ใช่ว่าชายวัยกลางคนร่างอ้วนจะมีสมองผิดปกติ
แต่เขาไม่มีทางเชื่อเด็ดขาดว่าราชาหินดำจะเสียชีวิตง่ายดายถึงเพียงนี้
ยังคงไม่มีการเคลื่อนไหว
ม่านฝุ่นจางหายไป
ราชาหินดำยังคงนั่งขัดสมาธิอยู่บนพื้นดินที่เปื้อนฝุ่นนั้น
ไม่ต่างจากเป็นรูปปั้นตัวหนึ่ง
บัดนี้ หลินเป่ยเฉินยิ่งมั่นใจในความคิดของตนเองมากขึ้น
หากราชาหินดำยังมีชีวิตอยู่ ก็ไม่มีทางที่ชายชราจะทนอยู่นิ่งเฉยได้เช่นนี้แน่
มีความเป็นไปได้สูงที่ราชาหินดำจะเสียชีวิตแล้วจริง ๆ
“เลิกเรียกหาท่านผู้เฒ่าได้แล้ว”
หลินเป่ยเฉินส่งเสียงพูดขึ้นมาแผ่วเบา “พวกเจ้าช่างเป็นศัตรูที่น่าอับอายขายหน้าของข้าจริง ๆ”
“???”
หลี่ซืออี้หันกลับมามองหลินเป่ยเฉินด้วยความไม่เข้าใจ
เด็กหนุ่มหมายความว่าอย่างไร?
สายตาของผู้คนนับไม่ถ้วนจ้องมองมาที่หลินเป่ยเฉิน
และในจังหวะสำคัญนี้เอง หลินเป่ยเฉินก็จุดบุหรี่สูบและพ่นควันออกมาเป็นวงแหวน กล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยว่า “ราชาหินดำตายแล้ว”
หลี่ซืออี้สะดุ้งเฮือก ก่อนจะหัวเราะเยาะ “เหลวไหล ยอดฝีมืออย่างท่านผู้เฒ่าจะมาเสียชีวิตง่าย ๆ ได้อย่างไร…”
ปัง!
เสียงปืนดังก้องขึ้นอีกครั้ง
กระสุนลำแสงพุ่งออกจากปลายกระบอกปืน AWM กระทบถูกหน้าผากของราชาหินดำ สะเก็ดไฟสาดกระจาย แล้วร่างของราชาหินดำก็กลิ้งกระเด็นไปบนพื้นดินเป็นครั้งที่สอง
ไม่ต่างจากกระสอบป่านเก่าขาดใบหนึ่ง
เศษฝุ่นฟุ้งตลบ
นี่มัน…
หลี่ซืออี้ตกตะลึงสุดขีด
เช่นเดียวกับผู้คนของสำนักตงหลิน
บรรดาคนใหญ่คนโตจากสำนักต่าง ๆ ที่พึ่งพิงความช่วยเหลือจากสำนักตงหลินต่างก็ตกตะลึงเช่นกัน
ในเวลานี้ พวกเขาต่างก็เกิดคำถามขึ้นในใจมากมาย แต่สิ่งหนึ่งที่ทุกคนรู้สึกเหมือนกันก็คือปัญหาใหญ่ได้เกิดขึ้นแล้ว
ฟางซื่อหลี่และพรรคพวกต่างฉีกยิ้มออกมาด้วยความดีใจ
ความวิตกกังวลของพวกเขาสลายหายไป
และผู้ที่ตื่นตระหนกมากที่สุดในเวลานี้ย่อมต้องเป็นเจิ้งซินหลู่!!
YOU MAY ALSO LIKE
![เกิดใหม่เป็นสามีภรรยาชาวสวนผู้มั่งคั่งยุค 70 [宠婚蜜恋在八零]](https://novel-lucky.com/wp-content/uploads/2022/08/novel_5523_cover-75x106.jpg)
puiphone
สูบพลังไหม