เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙] - บทที่ 1163 ทั้งหมดเพื่อการบ่มเพาะ

บทที่ 1163 ทั้งหมดเพื่อการบ่มเพาะ

ซูอันรู้สึกว่าหมี่ลี่ชอบทำตัวปากอย่างใจอย่างจริง ๆ ชัดเจนว่านางสนใจข้า แต่นางก็ต้องทำให้ดูเหมือนว่านางทำเพื่อตัวเองเท่านั้น เขาอารมณ์เสียเล็กน้อยและพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นข้าต้องทนทุกอย่าง แล้วกลืนความอัปยศอดสูลงคอไหมถ้ามีใครมารังแกข้า?”

“นั่นแตกต่างกัน ถ้าใครพยายามเอาเปรียบเจ้าก็หาทางเอาชนะมันซะ ตราบใดที่เจ้าคิดถึงผลที่ตามมา แน่นอนว่าอย่าให้คนทั้งโลกรู้ว่าเจ้าได้ปลุกธาตุทั้งหมดแล้ว” หมี่ลี่ตอบ

ซูอันพยักหน้า “ข้าเข้าใจแล้ว ข้าไม่ควรแสดงตัวมากเกินไป หรือถ้าข้าทำ ข้าต้องแน่ใจว่าคนคนนั้นไม่ได้มีชีวิตอยู่เพื่อดูวันพรุ่งนี้อีกต่อไป อย่างนี้จะไม่มีอะไรถูกเปิดเผย”

หมี่ลี่พูดไม่ออก ในที่สุดนางก็พูดว่า “เจ้านี่มันตัวบัดซบจริง ๆ”

“พี่หญิงใหญ่ ท่านเรียนมาจากใคร? ท่านไม่ควรพูดคำแบบนี้” ซูอันเอียงคอถาม

“จากเจ้า” หมี่ลี่โต้กลับ ตอนนี้ถึงตาของซูอันที่จะพูดไม่ออก

“หากมีโอกาสที่จะบ่มเพาะทักษะของธาตุอื่น ๆ มันจะเป็นประโยชน์ต่อความแข็งแกร่งของเจ้า ตกลง ข้าไม่คุยกับเจ้าแล้ว เดี๋ยวจะมีรอยคล้ำใต้ตาถ้าไม่นอนตอนนี้…” หมี่ลี่หาวแล้วหายเข้าไปกระบี่ไท่เอ๋อร์

ซูอันเริ่มคิด เขามีกระบี่เกล็ดหิมะสำหรับธาตุน้ำแข็ง และเขามีดาบอัคคีสำหรับธาตุไฟ แล้วธาตุอื่นล่ะ?

ข้าจะถามเจิ้งตานเกี่ยวกับธาตุน้ำ เสวี่ยเอ๋อร์สำหรับธาตุไม้ และธาตุวิญญาณ… โอ้ อวิ๋นอวี้ชิงเป็นธาตุวิญญาณ ฮ่า ๆ! ข้าเป็นอัจฉริยะ! สิงโตตัวผู้จะถูกรายล้อมไปด้วยสิงโตตัวเมีย

แต่ลมและโลหะล่ะ? ข้ามีสาว ๆ ที่ปลุกธาตุทั้งสองนี้ไหม? เฮ้อ ข้าคงต้องหาผู้หญิงเพิ่ม

ทั้งหมดนี้ก็เพื่อการบ่มเพาะ! ใช่แล้ว! เพื่อการบ่มเพาะ!

ซูอันโบกมือ เปลวเพลิงของหงส์ไฟปกคลุมร่างของหม่าอันแผดเผาจนกลายเป็นเถ้าถ่านอย่างรวดเร็ว หลังจากจัดการกับหม่าอันแล้ว เขามองต๋าจี่ที่กำลังนั่งเงียบ ๆ แล้วถามพร้อมกับหัวเราะเบา ๆ ว่า “เจ้าอยากงีบด้วยกันไหม?”

ต๋าจี่มองไปทางอื่นอย่างเงียบ ๆ ปฏิเสธเขาโดยการไม่พูดอะไร

“ทำไมเจ้าถึงล่อลวงข้าถ้าไม่มีความตั้งใจจะทำเรื่องอย่างนั้นกับข้า?” ซูอันบ่น เขาเก็บนางและเปลี่ยนเป็นเครื่องแบบทูตยุทธ์เสื้อแพรทองหมายเลขสิบเอ็ดก่อนที่จะเดินไปยังพระราชวังภายใต้ความมืดมิด

เมื่อเขามาถึงประตูวังเท่านั้นที่มีการตรวจสอบตัวตน ซูอันส่งป้ายห้อยเอวให้กับทหารเฝ้าประตูวังแล้วถอนหายใจ ตัวตนของทูตยุทธ์เสื้อแพรทองนั้นมีประโยชน์มากเกินไปจริง ๆ ท้ายที่สุด ไม่ว่าคนธรรมดาจะได้รับความโปรดปรานมากเพียงใด พวกเขาก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ผ่านประตูพระราชวังหลังจากปิดไปแล้ว หากมีเรื่องด่วนที่ต้องกลับเข้าไปจริง ๆ พวกเขาต้องติดต่อกับทางวังให้มีคำสั่งอนุญาตก่อน

มันง่ายกว่ามากสำหรับทูตยุทธ์เสื้อแพรทองที่จะไปไหนมาไหน แต่สำหรับทูตยุทธ์เสื้อแพรธรรมดา การไปไหนมาไหนกลางดึกยังคงลำบาก แต่ปัจจุบันเขาเป็นทูตยุทธ์เสื้อแพรทอง ดังนั้นเขาจึงมีอำนาจมากกว่าทูตยุทธ์เสื้อแพรธรรมดามาก

เมื่อเข้าไปในวัง ซูอันยังคงระมัดระวังเกินสิบส่วน เขาใช้ความสามารถของตราหยกเพื่อตรวจสอบกิจกรรมที่น่าสงสัยรอบตัว หัวหน้ากลุ่มเงาสังหารซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่งในพระราชวัง ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะกระทำการโดยประมาท

เขากลับที่พักเปลี่ยนเสื้อผ้าเป็นชุดอื่นแล้วสวมหน้ากาก จากนั้นจึงรีบไปยังที่พักของหม่าอัน หลังจากใช้เวลาอยู่ในพระราชวัง เขาก็รู้ว่าที่พักของเจ้าหน้าที่โรงแพทย์หลวงอยู่ที่ไหน ภายในวังหลวง ตำหนักของจักรพรรดิและห้องของบรรดาสนมมีการรักษาความปลอดภัยที่เข้มงวดที่สุด ที่อยู่อาศัยของนางกำนัล ขันที และแพทย์มีความปลอดภัยน้อยกว่ามาก

ด้วยการบ่มเพาะในปัจจุบัน ซูอันแอบเข้าไปข้างในได้อย่างง่ายดาย เมื่ออยู่ในที่พักของหม่าอัน เขาพบสมุดบันทึกตามคำบอกเล่าของหม่าอัน แน่นอนว่าสิ่งที่บันทึกไว้ข้างในเป็นเรื่องที่หม่าอันไปหาซูอันในวันนี้

เขาดูข้อมูลในสมุดบันทึกเพิ่มเติม คิดว่าอาจพบสิ่งที่เป็นประโยชน์ น่าเสียดายที่มีเพียงบันทึกเกี่ยวกับการตรวจสุขภาพของขุนนาง ข้อมูลเชิงลึกเกี่ยวกับยาและอื่น ๆ

ทันใดนั้น ซูอันก็ตั้งท่าระแวดระวัง เขารีบเก็บสมุดบันทึกแล้วเข้าไปซ่อนตัวหลังม่านเตียง

หน้าต่างเปิดออกอย่างเงียบ ๆ ในเวลาเดียวกัน และมีคนสวมชุดดำวิ่งเข้ามาและพุ่งไปที่เตียง ฉีกผ้าคลุมด้วยมือที่เหมือนกรงเล็บ หมอนใบเขื่องขาดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

“หืม?” บุคคลชุดดำเปล่งเสียงประหลาดใจ เขารีบดึงผ้าคลุมออกและเห็นว่าข้างในมีแต่หมอน ไม่พบตัวหม่าอัน

ซูอันซึ่งซ่อนตัวอยู่ในเงามืดรู้สึกประหลาดใจ ตัดสินจากความเร็วและทักษะที่คน ๆ นี้เพิ่งแสดงให้เห็น ชายชุดดำเป็นผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่งอย่างแน่นอน! ในขณะเดียวกัน ซูอันก็อยากรู้อยากเห็น ใครกันที่อยากให้หม่าอันตาย? มีบางอย่างผิดปกติกับหัวหน้าโรงแพทย์หลวง มีตัวละครมากมายเกี่ยวพันกับเขา

ทันใดนั้น เขาก็นึกได้ถึงบางอย่าง ถ้าคนผู้นี้สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างอิสระภายในพระราชวังและมีการบ่มเพาะที่ทรงพลังเช่นนี้ จะเป็นใครได้อีกนอกจากคนจากกลุ่มเงาสังหาร?

บุคคลที่สวมชุดดำค้นหาไปทั่วห้องอย่างรวดเร็ว เห็นได้ชัดว่ากำลังมองหาอะไรบางอย่าง

ซูอันรวบรวมสมาธิ ห้องไม่ใหญ่นัก อีกฝ่ายคงเจอที่นี่ในไม่ช้า นี่เป็นเหตุผลที่เขาจำเป็นต้องฉวยโอกาสและโจมตีก่อน ร่างของเขาสว่างวาบส่งฝ่ามือฟาดไปที่ร่างของอีกฝ่าย

บุคคลที่สวมชุดดำไม่คิดว่าจะมีใครซ่อนอยู่ในห้อง แต่เขาตอบสนองอย่างรวดเร็ว ร่างกายของเขาเคลื่อนไหวอย่างแปลกประหลาด เมื่อไม่สามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีร้ายแรงในช่วงเวลาสำคัญได้จึงโต้กลับไปตรง ๆ ด้วยฝ่ามือ

ฝ่ามือทั้งสองประสานกัน ทั้งสองฝ่ายอดไม่ได้ที่จะตกตะลึง

บุคคลที่สวมชุดดำตกใจกลัวและถามว่า “เจ้าเป็นใคร?” คนคนนี้ไม่ใช่หม่าอัน! หม่าอันจะมีการบ่มเพาะถึงระดับเก้าได้อย่างไร!?

ซูอันมีความมั่นใจมากขึ้นเรื่อย ๆ หลังจากการบ่มเพาะของเขาเพิ่มขึ้น มันก็เพียงพอแล้วที่จะเผชิญหน้ากับผู้บ่มเพาะระดับเก้าโดยตรง นอกจากนี้เขายังไม่ได้ใช้พลังทั้งหมด ซูอันมั่นใจว่าสามารถจับคนผู้นี้ได้อย่างแน่นอน

เสียงของอีกฝ่ายแปลกมาก ราวกับจงใจเปลี่ยนเสียง เพราะกลัวว่าจะเปิดเผยตัวตน ซูอันเริ่มสงสัยมากขึ้นเรื่อย ๆ ถามว่า “แล้วเจ้าล่ะเป็นใคร?”

บุคคลที่สวมชุดดำพึมพำ เจตนาฆ่าพุ่งผ่านดวงตาของเขา พลังพลุ่งพล่านรอบตัว จากนั้นมือของเขาก็ฟาดเข้าที่อวัยวะสำคัญของซูอันราวกับกรงเล็บของเหยี่ยว