เซียนกระบี่มาแล้ว![剑仙在此] - บทที่ 879 ติดตั้งแอปใหม่
ตอนที่ 879 ติดตั้งแอปใหม่
“เมื่อคุณชายเป็นคนเรียกร้องเองขนาดนี้ องค์จักรพรรดิย่อมมอบเงินให้คุณชายตามความต้องการอย่างแน่นอน”
ขันทีชราจางเชียนเชียนถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดต่อ “ตราบใดที่คุณชายหลินสมัครใจเข้าร่วมการประลองเดิมพันชีวิตเพื่อจักรวรรดิของเรา เรื่องอื่นๆ ก็ถือว่าง่ายดายมากแล้ว”
ขันทีชรากลัวว่าเด็กหนุ่มจะไม่สมัครใจ
แต่ตราบใดที่หลินเป่ยเฉินออกไปต่อสู้ในฐานะตัวแทนจักรวรรดิเป่ยไห่ เขาย่อมมีสิทธิ์ยื่นข้อเสนอมากมาย
“หืม?”
หลินเป่ยเฉินดวงตาลุกวาวขึ้นมาทันที “ถ้าอย่างนั้น… ข้าขอค่าแรงเป็นศิลาบูชา 1,000 ก้อนได้หรือไม่?”
เด็กหนุ่มคิดว่าราคานี้ก็แพงมากแล้ว
หลังผ่านการขึ้นทะเบียนที่เจดีย์เซียนเหยียบเมฆ หลินเป่ยเฉินก็ได้รู้ถึงคุณค่าที่แท้จริงของศิลาบูชา
ปรากฏว่าพวกมันมีค่ามาก
ถึงจะเป็นผู้มีพลังระดับเซียนขั้นเหรียญทองคำ ก็ยังได้รับศิลาบูชาเพียง 160 ก้อนต่อเดือนเท่านั้น
และจูจวิ้นหลานก็ถึงกับใช้ศิลาบูชาเพียงไม่กี่ร้อยก้อน ว่าจ้างยอดฝีมือระดับเซียนให้มาสังหารเขา
นั่นหมายความว่าศิลาบูชามีคุณค่าแท้จริงล้ำค่ามากกว่าที่หลินเป่ยเฉินเคยคาดคิด
ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนเขาเป็นเจ้าของเหมืองแร่หินบูชาเหล่านี้…
เฮ้อ ยิ่งคิดก็ยิ่งน้ำตาตกใน
เมื่อก่อนนี้ เขาไม่เห็นคุณค่าพวกมันมากเกินไป ถึงได้หยิบศิลาบูชาออกมาใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย
ในอนาคต เด็กหนุ่มบอกให้ตนเองจำให้ขึ้นใจว่า ‘ข้าวทุกเม็ด อาหารทุกอย่าง ล้วนได้มาอย่างยากลำบาก จะใช้ทรัพยากรสิ้นเปลืองไม่ได้เด็ดขาด’ !
คุณชายหลินยื่นข้อเสนอและเตรียมรับมือการต่อรองราคา
แต่ปรากฏว่า…
“ไม่มีปัญหาเลยขอรับ”
ขันทีชราจางเชียนเชียนยอมรับข้อเสนอด้วยความดีใจ “ข้าขอเอาหัวเป็นประกันเลยว่าคุณชายต้องได้ศิลาบูชาตามจำนวนที่ต้องการแน่นอน”
หลินเป่ยเฉินกะพริบตาปริบๆ
เดี๋ยวก่อนนะ?!
มันไม่ควรเป็นเช่นนี้สิ
ทำไมถึงง่ายจัง
“ข้ายังมีข้อเสนออื่นอีก”
หลินเป่ยเฉินรีบพูดออกมา
องค์ชายเจ็ดกล่าวว่า “น้องหลินได้โปรดบอกมาไม่ต้องเกรงใจ”
หลินเป่ยเฉินยกมือทำท่าดันแว่นด้วยความเคยชิน คิดอย่างระมัดระวังและกล่าวว่า “ข้าอยากให้หน่วยข่าวกรองของจักรวรรดิร่วมมือกับข้าอย่างเต็มที่ พวกท่านต้องสืบข้อมูลของตัวแทนจากจักรวรรดิจี้กวงให้ละเอียดที่สุด ข้าอยากรู้ว่าคู่ต่อสู้ของตนเองเป็นใคร มีพลังอยู่ในระดับไหน ถนัดการใช้วิชาใดมากที่สุด… ยิ่งได้ข้อมูลมากเท่าไหร่ ยิ่งข้อมูลมีความละเอียดมากแค่ไหน ก็ยิ่งดีมากเท่านั้น”
องค์ชายเจ็ดหัวเราะฮ่าฮ่า แล้วพูด “เรื่องนี้ก็ไม่มีปัญหาเช่นกัน การประลองในครั้งนี้มีศักดิ์ศรีของจักรวรรดิเป่ยไห่เป็นเดิมพัน เพื่อกอบกู้ชื่อเสียงของพวกเรากลับมา ทางเบื้องบนหวังว่าเจ้าจะเป็นผู้ชนะ ต่อให้เจ้าไม่ร้องขอออกมาเช่นนี้ พวกเราก็ต้องพยายามให้เต็มที่ เพื่อนำข้อมูลทั้งหมดนั้นมามอบแก่เจ้าอยู่แล้ว”
ขันทีชราจางเชียนเชียนพยักหน้าอย่างเห็นด้วยและสอบถาม “ไม่ทราบว่าคุณชายหลินยังต้องการสิ่งใดอีกหรือไม่?”
มุมปากของเด็กหนุ่มกระตุก
จะเอาศิลาบูชาเพิ่มอีกก็คงดูไม่ดีแล้วสินะ
ถึงอย่างไร เขาก็ต้องรักษาภาพลักษณ์เอาไว้บ้าง
“บัดนี้ ข้ายังนึกไม่ออก นึกออกเมื่อไหร่จะติดต่อพวกท่านไปแล้วกัน”
หลินเป่ยเฉินกัดฟันกรอดด้วยความเจ็บใจ
หลังจากนั้น เขาก็นึกบางอย่างขึ้นมาได้ และหันหน้ามองไปที่องค์ชายเจ็ด ก่อนจะเอียงคอของตนเองให้อยู่ในองศาเดียวกับอีกฝ่ายพลางสอบถามว่า “ท่านเจ็ด การตามหาตัวพวกอาจารย์ฉู่เหินเป็นอย่างไรบ้าง ยังไม่ได้ข่าวคราวของพวกเขาอีกหรือ? ข้าอยู่ในนครหลวงมาสี่วันแล้ว เหตุไฉนถึงยังไม่ได้พบหน้าพวกเขาอีก?”
ทันใดนั้น สีหน้าขององค์ชายเจ็ดหมองเศร้าโดยทันที
“เรื่องนี้ค่อนข้างแปลกประหลาดอยู่สักหน่อย ข้าส่งคนออกไปตามหาพวกเขาแล้ว แม้แต่หน่วยงานความมั่นคง กองทหารลาดตระเวน และหน่วยองครักษ์ประจำนครหลวงก็ช่วยกันตามหาพวกเขา แต่กลับไม่พบร่องรอยของพวกอาจารย์ฉู่เหินเลยสักคนเดียว” องค์ชายเจ็ดตอบด้วยสีหน้ามึนงงสงสัย “เมื่อเหตุการณ์เป็นเช่นนี้ ข้าก็สงสัยว่าพวกเขาคงเดินทางออกจากนครหลวงและมุ่งหน้ากลับสู่เมืองเจาฮุยแล้วเป็นแน่แท้”
หลินเป่ยเฉินได้ยินดังนั้นก็รู้สึกร้อนรนใจเล็กน้อย “ได้โปรดส่งคนไปตรวจสอบที่เมืองเจาฮุย ข้าต้องการทราบความคืบหน้าให้เร็วที่สุด”
องค์ชายเจ็ดตบหน้าอกของตนเอง ให้คำสัญญาเป็นมั่นเป็นเหมาะ “เจ้าไม่ต้องเป็นกังวล ข้าจะรีบดำเนินการให้ตามที่ขอ”
เมื่อไม่มีอะไรอีกแล้ว
ขันทีชราจางเชียนเชียนก็ลุกขึ้นขอตัวกลับ
ถึงอย่างไร จางเชียนเชียนก็มีสถานะเป็นคนสนิทขององค์จักรพรรดิ มีงานราชการให้ทำมากมายหลายอย่าง ปกติไม่ค่อยได้ย่างเท้าก้าวออกจากตำหนักชั้นใน จึงไม่ค่อยคุ้นชินกับการตระเวนอยู่ในโลกภายนอกสักเท่าไหร่
ส่วนองค์ชายเจ็ดเมื่ออยู่รับประทานอาหารในจวนซางจั้วหยวนจนอิ่มหนำแล้ว ถึงได้ขอตัวกลับไปเช่นกัน
ระหว่างที่รับประทานอาหารกันอยู่นั้น หลินเป่ยเฉินพยายามใช้วงแหวนวารีรักษาอาการคอเอียงขององค์ชายเจ็ด แต่ก็ล้มเหลว
“สงสัยเป็นเพราะปล่อยไว้นานมากเกินไป กระดูกประสานตัวกันแล้ว วงแหวนวารีจึงรักษาไม่ได้ผล?”
หลินเป่ยเฉินคิดสงสัยอยู่ในใจ
ถ้าจะทำการรักษา ก็คงต้องทำให้กระดูกสันหลังบริเวณต้นคอขององค์ชายแตกหักอีกรอบ เพื่อจัดระเบียบพวกมันใหม่อีกครั้ง
แต่เมื่อนึกถึงความเสี่ยงทั้งหมด หลินเป่ยเฉินก็ล้มเลิกความคิดนี้ไป
เขารู้สึกมาเสมอว่าองค์ชายเจ็ดโชคร้ายมากเกินไป ถึงจะต้องคอเอียงเพราะด้ามกระบี่ของเขาเป็นเหตุ แต่ฉุยเฮาเฟิงที่โดนเช่นเดียวกันกลับไม่เห็นเป็นอะไรเลย
ไม่ว่าจะเป็นหมอหลวงหรือนักบวชในวิหารเทพกระบี่ ต่างก็เคยมารักษาอาการขององค์ชายเจ็ดแล้ว
แต่ลำคอขององค์ชายกลับไม่สามารถเป็นเช่นเดิมได้อีก
ถ้าเกิดมีใครรู้ความจริงว่าองค์ชายเจ็ดต้องคอเอียงไปตลอดชีวิตเพราะหลินเป่ยเฉิน เด็กหนุ่มก็คงถูกสั่งจับตัวไปประหารเป็นแน่แท้
แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น การที่องค์ชายเจ็ดคอเอียงจะว่าไม่มีประโยชน์เลยก็ไม่ได้
เพราะมันทำให้องค์ชายได้ค้นพบมุมมองใหม่ สามารถมองโลกในอีกมุมที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อน
ถึงมันจะไม่ใช่เรื่องที่น่าอภิรมย์สักเท่าไหร่ก็เถอะนะ…
เมื่อส่งองค์ชายเจ็ดกลับไปแล้ว หลินเป่ยเฉินถึงได้เดินกลับสู่ที่พักพร้อมความสบายใจที่แท้จริง
และภายใต้การดูแลของเฉียนเหมยกับเฉียนเจิน หลินเป่ยเฉินก็อาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า รู้สึกสบายเนื้อสบายตัว
เขากลับเข้าสู่ห้องนอนเพียงลำพัง หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา
หลังการอัปเกรดอุปกรณ์ผ่านพ้นไป เด็กหนุ่มก็ได้รับสิทธิ์ติดตั้งแอปพลิเคชันแบบสุ่มจากแอปสโตร์อีกสองแอป
ซึ่งเขายังไม่ได้ใช้สิทธิ์นั้น
บัดนี้ คงได้เวลาใช้เสียที
“เสี่ยวจี้ เริ่มคัดเลือกแอปแบบสุ่มได้”
“รับทราบเจ้าค่ะ การสุ่มเลือกจะเริ่มขึ้น ณ บัดนี้”
บนหน้าจอของแอปสโตร์ กรงล้อขนาดใหญ่ปรากฏขึ้น
ลูกศรสีแดงเริ่มต้นการหมุน
หลังจากนั้น…
“ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้รับสิทธิ์ในการดาวน์โหลดแอปพลิเคชัน QQ…”
“ขอแสดงความยินดีด้วย ท่านได้รับสิทธิ์ในการดาวน์โหลดแอปปฏิทินพยากรณ์ขั้นพื้นฐาน…”
หน้าต่างข้อความเด้งขึ้นมาบนหน้าจอโทรศัพท์
หลินเป่ยเฉินขมวดคิ้วด้วยความตกตะลึง
ได้สองแอปนี้เองหรือ?
ดูเหมือนการหมุนกรงล้อครั้งก่อน หลินเป่ยเฉินก็เคยได้แอป QQ มาแล้วครั้งหนึ่ง
แต่ตอนนั้นข้อมูลและเวลาในการดาวน์โหลดมีไม่เพียงพอ เขาจึงไม่ได้ดาวน์โหลดมันลงในเครื่อง
ส่วนแอปปฏิทินพยากรณ์ขั้นพื้นฐาน…
อืมมมม
ตอนอยู่บนโลกมนุษย์ใบเก่า เด็กหนุ่มเคยลองดาวน์โหลดมาเล่นดูสองสามวัน
ความสามารถของแอปนี้คือการบอกวันเวลาและพยากรณ์โชคชะตาในวันนั้นๆ
แต่อย่างไรก็ตาม ตัวแอปพลิเคชันบนโลกมนุษย์ใบเก่ามีข้อความกำกับอยู่เสมอว่า ‘นี่คือความเชื่อส่วนบุคคล โปรดใช้วิจารณญาณ’
ไม่รู้ว่าเมื่อมันมาอยู่ในโทรศัพท์มือถือเครื่องนี้ แอปปฏิทินพยากรณ์จะมีความแม่นยำในการพยากรณ์มากขึ้นหรือไม่?
ถ้ามันสามารถพยากรณ์อนาคตได้ว่าจะเกิดเรื่องดีหรือเรื่องร้ายอะไรขึ้นบ้าง ก็คงจะดีไม่ใช่น้อย
หัวใจของหลินเป่ยเฉินเต้นระรัวด้วยความตื่นเต้น
“ดาวน์โหลด ดาวน์โหลด ดาวน์โหลดมาให้หมด”
คุณชายหลินออกคำสั่ง
“รับทราบเจ้าค่ะ นายท่าน ภารกิจการดาวน์โหลดจะเริ่มขึ้น ณ บัดนี้…”
เมื่อได้ยินเสียงอันอ่อนโยนของเสี่ยวจี้ แถบสถานะการดาวน์โหลดสองแถบก็ปรากฏขึ้นบนหน้าจอโทรศัพท์
“นี่มันอะไรกันเนี่ย…”
หลินเป่ยเฉินส่งเสียงร้องครางออกมา
ด้วยความตื่นเต้น
ความรู้สึกของการถูกรีดเค้นเกิดขึ้นอีกครั้ง
โชคดีที่แอปพลิเคชันทั้งสองตัวนี้ไม่ใหญ่มาก จึงใช้เวลาดาวน์โหลดรวดเร็ว
เพียงไม่กี่นาที การดาวน์โหลดก็เสร็จสิ้น และเข้าสู่กระบวนการติดตั้งต่อไป
หลินเป่ยเฉินหอบหายใจเล็กน้อย รอจนกระทั่งการติดตั้งเสร็จสิ้น เขาก็กดเข้าไปในแอปปฏิทินพยากรณ์ขั้นพื้นฐานทันที