เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此] - บทที่ 2065 การโจมตีที่เหนือความคาดหมาย
เพียงพริบตาเดียวก็มีผู้คนล้มตายเป็ นจ านวนมาก
สุยหลิวกวง หนึ่งในขุนพลคนสาคัญของกองทัพเซียนกระบี่ถูก ฆ่าตาย ร่างกายระเบิดกระจายเป็ นม่านหมอกเลือด เช่นเดียวกับ นายทหารผู้ติดตามอีกหลายคน… พลั่ก!
ฉู่เหินยกแขนกลของตนเองขึ้นมาป้ องกันการโจมตีบริเวณ หน้าอก
แต่เมื่อถูกกระแทกเข้าไป ตัวคนก็ลอยกระเด็น โลหิตไหลออก จากปาก แขนกลเทพเจ้าดาวเหนือเกิดรอยร ้าว
ผู้โจมตีอยู่ในขอบเขตจอมเทพอนันต์
ลาแสงกระบี่สาดประกายวูบพุ่งเข้าหากลางหน้าผากของฉู่เหิน
“ชีวิตของข้าคงจบสิ้นแล้ว”
ฉู่เหินท าใจยอมรับชะตากรรม
เคร้ง!
ทันใดนั้น ประกายไฟสาดกระจายขึ้นเบื้องหน้า
แล้วร่างกายสูงใหญ่ก าย าของชายฉกรรจ์ที่ไว้ผมจุกบนศีรษะก็ ปรากฏขึ้นมาจากเงามืด เขายกขาเหล็กขึ้นป้ องกันการโจมตีให้แก่ฉู่ เหิน แต่ตัวคนก็ต้องลอยกระเด็นออกไปเช่นกัน
เป็ นผู้ใดกันนะ?
ฉู่เหินตื่นตกใจ
เขารู ้สึกเหมือนเคยพบชายฉกรรจ์ผู้นี้ที่ไหนมาก่อน แต่ไม่ว่านึก เท่าไหร่ก็นึกไม่ออก จึงมีเพียงความรู ้สึกคลับคล้ายคลับคลาเท่านั้น
เมื่อลุกขึ้นยืนตั้งหลักได้ ฉู่เหินกับชายฉกรรจ์ผมจุกคนนั้นก็ ช่วยกันจัดการกับศัตรู
“จี๊ด”
อากวงร ้องคารามเสียงแหลมเล็ก ขนบนตัวของมันชี้ชัน หัวไหล่ ของมันมีเลือดไหลทะลักเพราะถูกหอกของศัตรูทิ่มแทงใส่
ดวงตาของเจ้าหนูอสูรกลายเป็ นสีแดงก่า
มันอ้าปากแสดงให้เห็นถึงเขี้ยวแหลมคม
ร่างกายขยายใหญ่ขึ้น…
เพียงพริบตาเดียวเท่านั้น จอมเทพอนันต์ผู้โจมตีมันก็ถูกกรงเล็บ ของอากวงฉีกกระชากเป็ นชิ้น ๆ
เสียงกรีดร้อง เสียงค าราม เสียงร้องตะโกน เสียงร้องโหยหวน…
งานวิวาห์ตกอยู่ภายใต้ความโกลาหลอย่างสมบูรณ์แบบ ไต้จือฉุน หวังเฟิงหลิวและคนอื่น ๆ ต่างก็ได้รับบาดเจ็บสาหัส แต่โชคดีที่พวกเขามีอากวงคอยช่วยเหลือ จึงพอจะประคองเอา ตัวรอดได้… อสูรผลาญดาราต่วนซิงเสแสร ้งเป็ นคนธรรมดาไม่ยุ่งเกี่ยวกับ การต่อสู้ แต่มันก็คอยคุ้มกันให้แก่อากวงอีกทอดหนึ่ง… หลินเป่ยเฉินแบ่งสัญญาณไวไฟของตนเองโดยไม่ลังเล แล้วคลื่นพลังจานวนมากก็แผ่กระจายไปยังบรรดาคนสนิทของ เขา และชายหนุ่มก็ค้นพบว่าตนเองไม่สามารถแบ่งปันพลังให้แก่ อากวงได้อีกต่อไปแล้ว แต่หลินเป่ ยเฉินยังไม่มีเวลาได้ตั้งตัว เขาก็รู ้สึกได้ถึงคลื่นพลัง กดดันที่ปะทุออกมาจากสี่มุมของลานจัตุรัส ไม่ต่างจากมียอดฝีมือสี่ คนกาลังปรากฏตัวออกมาเพื่อเล่นงานเขา
“ตายซะเถอะ!” “จัดการมันให้ได้” “ฆ่าหลินเป่ยเฉินให้ได้” “อย่าให้พวกมันหนีรอด”
เสียงคารามดังขึ้นอย่างน่าหวาดกลัว
แล้วเงาร่างสี่สายก็พุ่งตัวผ่านความวุ่นวายทั้งหมดตรงมาหาหลิน เป่ยเฉินกับหลิงเฉิน
ทุกคนล้วนอยู่ในขั้นจอมเทพอสงไขย
ในกลุ่มมือสังหารย่อมต้องมีขุนนางหญิงเหลียวจี๋
บัดนี้แผนการของเผ่ามนุษย์ทะเลทรายได้ถูกเปิดโปงออกมาแล้ว
พวกเขาใช ้ยอดฝีมือที่อยู่ในขอบเขตจอมเทพบรรพบุรุษถึงสอง คน ในการรับมือผู้ที่อยู่ในขั้นบรรพบุรุษที่คอยสนับสนุนอาณาจักร เกิงจิน และก็ยังได้ส่งยอดฝี มือขอบเขตจอมเทพอสงไขยมาโจมตี หลินเป่ยเฉินกับหลิงเฉินท่ามกลางความชุลมุนอีกด้วย
นี่คือแผนการที่ถูกวางไว้อย่างรอบคอบรัดกุม
ในขณะนี้ หลินเป่ ยเฉินกับหลิงเฉินจึงตกอยู่ในอันตรายอย่าง แท้จริง
เมื่อเหตุการณ์ดาเนินมาถึงขั้นนี้ เทพธิดาเจี๋ยนเซวี่ยอู่หมิงก็ลุก ขึ้นยืนท่ามกลางความวุ่นวายและหรี่ตาลงเล็กน้อย
ฝ่ ายตรงข้ามส่งยอดฝีมือมาเล่นงานหลินเป่ ยเฉินในขอบเขตที่ แข็งแกร่งเกินคาดคิด
หากสถานการณ์ยังเป็ นเช่นนี้ต่อไป ฝ่ ายของหลินเป่ยเฉินก็ต้อง ตกเป็ นผู้พ่ายแพ้
นิ้วมือของนางขยับเล็กน้อย แต่สุดท้าย เทพธิดาเจี๋ยนเซวี่ยอู่ห มิงก็ไม่ได้ยื่นมือเข้าไปแทรกแซง
ตู้ม!
ล าแสงสีทองพลันถูกปลดปล่อยออกมา
ล าแสงสีทองแผ่ออกมาจากร่างกายของหลิงเฉิน ก่อตัวเป็ น กาแพงปิ ดกั้นพวกนางรอบทิศทางเพื่อป้ องกันการโจมตีจากมือ สังหารทั้งสี่
เปรี๊ยะ! เปรี๊ยะ! เปรี๊ยะ!
แต่เพียงไม่กี่ลมหายใจเท่านั้น กาแพงสีทองก็เกิดรอยร ้าว
โลหิตไหลซึมออกมาจากมุมปากของหลิงเฉิน
ไฟอมตะลุกท่วมร่างกายของหญิงสาว ประตูวิหารเปิดออกกว้าง คลื่นพลังกดดันระเบิดออกมาอย่างหนักหน่วงรุนแรง
“รีบเข้าไปในวิหาร เร็วเข้า”
นางบอกกับหลินเป่ยเฉินและองค์ชายหลิงหวงฉี
หากได้เข้าไปอยู่ในวิหารแห่งผู้แปรธาตุ นางก็ไม่ต้องกลัวผู้ใดอีก แล้ว
หลินเป่ ยเฉินคัดค้านว่า “ไม่ได้ แล้วพวกอาจารย์ฉู่กับคนอื่น ๆ ล่ะ…”
เสียงพูดยังไม่ทันขาดหาย ใบหน้าของชายหนุ่มก็แสดงความ ตกใจสุดขีดออกมา
เพราะกระบี่เล่มหนึ่งเสียบแทงทะลุหัวใจของเขา
มันเป็ นกระบี่สีดาที่เต็มไปด้วยพลังแห่งความชั่วร ้าย แล้วอักขระ โบราณก็ลุกลามจากบาดแผลของหลินเป่ ยเฉิน กระจายตัวไปทั่ว ร่างกายของเขาอย่างรวดเร็ว ส่งผลให้พลังในการฟื้นตัวของชาย หนุ่มสลายหายไปหมดสิ้น
“ท่าน…”
หลินเป่ยเฉินจ้องมองไปที่องค์ชายหลิงหวงฉี
เพราะว่ากระบี่สีดาเล่มนั้นอยู่ในมือขององค์ชายหลิงหวงฉี
“ฮ่า ๆๆ”
องค์ชายหลิงหวงฉีระเบิดเสียงหัวเราะ
ก่อนที่จะกระแทกฝ่ ามือใส่แผ่นหลังของหลินเป่ยเฉินเต็มแรง…
ฝ่ ามือนี้มีพลังทาลายล้างรุนแรง สลายมวลพลังที่เหลืออยู่ใน ร่างกายของชายหนุ่มลงสิ้น แม้แต่ใบหน้าที่ตกตะลึงของหลินเป่ยเฉิน ก็แข็งค้างไปเรียบร้อยแล้ว
“ไม่นะ…”
หลิงเฉินกรีดร้องออกมาด้วยความตกตะลึง
ห่างออกไป เทพธิดาเจี๋ยนเซวี่ยอู่หมิงยืนตัวแข็งทื่อ
“ฮ่า ๆๆ”
องค์ชายหลิงหวงฉีระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างน่าขนลุก
ปรากฏกลุ่มหมอกควันสีแดงฟุ้ งตลบออกมารอบกาย แล้ว ใบหน้าขององค์ชายหลิงหวงฉีก็เปลี่ยนไป
พลังปราณที่แผ่ออกมาจากร่างกายเป็ นพลังชนิดเดียวกับองค์ จักรพรรดิหลิงจิว
“ฮ่า ๆๆ ในที่สุด…เวลาที่ข้ารอคอยก็มาถึงแล้ว”
องค์ชายหลิงหวงฉีเงยหน้าระเบิดเสียงหัวเราะอย่างต่อเนื่อง
เสียงของเขาเปลี่ยนไปกลายเป็ นเสียงขององค์จักรพรรดิหลิงจิว
เขารอคอยวันนี้มานานแล้ว
หลิงเฉินเข้ามาประคองหลินเป่ ยเฉินผู้มีลมหายใจรวยริน ดวงตา ของนางจ้องมองไปที่ ‘องค์ชายหลิงหวงฉี’ ด้วยความเกลียดชัง
นางควรจะมองออกตั้งนานแล้ว
ทุกอย่างถูกวางแผนมาตั้งแต่แรก
องค์จักรพรรดิหลิงจิวส่งองค์ชายหลิงหวงฉีไปติดต่อนาง
องค์ชายหลิงหวงฉีเป็ นพวกขององค์จักรพรรดิหลิงจิวมาตั้งแต่ ต้น
องค์ชายหลิงหวงฉีช่วยให้หลิงเฉินได้ครอบครองค้อนคว่านภา และเขาก็ยังได้พบกับหลินเป่ยเฉิน…เรื่องราวระหว่างหลินเป่ยเฉินกับ นาง องค์ชายหลิงหวงฉีก็รับรู ้มาโดยตลอด
ในเมื่อองค์จักรพรรดิหลิงจิวเห็นหลิงเฉินเป็ นบุคคลสาคัญต่อ ตนเองเช่นนั้น เขาย่อมต้องส่งคนสนิทที่ตนเองสามารถเชื่อใจได้มาก ที่สุดไปคอยดูแลนางอยู่แล้ว