เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙] - บทที่ 1207 ถ้ำใต้น้ำ

“องค์หญิงรัชทายาท โปรดทบทวนด้วยเถอะพะย่ะค่ะ! อยู่ที่นี่ไปก็ช่วยเหลืออะไรไม่ได้”

“ถูกแล้วพะย่ะค่ะ! เราควรไปรวมกลุ่มกับองค์รัชทายาทและคนอื่น ๆ ก่อน จากนั้นเราค่อยคิดร่วมกันว่าจะทำอะไร”

การสูญเสียรัชทายาทถือเป็นความผิดอันใหญ่หลวง การสูญเสียองค์หญิงรัชทายาทก็ถือเป็นความผิดที่มีโทษถึงตายเหมือนกัน!

“ใครบอกว่าข้าจะช่วยอะไรไม่ได้เลย” ปี่หลิงหลงสัมผัสรูปดอกไม้บนหน้าผาก รอยยิ้มที่เจ็บปวดปรากฏบนใบหน้าของนาง จากนั้นนางก็กระโดดลงน้ำไป

เมิ่งผานและจ้าวซีจะคาดคิดได้อย่างไรว่านางจะกระโดดลงไปจริง ๆ? ปี่หลิงหลงยังเป็นเพียงผู้บ่มเพาะระดับหก พวกเขาไม่ทันตั้งตัว มันสายไปแล้วที่พวกเขาจะหยุดนางและทำได้เพียงเฝ้าดูขณะที่นางกระโดดลงไปในน้ำเท่านั้น

ในเวลาไม่นาน จู่ ๆ น้ำก็พุ่งขึ้นสูงอย่างรุนแรง จากนั้นโลหิตสีแดงก็ค่อย ๆ ย้อมผืนน้ำจนแดงฉาน เหล่าผู้คนที่อยู่ใกล้กับแอ่งน้ำต่างก็ตกใจกลัว มีบางอย่างเกิดขึ้นกับองค์หญิงรัชทายาทหรือไม่?

“อสรพิษหยกจันทรากำลังจะออกมาแล้ว! ทุกคน วิ่ง!” เมิ่งผานกรีดร้องด้วยความตื่นตระหนกและวิ่งออกไป

คนอื่น ๆ ต่างพากันตื่นตระหนกไปทั้งหมด คนกลุ่มเดียวกันที่เต็มใจต่อสู้กับปี่หลิงหลงอย่างถวายหัว ต่างก็วิ่งหนีไปโดยไม่รู้ตัวพร้อมกับเมิ่งผาน

แต่ทันใดนั้น เสียงทุ้มต่ำเสียงหนึ่งก็ดังขึ้น “พวกเจ้าวิ่งกันทำไม?”

“ท่าน… ท่านซู? นั่นท่านเหรอ” จ้าวซีหันกลับมา น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความไม่เชื่อ

“จะเป็นใครได้อีกล่ะ?” ซูอันถามด้วยรอยยิ้ม

ตอนนี้จ้าวซีเห็นว่าดวงตาของอสรพิษหยกจันทรานั้นมืดสนิทแล้ว ร่างกายที่ใหญ่โตของมันก็อ่อนปวกเปียกไปทั้งหมด มีบาดแผลฉกรรจ์ที่คอและเลือดยังคงไหลออกมาไม่หยุดหย่อน

ร่างของซูอันก็อยู่ใต้งูตัวนั้น เขาอุ้มศพของอสรพิษหยกจันทราแล้วเหินออกมาอย่างสง่างาม

กลุ่มคนที่หนีไปไม่ได้มองให้ชัดเจนก็คิดว่าเป็นอสรพิษหยกจันทราที่กลับออกมาเพื่อตามล่าพวกเขาที่เหลือ

“ท่านซูสังหารอสรพิษหยกจันทรา!” จ้าวซีตะโกนอย่างครื้นเครง

เมิ่งผานสาปแช่ง “ไอ้สารเลวจ้าว ดูสิว่าเรากำลังอยู่ในสถานการณ์แบบไหน ยังมัวแต่เลียแข้งเลียขา? อยากให้พวกเราที่เหลือตายกันหมดใช่ไหม?”

แต่จู่ ๆ ก็พบว่าคนอื่น ๆ หยุดวิ่งและส่งเสียงเฮดังสนั่น เมิ่งผานหันกลับมาด้วยความตกใจและเห็นว่าศพของอสรพิษหยกจันทราถูกโยนลงบนพื้น ก่อให้เกิดหลุมลึกจากน้ำหนักตัวของศพอสรพิษยักษ์และแรงกระแทก

“ท่านซู ไร้เทียมทาน!”

“ท่านซู จงเจริญ!”

…

มีบางคนถึงกับตะโกนถ้อยคำที่ไม่เหมาะกับฐานะของซูอัน อย่างไรก็ตาม ไม่มีใครคิดว่าคำเหล่านั้นไม่เหมาะสม พวกเขากลับรู้สึกว่ามีเพียงคำพูดเหล่านี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความรู้สึกของพวกเขาออกมาได้อย่างเต็มที่

ซูอันมองไปรอบ ๆ แล้วถามว่า “แล้วองค์หญิงรัชทายาทอยู่ที่ไหน?”

ตอนนี้จ้าวซีและเมิ่งผานเพิ่งรู้ว่านางหายไป “ท่านซูไม่เห็นองค์หญิงรัชทายาทเหรอ? พระนางกระโดดลงไปในน้ำตามไปช่วยท่าน”

สีหน้าของซูอันซีดเผือด แอ่งน้ำนี้ไม่ใช่แหล่งน้ำธรรมดา น้ำตกขนาดยักษ์ทำให้เกิดกระแสน้ำวนและเชี่ยวกราก เขาเพิ่งต่อสู้กับอสรพิษหยกจันทราอย่างเอาเป็นเอาตาย ความวุ่นวายที่เกิดขึ้นเสริมให้สายน้ำเปรียบได้กับทะเลคลั่ง

ซูอันกระโดดกลับเข้าไปโดยไม่ลังเลเลยสักนิด

อสรพิษหยกจันทราพยายามทำให้เขาจมน้ำตาย น่าเสียดายที่มันเลือกทางผิด

หากเป็นมนุษย์คนอื่น แม้ว่าจะเป็นผู้บ่มเพาะระดับปรมาจารย์ พวกเขาก็จะค่อนข้างลำบากเมื่อถูกลากไปที่ห้วงน้ำลึก ไม่ว่าจะเป็นการหายใจหรือการต่อสู้ มนุษย์จะเสียเปรียบ แต่ซูอันมีทักษะนกเป็ดน้ำสีครามทำให้น้ำเป็นเหมือนบ้านหลังที่สองสำหรับเขา

อสรพิษหยกจันทราจะรู้เรื่องนี้ได้อย่างไร? มันเห็นว่าซูอันไม่เพียงไม่ได้รับผลกระทบจากการอยู่ใต้น้ำเท่านั้น แต่ยังแข็งแกร่งขึ้นเรื่อย ๆ ความจริงนี้ทำให้มันตื่นตระหนก และเมื่อรวมกับการถูกโจมตีที่จุดอ่อนอย่างต่อเนื่อง ในที่สุดก็ถูกซูอันสังหารหลังจากการสู้รบอันยาวนาน

ซูอันกระโดดกลับลงไปในน้ำ ด้วยทักษะนกเป็ดน้ำสีครามทำให้เหมือนกำลังเดินบนพื้นเรียบ สอดส่ายสายตาค้นหาอย่างรวดเร็ว

เนื่องจากน้ำตกและการต่อสู้ ใต้น้ำจึงกระเพื่อมรุนแรงจนยากจะมองเห็น อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ได้ปิดกั้นซูอันจากการสัมผัสถึงสิ่งที่ต้องการค้นหา เขาสามารถรับรู้สถานการณ์ผ่านความสัมพันธ์กับธาตุน้ำโดยไม่จำเป็นต้องใช้ดวงตา

ทันใดนั้น เขาก็นึกถึงบางสิ่งและรีบดำลงไปเหมือนปลา ในไม่ช้าเขาก็สังเกตเห็นปี่หลิงหลงที่กำลังดิ้นรนอย่างอย่างบ้าคลั่งในกระแสน้ำเชี่ยวกรากที่พัดพาไปมาหลายระลอก และไม่สามารถหลุดพ้นได้ไม่ว่าจะทำอย่างไรก็ตาม

ผู้บ่มเพาะระดับหกสามารถสร้างเกราะพลังชี่รอบตัวทำให้ได้รับอากาศเล็กน้อยยามอยู่ใต้น้ำ ตอนนี้เห็นได้ชัดว่าปี่หลิงไม่มีอากาศหายใจเหลืออยู่แล้ว และไม่สามารถแม้แต่จะรักษาเกราะพลังชี่ ทั้งยังสำลักน้ำอย่างต่อเนื่อง ความสิ้นหวังฉายผ่านดวงตาของนาง ไม่คาดคิดมาก่อนว่าไม่เพียงแต่จะล้มเหลวในการช่วยชีวิตใคร แต่ตัวเองอาจจะมาจมน้ำที่นี่ด้วย

ทันใดนั้น ร่างของชายที่คุ้นเคยก็ปรากฏขึ้น ปี่หลิงหลงรู้สึกวิงเวียนเล็กน้อย มีข่าวลือว่าผู้คนจะเห็นสิ่งต่าง ๆ เมื่อกำลังจะตาย เป็นไปได้ไหมว่าแม้นางกำลังจะสิ้นใจ แต่กลับไม่เห็นบิดามารดาหรือองค์รัชทายาท แต่เห็นซูอันแทน?

นางรู้สึกว่ามีแขนแข็งแรงดึงตัวเองเข้าไป จากนั้นเสียงที่มั่นคงก็พูดเข้าหู “ไม่เป็นไรแล้ว!” ปี่หลิงหลงรู้สึกโล่งอกขึ้นมาทันตา ไม่พยายามดิ้นรนอีกต่อไปและเป็นลมหมดสติไปทันที

ซูอันไม่คิดว่านางจะเป็นลม เขาเงยหน้าขึ้นมองไปรอบ ๆ ที่นี่คือบริเวณก้นสระน้ำตก ต้องใช้เวลาสักพักก่อนที่พวกเขาจะขึ้นถึงผิวน้ำ นางคงไม่สามารถอดทนได้นานขนาดนั้น

ทันใดนั้น แสงสว่างก็เข้าตา เขาเห็นถ้ำใต้น้ำขนาดยักษ์ นี่อาจเป็นที่อยู่อาศัยของอสรพิษหยกจันทรา! มันอาจใช้ความสามารถของน้ำในการสร้างกำแพงพลังงานในบริเวณใกล้เคียง มีการสร้างรังอยู่ใกล้ ๆ เพราะรังของมันทำให้มีน้ำวนที่ปี่หลิงหลงติดกับดักก่อนหน้านี้ก่อตัวขึ้นเนื่องจากการผนึกอย่างใดอย่างหนึ่ง

ซูอันไม่เสียเวลา เขารีบพาปี่หลิงหลงไปยังกำแพงที่โปร่งใส มันมีผนึกควบคุมไว้อย่างชัดเจน แต่ก็ไม่ได้หยุดเขา เพราะซูอันมีความสัมพันธ์กับธาตุน้ำอย่างลึกซึ้ง เมื่อเขาเอื้อมมือออกไป ผนึกนั้นก็อนุญาตให้เขาเข้าไปข้างในพร้อมกับปี่หลิงหลง

เมื่อพ้นกำแพงใส มันคล้ายกับเป็นโลกอีกใบหนึ่งไปเลย นอกจากน้ำบนพื้นแล้ว พื้นที่ที่เหลือยังมีอากาศให้หายใจอย่างเหลือเฟือ