เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此] - บทที่ 2387 เติมเต็มส่วนที่ขาดหายไป

“สมแล้วที่เป็ นองค์จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์กลับชาติมาเกิด”

องค์ชายเจี้ยนอวี่หัวเราะในลาคอและกล่าวว่า “แม้ทุกอย่างจะ ไม่ได้เป็ นไปตามแผนการ แต่เจ้าก็เตรียมแผนส ารองไว้แล้ว น่า เสียดายที่คู่ต่อสู้ของเจ้าก็คือข้า แล้วเจ้าคิดหรือว่าจะเอาชนะข้าได้? เมื่อเผชิญกับผู้แข็งแกร่งที่แท้จริง ความพยายามของเจ้าก็ไร ้ ประโยชน์”

องค์ชายเจี้ยนอวี่โบกสะบัดฝ่ามืออีกครั้ง

วูบ!

แล้วลาแสงสีเงินก็พุ่งขึ้นไปในอากาศ ลาแสงสีเงินนั้นพุ่งตรงเข้า หาเตาหลอมศักดิ์สิทธิ์ที่กาลังดูดซับมวลพลังจากในอากาศ

หลังจากนั้น การดูดซับพลังของเตาหลอมศักดิ์สิทธิ์เริ่มเชื่องช ้า ลงอย่างเห็นได้ชัด

หลินเป่ยเฉินหยุดชะงัก

เขารู ้ดีว่าจะปล่อยให้เตาหลอมศักดิ์สิทธิ์หยุดทางานไม่ได้

เพราะนี่เกี่ยวข้องกับการกาเนิดใหม่ที่แท้จริง

อีกทั้งมันยังเป็ นกุญแจสาคัญในการหลอมรวมพลังทั้งหมด เพื่อ ชุบชีวิตคนตายให้กลับมามีชีวิตอีกครั้ง และยังเป็ นส่วนสาคัญในการ หยุดยั้งองค์ชายเจี้ยนอวี่อีกด้วย

“รีบขัดขวางเขาให้ได้!”

เสียงของหลินถิงซานดังขึ้นข้างหูชายหนุ่ม

นางสังเกตการณ์อยู่ในส านักงานใหญ่ของกรมสืบสวน สามารถ รับรู ้ถึงสิ่งที่เกิดขึ้นได้อย่างชัดเจน จึงรีบสื่อสารผ่านทางกระแสจิต

หลินเป่ยเฉินยื่นมือสองข้างออกมาข้างหน้า

กระบี่สองเล่มปรากฏขึ้นในมือ

คือกระบี่วสันต์ และกระบี่ฟ้ าคราม

วูบ!

ลาแสงกระบี่พุ่งออกไป

องค์ชายเจี้ยนอวี่แสยะยิ้มชั่วร ้าย ก่อนจะกล่าวว่า “ฝันไปเถอะ! ทุกอย่างอยู่ในการควบคุมของข้าแล้ว!”

หลังจากนั้น มวลพลังสีม่วงในร่างกายขององค์ชายเจี้ยนอวี่ก็ ควบรวมออกมากลายเป็ นสายโซ่มรณะ พุ่งผ่านผืนฟ้ าตรงเข้าใส่ หลินเป่ยเฉิน

นี่คือหนึ่งในการโจมตีที่รุนแรงที่สุดขององค์ชายเจี้ยนอวี่

เคร ้ง! เคร ้ง! เคร ้ง!

สะเก็ดไฟสาดกระจาย

กระบี่คู่ในมือหลินเป่ยเฉินฟันสายโซ่อย่างต่อเนื่อง

แล้วชายหนุ่มก็ต้องตกตะลึง

ปรากฏว่าสายโซ่มรณะเส้นนี้มีความแข็งแกร่งมากกว่าที่คิด หลังจากที่อาวุธทั้งสองชนิดปะทะกันอยู่หลายกระบวนท่า สุดท้าย รอยแตกร ้าวกลับปรากฏขึ้นที่กระบี่ในมือของหลินเป่ยเฉิน

ที่เลวร ้ายมากกว่านั้นคือ ประตูเชื่อมภพภูมิระหว่างเส้นทางดารา จักรกับแดนมัชฌิมได้เปิดออกแล้ว องค์ชายเจี้ยนอวี่จึงสามารถรับ พลังเสริมจากแดนมัชฌิมได้ตลอดเวลา นี่ทาให้เขาสามารถต่อสู้ได้ อย่างไม่รู ้จักเหน็ดเหนื่อย

ยิ่งต่อสู้กันไปนานมากเท่าไหร่ หลินเป่ยเฉินก็ยิ่งรู ้สึกกดดันมาก ขึ้นและมากขึ้นเท่านั้น

กองทัพจากแดนมัชฌิมเริ่มกลับมาเป็ นฝ่ายได้เปรียบอีกครั้ง

ความแข็งแกร่งของพวกมันมีมากขึ้น

เช่นเดียวกับความแข็งแกร่งของสายโซ่มรณะที่องค์ชายเจี้ยนอวี่ ใช ้โจมตีหลินเป่ยเฉิน

ปัง!

สุดท้าย กระบี่วสันต์ก็แตกกระจาย

แคร็ก!

ตามด้วยกระบี่ฟ้ าคราม

หลินเป่ ยเฉินลงทุนใช ้ร่างกายของตนเองแทนกระบี่ โดยใช ้ กระบวนท่าการโจมตีที่รุนแรงที่สุดเท่าที่ตนเองจะใช ้งานได้ในขณะนี้ ออกไป

นั่นคือการโจมตีด้วยวิชากระบี่ภวังค์รัก

ตู้ม!

คลื่นพลังระเบิดออกไปอย่างน่าสะพรึงกลัว

ไม่ว่าเป็ นกองทัพฝ่ ายใดที่อยู่ในรัศมีหนึ่งพันลี้ ผู้คนก็ต้องถึงแก่ ความตายในทันที พื้นที่บริเวณนั้นเหลือเพียงความว่างเปล่า

ร่างของหลินเป่ยเฉินอาบด้วยธารโลหิต

เขาได้รับบาดเจ็บไม่น้อย

“ในเมื่อเจ้าไม่อยากปลุกพลังที่แท้จริงออกมา เช่นนั้น ข้าจะฝัง เจ้าเดี๋ยวนี้”

องค์ชายเจี้ยนอวี่ระเบิดพลังออกมาจากร่างกาย แล้วสายโซ่ มรณะอีกหลายพันเส้นก็พุ่งออกมาจากแผ่นหลังของเขาไม่ต่างจาก นกเพลิงสยายปีก จิตวิญญาณแห่งการต่อสู้ร ้อนระอุ

หวังจงและคนอื่น ๆ เห็นสถานการณ์ไม่สู้ดี ก็รีบเข้าไปหาหลิน เป่ยเฉินในทันที

“ราชายมโลกค านับ!”

เสียงคารามของชายชราดังขึ้นเป็ นครั้งที่สี่

หวังจงคุกเข่าและโค้งตัวลงกลางอากาศ ท าการค านับองค์ชาย เจี้ยนอวี่

มนุษย์ยักษ์ที่อยู่ด้านหลังหวังจงก็คุกเข่าลงโค้งคานับในอิริยาบถ เดียวกัน หลังจากนั้น ทางด้านหลังของหวังจงก็มีวิญญาณคนตาย จานวนมากมายปรากฏกายขึ้น

โจวเทียนอวิ๋นก็ลงมือเช่นกัน

เขาระเบิดพลังจนกลายเป็ นมนุษย์ทองค า ลมหายใจถูกสูดเข้า ลึก ก่อนจะระเบิดเสียงค ารามออกไป “ย้ากกก!!!”

กาปั้นทองคาสว่างไสวราวกับสายฟ้ าฟาด

กาปั้นทองคาของโจวเทียนอวิ๋นพุ่งทะลวงอากาศกระแทกเข้าใส่ องค์ชายเจี้ยนอวี่

นี่คือการโจมตีที่รุนแรงที่สุดของหวังจงและโจวเทียนอวิ๋น

แต่สายโซ่มรณะที่อยู่ทางด้านหลังขององค์ชายเจี้ยนอวี่ก็ ประสานตัวรวมกัน กลายเป็ นเกราะกาบังขนาดใหญ่อ้อมมากั้นอยู่ เบื้องหน้าในพริบตา

ตู้ม!

คลื่นพลังปะทะกันอย่างรุนแรง

กาแพงสายโซ่เกิดความเสียหายเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

หวังจงกับโจวเทียนอวิ๋นกลับต้องตกตะลึงมากกว่าเดิมเมื่อพบกับ แรงดีดสะท้อนของมวลพลัง

ชั่วอึดใจเดียวเท่านั้น กาแพงสายโซ่ก็กลับมาอยู่ในสภาพ สมบูรณ์ดีดังเดิม

หลินเป่ ยเฉินซึ่งได้รับบาดเจ็บสาหัสจาเป็ นต้องเข้าไปช่วยเหลือ ท่านผู้อาวุโสทั้งสองให้รอดพ้นความตายอย่างหวุดหวิด

เมื่อเห็นสถานการณ์ไม่สู้ดี หลินรั่วซูก็อยากจะเข้าไปช่วยเหลือ ด้วยอีกคน

แต่เทพธิดาเจี๋ยนเซวี่ยอู่หมิงยื่นมือออกมาขวางนางเอาไว้

“ท่านอาจารย์?”

“รออีกหน่อย…เดี๋ยวเขาก็กลับมาแล้ว”

“ผู้ใดหรือเจ้าคะ?”

“ดูต่อไปแล้วเจ้าจะรู ้เอง” เทพธิดาเจี๋ยนเซวี่ยอู่หมิงตอบ

วูบ!

สายโซ่มรณะพุ่งออกมาข้างหน้า

พวกมันรัดพันร่างกายของหลินเป่ยเฉินและยกตัวเขาลอยขึ้นไป ในอากาศ

ฮันปู้ ฟู่ หวังจงและคนอื่น ๆ รีบพุ่งเข้าไปหาหมายช่วยเหลือไม่ ต่างจากแมลงเม่าบินเข้ากองไฟ แต่พวกเขาก็ถูกสนามพลังขององค์ ชายเจี้ยนอวี่ขัดขวาง ทาให้ในเวลานี้ไม่มีผู้ใดสามารถเข้าใกล้หลิน เป่ยเฉินได้อีก

“ในที่สุด การต่อสู้ของพวกเราที่กินเวลายาวนานหลายหมื่นปี ก็ จะจบลงในวันนี้แล้ว”

ความโดดเดี่ยวปรากฏขึ้นในแววตาขององค์ชายเจี้ยนอวี่

“นับจากนี้ไป ข้าจะเป็ นราชาผู้ครอบครองสามโลกแต่เพียงผู้ เดียว”

เขากระซิบกับตนเองด้วยน้าเสียงอ้างว้าง

เมื่อเงยหน้ามองหลินเป่ ยเฉินอีกครั้ง หัวใจขององค์ชายหนุ่มก็ เต็มเปี่ยมไปด้วยความอาฆาตแค้น “นี่คือจุดจบสงครามระหว่างเจ้า กับข้า เชิญลงนรก…”

เสียงพูดยังไม่ทันขาดหาย

ครืน!

บนท้องฟ้ าเหนืออาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ ค่ายอาคมที่มีขนาดใหญ่ ปรากฏตัวขึ้น พลังกดดันของมันทาให้ยอดฝีมืออย่างพวกของหวังจง ต้องลอยกระเด็นออกไปอย่างไม่ทันตั้งตัว

หลังจากนั้น แผ่นดินขนาดใหญ่ก็ค่อย ๆ ลอยออกมาจากค่าย อาคมปริศนา

นี่คือแผ่นดินตงเต้าที่ถูกเยว่หงเซียงเคลื่อนย้ายมาก่อนหน้านี้ นั่นเอง

แผ่นดินตงเต้าค่อย ๆ ลอยตัวต่าลงมา

มันมุ่งหน้าตรงไปที่ใจกลางแกนแผ่นดินของอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ และประกอบกลับลงไปในส่วนที่ขาดหายได้อย่างพอดิบพอดี