เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此] - บทที่ 292 ความร้ายกาจของหัวหน้ากลุ่ม

บทที่ 292 ความร้ายกาจของหัวหน้ากลุ่ม

ความประหลาดใจบนสีหน้าของหวังซินอวี่จางหายไปอย่างรวดเร็ว

ไม่รู้เพราะเหตุใด ในหัวใจของเด็กสาวกลับรู้สึกดีใจขึ้นมาเสียอย่างนั้น

คู่ต่อสู้ที่นางกำลังจะต้องพบเจอ มีสถานะเป็นหัวหน้ากลุ่มเช่นกัน นี่คือการแสดงความเคารพชนิดหนึ่งในแวดวงมือกระบี่

มันทำให้หวังซินอวี่รู้สึกเหมือนตนเองได้รับการยอมรับ

หวังซินอวี่หมุนวนฝ่ามือในอากาศ

แล้วกระบี่สีน้ำเงินเข้มเล่มหนึ่งก็ปรากฏขึ้นในมือ

นางมีเครื่องประดับที่สามารถใช้เป็นที่เก็บของอยู่ตามร่างกายหลายตำแหน่ง

กระบี่นี้มีความยาว 3 เซี๊ยะ

ด้ามจับกระบี่แกะสลักอย่างสวยงามด้วยไม้เนื้อดี

เมื่อหวังซินอวี่กวัดแกว่งกระบี่ ก็เกิดเป็นรัศมีกิ่งไม้ใบไม้แผ่ออกมาครอบคลุมร่างกายของนางเอาไว้ ส่งผลให้เด็กสาวผู้เป็นหัวหน้ากลุ่มของสถานศึกษากระบี่ที่หนึ่ง มีสภาพเหมือนเป็นนางไม้จำแลงก็ไม่ปาน

หวังซินอวี่มีพลังปราณธาตุไม้!

นั่นคือความคิดของหลินเป่ยเฉิน

หุหุ

น่าสนใจดีนี่นา

เขามีพลังปราณธาตุน้ำ ส่วนนางมีพลังปราณธาตุไม้

นับเป็นพลังที่คอยเกื้อหนุนกันและกันอยู่เสมอ

ต้นไม้จำเป็นต้องมีการรดน้ำเพื่อเจริญเติบโต ถ้าไม่มีน้ำหล่อเลี้ยง ต้นไม้ก็เติบโตไม่ได้…

เช้ง!

เสียงกระบี่ชักออกมาจากฝัก

สลายห้วงคิดของหลินเป่ยเฉิน

รู้สึกตัวอีกทีคมกระบี่สาดประกายเข้ามาถึงตัวแล้ว หลินเป่ยเฉินใช้วิชาตัวเบาย่องหาโฉมสะคราญกระโดดหลบการโจมตีได้อย่างหวุดหวิด วินาทีต่อมา เขาก็ดาวน์โหลดดาบศีลธรรมออกมาถือในมือ

หวังซินอวี่มีความเก่งกาจในการต่อสู้ระยะประชิดตัว

หลินเป่ยเฉินยกกระบี่ขึ้นปัดป้อง

เคล้ง!

คมกระบี่ปะทะกัน

หลินเป่ยเฉินรู้สึกชาที่บริเวณข้อมือ

นี่มันอะไรกันเนี่ย?

เด็กหนุ่มคิดด้วยความเหลือเชื่อ

หวังซินอวี่มีพลังแข็งแกร่งขนาดนี้เชียวหรือ?

แต่ถ้าหากนางมีเรี่ยวแรงมหาศาลขนาดนี้ แล้วทำไมตอนแข่งขันยกกระถางทองคำ หวังซินอวี่ถึงได้ทำคะแนนไม่ค่อยดีสักเท่าไหร่ล่ะ?

หรือว่านางพยายามจะปิดบังความสามารถที่แท้จริง?

หลากหลายความคิดผุดขึ้นมาในสมองของหลินเป่ยเฉิน

“เตรียมตัวรับกระบี่ให้ดี!”

หลินเป่ยเฉินคำรามออกไปและแทงกระบี่ไปข้างหน้า

นี่คือกระบวนท่าพื้นฐาน

แต่เมื่อใช้ออกมาร่วมกับพละกำลังมหาศาลและพลังลมปราณที่หนาแน่น การโจมตีของกระบี่ด้วยกระบวนท่านี้ จึงควรค่าต่อการรับชมเป็นอย่างยิ่ง

หวังซินอวี่ดวงตาเป็นประกายแวววาว

นางไม่ได้ถอยหนี นางไม่ได้หวาดกลัว นางยังคงยกกระบี่ขึ้นมารอรับการโจมตี

เคล้ง!

เสียงกระบี่ปะทะกันดังขึ้นอีกครั้ง

มวลอากาศพลิ้วไหวเป็นระลอกคลื่นสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า

เด็กหนุ่มเด็กสาวที่ยืนอยู่บนดาดฟ้าเรืออีกแปดชีวิตรู้สึกปวดแก้วหูจนต้องยกมือขึ้นมาปิดหูไว้

มี่หรู่หยานตื่นตระหนกตกใจเป็นอย่างยิ่ง

หลินเป่ยเฉินมีฝีมือน่ากลัวกว่าที่นางคาดคิด โดยเฉพาะดาบใหญ่เล่มนั้นเมื่ออยู่ในมือของเขา เพียงคิดว่าคมดาบของมันจะสร้างความเสียหายได้อย่างไรบ้างยามที่ฟันลงไปบนเนื้อหนังมนุษย์ นั่นก็ทำให้ผู้คนต้องตัวสั่นเทาด้วยความหวาดกลัวแล้ว…

แต่หวังซินอวี่จะรับการโจมตีของเขาได้หรือไม่?

นางจะมีความแข็งแกร่งถึงระดับนั้นเชียวหรือ?

ฮันปู้ฟู่ เยว่หงเซียงและไป๋ชินหยุนเบิกตาโต

การแข่งขันค้นหาผู้มีพรสวรรค์ประจำเมือง นับเป็นการรวมตัวของพยัคฆ์ซ่อนเล็บมังกรซ่อนปีกอย่างแท้จริง ดูอย่างหวังซินอวี่คนนี้เถิด มีใครคาดคิดบ้างว่านางถึงกับมีพละกำลังมหาศาลใกล้เคียงกับหลินเป่ยเฉินเลยทีเดียว?

เคล้ง!

ชิ้ง! ชิ้ง!

บนดาดฟ้าเรือร้านขายอัญมณีหลิวไค ยังคงมีเสียงอาวุธปะทะกันอย่างต่อเนื่อง

เสียงเหล่านั้นถูกส่งผ่านออกมาทางหน้าจอถ่ายทอดสดที่ท่าเรือ

บรรดาคณะอาจารย์ที่มาจากสถาบันกระบี่ชื่อดังรู้สึกลำคอแห้งผากกันอย่างถ้วนหน้า

นี่เกิดอะไรขึ้นกันแน่?

ในเมืองหยุนเมิ่งมียอดฝีมือรุ่นเยาว์อยู่มากมายขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

…

“ประเสริฐ!” หลินเป่ยเฉินคำรามออกมาเสียงดัง

มันทำให้เขาสนุกจริงๆ

นับตั้งแต่ที่บรรลุวิชากระบี่เร้นกายจนถึงขั้นกระบี่กระดูกเหล็ก หลินเป่ยเฉินก็ไม่เคยพบคู่ต่อสู้ที่สามารถต้านทานเรี่ยวแรงของเขาได้มาก่อน

นี่คือความรู้สึกเดียวกับที่ช่างตีเหล็กพบเจอวัตถุดิบอันล้ำค่า เขาจะตีเหล็กก้อนนั้นอย่างมีความสุขที่สุด แม้ว่าสะเก็ดไฟที่กระเด็นไปรอบกายจะทำให้ผิวหนังแสบร้อนก็ตาม

หลินเป่ยเฉินรู้สึกเหมือนกับได้ปลดปล่อยความเก็บกดทั้งมวลออกมา!

เขาเหวี่ยงดาบใหญ่ในมือสลับฟันปลาโจมตีเด็กสาวด้วยความดุดัน

พลังลมปราณธาตุไม้ของหวังซินอวี่ยิ่งมายิ่งหนาแน่น รากไม้และเถาวัลย์ปรากฏขึ้นในอากาศ ห่อหุ้มร่างกายของเด็กสาวเสมือนชุดเกราะ เมื่อมองเข้าไปในขณะนี้ ก็เหมือนกับหวังซินอวี่กำลังยืนอยู่ในป่าส่วนตัวไม่มีผิด

ในเวลาเดียวกันนั้น คมกระบี่สีน้ำเงินเข้มของนาง ก็ยังคงทิ่มแทงออกมาข้างหน้าอย่างต่อเนื่องและดุดัน!

เมื่อเผชิญหน้าการโจมตีจากหลินเป่ยเฉิน หวังซินอวี่ก็ไม่คิดถอยหนีแม้แต่น้อย

นางเลือกต่อสู้อย่างสุดความสามารถ

ตาต่อตาฟันต่อฟัน

แต่ทุกกระบี่ของนาง หลินเป่ยเฉินก็สามารถรับไว้ได้ทั้งหมด

เสียงของคมกระบี่ปะทะกันไม่ต่างไปจากเสียงระเบิดปืนใหญ่ มวลอากาศบนดาดฟ้าเรือปั่นป่วนอย่างต่อเนื่อง นกทะเลที่บินโฉบลงมาโดยไม่ได้ตั้งใจ ได้รับลูกหลงจากมวลพลังลมปราณเหล่านั้น ถึงแก่ความตายเป็นจำนวนนับไม่ถ้วน!

“นางมีพลังปราณธาตุไม้ ยังไงเรี่ยวแรงในร่างกายก็ต้องดีกว่าเราอยู่แล้ว อีกอย่าง นางก็คงต้องมีวิชาอะไรสักอย่างที่เปลี่ยนลมปราณให้กลายเป็นพละกำลังในร่างกายได้แน่ๆ แบบนี้ก็เท่ากับว่ายิ่งต่อสู้ยืดเยื้อกันไปเท่าไหร่ หวังซินอวี่ก็ยิ่งได้เปรียบเรามากขึ้นเท่านั้น!”

หลินเป่ยเฉินเกิดความเข้าใจอย่างถ่องแท้ระหว่างการต่อสู้

เมื่อได้มาเผชิญหน้ากับหวังซินอวี่ เด็กหนุ่มถึงได้รู้ว่าวิชากระบี่เร้นกายที่เขาเคยภาคภูมิใจมาตลอด กลับกลายเป็นเพียงเรื่องที่น่าหัวเราะเรื่องหนึ่งเท่านั้นเอง

ถึงจะบรรลุขั้นกระบี่กระดูกเหล็ก แต่อย่างไรร่างกายของเขาก็ต้องเหนื่อยล้า

โชคร้ายที่วิชากระบี่เร้นกายมาถึงจุดสูงสุดของมันแล้ว

หากผ่านการต่อสู้ครั้งนี้ไปได้ หลินเป่ยเฉินตัดสินใจว่าจะต้องหาวิชาใหม่ มาเสริมสร้างความแข็งแกร่งของร่างกายให้มากกว่านี้

มิเช่นนั้นแล้ว ความแข็งแกร่งทางร่างกายของเขาก็คงหยุดชะงักอยู่แต่เพียงเท่านี้

หืม?

ทำไมอยู่ดีๆ เขาถึงอยากฝึกพลังยุทธ์ขึ้นมาอีกแล้วล่ะเนี่ย?

หลินเป่ยเฉินไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน

ในเวลาเดียวกันนั้น

“หลินเป่ยเฉินช่างมีความน่ากลัวเหลือเกิน! เขายังไม่ได้ใช้พลังลมปราณด้วยซ้ำ ก็มีพลังการโจมตีมหาศาลถึงระดับนี้ ไม่อยากคิดเลยว่าถ้าเขาใช้พลังลมปราณขึ้นมา ข้าจะต้องพ่ายแพ้ยับเยินขนาดไหน!”

หวังซินอวี่หัวใจกระตุกวูบ

วิชากระบี่ที่นางใช้มีชื่อเรียกว่ากระบี่พฤกษาพิฆาต จัดอยู่ในหมวดหมู่คัมภีร์กระบี่ระดับ 4 ดาว และนางได้รับการถ่ายทอดโดยตรงจากท่านอาจารย์ประจำตัว

มันจะช่วยเสริมสร้างให้ร่างกายของนางแข็งแกร่งมากขึ้นกว่าเดิมถึง 10 เท่า

นี่คือวิชาการต่อสู้ที่ทำให้หวังซินอวี่มีความมั่นใจเสมอมา

แต่เมื่อต้องมาเผชิญหน้ากับหลินเป่ยเฉิน เด็กสาวต้องเป็นฝ่ายรับการโจมตีอย่างสาหัส

นางจะปล่อยให้มันเป็นเช่นนี้ต่อไปไม่ได้

หวังซินอวี่ตอบโต้กลับไปสามกระบวนท่าซ้อน หลังจากนั้นจึงใช้วิชาตัวเบาถอยหนีออกมาเป็นระยะห่าง 15 วา แล้วพลังลมปราณในร่างกายก็เริ่มเปลี่ยนแปลงอีกครั้ง

หลินเป่ยเฉินไม่ได้ไล่ตาม

เขาหยุดยืนอยู่ที่เดิม ถือกระบี่อยู่ในมือ ท่วงท่างามสง่า

ตลอดลำตัวของหลินเป่ยเฉินเปียกชุ่ม บนศีรษะของเขามีหมอกควันลอยขึ้นมาเจือจาง ก่อนที่มันจะค่อยๆ รวมตัวกันกลายเป็นกลุ่มหมอกหนาแน่นมากขึ้น สามารถมองเห็นได้จากระยะไกลชัดเจน

“เกิดอะไรขึ้นอีกล่ะเนี่ย?”

หลินเป่ยเฉินรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่างจากภายในร่างกายของตนเอง

ได้ยินเสียงคลื่นทะเลรอบตัวปั่นป่วนรุนแรง

แล้วพลังปราณธาตุน้ำของหลินเป่ยเฉิน ก็ห่อหุ้มทั้งร่างของเขาเอาไว้

จังหวะเดียวกันนี้ มือซ้ายของหวังซินอวี่ก็หมุนวนในอากาศอีกครั้ง

กระบี่สีแดงส้มเล่มหนึ่งปรากฏขึ้นในมือซ้ายของนาง

แต่สิ่งที่น่าเหลือเชื่อมากกว่านั้นได้บังเกิดขึ้นแล้ว!