เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此] - บทที่ 2009 มีใครบ้างไม่ชอบสาวงาม - novel-lucky

ตอนที่ 2,009 มีใครบ้างไม่ชอบสาวงาม

ข้อมูลของคนผู้นี้ดูมีความลึกลับ แต่ก็ไม่ได้มีความน่าสนใจถึงขนาดนั้น

ต้องไม่ลืมว่าการประลองในครั้งนี้ดึงดูดบรรดายอดฝีมือมาจากทุกสารทิศของเส้นทางดาราจักร มีทั้งยอดฝีมือรุ่นใหม่และยอดฝีมือรุ่นเก่า บางคนเก็บตัวมายาวนานนับร้อยปี แม้แต่อสูรเฒ่าพันปีก็ยังเข้าร่วมการประลองในครั้งนี้เช่นกัน

เพราะฉะนั้น การที่บุรุษหนุ่มผมขาวจะมีพลังอยู่ในขั้นจอมเทพอนันต์ก็ไม่ใช่เรื่องที่แปลกประหลาดอันใด

เพราะเท่าที่องค์ชายหลงทราบมา การประลองครั้งนี้มีผู้ที่อยู่ในขั้นจอมเทพอนันต์เข้าร่วมด้วยไม่ใช่น้อย

เพราะฉะนั้น บุรุษหนุ่มผมขาวผู้นี้จึงไม่ได้อยู่ในสายตาขององค์ชายหลงสักนิด

แต่บุรุษหนุ่มผู้นี้กลับมาปรากฏตัวข้างกายหลิงหวงฉีและหลิงหวงฉีมีความสนิทสนมกับหลิงเฉิน ดังนั้นเขาจะไม่สนใจก็ไม่ได้แล้ว

“ถ่ายทอดคำสั่งให้สายลับรหัส 91 ชินเซียนเฉิงคอยจับตาดูบุรุษผมขาวอวี้เหวินซิวเซียนเอาไว้ให้ดี”

องค์ชายหลงตัดสินใจออกคำสั่ง

เมื่อจัดการทุกอย่างเสร็จเรียบร้อย เขาก็ลุกขึ้นเดินออกมาจากวิหารดวงตะวัน

คืนนี้จะมีงานเลี้ยงสำคัญที่จัดขึ้นเพื่อต้อนรับอสูรเฒ่าต่วนซิง ซึ่งจะเป็นตัวแทนจากกองทัพอสูรสีครามที่มาเข้าร่วมการประลองหาคู่ครองขององค์หญิงไข่มุกขาว ในฐานะที่องค์ชายหลงเป็นหัวหน้าคณะทูตประจำอาณาจักรเกิงจิน เขาจึงต้องคอยต้อนรับต่วนซิงด้วยตนเอง

…

ยามราตรี

ตอนแรก หลินเป่ยเฉินตั้งใจจะไปพบกับหลิงจุนเซวียน

แต่องค์ชายหลิงหวงฉีบอกว่าการจัดการยังไม่เรียบร้อยดี เขาจึงจำเป็นต้องรอคอยไปก่อน

ดังนั้นหลินเป่ยเฉินจึงกลับมาเริ่มหลอมรวมพลังจากหยดโลหิตพิสุทธิ์ของบรรพบุรุษผู้แปรธาตุ

เดิมที หลินเป่ยเฉินเพียงตั้งใจไปเยี่ยมเยือนแม่ยายของตนเองเท่านั้น

แต่คิดไม่ถึงเลยว่ากลับได้ผลลัพธ์ดีกว่าที่คิด

แต่ชีวิตของเขาประสบกับเรื่องราวประหลาดใจมานับครั้งไม่ถ้วน หลินเป่ยเฉินจึงคุ้นเคยกับมันดีแล้ว

ณ ตำหนักส่วนตัวขององค์ชายหลิงหวงฉี

ห้องกักตัว

หลินเป่ยเฉินเข้ามาอยู่ในห้องกักตัวและเปิดประตูมิติกลับสู่แผ่นดินตงเต้าอย่างไม่รอช้า

ลมหายใจต่อมา

หลินเป่ยเฉินก็มาปรากฏกายในเมืองหยุนเมิ่ง

นับตั้งแต่ที่เขาค้นพบว่าสุสานกษัตริย์ไม่ได้ปลอดภัยอย่างที่คิด หลินเป่ยเฉินก็เปลี่ยนฐานบัญชาการของตนเองมาเป็นเมืองหยุนเมิ่ง

บัดนี้ จวนตระกูลหลินคือสถานที่ที่ปลอดภัยมากที่สุด

หลินเป่ยเฉินก่อตั้งค่ายอาคมในสวนทางด้านหลัง ก่อนจะเริ่มหลอมรวมพลังจากหยดโลหิตพิสุทธิ์อย่างเป็นทางการ

ปรากฏว่าเขาวิตกกังวลมากเกินไปเอง

การหลอมรวมหยดโลหิตพิสุทธิ์จากบรรพบุรุษผู้แปรธาตุนั้นราบรื่นกว่าการหลอมรวมโลหิตพิสุทธิ์ทั่วไปด้วยซ้ำ

และผลลัพธ์… ก็น่ามหัศจรรย์มาก

หลินเป่ยเฉินรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าเมื่อพลังจากหยดโลหิตพิสุทธิ์ของบรรพบุรุษผู้แปรธาตุแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย ผิวหนังและกล้ามเนื้อของเขาก็เกิดความเปลี่ยนแปลงอย่างผิดปกติ มันโป่งพองขึ้นมาเหมือนลูกโป่งที่ถูกสูบลมอย่างรวดเร็ว

หลังจากนั้น ไม่ว่าจะเป็นกระดูก เลือดเนื้อ อวัยวะส่วนต่าง ๆ ล้วนแต่แข็งแกร่งขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า

และความเปลี่ยนแปลงทางร่างกายในครั้งนี้ไม่ได้เกิดแรงต้านทานแม้แต่น้อย

ทุกอย่างดำเนินไปด้วยความราบรื่น

“ประหลาดจริง เหมือนกับว่าพลังพวกนี้เป็นของเรามาตั้งแต่แรกแล้วงั้นแหละ”

หลินเป่ยเฉินคิดด้วยความสงสัย

ร่างกายของเขาไม่สามารถดูดซับพลังจากหยดโลหิตพิสุทธิ์นั้นมาเป็นกล้ามเนื้อและสายเลือดได้ทั้งหมด บางส่วนของหยดโลหิตพิสุทธิ์จึงซึมเข้าไปในพลังปราณของเขา

และนั่นก็ยิ่งทำให้หลินเป่ยเฉินมีความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้น

เขาเองก็คิดไม่ถึงเช่นกัน

นี่หรือคือพลังจากโลหิตพิสุทธิ์ของบรรพบุรุษผู้แปรธาตุ?

นอกจากร่างกายจะแข็งแกร่งขึ้นแล้ว พลังปราณก็เพิ่มมากขึ้นด้วยใช่หรือไม่?

หลินเป่ยเฉินเริ่มตื่นเต้นจนอยู่ไม่เป็นสุข

…

วันต่อมา

เมืองเหลียนจินฉู่มีแสงแดดสดใส

ผู้คนต่างก็ตื่นตาตื่นใจไปกับการประลองที่จะมาถึง แม้ว่าอีกหลายชั่วยามกว่าการประลองจะเปิดฉาก แต่ก็มีผู้คนจำนวนมหาศาลมารวมตัวกันอยู่รอบหอคอยที่จะใช้เป็นสังเวียนประลองแล้ว

หอคอยนักรบเป็นสังเวียนต่อสู้ที่ใหญ่ที่สุดในเมืองเหลียนจินฉู่

ในอาณาจักรเกิงจิน การประลองที่กำหนดโชคชะตาของอาณาจักรและราชวงศ์ล้วนเกิดขึ้นในสถานที่แห่งนี้

หอคอยนักรบจึงเป็นสถานที่สำหรับการต่อสู้ครั้งสำคัญ

กลุ่มผู้ชมมีมากมายหลากหลายอาชีพ ไม่ว่าจะเป็นพ่อค้าหาบเร่ ตัวแทนจากสำนักยุทธ์ สายลับสืบข่าว ไปจนถึงบรรดาคนใหญ่คนโต… ทุกคนต่างก็มาปรากฏตัวขึ้นที่หน้าหอคอย หรือมิเช่นนั้นก็จะไปรวมตัวกันอยู่ที่หน้าจอถ่ายทอดสดขนาดใหญ่ซึ่งติดตั้งอยู่ทั่วเมือง รอคอยให้การประลองเปิดฉากขึ้น

ภาพจำลองขององค์หญิงไข่มุกขาวหลิงเฉินถูกฉายไปทุกหนทุกแห่ง

สำหรับองค์หญิงผู้นี้ นางมีความงดงามในชนิดที่แม้แต่เทพธิดาก็ยังต้องยอมสยบ ความสวยงามของนางทำให้องค์หญิงองค์อื่น ๆ ต้องหมองหม่น แม้แต่บรรดาองค์หญิงผู้สูงศักดิ์ทั้งหลายต่างก็ดูต่ำต้อยด้อยค่าไม่ต่างไปจากนางคณิกาในหอนางโลมทันทีเมื่อมาเทียบกับนาง

มีใครบ้างไม่ชอบสาวงาม?

ด้วยเหตุนี้ ทุกคนจึงอยากรู้นักว่าวีรบุรุษท่านใดกันที่จะคว้าหัวใจขององค์หญิงไข่มุกขาวไปครอบครองในท้ายที่สุด?

ห่างออกมาจากหอคอยนักรบไม่กี่ลี้ ที่นั่นมีการจัดงานเฉลิมฉลองคล้ายกับเป็นเทศกาลยิ่งใหญ่ บรรยากาศเต็มไปด้วยความมีชีวิตชีวา

ผู้คนยิงดอกไม้ไฟสวยงามขึ้นไปบนท้องฟ้า

ฝูงชนจ้องมองท้องฟ้าพลางโห่ร้องอย่างมีความสุข

ดอกไม้ไฟที่สวยงามระเบิดตัวและสลายหายไปอย่างรวดเร็ว

ดอกไม้ไฟคือตัวแทนแห่งความอ่อนโยนของนักเล่นแร่แปรธาตุ

ในเมืองเหลียนจินฉู่ ดอกไม้ไฟจะถูกจุดก็ต่อเมื่อมีโอกาสพิเศษเท่านั้น

แน่นอนว่างานประลองครั้งนี้ก็ไม่มีข้อยกเว้น

เมื่อความสวยงามของดอกไม้ไฟบนท้องฟ้าจางหายไป ลำแสงสายหนึ่งก็พุ่งไปที่หอคอยนักรบ

เพราะว่ามีผู้เข้าร่วมการประลองเป็นจำนวนมาก จึงต้องมีการคัดกรองขนาดใหญ่และการประลองที่หอคอยนักรบนั้นจะเป็นการต่อสู้แบบตัวต่อตัวซึ่งดำเนินไปภายใต้เวลาอันจำกัด

และหลินเป่ยเฉินจะปรากฏตัวในการต่อสู้คู่แรก

เพราะว่าป้ายชื่อของแต่ละคนจะมีหมายเลขกำกับไว้ว่าจะได้ขึ้นไปประลองเป็นคู่ที่เท่าไหร่

หลินเป่ยเฉินทิ้งตัวลงไปยืนอยู่บนสังเวียนต่อสู้บนหอคอยนักรบ

ในเวลาเดียวกันนี้ ยังคงมีการประลองเกิดขึ้นพร้อมกันอีกหลายร้อยคู่ ซึ่งแต่ละคู่ก็จะได้รับแจ้งว่าจะให้ไปต่อสู้กันที่ใด

แน่นอนว่าย่อมมีช่องทางการถ่ายทอดสดให้ผู้คนได้ติดตามอย่างใกล้ชิด

และจำนวนผู้รับชมก็เป็นตัวที่บ่งชี้ถึงความนิยมในตัวผู้เข้าแข่งขัน

หลินเป่ยเฉินกวาดสายตามองรอบตัว

บรรยากาศบนหอคอยนักรบค่อนข้างมืดสลัว พื้นสังเวียนเป็นโลหะเรียบ กำแพงทุกด้านไร้รอยต่อ ให้ความรู้สึกเหมือนตนเองกำลังอยู่ในกระป๋องเหล็กยักษ์ไม่มีผิด