เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此] - บทที่ 542 นับถอยหลัง

ตอนที่ 542 นับถอยหลัง

 

 

เด็กหนุ่มเปิดเข้าไปในแอป Taobao และพบกับหน้าต่างการใช้งานที่คุ้นเคย

 

 

เขากดค้นหาอาวุธ

 

 

แล้วอาวุธหลากหลายชนิดก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอ

 

 

“ปืนสั้น ปืนยาว ปืนสไนเปอร์ ปืนลูกซอง… เหอเหอเหอ มีแต่ของดีๆ ทั้งนั้นเลยวุ้ย”

 

 

หลินเป่ยเฉินมองดูจนตาลาย

 

 

แต่เพื่อจะซื้อของในแอปนี้ได้ สิ่งที่จำเป็นต้องมีก็คือเหรียญทองคำ

 

 

แต่โชคดีที่ในตัวแอปมีระบบการแลกเปลี่ยนเงินตรา

 

 

หลินเป่ยเฉินสามารถนำศิลาบูชามาแลกเปลี่ยนเป็นเหรียญทองได้อย่างไม่มีปัญหา

 

 

ส่วนอัตราการแลกเปลี่ยนนั้นมีความคล้ายคลึงกับบนโลกมนุษย์

 

 

“หักค่าบริการด้วย จะหน้าเลือดกันไปถึงไหนเนี่ย…”

 

 

หลินเป่ยเฉินพึมพำในระหว่างที่เลือกดูอาวุธซึ่งเขาพอจะซื้อหาได้

 

 

ตอนนี้ เขามีเหมืองแร่หินเป็นของตัวเอง มีศิลาบูชาอยู่เป็นหมื่นก้อน และถ้านำไปแลกเปลี่ยนเป็นเหรียญทองคำ มันก็จะมีมูลค่าหลายร้อยล้านเหรียญเลยทีเดียว

 

 

เพราะฉะนั้น หลินเป่ยเฉินจึงกดเข้าไปดูสินค้าด้วยความมั่นใจ ปราศจากความกดดัน

 

 

ปัญหาเดียวก็คือคะแนนศรัทธาของเขายังต่ำเกินไป

 

 

หลินเป่ยเฉินสามารถเลือกอาวุธได้ 2 – 3 ชนิด ซึ่งมีราคาที่พอยอมรับได้ แต่เมื่อกำลังจะกดจ่ายเงิน เขากลับพบว่าคะแนนศรัทธาในฐานะผู้ซื้อของตัวเองมีน้อยเกินไป

 

 

เขาจำเป็นต้องเลือกซื้อสินค้าที่คะแนนศรัทธาของตัวเองเพียงพอเท่านั้น

 

 

หลังจากเลือกอยู่นานสองนาน สุดท้าย หลินเป่ยเฉินเลือกมาได้เป็นปืนสองกระบอก

 

 

“ไรเฟิล kar98k เป็นปืนที่พัฒนาต่อยอดมาจากปืน Gewehr 98 มีน้ำหนักประมาณ 400 กรัม สามารถยิงหวังผลได้ในระยะ 5,000 เมตร อานุภาพการทำลายล้างสูง…”

 

 

นี่คือปืนไรเฟิลแบบระบบลูกเลื่อน

 

 

เป็นปืนสไนเปอร์ฉบับดั้งเดิม

 

 

ขนาดอาจจะใหญ่ไปสักหน่อย

 

 

แต่แลกกับระยะหวังผลก็ถือว่าคุ้มค่า

 

 

ตามความน่าจะเป็น ปืนไรเฟิลกระบอกนี้มีความรุนแรงมากกว่าปืนอินทรีหิมะถึงห้าเท่า

 

 

มันมีราคา 30 ล้านเหรียญทองคำ

 

 

เทียบเป็นเงินหยวนแล้วก็เท่ากับ…

 

 

เลขศูนย์ที่ต่อท้ายทำให้หลินเป่ยเฉินรู้สึกเวียนหัวขึ้นมาทันที

 

 

แต่ถ้าเอาศิลาบูชาไปแลกเปลี่ยน ก็ต้องใช้ทั้งหมดประมาณ 3,000 ก้อน

 

 

ก็ยังถือเป็นจำนวนที่มากจนน่าเวียนหัวอยู่ดี

 

 

ว่าแต่ทำไมเขาต้องเวียนหัวด้วยนะ

 

 

หลินเป่ยเฉินบอกตัวเองว่าเขามันขี้งกเกินไปแล้ว

 

 

เด็กหนุ่มยกมือตบหน้าผากตัวเองเพื่อเรียกสติ

 

 

ปืนกระบอกนี้สามารถซื้อได้ด้วยศิลาบูชา 3,000 ก้อน

 

 

ถ้าเขาไม่ได้มีเหมืองแร่หินบูชาเป็นของตัวเอง ต่อให้ทำงานเก็บเงินสัก 30 ปีก็คงไม่มีปัญญาไปซื้อ

 

 

แต่บัดนี้ เขาสามารถซื้อมันได้

 

 

ปัญหาเดียวก็คือผู้ซื้อต้องมีคะแนนศรัทธาอยู่ที่ 10 แต้ม

 

 

ส่วนปืนอีกกระบอกที่หลินเป่ยเฉินให้ความสนใจก็คือปืนยิงจรวด Type 69

 

 

69 อย่างนั้นหรือ?

 

 

หลินเป่ยเฉินยิ้มอย่างมีเลศนัย

 

 

แค่ดูชื่อก็รู้แล้วว่าพิษสงไม่ธรรมดา

 

 

และมันสามารถทำลายล้างศัตรูได้อย่างรุนแรง

 

 

ทุกคนย่อมรู้ดีว่าปืนบาซูก้านั้นมีความน่ากลัวขนาดไหน

 

 

ปืนยิงจรวด Type 69 ที่วางขายอยู่ในแอป Taobao นั้น มีราคาอยู่ที่ 100 ล้านเหรียญทองคำ

 

 

ถ้าเปลี่ยนเป็นเงินหยวน ก็น่าจะเท่ากับ 1 ล้านล้านหยวนเลยละมั้ง…

 

 

ยิ่งคิดก็ยิ่งเวียนหัว

 

 

“เท่ากับว่าต้องใช้ศิลาบูชา 10,000 ก้อน…”

 

 

หลินเป่ยเฉินกลั้นหายใจด้วยความเจ็บปวด แต่เพื่อช่วยเหลือชาวเมืองหยุนเมิ่ง มันก็คุ้มค่าที่เขาจะยอมเสียเงินเยอะถึงขนาดนี้

 

 

“คะแนนศรัทธาสำหรับซื้อปืนยิงจรวด Type 69 อยู่ที่ 11 แต้ม…”

 

 

หลินเป่ยเฉินเห็นตัวเลขนั้นก็นิ่งเงียบอย่างใช้ความคิด

 

 

เมื่อเหลือบดูคะแนนศรัทธาในปัจจุบันของตนเอง สีหน้าของเด็กหนุ่มก็ยิ่งแสดงความเจ็บปวดออกมามากกว่าเดิม

 

 

เขามีเพียงแต้มเดียวเท่านั้นจากการซื้อปืนอินทรีหิมะเมื่อครั้งที่แล้ว

 

 

“แต่ถ้าสมองอัจฉริยะของเราเข้าใจไม่ผิด หมายความว่าทุกครั้งที่เราซื้อของจากแอปนี้ เราก็จะได้คะแนนศรัทธาสำหรับผู้ซื้อเพิ่มขึ้นมาใช่ไหม?”

 

 

หลินเป่ยเฉินตัดสินใจลองทดสอบ

 

 

เขาเลื่อนหน้าจอดูอยู่เล็กน้อย ก็สั่งซื้อผลไม้วิเศษจากในแอป Taobao

 

 

มันมีชื่อว่าผลไม้มังกร

 

 

สินค้าชนิดนี้ต้องการคะแนนศรัทธาเพียงแต้มเดียวเท่านั้น

 

 

หลังจากนั้น เขากดเลือกซื้อผลไม้และเมล็ดพืชผักมามั่วๆ สิบชนิด หลังจ่ายเงินเรียบร้อย ก็เลือกที่อยู่สำหรับการจัดส่ง

 

 

คำสั่งซื้อเป็นอันเสร็จสมบูรณ์

 

 

ผ่านไปชั่วชงน้ำชาหนึ่งถ้วย

 

 

“คำสั่งซื้อของท่านได้ถูกจัดส่งไปตามที่อยู่ที่ระบุแล้ว ต้องการลงนามรับสินค้าเลยหรือไม่?”

 

 

ข้อความแจ้งเตือนปรากฏขึ้นในแอป Taobao

 

 

หลินเป่ยเฉินไม่ลังเลที่จะกดตัวเลือก ‘รับสินค้าทันที’

 

 

เป็นไปตามคาด

 

 

ปรากฏวังน้ำวนสีดำสนิทมีความกว้างประมาณครึ่งเมตรลอยอยู่เหนือหัวของหลินเป่ยเฉิน

 

 

จากนั้น ห่อพัสดุจำนวนสิบห่อก็ร่วงลงมาจากหลุมดำนั้น ตกเข้ามาอยู่ในมือของหลินเป่ยเฉินอย่างเชื่องช้า

 

 

“ในเมื่อมันเป็นของที่วางขายอยู่ในดินแดนทวยเทพ งั้นหมายความว่าผักผลไม้พวกนี้ ก็เป็นของวิเศษเหมือนกันน่ะสิ?”

 

 

หลินเป่ยเฉินเริ่มคิดอย่างมีความหวัง

 

 

แต่นี่ไม่ใช่เวลาจะมาหาที่ดินสำหรับปลูกไร่ทำสวน

 

 

เมื่อยืนยันว่าการรับสินค้าเสร็จเรียบร้อย หลินเป่ยเฉินก็กดเข้าไปตรวจสอบคะแนนศรัทธาในฐานะผู้ซื้อของตัวเอง

 

 

หืม?

 

 

“นั่นไงล่ะ”

 

 

คะแนนศรัทธาในฐานะผู้ซื้อของเขาเพิ่มขึ้นมาเป็น 11 แต้มแล้ว

 

 

“อุ๊วะฮ่าๆๆๆ นึกเอาไว้แล้วเชียว ฉันนี่มันฉลาดจริงๆ…”

 

 

หลินเป่ยเฉินพูดออกมาด้วยความตื่นเต้น

 

 

เขาเสียศิลาบูชาไป 500 ก้อน เพื่อแลกกับผลไม้วิเศษและเมล็ดพันธุ์พืชสวรรค์เหล่านี้ แต่มันก็เพียงพอที่จะทำให้คะแนนศรัทธาของเขามากพอที่จะซื้อหาอาวุธที่ต้องการได้แล้ว

 

 

หลินเป่ยเฉินไม่ลังเลที่จะกดคำสั่งซื้ออีกต่อไป

 

 

“ปืนไรเฟิล kar98k ปืนยิงจรวด Type 69….”

 

 

เมื่อกดคำสั่งซื้อ

 

 

และกดจ่ายเงิน หลินเป่ยเฉินก็รู้สึกเหมือนวิญญาณกำลังถูกกระชากออกจากร่างกาย

 

 

ศิลาบูชาที่ขุดขึ้นมาจากเหมืองแร่หินของเขาจำนวนนับหมื่นก้อนเหล่านั้น ถูกโทรศัพท์มือถือผีสางเครื่องนี้กลืนกินเข้าไปในเวลาเพียงพริบตาเดียว

 

 

หวังว่าปืนทั้งสองกระบอกนั้นจะไม่ทำให้เขาผิดหวังก็แล้วกัน

 

 

“ถ้าสถานการณ์ยังเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ และถ้าเรายังมีเงินไปซื้อปืนกระบอกใหม่มาเก็บไว้ได้เรื่อยๆ อีกหน่อยก็คงต้องเปลี่ยนฉายาจากเซียนกระบี่ เป็นเซียนปืนไวแทนแล้วล่ะ!”

 

 

หลินเป่ยเฉินยอมรับชะตากรรมของตนเองแต่โดยดี…

 

 

ชีวิตของเขาต้องถูกบังคับให้ใช้วิธีโกงคนอื่นอยู่เสมอเลยสิน่า

 

 

ตามข้อมูลที่ระบุไว้ในแอป Taobao การขนส่งปืนสองกระบอกนี้ ต้องใช้เวลาประมาณ 3 วัน

 

 

เห็นได้ชัดว่าความรวดเร็วในการขนส่งอาวุธมีความล่าช้ามากกว่าการขนส่งพวกพืชผักผลไม้หลายเท่า

 

 

เมื่อจัดการเรื่องราวทั้งหมดนี้เรียบร้อย หลินเป่ยเฉินก็เปิดเข้าไปในแอปพลิเคชัน Keep และตรวจสอบความคืบหน้าการออกกำลังกายของตนเอง

 

 

หลายวันที่ผ่านมา การฟื้นฟูพลังในร่างกายของเขาสามารถดำเนินไปได้อย่างรวดเร็ว เด็กหนุ่มจึงคิดว่ามันจะต้องมีอะไรเกี่ยวข้องกับแอปพลิเคชัน Keep บ้างไม่มากก็น้อย

 

 

แต่เนื่องจากเขายังทำภารกิจครั้งก่อนไม่สำเร็จ ผลลัพธ์จึงยังไม่ปรากฏออกมาเป็นรูปธรรม

 

 

“ถ้าครั้งนี้สามารถใช้ฟังก์ชันการเลื่อนระดับพลังแบบกลุ่มได้เหมือนครั้งที่แล้ว มันก็คงจะดีไม่น้อยเลยนะ…”

 

 

หลินเป่ยเฉินถอนหายใจออกมาด้วยความเศร้า

 

 

โชคร้ายที่ครั้งนี้ไม่สามารถใช้ฟังก์ชันนั้นได้อีกแล้ว

 

 

เขาเก็บโทรศัพท์และเริ่มต้นการดูดซับพลังต่อไป

 

 

ทุกอย่างดำเนินไปด้วยความเงียบสงบ

 

 

ผ่านพ้นไปอีกหนึ่งวัน

 

 

อีกนิดเดียว หลินเป่ยเฉินก็จะเลื่อนระดับพลังขึ้นมาอยู่ในขั้นยอดปรมาจารย์สำเร็จแล้ว

 

 

“การฟื้นฟูพลังของเราสามารถทำได้เร็วมากกว่าที่คิดแฮะ”

 

 

“อีก 4 วันก็จะถึงกำหนดการต่อสู้ เราไม่ควรเสียเวลาอีกต่อไป”

 

 

หลินเป่ยเฉินเริ่มคิดด้วยความร้อนรน

 

 

อากวงทำหน้าที่แจ้งข่าวให้เขาได้รับทราบตลอด

 

 

ถึงจะมีทรัพยากรและศิลาบูชาคอยเสริมพลัง แต่การเลื่อนระดับพลังของอาสาสมัครทุกคนก็ยังช้ากว่าที่เขาคิดเอาไว้

 

 

อีกหนึ่งวันผ่านพ้นไป

 

 

ขาข้างหนึ่งของหลินเป่ยเฉินก้าวเข้าสู่ขอบเขตยอดปรมาจารย์ได้สำเร็จแล้ว

 

 

แต่การเลื่อนระดับพลังขั้นสุดท้ายกลับทำได้ยากกว่าที่คิด

 

 

“ความเร็วในการฟื้นฟูพลังของเราลดลง อีกอย่าง มีความเป็นไปได้ที่เราจะเลื่อนระดับพลังขึ้นสู่ขั้นยอดปรมาจารย์ไม่สำเร็จ… สงสัยคงต้องคิดแผนสำรองเอาไว้ก่อนแล้วสิ”

 

 

เด็กหนุ่มเดินออกมาจากห้องกักตัว

 

 

ด้านนอกเป็นเช้าวันใหม่ที่พระอาทิตย์กำลังปรากฏตัวขึ้นบนเส้นขอบฟ้า

 

 

ภูเขาเสี่ยวซีมีความเงียบสงบราวกับสรวงสวรรค์

 

 

“หรือว่าเราจะให้เทพีกระบี่หิมะไร้นามไปขอความช่วยเหลือจากเทพีกระบี่อีกสักครั้งดีไหมนะ”

 

 

หลินเป่ยเฉินขมวดคิ้ว

 

 

แต่เมื่อนึกได้ว่าการรับพลังศักดิ์สิทธิ์เข้าสู่ร่างกายจะทำให้ต้องสูญเสียพลังทั้งหมดไปอีกครั้ง เด็กหนุ่มก็รู้สึกปวดหัวขึ้นมาทันที

 

 

แต่ในทันใดนั้นเอง

 

 

“ติ๊ง การดาวน์โหลดเกม Lost Castle เสร็จสมบูรณ์ ต้องการติดตั้งเลยไหมเจ้าคะ?”

 

 

เสียงใสๆ ของผู้ช่วยส่วนตัวอัจฉริยะดังขึ้นในหัวของหลินเป่ยเฉิน

 

 

เด็กหนุ่มหัวใจกระตุกวูบ

 

 

เขาไม่แน่ใจเลยว่าเกมนี้จะมีความสามารถทำอะไรได้บ้าง?

 

 

แต่คนเราต้องมีความหวังนี่นะ

 

 

หลินเป่ยเฉินล้มเลิกความคิดที่จะส่งข้อความหาเทพีกระบี่หิมะไร้นามไปโดยทันที

 

 

“เสี่ยวจี้ จัดการติดตั้งเกมได้เลย”

 

 

“รับทราบเจ้าค่ะ นายท่าน”

 

 

สามนาทีต่อมา

 

 

“ติดตั้งเกมเสร็จเรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ ไม่ทราบว่านายท่านต้องการจะเริ่มเล่นเกมเลยไหมเจ้าคะ?”

 

 

“เริ่มเล่นเลยก็ได้”

 

 

“รับทราบเจ้าค่ะ นายท่านได้โปรดเตรียมตัวเข้าสู่เกม เสี่ยวจี้กำลังจะเริ่มนับถอยหลังจาก 10… 9… 8…”

 

 

หลินเป่ยเฉินพลันรู้สึกไม่สบายใจอย่างไรชอบกล

 

 

ทำไมมันเหมือนการนับถอยหลังตอนที่มีคนกำลังเก็บกู้ระเบิดเวลาเลยนะ?

 

 

แล้วให้เตรียมตัวนี่หมายความว่ายังไง?

 

 

เด็กหนุ่มว่าจะถามออกไปพอดี…

 

 

“…7… 0… เข้าสู่เกม”

 

 

เสียงที่สดใสร่าเริงของเสี่ยวจี้ดังขึ้นพร้อมกับที่มีมวลพลังงานบางอย่างกลืนกินร่างกายหลินเป่ยเฉิน ไม่กี่ลมหายใจต่อมา ดวงตาของเขาก็มองเห็นแต่สีดำ เด็กหนุ่มรู้สึกเหมือนร่างกายลอยเคว้งคว้างอยู่ท่ามกลางห้วงมิติแห่งกาลเวลา

 

 

ทำไมนับถอยหลังจาก 7 เสร็จแล้วไป 0 เลยล่ะ?

 

 

“อ๊ากกก เจ้าไปเรียนนับเลขพิสดารแบบนี้มาจากที่ไหนฮะ เสี่ยวจี้?”

 

 

หลินเป่ยเฉินได้แต่ร้องคร่ำครวญอยู่ในอากาศ