เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此] - บทที่ 2386 ผนึกก ำลังยอดผู้กล้ำ

ส่วนฝั่งองค์ชำยเจี้ยนอวี่กำลังจ้องมองปรำณปีศำจที่แผ่กระจำย ออกมำพร ้อมกับยิ้มกว้ำง “ในอดีต พวกเรำก็เคยแบ่งออกเป็ นสำมขั้ว อำนำจใหญ่เช่นนี้ และเผ่ำพันธุ์ปี ศำจก็เป็ นฝ่ ำยแรกที่พ่ำยแพ้ไป มิฉะนั้น พวกเจ้ำจะต้องยอมทำงำนให้จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์เพื่ออะไร? บัดนี้ ข้ำอุตส่ำห์จะกวำดล้ำงทุกสิ่งทุกอย่ำงเพื่อสร ้ำงโลกขึ้นมำใหม่ สุนัขเร่ร่อนอย่ำงพวกเจ้ำเองก็จะได้รับอำนิสงส์ไปด้วย แล้วพวกเจ้ำยัง กล้ำมำเห่ำหอนใส่ข้ำอีกหรือ?”

นัยน์ตำของเทพธิดำเจี๋ยนเซวี่ยอู่หมิงพลันเป็ นประกำยวำวโรจน์ ขึ้นมำด้วยควำมเกลียดชัง

หลินรั่วซูยกมือให้สัญญำณ ก่อนจะระเบิดเสียงค ำรำมเดือดดำล “ฆ่ำมัน!”

มวลพลังสีม่วงแผ่ปกคลุมในอำกำศหนำแน่นมำกขึ้น

หลังจำกนั้น นักรบของเผ่ำพันธุ์ปีศำจจำนวนมำกก็ปรำกฏตัว ออกมำ

แต่ในไม่ช ้ำ พวกเขำก็กลำยเป็ นฝ่ำยเสียเปรียบ

นั่นเป็ นเพรำะว่ำองค์ชำยเจี้ยนอวี่ได้อัญเชิญกองทัพตัวประหลำด จำกแดนมัชฌิมออกมำเช่นกัน

หลินรั่วซูสำมำรถสังหำรตัวประหลำดเหล่ำนั้นได้เป็ นจำนวนมำก แต่ก็ยังไม่สำมำรถพลิกสถำนกำรณ์ได้อยู่ดี

ม่ำนพิรุณโลหิตโปรยปรำยลงมำจำกฟำกฟ้ ำ

เป็ นโลหิตสีม่วงของเผ่ำพันธุ์ปีศำจ

ในอดีต เผ่ำพันธุ์ปีศำจเป็ นกลุ่มแรกที่พ่ำยแพ้ในสงครำม พวก เขำต้องสูญเสียอำณำจักรและถูกขับไล่ให้ไปอยู่ที่อื่น เผ่ำพันธุ์ปีศำจ สำมำรถอยู่รอดมำได้ด้วยควำมยำกล ำบำก แต่ประเด็นส ำคัญก็คือ ในสงครำมครั้งที่แล้ว พวกเขำก็เป็ นฝ่ ำยพ่ำยแพ้ให้แก่กองทัพตัว ประหลำดจำกแดนมัชฌิม หำกครั้งนี้ประวัติศำสตร ์ต้องซ้ำรอยเดิม นั่นก็เป็ นเรื่องยำกจะยอมรับได้อีกแล้ว

“ลูกพ่อ เจ้ำไม่ต้องกลัว”

หลินเป่ยเฉินยกมือป้ องปำกตะโกนเสียงดัง “พวกเรำพ่อลูกย่อม ไม่ทิ้งกัน พ่อจะเรียกกองกำลังเสริมมำช่วยเหลือเจ้ำเอง…กองทัพ ศักดิ์สิทธิ์จงปรำกฏตัวออกมำ ณ บัดนี้”

สิ้นคำ

วูบ!

ลำแสงกระบี่ทะยำนขึ้นสู่นภำกำศ ก่อนจะ…แหวกฟ้ ำผ่ำมิติ!

ครืน!

รำวกับนครศักดิ์สิทธิ์ถูกสั่นคลอนอย่ำงรุนแรง

อำณำจักรศักดิ์สิทธิ์สั่นสะเทือนไปทั่วทั้งดินแดน

และศูนย์กลำงแรงสั่นสะเทือนมำจำกวิหำรจักรพรรดิ!

แล้วประตูของวิหำรหลังใหญ่ซึ่งแท้ที่จริงแล้วเป็ นคุกหมื่นเผ่ำก็ ค่อย ๆ เปิดออกอย่ำงแช่มช ้ำ

“ฆ่ำมัน!”

เสียงค ำรำมดังออกมำจำกหลังประตู

หลังจำกนั้น ชำยหนุ่มผู้จับมังกรด้วยมือเปล่ำ อู๋ซำงหลงขี่มังกร คู่ใจพร ้อมด้วยกระบี่คู่ในมือพุ่งทะยำนออกมำจำกวิหำรจักรพรรดิ

ตำมมำด้วยบรรดำนำยทหำรผมขำวผู้สวมใส่ชุดเกรำะขึ้นสนิม

ทุกคนต่ำงเป็ นนำยทหำรผู้ซื่อสัตย์แห่งกองทัพศักดิ์สิทธิ์ที่ ประจ ำกำรอยู่ในคุกหมื่นเผ่ำยำวนำนหลำยหมื่นปี และวันนี้ พวกเขำ ก็ได้ออกมำเห็นแสงเดือนแสงตะวันที่โลกภำยนอกอีกครั้ง

นี่คือสมำชิกของกองทัพที่เคยแข็งแกร่งที่สุดในโลก

ในอดีต นี่คือกองทัพที่เคยไล่ล่ำสังหำรตัวประหลำดจำกแดน มัชฌิม

และวันนี้ พวกเขำก็จะได้ทำภำรกิจเดิมอีกครั้ง

“ฆ่ำพวกมันให้หมด!”

“แด่องค์จักรพรรดิ!”

“เพื่อเผ่ำพันธุ์มนุษย์!”

เหล่ำนำยทหำรแห่งกองทัพศักดิ์สิทธิ์พุ่งออกมำจำกวิหำร จักรพรรดิอย่ำงต่อเนื่อง

จิตสังหำรแรงกล้ำ

เสียงตะโกนกึกก้องสะท้ำนฟ้ ำสะเทือนดิน

ในที่สุด กองทัพปีศำจที่ตกเป็ นฝ่ ำยเสียเปรียบก็เริ่มได้พักหำยใจ บ้ำงแล้ว

เมื่อเห็นเช่นนี้ องค์ชำยเจี้ยนอวี่ซึ่งเป็ นผู้บัญชำกำรกองทัพตัว ประหลำดจำกแดนมัชชิมก็รู ้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย

เขำเคยเผชิญหน้ำกับกองทัพศักดิ์สิทธิ์มำนับครั้งไม่ถ้วน

องค์ชำยเจี้ยนอวี่จึงรู ้ดีว่ำนี่คือกองทัพที่มีควำมกล้ำหำญและมี ควำมแข็งแกร่งมำกที่สุดแล้ว

“น่ำเสียดำยยิ่งนัก หำกเป็ นในอดีต กองทัพศักดิ์สิทธิ์ย่อมพลิก สถำนกำรณ์ได้อย่ำงแน่นอน แต่ด้วยสภำพในปัจจุบัน พวกเจ้ำไม่ สำมำรถเปลี่ยนแปลงสิ่งใดได้อีกแล้ว…”

องค์ชำยเจี้ยนอวี่ส่ำยศีรษะด้วยควำมสมเพชเวทนำ

ตอนนี้ ตัวประหลำดจำกแดนมัชฌิมยังคงปรำกฏตัวขึ้นอย่ำง ต่อเนื่อง ไม่ว่ำพวกมันถูกฆ่ำตำยไปมำกมำยเพียงใด ก็จะมีกำลังเสริม เข้ำมำในจำนวนที่มำกกว่ำเดิมอีกหลำยเท่ำอยู่เสมอ

กองทัพปีศำจต่อสู้อย่ำงยำกล ำบำก

เสียงย่ำกลองศึกของกองทัพศักดิ์สิทธิ์กึกก้องไปทั่วทั้งแผ่นฟ้ ำ

แต่พวกเขำก็ไม่สำมำรถเปลี่ยนแปลงสถำนกำรณ์ได้จริง ๆ

เทพธิดำเจี๋ยนเซวี่ยอู่หมิงมีสีหน้ำสับสน ดวงตำของนำงปรำกฏ ควำมลังเลขึ้นมำแล้ว

หวังจงกับโจวเทียนอวิ๋นก็ผนึกกำลังกันต่อสู้อยู่ในสมรภูมิรบ

พวกเขำเป็ นชนชั้นบรรพบุรุษดั้งเดิม เคยกวำดล้ำงตัวประหลำด จำกแดนมัชชิมมำนับครั้งไม่ถ้วน แต่ครั้งนี้ อีกฝ่ ำยมีจำนวนมำก เกินไปและพวกมันยังมีควำมแข็งแกร่งไม่ธรรมดำ สุดท้ำยผู้อำวุโสทั้ง สองท่ำนก็ไม่สำมำรถทำสิ่งใดได้มำกนัก

“เจ้ำยังมีลูกไม้อื่นซ่อนอยู่อีกหรือไม่?”

องค์ชำยเจี้ยนอวี่หัวเรำะในลำคอ ขณะจ้องมองไปที่หลินเป่ยเฉิน

หลินเป่ยเฉินไม่เหลือสิ่งใดให้ใช ้งำนอีกแล้ว

เขำรู ้สึกหงุดหงิดอยู่ในหัวใจ

ตอนนี้โทรศัพท์กำลังเครื่องค้ำง ทำให้เขำไม่สำมำรถกระจำย สัญญำณไวไฟได้ ทั้งยังไม่สำมำรถนำโทรศัพท์มำสแกนจุดอ่อนของ ฝ่ ำยตรงข้ำมได้เช่นกัน ซึ่งควำมขัดข้องในครั้งนี้ไม่ได้อยู่ในแผนกำร เดิมของเขำ

แต่ก็ใช่ว่ำเขำจะไม่เตรียมตัวเอำไว้เลย

“ในนำมแห่งองค์จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ ข้ำจะเป็ นผู้ลงทัณฑ์พวก เจ้ำเอง!”

อีกเสียงหนึ่งดังออกมำจำกวิหำรจักรพรรดิ

เป็ นเสียงของแม่ทัพใหญ่ผู้เกรียงไกร

แล้วเงำร่ำงของชำยวัยกลำงคนผู้ถือกระบี่ยำวก็เดินออกมำจำก ประตูของวิหำร

ย่อมต้องเป็ นร่ำงของฮันปู้ ฟู่

ทำงด้ำนหลังยังมีผู้คนตระกูลหลี่และกลุ่มคนจำกคณะขนส่ง เครื่องบรรณำกำรที่ก่อนหน้ำนี้ถูกเข้ำใจว่ำเสียชีวิตไปหมดสิ้นแล้ว ก็ ได้ปรำกฏตัวออกมำด้วยเช่นกัน

ทั้งยังมีนำยทหำรระดับสูงของกองทัพศักดิ์สิทธิ์อีกหลำยร ้อยคน

ถึงแม้ว่ำพวกเขำจะแก่ชรำมำกแล้ว แต่จิตวิญญำณแห่งกำรต่อสู้ ยังคงอยู่

“พวกเจ้ำต้องตำย!”

“บำปของพวกเจ้ำต้องช ำระล้ำงด้วยควำมตำยเท่ำนั้น!”

กลุ่มนำยทหำรอำวุโสแห่งกองทัพศักดิ์สิทธิ์ร ้องตะโกนออกมำ อย่ำงพร ้อมเพรียงกัน

แล้วกองทัพอสูรที่เคยถูกขังอยู่ในคุกหมื่นเผ่ำก็ถูกปลดปล่อย ออกมำสู่โลกภำยนอก คลื่นพลังแผ่ซัดสำดออกไปทั่วอย่ำงบ้ำคลั่ง แล้วกองทัพอสูรเหล่ำนั้นก็พุ่งไปหำกองทัพจำกแดนมัชฌิม

นี่คือสิ่งที่หลินเป่ยเฉินเตรียมกำรเอำไว้ล่วงหน้ำ

ในนำมแห่งองค์จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ เขำได้ปลดปล่อยอสูร เหล่ำนั้นออกมำจำกกำรคุมขัง แลกกับที่พวกมันจะต้องต่อสู้กับตัว ประหลำดจำกแดนมัชฌิม

อย่ำงน้อยอสูรเหล่ำนี้ก็เป็ นสิ่งมีชีวิตของเส้นทำงดำรำจักร

พวกมันเป็ นศัตรูทำงธรรมชำติกับตัวประหลำดจำกแดนมัชฌิม

และที่สำคัญก็คือ กองทัพเผ่ำพันธุ์อสูรได้ท ำข้อตกลงกับ ‘องค์ จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์’ ว่ำ เมื่อสงครำมครั้งนี้จบลง พวกมันจะได้รับมอบ ดินแดนส ำหรับกำรอยู่อำศัยและมีชีวิตอยู่รอดส ำหรับกำรขยำย เผ่ำพันธุ์ต่อไป

ด้วยเหตุนี้ หลินเป่ยเฉินจึงมีกองทัพอยู่ในมือหลำยฝ่ าย ไม่ว่ำจะ เป็ นกองทัพศักดิ์สิทธิ์ กองทัพอสูรและกองทัพปี ศำจ เมื่อทุก ๆ กองทัพผนึกก ำลังร่วมมือกัน พวกเขำก็สำมำรถตอบโต้กองทัพจำก แดนมัชฌิมขององค์ชำยเจี้ยนอวี่ได้แล้ว

สถำนกำรณ์เริ่มกลับมำสมดุลสูสีกันอีกครั้ง

ฮันปู้ ฟู่ลงสู่สมรภูมิรบด้วยตนเอง

ก่อนหน้ำนี้ เขำได้รับภำรกิจจำก ‘องค์ชำยศักดิ์สิทธิ์’ หลินเป่ ย เฉินให้ใช ้สถำนะผู้สืบสำยเลือดแห่งบรรพบุรุษผู้ท่องกำลเวลำเดิน ทำงเข้ำไปในวิหำรจักรพรรดิ เพื่อทำข้อตกลงกับบรรดำนำยทหำรใน กองทัพศักดิ์สิทธิ์รวมถึงเหล่ำอสูรที่ถูกคุมขังอยู่ในนั้น