เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙] - บทที่ 1281 ร่วมมือชั่วคราว
บทที่ 1281 ร่วมมือชั่วคราว
ปี่หลิงหลงตื่นตระหนก มือปาดเช็ดน้ำตาขณะตรวจร่างกายของซูอัน “เจ้าไม่เป็นไรจริง ๆ เหรอ?”
“ข้าสบายดี ยมทูตตัดสินใจที่จะให้โอกาสข้าอีกครั้งเมื่อเห็นว่าสาวงามผู้นี้ใจสลายเพียงใด” ซูอันยังคงรู้สึกหวาดกลัว ขอบคุณพระเจ้าที่ข้าขอให้ปี่หลิงหลงจูบข้า ไม่ใช่หมี่ลี่ ไม่อย่างนั้นสิ่งที่ข้าได้รับจะเป็นสิ่งเลวร้ายอย่างอื่น…
ปี่หลิงหลงยิ้มทั้งน้ำตา นางเคาะกำปั้นเบา ๆ กับหน้าอกของเขา “เจ้ามันน่านัก…”
หมี่ลี่กลอกตา ผู้ชายล้วนเป็นคนโกหก
ดวงตาของจ้าวรุ่ยจื่อกระตุกเมื่อเห็นทั้งสองหยอกล้อกัน อย่างไรก็ตาม เขาตกใจกับเรื่องอื่นมากกว่า “ทำไมเจ้าถึงยังไม่ตาย?” เขาไม่ยั้งมือเลยในการโจมตีครั้งสุดท้าย แม้ว่าร่างกายจะยังห่างไกลจากสภาพที่ดีที่สุด แต่การฆ่าซูอันก็น่าจะเป็นเรื่องง่าย ๆ
“ข้าเป็นผู้ได้รับพรจากสรวงสวรรค์ มีเทพเจ้าและพระยูไลคุ้มครอง คนอย่างเจ้าจะฆ่าข้าง่าย ๆ ได้ยังไง?” ซูอันกำลังพูดจากวนประสาทตามปกติ แต่ภายในใจเขารู้สึกผิดมาก
เหตุผลที่เขารอดมาได้คือความบังเอิญ เขาได้พบกับนางเงือกในห้องธาตุน้ำและสังเกตเห็นเกล็ดที่คุ้นเคย มันคล้ายกันมากกับที่ซางหลิวอวี้เคยมอบให้เขาในตอนนั้น เมื่อเกิดความสงสัยขึ้นมา ดังนั้นเขาจึงนำมันติดตัวมาด้วย
ใครจะคิดว่ามันจะสามารถป้องกันการโจมตีร้ายแรงได้? นอกจากนี้ผลของมันยังทรงพลังมากกว่าชิ้นที่ซางหลิวอวี้เคยให้มา มันสามารถป้องกันการโจมตีจากจักรพรรดิได้!
แน่นอนว่ายังคงต้องขอบคุณวิชาปฐมบทแรกเริ่มที่หล่อหลอมร่างกายของเขาถึงสามครั้ง ถ้าเป็นคนอื่นแม้ได้ครอบครองเกล็ดเงือกนี้คงจะไม่รอดมาได้เหมือนกับเขา
เหอหลี่และคนอื่น ๆ ตกตะลึงเมื่อได้ยินคำตอบของซูอัน ทุกคนมองด้วยสายตางงงวย เด็กคนนี้เป็นคนที่สวรรค์เลือกจริง ๆ เหรอ?
เด็กคนนี้ได้ทำสิ่งที่ดูเหมือนเป็นไปไม่ได้มามากมายนับตั้งแต่ที่พบกันในมิติลับแห่งนี้ สิ่งเหล่านี้ไม่สมเหตุสมผลเลย แม้แต่อัจฉริยะที่โด่งดังทั่วแผ่นดินก็ไม่สามารถทำได้เหมือนซูอันผู้นี้!
“เจ้าวายร้าย เจ้ากล้าพูดเกี่ยวกับสรวงสวรรค์ต่อหน้าจักรพรรดิผู้นี้งั้นหรือ!?” ดวงตาของจ้าวรุ่ยจื่อเลื่อนไปมองเกล็ดที่แตกในมือของซูอัน ในที่สุดเขาก็ตระหนักว่าเกิดอะไรขึ้น “เกล็ดปกป้องหัวใจของราชวงศ์เงือก!”
—
ท่านยั่วยุจ้าวฮั่นสำเร็จ
ได้รับคะแนนความโกรธแค้น +444 +444 +444…
—
ภายในจิตใจของจ้าวรุ่ยจื่อเต็มไปด้วยความประหม่า เกิดอะไรขึ้น? เด็กคนนี้มีความสามารถที่น่าอัศจรรย์มากมาย ทั้งยังครอบครองหมากสังเวยของผู้เบิกเท็จและเกล็ดปกป้องหัวใจของราชวงศ์เงือก เกล็ดเงือกชิ้นนี้ไม่ได้มาจากสมาชิกราชวงศ์ทั่วไป เพราะผู้ที่สามารถสกัดกั้นการโจมตีเต็มกำลังของเขาได้นั้นอย่างน้อยต้องอยู่ในระดับจักรพรรดินี เด็กคนนี้รู้จักคนเหล่านี้ทั้งหมดได้อย่างไร?
ทุกสิ่งล้วนไม่สำคัญ แต่ตัวแปรที่คาดเดาไม่ได้เช่นซูอันจำเป็นต้องถูกกำจัดโดยเร็วที่สุด
หมี่ลี่คำราม แขนเสื้อของนางหลุดออกและมีริ้วสีแดงปรากฏขึ้น มันฉีกตรงฝ่ามือทองคำให้เกิดรู ฝ่ามือสีทองขนาดยักษ์ยวบลงเหมือนลูกโป่งยักษ์แตกกระจายเป็นแสงสีทอง
ดวงตาของจ้าวรุ่ยจื่อหรี่แคบลง “เมื่อพิจารณาจากการใช้พลังของเจ้าแล้ว ข้าบอกได้เลยว่าเจ้ามาถึงระดับเซียนปฐพีแล้ว ไม่คิดเลยว่าจะมีคนอื่นอยู่ในระดับนี้เช่นกัน นับประสาอะไรกับเป็นแค่ผู้หญิงคนนึง เจ้าเป็นใครกันแน่?”
เหอหลี่และคนอื่น ๆ เบิกตากว้างด้วยความตกใจ ไม่ใช่แค่ผู้หญิง แต่เป็นหญิงงาม! นี่เป็นไปได้อย่างไร? เกิดอะไรขึ้นกับโลกใบนี้ ผู้บ่มเพาะระดับเซียนปฐพีมาจากไหนโดยไม่มีข่าวใด ๆ มาก่อน?
หมี่ลี่พูดอย่างเฉยเมยว่า “สวรรค์อยู่เหนือมนุษย์ และเหนือสวรรค์คือสวรรค์บรรพกาลที่ยิ่งใหญ่กว่า กบอย่างเจ้าติดอยู่ที่ก้นบ่อนานเกินไป”
แม้ว่าซูอันจะยังไม่ตาย แต่นางก็ยังโกรธจักรพรรดิอย่างมาก หมี่ลี่ตัดสินใจช่วยซูอันกำจัดเขาในขณะที่จักรพรรดิยังอ่อนแอ อย่างไรก็ตาม ในตอนที่นางกำลังจะขยับก็ต้องขมวดคิ้ว ร่างของนางเริ่มสั่นไหว
ซูอันสังเกตเห็นสถานการณ์ของนางทันทีและรีบถามว่า “มีอะไรเหรอ?”
หมี่ลี่บอกเขาผ่านกระแสพลังชี่ว่า “พลังของข้ากระจายไปทุกทิศทุกทาง ผนึกที่นี่ดูเหมือนว่าจะดูดซับพลังของข้า”
ซูอันสัมผัสได้ถึงสภาพแวดล้อมรอบ ๆ ตัว เห็นว่ามีหมอกจาง ๆ กระจายออกจากร่างของหมี่ลี่แล้วซึมลงสู่พื้น
หมี่ลี่สะกดพลังชี่ในร่างกายเพื่อปรับตัว “ข้าทำได้เพียงพยายามหยุดการดูดซึมของผนึกนี้ แต่มันแค่ทำให้กระบวนการช้าลงเท่านั้น ข้าคงไม่สามารถช่วยเจ้าต่อสู้กับจักรพรรดิได้ในเร็ว ๆ นี้”
ซูอันพูดอย่างปลอบใจว่า “ท่านพยายามทำในส่วนของท่านเถอะ ปล่อยให้ส่วนที่เหลือเป็นหน้าที่ของข้า”
จ้าวรุ่ยจื่อคำรามด้วยเสียงหัวเราะ “ข้าคิดว่าเจ้าอาจจะเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลัง ปรากฏว่าเจ้าไม่ได้เป็นอะไรเลยนอกจากวิญญาณ! ข้าจะกำจัดเจ้าไปจากโลกเอง!” เขาสังเกตเห็นว่ามีอะไรผิดปกติกับหมี่ลี่และสรุปความจริงจากสิ่งที่เห็นอย่างรวดเร็ว
ซูอันพูดอย่างจริงจังว่า “ที่นี่มีผนึกธาตุทั้งห้า และอาจถูกสร้างขึ้นเพื่อฟื้นฟูการดำรงอยู่ในสมัยโบราณที่ทรงพลัง หากเราต่อสู้จนตัวตายที่นี่ มีแต่จะทำให้ผู้อื่นได้ประโยชน์เท่านั้น ทำไมเราไม่กำจัดผนึกที่ชั่วร้ายนี้เสียก่อนที่จะจัดการความแค้นส่วนตัวของเรา”
จ้าวรุ่ยจื่อกล่าวอย่างเย้ยหยัน “เจ้าคิดว่าตัวเองเป็นใคร? แม้แต่คนอย่างเจ้าก็คิดว่าตัวเองดีพอที่จะต่อสู้กับข้าจนตาย? ข้าจะบดขยี้เจ้าเหมือนมดก่อน แล้วค่อยจัดการกับผนึกที่ว่านั่น มีเวลาเพียงพอเหลือเฟือ”
เห็นได้ชัดว่าเขาสัมผัสได้ว่าผนึกกำลังทำงานอยู่เบื้องหลังอย่างเงียบ ๆ อย่างไรก็ตาม หลายปีที่เขาเป็นผู้บ่มเพาะที่ทรงพลังที่สุดในโลก ทำให้จักรพรรดิมีความมั่นใจมากพอที่จะดูถูกการดำรงอยู่ในสมัยโบราณที่น่าสะพรึงกลัว หากมีผู้ใดปรากฏตัวขึ้น เขาก็จะกำจัดมันผู้นั้น พบเทพฆ่าเทพ พบพระฆ่าพระ
ตรงกันข้าม ถ้าเขาจัดการกับผนึกนั้นก่อนและปล่อยให้หญิงชุดแดงฟื้นตัวขึ้นมา นั่นจะยิ่งเป็นปัญหามากขึ้นเท่านั้น ไม่มีทางที่เขาจะเห็นด้วยกับคำแนะนำของซูอัน
“เจ้านี่พลิกลิ้นไปได้เรื่อย ๆ แต่มันก็ใช้ได้ดีสำหรับการหลอกผู้หญิงเท่านั้น เจ้าคิดจะหลอกข้าจริง ๆ เหรอ?” จ้าวรุ่ยจื่อยิ้มอย่างมุ่งร้าย “ข้าจะฉีกปากเจ้า ถอนลิ้นออกมา มาดูกันว่าเจ้าจะพูดอะไรต่อได้อีก!”