เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此] - บทที่ 2379 การเก็บเกี่ยวครั้งใหญ่
แต่ก่อนที่การต่อสู้ครั้งนี้จะเกิดขึ้น สิ่งสาคัญก็คือเยว่หงเซียงได้ สร ้างค่ายอาคมสลักดาราตามความปรารถนาของหลินเป่ยเฉิน เพื่อ ส่งแผ่นดินตงเต้าและดินแดนทวยเทพให้กลับไปยังเส้นทางดาราจักร ซึ่งเป็ นถิ่นกาเนิดของแผ่นดินทั้งสอง
มีแต่วิธีนี้ที่เขาจะสามารถใช ้งานระเบิดนิวเคลียร ์ได้อย่างสบายใจ
และการส่งแผ่นดินตงเต้ากลับคืนสู่เส้นทางดาราจักร ก็ยังเป็ น ส่วนส าคัญในการก าเนิดใหม่อีกด้วย
เพราะแผ่นดินตงเต้าเป็ นเสมือนห้องทดลองขนาดใหญ่ ที่องค์ จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ใช ้ทดลองการกาเนิดใหม่ของผู้คน
มีผู้คนมากมายถูกส่งไปก าเนิดใหม่ที่นั่น
การก าเนิดใหม่ส าเร็จด้วยดี
เพราะฉะนั้น เมื่อแผ่นดินตงเต้าได้กลับมาสู่เส้นทางดาราจักร บรรดาผู้คนที่เป็ นร่างกาเนิดใหม่เหล่านั้น ก็เหมือนได้กลับสู่บ้านเกิด ของตนเองอีกครั้ง
มีแต่เพียงวิธีนี้เท่านั้นที่จะทาให้การกาเนิดใหม่เสร็จสมบูรณ์
แน่นอนว่าหลินเป่ยเฉินไม่เห็นด้วยกับแผนการนี้เลย
เช่นเดียวกับฮันปู้ ฟู่
แต่ผู้เสนอแผนการนี้ก็คือนักพรตหญิงชิน
ผู้สืบทอดสายเลือดบรรพบุรุษแห่งผู้เยียวยา
นางคือผู้น าแห่งความรู ้
หลังจากศึกษาตาราต่าง ๆ มาเป็ นอย่างดี ในที่สุด นางก็สามารถ คิดค้นแผนการครั้งนี้ขึ้นมาได้สาเร็จ
‘บรรพบุรุษดั้งเดิมทั้งสามคนนั้นคงตายกันหมดแล้ว’
หลินเป่ยเฉินคาดเดาอยู่ในใจ
ก่อนหน้านี้ เขาเคยทดสอบพลังทาลายล้างของระเบิดนิวเคลียร ์ มาแล้ว
แรงระเบิดมีอานุภาพรุนแรงมากพอที่จะสังหารชนชั้นจอมเทพ บรรพบุรุษ
ด้วยเหตุนี้ เขาจึงสามารถกล้าไปยังสถานที่ประลองด้วยตนเอง
และก่อนที่การระเบิดจะเกิดขึ้น
ชายหนุ่ มก็ได้นาร่างแยกที่เตรียมเอาไว้นานแล้วออกมา สับเปลี่ยนกับตนเอง
แต่เขาก็ยังได้รับบาดเจ็บพอสมควร
หลินเป่ ยเฉินรีบโคจรพลังจิต เชื่อมต่อวิญญาณของตนเองกับ ร่างแยกอีกร่างหนึ่งในทันที
หลังจากนั้น บนดาวเคราะห์ร ้างดวงหนึ่ง ร่างแยกที่นั่งนิ่งเหมือน รูปปั้นหินพลันลืมตาขึ้น
มันเป็ นหนึ่งในร่างแยกชุดหลังสุดที่ออกมาจากตู้กระจกของ บรรพบุรุษแห่งผู้ใช ้พิษ
ร่างแยกร่างนี้เปิดประตูมิติกลับไปยังสมรภูมิการต่อสู้และเข้าใกล้ ตาแหน่งที่เกิดการใช ้งานระเบิดนิวเคลียร ์เมื่อสักครู่นี้
ถึงแม้ร่างแยกนี้จะอยู่ห่างจากศูนย์กลางแรงระเบิดหลายหมื่นลี้ แต่มันก็ยังสัมผัสได้ถึงมวลพลังมหาศาลที่แผ่มากระทบร่างกาย โชค ดีที่ร่างแยกไม่มีความรู ้สึกเจ็บปวด เพราะฉะนั้น มันจึงสามารถทนรับ การเผาผลาญของมวลพลังความร ้อนได้อย่างไม่มีปัญหา
ยิ่งเข้าไปใกล้ศูนย์กลางแรงระเบิดมากเพียงใด ผิวหนังของร่าง แยกก็เริ่มหลอมละลายอย่างรุนแรงมากเท่านั้น
แต่มันก็ยังไม่หยุดการส ารวจ
ร่างแยกกวาดสายตามองโดยรอบ
พลังท าลายล้างของระเบิดนิวเคลียร ์ท าให้ร่างกายของบรรพบุรุษ ดั้งเดิมทั้งสามคนนั้นระเบิดกระจายไม่เหลือชิ้นดี
แต่วิญญาณยังคงอยู่
วิญญาณเหล่านั้นพยายามจะฟื้นคืนชีพขึ้นมา
แต่พลังของพวกเขาต่าเกินไป
เมื่อวิญญาณของชนชั้นบรรพบุรุษดั้งเดิมทั้งสามคนนั้นสัมผัสได้ ถึงการปรากฏตัวของหลินเป่ ยเฉิน แม้ว่าพวกเขาจะไม่มีร่างกายอีก ต่อไปแล้ว แต่วิญญาณของทั้งสามคนก็ยังคงดุร ้ายไม่เปลี่ยนแปลง มิหนาซ้า บรรพบุรุษดั้งเดิมทั้งสามคนยังกระหายเลือดมากกว่าเดิม อีกด้วย
แต่เขาเองก็เตรียมตัวมาเป็ นอย่างดี
ร่างแยกของชายหนุ่มหันหลังกลับและหลบหนีออกมา
วิญญาณของชนชั้นบรรพบุรุษดั้งเดิมทั้งสามไล่ตามมาทางด้าน หลัง
ชั่วพริบตาเดียว พวกเขาก็ไล่ตามกันมาเป็ นระยะทางยาวไกล
ร่างแยกของหลินเป่ยเฉินพลันหันกลับไปอย่างรวดเร็ว
วูบ!
แสงสีฟ้ าสาดสว่าง
ตะเกียงวิญญาณจานนปรากฏขึ้น
ในมือร่างแยกของหลินเป่ ยเฉินขณะนี้เป็ นตะเกียงวิญญาณ จานนที่กาลังปลดปล่อยพลังออกมาอย่างเต็มที่ แม้ว่าพื้นที่บริเวณนี้ จะยังอยู่ในเขตระเบิด แต่แรงระเบิดเหล่านั้นก็ไม่ได้ส่งผลต่อตะเกียง วิญญาณจ านนแม้แต่น้อย
แสงสีฟ้ าสาดกระจายออกไปเป็ นวงกว้าง
พลังลมดูดพุ่งออกไปอย่างรุนแรง
วิญญาณของบรรพบุรุษดั้งเดิมทั้งสามคนรู ้แล้วว่ามีบางอย่าง ผิดปกติ แต่ก็สายเกินไปแล้วที่พวกเขาจะหันหลังกลับและหลบหนี
ถึงพยายามดิ้นรนเท่าไหร่ แต่วิญญาณของพวกเขาก็ถูกดูดเข้า ไปอยู่ในตะเกียงเรียบร ้อยแล้ว
ตะเกียงวิเศษเช่นนี้ไม่ใช่ผู้ใดจะสามารถควบคุมได้เด็ดขาด
“เจ้าเป็ นผู้ใดกันแน่?”
“เจ้าเป็ นผู้รับใช ้ขององค์จักรพรรดิอย่างนั้นหรือ?”
“เจ้าคงเตรียมแผนการสาหรับวันนี้มายาวนานแล้วสินะ”
วิญญาณของชนชั้นบรรพบุรุษทั้งสามตะโกนด้วยความโกรธ แค้น
ร่างแยกของหลินเป่ ยเฉินยิ้มเล็กน้อย แล้วผิวหนังบนใบหน้าก็ ร่วงหลุดลงมา “บรรพบุรุษทั้งสาม ขอบคุณมากที่พวกท่านคอย ช่วยเหลือข้าน้อยมาโดยตลอด”
วิญญาณของบรรพบุรุษทั้งสามคนหยุดชะงักทันที
“หลี่เฉาเฟย!”
วิญญาณของบรรพบุรุษผู้ใช ้สายเลือดปีศาจร ้องค ารามสามค า นั้นออกมา
ดวงตาเบิกโตด้วยความตกตะลึง
คิดไม่ถึงเลยว่าพวกเขาจะหลงกลอีกฝ่ายง่ายดายเช่นนี้
“คลื่นลูกใหม่ย่อมไล่หลังคลื่นลูกเก่าจริง ๆ!”
วิญญาณของบรรพบุรุษแห่งผู้ใช ้พิษถอนหายใจ
วิญญาณของบรรพบุรุษแห่งผู้แปลงกายกัดฟันกรอด
“สหายทั้งสามท่าน ขอให้พวกท่านไปที่ชอบที่ชอบเถอะนะ”
หลินเป่ ยเฉินไม่เสียเวลาพูดค าใดให้มากความ เขาควบคุมร่าง แยกให้ใช ้ตะเกียงวิญญาณจานน หลอมรวมวิญญาณของชนชั้น บรรพบุรุษดั้งเดิมทั้งสามคนนี้อย่างรวดเร็ว
แสงสว่างเจิดจ้า
เสียงถอนหายใจดังขึ้น
เสียงสาปแช่งดังขึ้น
เสียงร ้องโหยหวนดังขึ้น
ความรุ่งเรืองอันยาวนานหลายพันหลายหมื่นปี ของพวกเขา ด าเนินมาถึงจุดจบแล้ว
พวกเขาทั้งสามคนล้วนเป็ นตานานที่ยังมีชีวิตของเส้นทางดารา จักร
โดยเฉพาะในกลุ่มเผ่ามนุษย์ทะเลทราย
ทว่าบัดนี้ พวกเขากลับต้องมาตายพร ้อมกัน
แม้แต่หลินเป่ยเฉินก็ยังอดสงสารไม่ได้
หลังจากนั้น เขาก็ใช ้วิชาปราณมรณะสกัดมวลปราณผสาน ออกมาจากวิญญาณของบรรพบุรุษทั้งสาม
นี่คือการเก็บเกี่ยวครั้งใหญ่
“ได้มวลปราณมาเยอะขนาดนี้ ต้องเอามาใช ้ประโยชน์ได้มาก แน่”
ชายหนุ่มคิดด้วยความตื่นเต้น
เมื่อเหตุการณ์ดาเนินมาถึงตรงนี้ เท่ากับว่าแผนการของนักพรต หญิงชินดาเนินไปด้วยความราบรื่นยิ่งนัก
“ได้เวลากลับไปแล้วสิ” เขาถอนหายใจออกมา
ทุกสิ่งทุกอย่างกาลังดาเนินไปถึงจุดจบแล้ว
แม้ว่าหลินเป่ยเฉินจะเป็ นเพียงผู้ทะลุมิติและผ่านทางมาโดยไม่ได้ ตั้งใจเท่านั้น แต่เขาก็รู ้สึกผูกพันกับทุกสิ่งทุกอย่างโดยไม่รู ้ตัว
ความรู ้สึกของการอยากกลับบ้านยังคงมีอยู่
แต่ความหมายของคาว่า ‘บ้าน’ ของเขาได้เปลี่ยนไปแล้วตลอด กาล