เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此] - บทที่ 2389 ข้าคือองค์จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์

“เหลวไหล!”

องค์ชายเจี้ยนอวี่ระเบิดเสียงหัวเราะบ้าคลั่งออกมา “ไม่ต้อง พยายามปั่นหัวข้า…กองทัพตัวประหลาดเหล่านี้ล้วนเชื่อฟังข้า พวก เจ้า ฆ่ามันเดี๋ยวนี้!”

กลุ่มกองทัพตัวประหลาดที่อยู่โดยรอบมีอาการลังเลและสับสน

“ถอนก าลัง!”

หลินเป่ยเฉินลองออกคาสั่งดูบ้าง

มวลพลังสีม่วงเข้มพลันลอยออกมาจากแผ่นหลังของเขา

มวลพลังเหล่านั้นรวมตัวกันกลายเป็ นภาพมายาขององค์ มหาราชศักดิ์สิทธิ์ ภาพมายานี้มีหน้าตาเหมือนกับรูปปั้นของท่าน องค์มหาราชในดินแดนมัชฌิมทุกกระเบียดนิ้ว

“เป็ นฝ่าบาทจริง ๆ ด้วย!”

“นี่คือวิญญาณขององค์มหาราช!”

“ท่านองค์มหาราชขอรับ…!”

เมื่อกลุ่มนักรบระดับสูงจากแดนมัชฌิมเห็นเช่นนั้น พวกเขาก็รีบ คุกเข่าลงกลางอากาศและทาการหมอบกราบเพื่อแสดงความเคารพ ออกมาด้วยความตื่นเต้น ดวงตามีน้าตาไหลพราก

พวกมันติดตามองค์มหาราชศักดิ์สิทธิ์ขึ้นเหนือล่องใต้ต่อสู้กับ ศัตรูผู้ร ้ายกาจมากมาย สุดท้ายดินแดนมัชฌิมก็อยู่ในความสงบด้วย ฝีมือขององค์มหาราชศักดิ์สิทธิ์ผู้นี้นี่เอง

ไม่ส าคัญว่าพวกมันจะเป็ นยอดอัจฉริยะ จะเป็ นยอดวีรบุรุษ เป็ น คนเถื่อนกระหายเลือดผู้บ้าคลั่ง หรือเป็ นตัวประหลาดหน้าตา อัปลักษณ์เพียงใด แต่พวกมันจะต้องคุกเข่าลงก้มศีรษะท าความ เคารพให้แก่คนผู้นี้

นี่คือท่านองค์มหาราชศักดิ์สิทธิ์ผู้ยิ่งใหญ่ในตานาน!

ครั้งหนึ่ง องค์มหาราชเคยให้สัญญากับพวกมันว่าจะมอบชีวิตที่ เป็ นอมตะให้แก่ทุกคน

ดังนั้นองค์มหาราชจึงออกไปปฏิบัติภารกิจเพียงลาพัง

และหายสาบสูญไปเนิ่นนาน

คิดไม่ถึงเลยว่าในวันนี้ พระองค์จะกลับมาปรากฏตัวอีกครั้ง

“พวกเราถอนก าลัง!”

“ถอยทัพ!”

เหล่าแม่ทัพใหญ่ของกองทัพจากแดนมัชฌิมร ้องตะโกนออก คาสั่งอย่างต่อเนื่อง

แล้วกองทัพของพวกมันก็ล่าถอยกลับไป

พวกมันมีความจงรักภักดีต่อองค์มหาราชศักดิ์สิทธิ์ตลอดกาล

เมื่อเห็นภาพนี้ หวังจง โจวเทียนอวิ๋นและคนอื่น ๆ ก็ตื่นตกใจและ วิตกกังวลขึ้นมาทันที

เหตุการณ์เป็ นเช่นนี้ไปได้อย่างไร?

หลินเป่ ยเฉินคือร่างกาเนิดใหม่ขององค์มหาราชศักดิ์สิทธิ์อย่าง นั้นหรือ?

ถ้าอย่างนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างที่พวกเขาทามาก่อนหน้านี้ก็สูญเปล่า หมดเลยน่ะสิ

กลายเป็ นว่าตลอดเวลาที่ผ่านมา พวกเขารับใช ้ศัตรูอยู่อย่างนั้น หรือ?

แล้วองค์จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์อยู่ที่ใด?

องค์ชายเจี้ยนอวี่มีสีหน้าแตกตื่นมากกว่าผู้ใด เขายกสองมือขึ้น กุมศีรษะและคารามออกมาว่า “ไม่! เป็ นไปไม่ได้ ข้าต่างหากที่เป็ น องค์มหาราชศักดิ์สิทธิ์…ไม่ใช่เจ้าสักหน่อย…แต่เพราะเหตุใดกันนะ? ถ้าอย่างนั้นข้าคือผู้ใด? ข้าเป็ นใคร? อ๊ากกกก!!!”

เขาร ้องโหยหวน สองมือดึงทึ้งเส้นผมของตนเองอย่างเสียสติ

แต่ทันใดนั้น เหมือนองค์ชายเจี้ยนอวี่จะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมา ได้ เขาจึงระเบิดเสียงหัวเราะออกมาด้วยความชอบใจ

“ใช่แล้ว ข้าไม่ใช่องค์มหาราชศักดิ์สิทธิ์ ข้าไม่ใช่…ฮ่า ๆๆๆ…ข้า ไม่ใช่เจ้า…เพราะข้าคือองค์จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ ฮ่า ๆๆๆ ข้าคือองค์ จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์!”

องค์ชายเจี้ยนอวี่เงยหน้าระเบิดเสียงหัวเราะใส่ท้องฟ้ า

และยิ่งเขาระเบิดเสียงหัวเราะมากเพียงใด คลื่นพลังศักดิ์สิทธิ์ จานวนมากก็ระเบิดออกมาจากร่างกายแทนที่มวลพลังของแดน มัชฌิม

นี่คือมวลพลังที่เคยครอบครองความยิ่งใหญ่ในเส้นทางดาราจักร

ดูเหมือนองค์ชายเจี้ยนอวี่จะสามารถปลุกพลังที่ซ่อนอยู่ใน ร่างกายออกมาได้ส าเร็จแล้ว

ความเปลี่ยนแปลงในครั้งนี้ทาให้ทุกคนต้องตกตะลึง

หวังจงและพรรคพวกไม่ทราบอีกแล้วว่าอะไรเป็ นอะไรกันแน่

เทพธิดาเจี๋ยนเซวี่ยอู่หมิงก็ตกอยู่ในความมึนงงเช่นเดียวกัน

เรื่องราวทั้งหมดนี้แตกต่างจากสิ่งที่พวกเขาคิดเอาไว้โดยสิ้นเชิง

“จริงหรือ?”

หลินเป่ยเฉินถามกลับไป

หลังจากนั้น เขาก็อัญเชิญโทรศัพท์มือถือออกมาจากร่างกาย แล้วโทรศัพท์มือถือก็สลายตัวกลายเป็ นกระแสพลังไหลรินเข้าสู่แขน ขาและโครงกระดูกของหลินเป่ยเฉิน…

ความทรงจาอีกส่วนหนึ่งถูกปลุกขึ้นมา

“ถ้าเจ้าเป็ นองค์จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ แล้วข้าคือผู้ใดเล่า?”

และขณะที่หลินเป่ ยเฉินกล่าวมาถึงตรงนี้ มวลพลังที่แผ่ออกมา จากร่างกายของเขาก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง

มวลพลังศักดิ์สิทธิ์ระเบิดออกมาจากร่างกายของหลินเป่ ยเฉิน แสงสว่างระเบิดเจิดจ้าไปรอบทิศทางไม่ต่างจากการรวมตัวกันของ ดวงตะวันและจันทรา อาณาจักรศักดิ์สิทธิ์ถูกปกคลุมด้วยแสงสว่าง เหล่านี้ มิหนาซ้า คลื่นพลังทั้งหมดยังขยายออกไปสู่โลกภายนอกอีก ด้วย

นี่คือพลังขององค์จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์!

นี่คือพลังของผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในเส้นทางดาราจักร!

นี่คือพลังที่ไม่มีผู้ใดกล้าล่วงเกิน!

ในเวลาเดียวกันนี้ ภาพมายาของมนุษย์ยักษ์ในชุดเกราะทองคา ถือกระบี่ยาวก็ปรากฏขึ้นด้านหลังหลินเป่ ยเฉิน ดวงตาของมนุษย์ ยักษ์จ้องมองผู้คนด้วยสายตาแห่งอ านาจ รัศมีอันน่าเกรงขามแผ่ ออกมาจากเงาของมนุษย์ยักษ์นั้น

“อะ…องค์จักรพรรดิ!?”

หวังจงอุทานออกมาด้วยความตกตะลึง

โจวเทียนอวิ๋นยืนตัวแข็งทื่อ น้าตาอุ่นร ้อนไหลออกมาจากดวงตา

บรรดานายทหารจากวิหารจักรพรรดิเองก็อดร ้องไห้ออกมา ไม่ได้เช่นกัน พวกเขาคุกเข่าลงกลางอากาศ ร่าร ้องออกมาว่า “องค์ จักรพรรดิ ในที่สุด ท่านก็กลับมาแล้ว…”

องค์จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์หายสาบสูญไปนานนับหมื่นปี

แล้วจะไม่ให้พวกเขาดีใจได้อย่างไร?

บางต านานเล่าขานว่าองค์จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์รักษาอาการ บาดเจ็บอยู่ในวิหารจักรพรรดิ บางต านานก็บอกว่าองค์จักรพรรดิ ศักดิ์สิทธิ์ได้เสียชีวิตลงแล้ว บางตานานก็ว่าองค์จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ ออกไปส ารวจอยู่ในดินแดนมัชฌิม บางต านานก็กล่าวว่าองค์ จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ได้ไปกาเนิดใหม่เรียบร ้อยแล้ว…

แม้ว่าก่อนที่องค์จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์จะหายตัวไป พระองค์ได้ เตรียมแผนการทุกอย่างเอาไว้เป็ นอย่างดี แต่ส าหรับผู้ติดตามของ พระองค์ท่านต่างก็รู ้สึกเหมือนเด็กน้อยที่สูญเสียบิดา ราวกับสาวกที่ สูญเสียศรัทธาในบุคคลที่ยึดเหนี่ยวจิตใจ

จะมีผู้ใดสามารถเข้าใจความสับสนและความเศร ้าโศกอัน ยาวนานเหล่านี้บ้าง?

นายทหารในกองทัพศักดิ์สิทธิ์ทุกคนต่างก็เฝ้ าฝันว่าสักวันหนึ่ง ตนเองจะได้พบกับองค์จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ผู้ยิ่งใหญ่ไร ้เทียมทานอีก ครั้ง

และวันนี้…ความฝันของพวกเขาได้กลายเป็ นจริงแล้ว!

องค์จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์กลับมาแล้ว!

ใช่แล้ว

ไม่มีผู้ใดจะสามารถปลอมตัวเป็ นองค์จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ได้ เด็ดขาด

นี่จึงเป็ นเหตุผลที่ว่า แม้ก่อนหน้านี้องค์ชายเจี้ยนอวี่จะระเบิดพลัง ศักดิ์สิทธิ์ออกมาจากร่างกาย จนทาให้หลายคนตกตะลึง แต่พวกเขา ก็ยังเกิดข้อสงสัยอยู่ในใจ เพราะคนชั่วร ้ายอย่างองค์ชายเจี้ยนอวี่ไม่ น่าจะเป็ นร่างกาเนิดใหม่ขององค์จักรพรรดิศักดิ์สิทธิ์ได้อย่างแน่นอน

ดวงตาของเทพธิดาเจี๋ยนเซวี่ยอู่หมิงพลันกลับมาระยิบระยับอีก ครั้ง

นางจ้องมองหลินเป่ ยเฉินด้วยสายตาที่หลอมรวมความรู ้สึก เอาไว้มากมาย

แต่ผู้ตื่นตระหนกมากที่สุดก็คือองค์ชายเจี้ยนอวี่

เขายืนตกตะลึงอยู่กับที่

เดิมทีคิดว่าตนเป็ นร่างก าเนิดใหม่ขององค์มหาราชศักดิ์สิทธิ์

แต่ปรากฏว่าไม่ใช่

เขารู ้สึกว่าตนเองน่าจะเป็ นร่างก าเนิดใหม่ขององค์จักรพรรดิ ศักดิ์สิทธิ์

แต่ก็ไม่ใช่อีกเช่นกัน!

ถ้าอย่างนั้น เขาเป็ นผู้ใดกันแน่?