เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙] - บทที่ 1025 สุมเพลิง

บทที่ 1025 สุมเพลิง

ซูอันสามารถสัมผัสได้ว่าจักรพรรดิกำลังพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่หัวเราะ จักรพรรดิมีความสุขอย่างแน่นอนในชัยชนะครั้งนี้ ท้ายที่สุด เป็นเวลานานมากแล้วที่ฝ่ายของราชันลมปราณไม่ได้ประสบกับความสูญเสียครั้งใหญ่เหมือนครั้งนี้

เขาต้องฉวยโอกาสในขณะที่จักรพรรดิกำลังอารมณ์ดี ซูอันแสดงท่าทางขมขื่นและกล่าวว่า “ตอนนี้กระหม่อมได้ทำให้ราชันลมปราณขุ่นเคืองไปแล้ว กระหม่อมคงไม่มีทางรอดหากราชันลมปราณพยายามแก้แค้น”

“ไม่ต้องห่วง ข้ารู้จักราชันลมปราณดี เขาจะไม่ลงมือกับเจ้าโดยตรง แต่จะยืมมือคนอื่นแทน ถ้าเจ้าสามารถจัดการทั้งจ้าวจื่อและหานเฟิงชิวได้ ใครจะทำอะไรเจ้าได้อีก?” จักรพรรดิดูยินดีเป็นอย่างยิ่ง ข้าประเมินเจ้าหนูน้อยคนนี้ต่ำไป! เขายังคงเป็นสินทรัพย์ที่ดีแม้ว่าเขาจะล้มเหลวในการส่งต่อคู่มือปลอมให้กับราชันลมปราณ

เด็กเหลือขอคนนี้เป็นหนามในใจฝ่ายของราชันลมปราณในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา

ซูอันถอนหายใจด้วยความโล่งอก แม้ว่าจักรพรรดิจะไม่ได้สัญญา แต่เขารู้ว่าพระองค์จะไม่มีวันปล่อยให้ราชันลมปราณลงมือกับเขาโดยตรง

เขาไม่ได้แสดงจุดยืนที่แข็งแกร่งเช่นนี้กับฝ่ายของราชันลมปราณเพราะถูกบังคับให้ทำ เขาทำไปเพื่อพิสูจน์ตัวเองในสายพระเนตรของจักรพรรดิ

มีเพียงการแสดงความสามารถและแสดงให้เห็นว่าเขาไม่เคยอยู่ใต้ท้องฟ้าเดียวกันกับราชันลมปราณ ชายคนนี้ถึงจะเต็มใจที่จะไว้วางใจและปกป้องเขาอย่างเต็มที่แทนที่จะใช้เขาเป็นเบี้ยสังเวย

“ว่าแต่ ทำไมจู่ ๆ ลูกบอลน้ำถึงปรากฏขึ้นมาล่ะ?” จักรพรรดิถามอย่างไม่ใส่ใจ

ซูอันตัวสั่น เหตุการณ์เพิ่งเกิดขึ้น แต่จักรพรรดิทรงเก็บรายละเอียดของเรื่องทั้งหมดไว้แล้ว! รายงานจากทูตยุทธ์เสื้อแพรนั้นละเอียดอย่างยิ่ง

ขอบคุณสวรรค์ที่ข้าได้เตรียมคำตอบไว้ล่วงหน้าแล้ว

เขาทำสีหน้าประหลาดใจทันทีและตอบว่า “โอ้? กระหม่อมคิดว่าเป็นพระองค์ที่ส่งผู้บ่มเพาะมาปกป้องกระหม่อมเสียอีกพะย่ะค่ะ”

จักรพรรดิรู้สึกว่าลมหายใจติดขัดในลำคอ เขาทำเสียงอืมตอบรับแบบไม่ผูกมัดและไม่ได้พยายามอธิบายตัวเอง พยายามทำให้ดูเหมือนว่าเขาได้ส่งคนไปปกป้องซูอันจริง ๆ

ในเวลาเดียวกัน เขาเริ่มสงสัยว่าพลังใดที่คอยปกป้องซูอันอยู่?

ตระกูลฉู่? แต่ฉู่จงเทียนอยู่ในระดับแปดเท่านั้น ย่อมไม่มีกำลังพอที่จะปกป้องซูอัน

มีขั้วอำนาจอื่นที่ไม่รู้จักเข้าไปแทรกแซงการต่อสู้หรือไม่?

ในฐานะจักรพรรดิ เขาไม่ชอบตัวแปรที่ไม่รู้จัก อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนจะไม่มีประโยชน์ที่จะถามซูอันเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนหัวข้อ “ทำไมอวี้เหยียนลั่วถึงเชิญเจ้าเข้าไปในรถม้าของนาง?”

เขาไม่ได้ถามว่าทำไมอวี้เหยียนลั่วถึงช่วยซูอันเพราะนางเป็นคนที่ขอร้องให้เขาไว้ชีวิตซูอัน ทำให้เขาอยากรู้ว่านางเป็นหนี้เด็กเหลือขอคนนี้ได้อย่างไร

ซูอันรู้สึกถึงความอิจฉาในน้ำเสียงของจักรพรรดิ อวี้เหยียนลั่วมีแฟนบอยมากมายจริง ๆ! แฟนบอยคนอื่นไม่มีปัญหาหรอก แต่คนนี้มันร้ายกาจ! ข้าต้องระวัง ไม่อย่างนั้นเขาอาจจะทำอะไรบ้า ๆ กับข้าด้วยความหึงหวง

“อาจเป็นเพราะกระหม่อมเคยช่วยชีวิตนางในเมืองจันทร์กระจ่างมาก่อนพะย่ะค่ะ” เขาตอบอย่างรวดเร็ว “นางอาจจะชอบกระหม่อมในฐานะรุ่นน้อง”

ปมระหว่างคิ้วของจักรพรรดิคลายลง ไม่เป็นไรถ้านางเห็นเขาเป็นรุ่นน้อง “แล้วระดับการบ่มเพาะของเจ้าเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วได้อย่างไร? เป็นไปได้อย่างไรที่แม้แต่จ้าวจื่อและหานเฟิงชิวก็ไม่สามารถทำอะไรเจ้าได้? เป็นเพราะวิชาวัฏจักรหงส์อมตะหรือไม่?”

ซูอันตัวสั่น เจตนาฆ่าวาบผ่านแววตาของจักรพรรดิ

จักรพรรดิอาจเริ่มตั้งคำถามถึงความถูกต้องของคู่มือแล้ว

ทำไมเขาถึงรู้สึกเหมือนอยู่กับสิงโตกระหายเลือดตลอดเวลา?

โชคดีที่ซูอันเตรียมพร้อมสำหรับคำถามนี้เช่นกัน “ฝ่าบาท ถ้าไม่ใช่เพราะความช่วยเหลือของฮูหยินอวี้ กระหม่อมอาจถูกหานเฟิงชิวฆ่าไปแล้ว สำหรับทายาทของราชันลมปราณ ‘วิชาร่างก้าวทานตะวัน’ ที่ผู้เฒ่ามี่มอบให้ ทำให้เขาเข้าไม่ถึงตัวกระหม่อม”

จักรพรรดิหัวเราะเสียงดังกึกก้อง “แม้แต่ทักษะการเคลื่อนไหวที่มหัศจรรย์ที่สุดก็มีขีดจำกัด มันเป็นไปได้อย่างไร เว้นแต่เจ้าจะไปถึงระดับเจ็ดแล้ว” เห็นได้ชัดว่าเขาไม่เชื่อคำที่ซูอันพูด

เมื่อไม่มีทางเลือกอื่น ซูอันก็พูดด้วยสีหน้าลำบากใจว่า “ฝ่าบาททรงปรีชา ผู้เฒ่ามี่พยายามจะครอบครองร่างกายของกระหม่อม แต่ความพยายามของเขาล้มเหลวด้วยเหตุผลบางประการ เขาสูญเสียจิตวิญญาณของเขาในกระบวนการนี้ แต่ความแข็งแกร่งส่วนหนึ่งของเขาหลงเหลืออยู่ในร่างกายของกระหม่อม นี่คือเหตุผลที่กระหม่อมก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว”

จักรพรรดิดูพอใจกับคำตอบนี้ “อย่างนี้นี่เอง ข้าเคยสงสัยว่าทำไมข้าถึงสัมผัสถึงการบ่มเพาะของขันทีมี่ในตัวเจ้าได้”

ซูอันประสานหมัด “ฝ่าบาททรงปรีชายิ่ง!”

จักรพรรดิพยักหน้าพอใจ “ไปได้ อย่าลืมตรวจสอบรังลับของสำนักมารด้วย”

“พะย่ะค่ะ ฝ่าบาท!”

…

หลังจากที่ซูอันออกจากห้องหนังสือส่วนพระองค์ เขาพบสถานที่เปลี่ยนชุดทูตยุทธ์เสื้อแพรทองหมายเลขสิบเอ็ดทันที จากนั้นเขาก็พากลุ่มทูตยุทธ์เสื้อแพรที่รออยู่และมุ่งหน้าไปยังรังลับของสำนักมาร

ผู้คนภายในรังลับต่างตกตะลึงเมื่อเห็นทูตยุทธ์เสื้อแพรเข้ามาหา พวกเขาถูกอวิ้นเจียนเยว่ขายเข้าให้แล้ว

การต่อสู้อย่างรุนแรงเกิดขึ้น มีผู้บ่มเพาะของสำนักมารหลายคนในรังลับ แต่ซูอันไม่จำเป็นต้องลงมือ ทูตยุทธ์เสื้อแพรเงินและทองแดงสามารถเอาชนะการต่อต้านทั้งหมดได้ด้วยตัวเอง

ซูอันรู้สึกประทับใจ ทักษะการประสานต่อสู้ของทูตยุทธ์เสื้อแพรนั้นแข็งแกร่งอย่างแท้จริง โซ่เกี่ยววิญญาณของพวกเขานั้นยากต่อการป้องกัน

ขณะที่นักโทษถูกทูตยุทธ์เสื้อแพรลากเข้าคุก ซูอันถอนหายใจด้วยความโล่งอก ในที่สุด สิ่งนี้จะช่วยคลายความสงสัยของจักรพรรดิที่มีต่อเขา

เขากลับไปที่บ้านพักหลังออกจากพระราชวังและตกตะลึงเมื่อไปถึงทางเข้า

ดูเหมือนว่ามีคนบุกเข้าไป!

ใครก็ตามที่เจาะระบบป้องกันรอบบ้านของเขาได้โดยที่ผนึกไม่บุบสลาย บุคคลนี้มีระดับการบ่มเพาะที่สูงขนาดไหน?

อย่างไรก็ตาม เขาเพิ่งต่อสู้กับผู้บ่มเพาะระดับเก้าขั้นสูงสุดมาจึงรู้สึกมั่นใจมาก แทนที่จะถอยออกมาดูท่าที เขากลับแอบเข้าไปข้างใน

ชายและหญิงกำลังคุยกันอยู่ข้างใน ผู้ชายมีลักษณะที่สวยเหนือกว่าผู้หญิงธรรมดาในขณะที่ผู้หญิงสวยและสง่างามมากกว่า

“พี่ใหญ่ พี่เขยนี่เจ้าเล่ห์จริง ๆ” ชายหนุ่มกล่าว “ท่านต้องระวังเขาให้ดี”

หญิงงามดูประหลาดใจ “เขารังแกเจ้าหรือเปล่า?”

ชายหนุ่มหน้าแดงและรีบพูดว่า “เขาไม่ได้รังแกข้า แต่เขามักจะยั่วยวนผู้หญิงอยู่เสมอ เขาไม่สนใจด้วยซ้ำว่าข้ากำลังดูอยู่”

หญิงงามขมวดคิ้ว “เรื่องอื่นเขาก็ดีอยู่ แต่เรื่องผู้หญิงนี้ไร้สาระจริง ๆ!”

นางจำได้ว่าเพื่อนสนิทของนางนอนกับเขาได้อย่างไร และอารมณ์เสียในทันที

—

ท่านยั่วยุฉู่ชูเหยียนสำเร็จ

ได้รับคะแนนความโกรธแค้น +233… +233… +233…

—

“อย่างแน่นอน! อย่างแน่นอน!” ชายหนุ่มใส่ไฟ “พี่ใหญ่ มันนานมากแล้ว แต่เขายังไม่กลับมาอีก ท่านว่าเขาไปพักที่บ้านของนางจิ้งจอกหรือเปล่า? ข้าเห็นเขาทำท่าเจ้าชู้กับผู้หญิงในรถม้าเมื่อเช้า บางทีคืนนี้พวกเขาอาจนัดพบกัน!”