เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此] - บทที่ 1923 ไม่มีผู้ใดกล้าต่อต้าน - novel-lucky

ตอนที่ 1,923 ไม่มีผู้ใดกล้าต่อต้าน

เจิ้งซินหลู่ยอมรับบทบาทเป็นคนทรยศของสำนักศึกษาฉิวจื่อ เมื่อเขาประกาศข่าวการเสียชีวิตของกงซานอิ๋งเฉวี่ยน เจิ้งซินหลู่ก็เข้าใจว่าตนเองเป็นผู้สร้างความดีความชอบใหญ่หลวงและจะได้รับการตบรางวัลจากสำนักตงหลินอย่างงาม

แต่ผลปรากฏว่าสำนักตงหลินเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ในการเดิมพันครั้งนี้

ราชาหินดำเป็นยอดฝีมือในตำนาน

แล้วทำไมถึงตายง่ายขนาดนี้?

เมื่อไม่มีราชาหินดำคอยหนุนหลัง สำนักตงหลินก็ไม่มีสิ่งใดที่จะมาต่อกรกับสำนักศึกษาฉิวจื่อได้อีกต่อไป

เจิ้งซินหลู่อดถามตนเองไม่ได้ว่านี่เขาตัดสินใจผิดพลาดใช่หรือไม่?

ในระหว่างที่ผู้คนกำลังมึนงงสับสนอยู่นี้ หลินเป่ยเฉินก็ระเบิดกระสุนออกไปต่อเนื่องอีกสามนัดซ้อน

เป็นกระสุนปืน AWM ทั้งหมด

เกิดสะเก็ดไฟสาดกระจายออกมาจากร่างของราชาหินดำ ซึ่งร่างที่นั่งนิ่งเป็นรูปปั้นนั้นก็ล้มกลิ้งไปบนพื้นดินหลายตลบ

เมื่อยืนยันว่าสิ่งที่ตนเองคาดเดานั้นถูกต้อง หลินเป่ยเฉินก็ไม่ลังเลอีกต่อไป

หลินเป่ยเฉินกระโดดเข้าไปหาชายชราชุดดำและประคองร่างของชายชราชุดดำขึ้นมาจากพื้นดิน

ร่างของชายชราชุดดำมีน้ำหนักมหาศาล

หลินเป่ยเฉินรู้สึกเหมือนกำลังแบกดาวเคราะห์อยู่ทั้งดวง

ตัวเย็นเฉียบและแข็งกระด้าง

ไม่ขยับเขยื้อนเคลื่อนไหว

แต่ยังมีชีพจรและพลังปราณอยู่ในร่างกายหรือไม่?

หลินเป่ยเฉินไม่สามารถตรวจสอบพลังที่อยู่ในตัวของชายชราชุดดำได้ แต่จากการโจมตีด้วยอาวุธปืนของเขานั้น หลินเป่ยเฉินก็มั่นใจแล้วว่าชายชราได้เสียชีวิตแล้วจริง ๆ

และเขามีอีกหนึ่งสิ่งที่สามารถพิสูจน์ได้

หลินเป่ยเฉินจะลองเก็บร่างของชายชราชุดดำเอาไว้ในพื้นที่ฝากไฟล์ของแอปสวิ่นเล่ย

พื้นที่ฝากไฟล์นั้นจะเก็บได้แต่สิ่งของที่ไม่มีชีวิต

หลินเป่ยเฉินเคยทดลองมาแล้ว

สิ่งมีชีวิตไม่สามารถเก็บอยู่ในพื้นที่ฝากไฟล์ของแอปสวิ่นเล่ยได้

ปรากฏว่าร่างของชายชราชุดดำสามารถเก็บอยู่ในพื้นที่ฝากไฟล์ได้จริง ๆ และมันก็กินพื้นที่มากถึง 251 GB

“เชี่ย”

หลินเป่ยเฉินอุทานออกมาด้วยความตกตะลึง

ยิ่งขั้นพลังสูงส่งมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งต้องใช้พื้นที่ในการจัดเก็บมากเท่านั้น

นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาเคยเห็นสิ่งใดมีขนาดไฟล์ใหญ่ถึง 251 GB

แต่นี่ไม่ใช่ปัญหาใหญ่

เพราะนี่คือสิ่งที่พิสูจน์ว่าราชาหินดำได้เสียชีวิตลงแล้วอย่างแน่นอน!!

ชายชราดื่มสารเมทานอลจนตาย

สารเมทานอลมีฤทธิ์ทำลายระบบประสาท เดิมที สมองของชายชราก็ไม่ค่อยปกติอยู่แล้ว หากนำตัวไปตรวจในโรงพยาบาลในชาติภพที่แล้วของหลินเป่ยเฉิน ราชาหินดำก็คงถูกวินิจฉัยว่าเป็นผู้ป่วยโรคประสาทชนิดหนึ่ง และเมื่อดื่มสารเมทานอลเข้าไปเป็นจำนวนมาก สมองของเขาก็คงถูกทำลายไม่เหลือชิ้นดี

นี่คือผลลัพธ์ที่หลินเป่ยเฉินคิดไม่ถึงมาก่อน

เมื่อคิดได้ดังนี้ หลินเป่ยเฉินก็รู้สึกโล่งใจขึ้นมาในทันที

เรื่องราวทั้งหมดจบสิ้นแล้ว

หลินเป่ยเฉินหันกลับมามองหน้าพ่อลูกตระกูลหลี่ ก่อนจะยิ้มให้ด้วยความสะใจ “ฮ่า ๆๆ ราชาหินดำอะไรของพวกเจ้า อ่อนแอชะมัด แค่กระบวนท่าเดียวก็เสียชีวิตซะแล้ว ข้ายังไม่ทันเอาจริงเลยนะเนี่ย ฮ่า ๆๆ ไม่ทราบว่าพวกเจ้ายังมีไพ่ตายอะไรอยู่อีกหรือไม่ จงแสดงออกมาให้หมด วันนี้ข้าจะดับความหวังทุกอย่างของพวกเจ้าทิ้งไปซะ และข้าจะทำให้พวกเจ้าได้รู้ว่าผู้แข็งแกร่งที่แท้จริงนั้นเป็นเช่นใด”

ทุกครั้งที่พูดถ้อยคำเหล่านี้ออกมา หลินเป่ยเฉินก็มักจะรู้สึกว่าตนเองช่างเท่เหลือเกิน

ในเวลาเดียวกันนี้

หลี่ซืออี้จ้องมองหลินเป่ยเฉินอย่างพูดอะไรไม่ออกอีกแล้ว

ในหัวใจของเขาทั้งรู้สึกตกตะลึง หมดหวังและไม่อยากเชื่อ

ราชาหินดำพ่ายแพ้!

ราชาหินดำตายแล้ว!

ผู้คนที่รับชมเหตุการณ์ทั้งหมดต่างก็รู้สึกเหมือนหัวใจหยุดเต้นด้วยความตกตะลึง

ราชาหินดำถูกฆ่าตายโดยไม่มีสัญญาณเตือนและง่ายดาย

สำหรับสำนักตงหลิน นี่ถือเป็นหายนะใหญ่หลวงยิ่งนัก

เขาไม่คิดมาก่อนว่าราชาหินดำจะเสียชีวิต ดังนั้นสำนักตงหลินจึงไม่ได้เตรียมแผนสำรองเอาไว้เลย

นี่เป็นสถานการณ์ที่ไม่ต่างจากทั้งสองฝ่ายได้ชักกระบี่ของตนเองออกมา แล้วสำนักตงหลินก็พบว่ากระบี่ของตนเองนั้นมีแต่ด้ามจับ หาได้มีคมกระบี่ไม่

แล้วพวกเขาจะทำอย่างไรต่อไป?

“พวกเรารีบหนี”

หลี่ซืออี้รีบอัญเชิญคัมภีร์วิญญาณประจำตัวออกมาและเลือกวิธีการหลบหนี

แต่มีหรือที่ฟางซื่อหลี่และพรรคพวกจะปล่อยให้เขาหลบหนีได้สำเร็จ?

หลินเป่ยเฉินยิ่งไม่มีทางปล่อยให้สองพ่อลูกตระกูลหลี่หลุดมือไปได้เด็ดขาด

“ผู้ใดหลบหนีต้องตายสถานเดียว!”

หลินเป่ยเฉินระเบิดเสียงคำราม

ไม่มีผู้ใดกล้าสบตากับเด็กหนุ่มอีกแล้ว

แม้แต่หลี่ซืออี้ก็ยังหวาดกลัวจนไม่กล้าขยับเขยื้อนและทำได้เพียงยืนนิ่งอยู่กับที่

หลังจากนั้น สี่เสาหลักของสำนักศึกษาฉิวจื่อก็ช่วยกันควบคุมตัวสองพ่อลูกตระกูลหลี่

สำนักตงหลินพ่ายแพ้

และภายใต้จิตสังหารที่ปลดปล่อยออกไปของหลินเป่ยเฉิน ไม่มีผู้ใดกล้าต่อต้านเขาอีกแล้ว

เหตุการณ์ความวุ่นวายทั้งหมดจบลงเช่นนี้เอง

ไม่มีการต่อสู้อันดุเดือดเลือดพล่านระหว่างกงซานอิ๋งเฉวี่ยนกับราชาหินดำ ภาพการต่อสู้ในจินตนาการของผู้คนไม่เกิดขึ้น และสำนักตงหลินก็พบจุดจบอย่างรวดเร็วยิ่งนัก

สถานการณ์กลับมาอยู่ในการควบคุมอีกครั้ง

เหตุการณ์กลับคืนสู่ความสงบ

ตราบใดที่ไม่มีการแทรกแซงจากภายนอก สำนักศึกษาฉิวจื่อก็จะยังคงครอบครองความยิ่งใหญ่ในอาณาจักรเล่ยฉื่อต่อไป

และเมื่อไม่มีราชาหินดำคอยหนุนหลังอีกต่อไป ผู้คนของสำนักตงหลินต่างก็คุกเข่าขอร้องสี่เสาหลักแห่งสำนักศึกษาฉิวจื่อ อ้อนวอนขอร้องให้ไว้ชีวิตตนเอง

แต่ที่สำคัญก็คือเฉินเป่ยหลินเป็นผู้ที่คอยจัดการเรื่องราวทั้งหมดอย่างใกล้ชิด

ใช่แล้ว

ทุกคนยกความดีความชอบในการสังหารราชาหินดำให้แก่หลินเป่ยเฉิน

คนเรามักจะเชื่อสิ่งใดก็ต่อเมื่อได้เห็นด้วยตาของตนเองเท่านั้น

และในวันนี้ พวกเขาก็เห็นด้วยตาของตนเองแล้วว่าหลินเป่ยเฉินยิงลำแสงใส่ราชาหินดำจนกลิ้งกระเด็นไปฝุ่นตลบนับครั้งไม่ถ้วน

แม้แต่ศพของราชาหินดำก็ยังไม่มีเหลือ นี่แสดงให้เห็นว่าเด็กหนุ่มทำลายล้างแม้กระทั่งวิญญาณของผู้อาวุโส

นับเป็นคนที่มีจิตใจเหี้ยมโหดยิ่งนัก

และภายในระยะเวลาชั่วชงน้ำชาหนึ่งถ้วย ผู้คนทั่วอาณาจักรเล่ยฉื่อต่างก็ได้รับทราบถึงเรื่องราวเหล่านี้หมดสิ้น

เมื่อรับฟังจากคำบอกเล่าทั้งหมด พวกเขาก็สรุปความเอาว่า ลำแสงที่เด็กหนุ่มปลดปล่อยออกมานั้นเมื่อกระทบกับร่างกายของผู้ใด วิญญาณของคนผู้นั้นก็จะสูญสลายไปทันที ดังเช่น ราชาหินดำที่ต้องกลายเป็นรูปปั้นหินไปโดยสมบูรณ์

นี่คือความน่ากลัวของเฉินเป่ยหลิน

หลายคนแอบตั้งฉายาให้เขาว่าผู้สังหารราชา

นับจากนี้ไป ยังจะมีผู้ใดกล้ามีปัญหากับชินเหลียนเซินอีกหรือไม่?

นับจากนี้ไป คงมีผู้คนต้องการประจบเอาใจนางไม่น้อย

และแล้วภูเขาเหวินเต้าก็กลับคืนสู่ความสงบสุขอีกครั้ง

ถ้าอ่าน “เซียนกระบี่มาแล้ว” ถึงบทนี้แล้วยังไม่จุใจ งั้นไปอ่านกันต่อได้ที่เว็บ Enjoybook.co เพราะที่นั่นลงนำไปแล้วเกือบยี่สิบตอน!! #อ่านก่อนใครได้ที่เว็บเอนจอย