เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙] - บทที่ 1039 ช่องโหว่

บทที่ 1039 ช่องโหว่

ความคิดของปี่หลิงหลงฟุ้งซ่านกระจัดกระจาย ทันใดนั้น นางได้ยินเสียงดัง แสงสว่างแวบผ่านเข้ามาหลังจากสวนหินที่แอบอยู่ถูกรื้อทำลาย เมื่อเงยหน้าขึ้น จึงได้เห็นจูเซี่ยฉือซินและกลุ่มทูตยุทธ์เสื้อแพรมองดูพวกนางด้วยท่าทางที่ไร้ความปรานี หัวใจของนางเต้นระรัวแทบจะหลุดออกมาจากอก มีเพียงเสียงเดียวที่วนซ้ำในหัว จบแล้ว ข้าจบแล้ว…

จูเซี่ยฉือซินเป็นคนสนิทของจักรพรรดิและมีการบ่มเพาะที่ลึกซึ้ง การถูกเขาเห็นเข้าเท่ากับทุกอย่างถึงจุดจบ!

ซูอันโอบแขนรอบเอวของนางและตบเบา ๆ เพื่อปลอบให้นางหายประหม่า องค์หญิงรัชทายาทจึงผ่อนลมหายใจออกช้า ๆ ใช่ ตอนนี้เราสวมหน้ากากอยู่ ข้าหวังว่ามันจะตบตาพวกเขาได้!

ถึงอย่างนั้น การถูกมองเช่นนี้ก็เหมือนกับถูกจับได้ว่าทำความผิด

ซูอันแสร้งทำเป็นตกใจทำท่าลนลานถอยหลัง “ท่าน… ท่านจูเซี่ย!” ทุกคนในวังรู้ว่าใครคือจูเซี่ยฉือซิน ไม่แปลกอะไรที่เจ้าหน้าที่แปลกหน้าคนหนึ่งจะเอ่ยชื่อของผู้บัญชาการทูตยุทธ์เสื้อแพรออกมา

องค์หญิงรัชทายาทตกใจ ชายคนนี้เจ้าบทบาทอย่างแท้จริง! ทำเหมือนคนที่ถูกจับได้ในเรื่องชู้สาว ความอับอายระคนหวาดผวาบนใบหน้านั้นสมจริงอย่างยิ่ง

ดวงตาของจูเซี่ยฉือซินกวาดไปทั่วร่างทั้งสอง เขาขมวดคิ้ว “พวกเจ้าสองช่างหน้าด้าน ทำเรื่องบัดสีแบบนี้ในวัง!”

ในความเห็นของเขา นี่อาจเป็นแค่เรื่องลับ ๆ ของทหารและนางกำนัล แม้ว่าพวกนางจะเป็นนางกำนัล แต่ผู้หญิงทุกคนในวังคือสมบัติของจักรพรรดิ เนื่องจากวันใดวันหนึ่งจักรพรรดิอาจต้องตาพวกนางคนใดคนหนึ่งขึ้นมา

นี่คือเหตุผลที่พรหมจรรย์ของนางกำนัลมีความสำคัญ แม้แต่ขันทีและนางกำนัลที่แบ่งปันอาหารกันยังถือเป็นความผิดใหญ่หลวง นับประสาอะไรกับทหารราชองครักษ์ที่ทำอะไรกับนางกำนัล ตระกูลของพวกเขาอาจถูกกำจัดทั้งตระกูลได้!

“ท่านจูเซี่ย โปรดไว้ชีวิตข้าด้วย ได้โปรด…” ใบหน้าของซูอันซีดเผือดอย่างสมบูรณ์ราวกับสูญเสียกำลังทั้งหมด เขาล้มตัวลงกับพื้นราวกับว่าสิ่งที่เขาทำได้คือวิงวอนอย่างไร้สติต่อไป

องค์หญิงรัชทายาทแสดงอาการตื่นตระหนกเลียนแบบเขาทันที นางเซล้มลงกับพื้น ในใจเต็มไปด้วยความชื่นชมซูอัน เขาเฉียบแหลมจริง ๆ เซล้มลงไปแบบนี้จะได้ไม่ต้องคุกเข่า

จูเซี่ยฉือซินไม่ได้มีอารมณ์จะสนใจ เขาถามเสียงเคร่งขรึมว่า “เจ้าสองคนได้เห็น…”

“องค์หญิงรัชทายาท?” ซูอันรีบส่ายหัว “ไม่เห็น! ก่อนหน้านี้เราได้ยินเสียงดังอยู่รอบตัวและกังวลว่าจะมีคนพบเห็น เราจึงมาซ่อนกันอยู่ที่นี่… ท่านจูเซี่ย โปรดไว้ชีวิตข้าด้วย! เป็นผู้หญิงคนนี้ที่ยั่วยวนข้า! ข้าไม่ผิด!”

ดวงตาของปี่หลิงหลงเบิกกว้างขึ้นทันที ผู้ชายคนนี้ไร้ยางอายถึงขั้นนี้จริง ๆ เหรอ!?

เนื่องจากองค์หญิงรัชทายาทเป็นคนฉลาด นางจึงตอบสนองอย่างรวดเร็ว โดยการกรีดร้องเสียงดังในขณะที่ทุบตีซูอัน “เจ้ามันสัตว์เดรัจฉานที่น่ารังเกียจไร้มโนธรรม! เจ้าบอกข้าเมื่อครู่ว่าเจ้าจะไม่ทิ้งข้า แต่ตอนนี้เจ้ากล้าพูดแบบนี้ได้อย่างไร!?”

จูเซี่ยฉือซินขมวดคิ้ว สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความรังเกียจเมื่อมองซูอัน แม้แต่สามีและภรรยาก็ยังละทิ้งกันได้เมื่อต้องเผชิญกับโศกนาฏกรรม นับประสาอะไรกับความจริงที่ว่าทั้งสองไม่ใช่คู่สามีภรรยากันด้วยซ้ำ

ทหารองครักษ์ผู้นี้คงรู้ว่าการกระทำของเขาอาจมีความผิดจนถึงขั้นล้างโคตร ดังนั้นจึงพยายามแก้ตัวน้ำขุ่น ๆ อย่างไรก็ตาม จะมีผู้ใดเชื่อถือ? เขาไม่ควรทำอย่างนี้ตั้งแต่แรก

“เจ้ามาจากตำหนักไหน? ใครคือหัวหน้าของเจ้า?” จูเซี่ยฉือซินถาม

“ข้าประจำหน่วยอารักขาติดอาวุธ นายกองของข้าคือฉวีซือชาง” ซูอันตอบ เขาใช้เวลาอยู่ในวังมาหลายวันแล้ว ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องยากที่จะตอบ

จูเซี่ยฉือซินมองออกไปด้านข้าง จากนั้นทูตยุทธ์เสื้อแพรคนหนึ่งพยักหน้าให้เขา แสดงว่ามีคนชื่อฉวีซือชางอยู่ในหน่วยอารักขาติดอาวุธ ตอนนี้เขารู้สึกคลายใจขึ้นมาบ้างก่อนจะชี้ไปที่องค์หญิงรัชทายาทและถามอีกครั้ง “เจ้าล่ะ? เจ้ามาจากตำหนักไหน ผู้ใดที่ดูแลเจ้า?”

องค์หญิงรัชทายาทก้มศีรษะลงและตอบอย่างระมัดระวังว่า “ข้ามาจากตำหนักหยกนวล มีผู้อาวุโสเหลียงคอยดูแล” นางอาศัยอยู่ในวังเป็นเวลานาน ดังนั้นนางจึงรู้ข้อมูลอ้างอิงแบบนี้ดีกว่าซูอัน

ลูกน้องของจูเซี่ยฉือซินพยักหน้า ความสงสัยของเขาลดลงไปอีก “ให้ใครมาพาสองคนนี้ไปหาขันทีเหวิน! ให้เขาจัดการเอาเอง!”

เขาไม่มีเวลาว่างที่จะจัดการสองคนนี้ ก่อนหน้านี้เขาได้รับข่าวว่าองค์หญิงรัชทายาทและซูอันลักลอบเล่นชู้กัน ดังนั้นเขาจึงต้องรีบตามหาทั้งสองคนโดยเร็วที่สุด

“รับทราบ!” ทูตยุทธ์เสื้อแพรสองคนรับคำสั่งและเริ่มพาทั้งสองไปหาขันทีเหวิน

ซูอันถอนหายใจด้วยความโล่งอก ครั้งนี้เขาเสี่ยงเดิมพันว่าจูเซี่ยฉือซินจะไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะจัดการกับเรื่องนี้ นอกจากนี้ เขายังเป็นคนสนิทของจักรพรรดิ จึงมีหน้าที่รับผิดชอบเรื่องสำคัญต่าง ๆ การลักลอบมีความสัมพันธ์ที่ผิดกฎอย่างนี้มีคนอื่นจัดการได้ดีกว่า

องค์หญิงรัชทายาทถอนหายใจด้วยความโล่งอก นางต้องยอมรับว่าแผนของซูอันนั้นไร้ที่ติอย่างสิ้นเชิง ไม่มีใครคาดคิดแน่นอนว่าจะมีคนบ้ามากพอแสร้งสวมบทบาทเป็นทหารองครักษ์และนางกำนัลในวังลอบมีชู้กัน เพราะมันเป็นอาชญากรรมที่มีโทษถึงตายและกวาดล้างทั้งตระกูลได้

ตอนนี้ทั้งสองเหมือนได้รับตัดสินโทษตายแล้วก็จริง แต่พวกเขาสามารถใช้ทูตยุทธ์เสื้อแพรพาออกจากวงล้อมได้ ทูตยุทธ์เสื้อแพรสองคนนี้ย่อมไม่ใช่คู่มือของซูอันและปี่หลิงหลง… บางทีซูอันเพียงคนเดียวอาจจะสามารถกำจัดทูตยุทธ์เสื้อแพรทั้งสองได้ด้วยซ้ำ

พวกนางสามารถหลุดพ้นจากสถานการณ์อันตรายเช่นนี้ได้จริง ๆ! นางรู้สึกชื่นชมมากขึ้นเรื่อย ๆ ซูอันคนนี้ไม่สามารถตัดสินได้จากท่าทางภายนอกที่ไร้สาระตามปกติของเขา ไม่น่าแปลกใจเลยที่คุณหนูใหญ่ตระกูลฉู่ยอมแต่งงานกับเขา! นี่เป็นพรสวรรค์ระดับสูงสุดอย่างแท้จริง

ทันใดนั้น จูเซี่ยฉือซินก็เปล่งเสียงประหลาดใจออกมาและหันไปมองที่ร่างด้านหลังของนางกำนัล ในฐานะผู้บัญชาการของทูตยุทธ์เสื้อแพร เขาได้จัดการคดีมานับไม่ถ้วนจึงมีลางสังหรณ์ที่แม่นยำกว่าคนทั่วไปมาก

แม้ว่ารูปร่างของนางกำนัลจะดูธรรมดา แต่ท่าทางของนางก็ดูสง่างาม เมื่อยามเดินหลังก็ตั้งตรง เต็มไปด้วยสง่าราศีอันสูงส่ง ดูไม่เหมือนนางกำนัลธรรมดา ๆ เลย!

“เดี๋ยวก่อน!”