เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙] - บทที่ 975 แขวนอยู่บนเส้นด้าย

บทที่ 975 แขวนอยู่บนเส้นด้าย

จักรพรรดิโยนฎีกาในมือลงบนโต๊ะ “เจ้ามีคำอธิบายที่ยอดเยี่ยม และยังให้แรงจูงใจที่สมเหตุสมผลแก่ข้าด้วย คนอื่นอาจเชื่อในสิ่งที่เจ้าเพิ่งพูดไป น่าเสียดายที่ข้ารู้ว่าราชันลมปราณจะไม่ทำอะไรที่โง่เขลาเช่นนี้”

ซูอันตกตะลึง ราชันลมปราณเป็นผู้ได้ประโยชน์สูงสุดจากการตายของรัชทายาทไม่ใช่เหรอ?

จักรพรรดิดูเหมือนจะเดาความคิดของเขาได้ “ข้ามีลูกชายหลายคน หลายคนเป็นทั้งอัจฉริยะและมีอำนาจ แต่เจ้ารู้ไหมว่าทำไมข้าถึงเลือกจ้าวรุ่ยจื่อเป็นรัชทายาท?”

สมองของซูอันเริ่มประมวลผลด้วยความเร็วแสง เขาจำได้อย่างรวดเร็วถึงสิ่งที่เคยพูดคุยกับฉู่ชูเหยียนระหว่างทางมายังเมืองหลวง

ราชันลมปราณมีสิทธิในราชบัลลังก์โดยชอบด้วยกฎหมายเพราะเป็นลูกชายของจักรพรรดิองค์ก่อน เพื่อรักษาบัลลังก์ไว้สำหรับเชื้อสายของเขา จักรพรรดิองค์ปัจจุบันสามารถพึ่งพาสิทธิในการสืบราชบัลลังก์ของบุตรชายคนโตเท่านั้น รัชทายาทองค์ปัจจุบันเป็นบุตรชายคนโตของจักรพรรดิ ซึ่งเป็นเหตุว่าทำไมเขาจึงถูกมองว่าเป็นทายาทสืบราชบัลลังก์

กฎหมายอยู่ข้างเขา และฝ่ายของราชันลมปราณไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องยอมรับข้อเท็จจริงนี้เช่นกัน!

อย่างไรก็ตาม หากจักรพรรดิไม่เลือกเส้นทางนี้ แต่เลือกที่จะแต่งตั้งรัชทายาทโดยอาศัยความแข็งแกร่งและสติปัญญา ใครในหมู่ลูกชายของเขาจะสามารถเปรียบเทียบกับราชันลมปราณได้?

จักรพรรดิพูดอย่างเย็นชาว่า “เจ้ามีสมอง ดังนั้นข้าจึงแน่ใจว่าเจ้าเข้าใจ ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับรัชทายาทองค์ปัจจุบัน ข้ามีเหตุผลสมควรที่จะเลือกคนที่มีความสามารถมากกว่าเป็นรัชทายาทองค์ใหม่ เจ้าคิดว่าราชันลมปราณจะทำอะไรที่โง่เขลาเช่นนี้?”

ร่างกายของซูอันหลั่งเหงื่อเย็น เขารู้ว่าตอนนี้กำลังเกิดอะไรขึ้น ราชันลมปราณคงไม่ต้องการให้รัชทายาทองค์ปัจจุบันตายเช่นกัน

เป็นเพราะความบกพร่องทางสมองของรัชทายาท ขุนนางในราชสำนักที่มีความรู้และประสบการณ์จำนวนมากต่างกังวลเกี่ยวกับอนาคตของตนเอง นี่เป็นรากฐานสำหรับความจงรักภักดีต่อราชันลมปราณ

ดูเหมือนว่าอวิ้นเจียนเยว่คำนวณพลาดไปไกล ไม่ว่านางจะพยายามใส่ร้ายราชันลมปราณมากแค่ไหน จักรพรรดิก็จะรู้ว่าไม่ใช่ฝีมือของราชันลมปราณ

“พระองค์ทรงปรีชายิ่งพะย่ะค่ะ ฝ่าบาท” ซูอันกล่าวอย่างรวดเร็ว “กระหม่อมจะค้นหาผู้กระทำความผิดต่อไป”

“หาต่องั้นเหรอ?” จักรพรรดิมีสีหน้าเย็นชา “เจ้าสมรู้ร่วมคิดกับสำนักมารเพื่อล้มล้างแม่ทัพกองทหารฝ่ายซ้าย เจ้าและสำนักมารวางแผนจะใส่ร้ายใครเป็นคนต่อไป?”

หัวใจของซูอันเต้นผิดจังหวะ เขาเปียกโชกไปด้วยเหงื่อเย็น

จักรพรรดิรู้ทุกอย่าง!

เดี๋ยวนะ ใจเย็น ๆ เขาอาจจะกำลังทดสอบข้าอยู่

ดังนั้นเขาจึงแสร้งทำเป็นไม่รู้ความ “หมายความว่ายังไงพะย่ะค่ะ ฝ่าบาท? กระหม่อมโง่เขลาเกินกว่าจะเข้าใจคำพูดของพระองค์”

จักรพรรดิพยักหน้าด้วยความชื่นชม “เจ้ามีความเข้มแข็งทางจิตใจดี แม้กระทั่งตอนนี้เจ้าก็ยังไม่ขลาดกลัว”

ซูอันถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่สีหน้าของจักรพรรดิกลับดุดันราวกับพายุ “น่าเสียดายที่ไม่ว่าข้อแก้ตัวใดที่เจ้าพูดออกมามีแต่จะยิ่งดูน่าหัวเราะมากขึ้นเท่านั้น”

เขาส่งฎีกาที่อ่านให้ซูอัน “ดูเอาเองละกัน”

ซูอันกลืนน้ำลายแล้วเปิดฎีกาต่อหน้าเขา เห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้เป็นความลับ แต่เมื่ออ่านเนื้อหาเขาก็ตกตะลึง ทุกเซลล์ในร่างกายก็สั่นเทา

การติดต่อระหว่างเขากับชิวฮัวเล่ยในเมืองจันทร์กระจ่างถูกเขียนไว้อย่างละเอียด ทั้งยังเน้นย้ำว่าชิวฮัวเล่ยพยายามแต่งงานกับเขาอย่างไร?!

นอกจากนี้ยังระบุว่าชิวฮัวเล่ยเป็นคนนำผู้บ่มเพาะของสำนักมารเข้าชิงตัวซูอันขณะที่เขากำลังถูกส่งมายังเมืองหลวง

จากแหล่งข่าวต่าง ๆ ชิวฮัวเล่ยเป็นบุตรีสวรรค์ของสำนักมาร!

รายงานยังเน้นย้ำถึงหญิงผมยาวในฐานะปราชญ์สำนักมารอวิ้นเจียนเยว่และชิวฮัวเล่ยเป็นศิษย์โดยตรงของนาง

ผู้หญิงที่คล้ายกับชิวฮัวเล่ยถูกพบเห็นว่าเข้าและออกจากเรือนพักของซูอันในเมืองหลวงในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา

ไม่นานหลังจากนั้น เมื่อซูอันไปเยี่ยมหอคณิกาหลวงแล้วเฉิงกังพิการ ทันที หลังจากนั้นกรณีที่เฉิงกังสมรู้ร่วมคิดกับบุคคลในหอคณิกาหลวงก็ถูกยกขึ้นมากล่าวอ้าง…

แม้จะไม่เห็นสิ่งที่เกิดขึ้นก็ตาม บุคคลใดก็ตามสามารถเดาออกได้เก้าในสิบส่วนเมื่อได้รับข้อมูลทั้งหมดนี้

เขาสามารถบอกได้ในพริบตาว่านี่คือลายมือของจูเซี่ยฉือซิน

ไอ้เวรนั่น….ต่อหน้าข้าเรียกว่าน้องชาย แต่กลับมาแทงข้างหลังกัน!

อย่างไรก็ตาม การตำหนิจูเซี่ยฉือซินนั้นไร้ความหมาย อาจเป็นจักรพรรดิที่ให้จูเซี่ยฉือซินสืบสวนเรื่องนี้ พวกเขาทั้งหมดเป็นจิ้งจอกแก่จอมโหดเหี้ยม!

“ดูเหมือนว่าเฉิงซยงไม่ใช่คนผิด แต่เป็นเจ้าเองที่ปล่อยให้นักฆ่าหนีไปได้” ดวงตาที่เย็นชาของจักรพรรดิจับจ้องเขาราวกับกำลังมองดูคนที่ตายไปแล้ว

ทันใดนั้น คลื่นพลังของจักรพรรดิก็ปะทุขึ้น ซูอันรู้สึกว่าอากาศรอบตัวเขาหนักอึ้งจนไม่สามารถขยับได้แม้แต่นิ้ว เขารู้สึกราวกับว่าความคิดเดียวของจักรพรรดิก็เพียงพอที่จะทำให้เขากลายเป็นเถ้าถ่าน

สมองของซูอันประมวลผลอย่างรวดเร็ว เขาพยายามหาทางออกจากเรื่องยุ่งเหยิงนี้ ปฏิกิริยาแรกของเขาคือการปฏิเสธจนถึงที่สุดเนื่องจากไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด

อย่างไรก็ตาม ชายหนุ่มปฏิเสธความคิดนี้ทันที การสืบสวนและพิสูจน์มีความจำเป็นเพียงเพื่อโน้มน้าวประชาชนทั่วไปเท่านั้น แต่นี่คือจักรพรรดิ พระองค์ย่อมจะไม่มีวันปล่อยใครไปเพียงเพราะไม่มีหลักฐาน

เดี๋ยวนะ! ข้าไม่ได้รับคะแนนความโกรธแค้นจากจักรพรรดิเลย

แล้วทำไมเขาถึงบอกเรื่องทั้งหมดนี้กับข้า? ถ้าเขาอยากให้ข้าตายจริง ๆ เขาก็อาจจะฆ่าข้าได้ ทำไมต้องเสียเวลาพูดคุย?

ภารกิจที่จักรพรรดิมอบหมายให้เขานึกถึงบางอย่างขึ้นมา เขารีบพูดทันที

“เรื่องนี้ถือเป็นโทษอาญาร้ายแรง แต่กระหม่อมไม่ได้สมรู้ร่วมคิดกับสำนักมาร! กระหม่อมแค่ทำไปเพราะชิวฮัวเล่ย นางเคยช่วยชีวิตกระหม่อมมาก่อน กระหม่อมไม่สามารถดูนางตายไปโดยไม่ทำอะไรเลย นี่เป็นเหตุผลที่กระหม่อมปล่อยให้นางมีชีวิตอยู่พะย่ะค่ะ!”

เขาพูดความจริงครึ่งเดียว ไม่มีทางที่เขาจะพูดถึงเรื่องที่เขาช่วยอวิ้นเจียนเยว่ไว้ได้ จักรพรรดิจะไม่มีวันยอมให้ผู้บ่มเพาะระดับปราชญ์ซึ่งอยู่ฝ่ายตรงข้ามหลุดพ้นจากเงื้อมมือไป

จักรพรรดิมองเขาอย่างเฉยเมย “โอ้? ดังนั้นเจ้าเพียงแค่ชำระหนี้บุญคุณที่ผ่านมา จักรพรรดิองค์นี้ควรตบรางวัลบุรุษหงส์ยอดกตัญญูให้เจ้าหรือไม่?”

“กระหม่อมมิบังอาจ!” ซูอันรีบพูด “กระหม่อมมีโทษสมควรตายนับร้อยนับพันครั้ง แต่ต่อจากนี้กระหม่อมจะทำตามแผนของฝ่าบาททุกอย่างพะย่ะค่ะ!”

จักรพรรดิพยักหน้าเมื่อเห็นซูอันตัวสั่นด้วยความกลัว ดูเหมือนว่าเขาจะพอใจอย่างมากกับปฏิกริยาตอบสนองนี้

ในฐานะจักรพรรดิ เขาชอบสายตาของข้าราชบริพารที่สั่นเทาด้วยความหวาดกลัวอย่างยิ่ง ชีวิตของทุกคนสมควรอยู่ใต้การตัดสินใจของเขาทั้งหมด

จักรพรรดิพูดเสียงดังว่า “ไม่เลว!! เจ้าไม่ได้เล่นลิ้นกับข้า ซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมเจ้าถึงไม่เป็นศพในตอนนี้ ดีมาก เนื่องจากเจ้ายังมีความจงรักภักดีต่อข้าอยู่บ้าง จักรพรรดิองค์นี้จะให้โอกาสเจ้าในการไถ่โทษ”

ภักดีกับตูดข้าสิ!

ซูอันรู้ว่าจักรพรรดิเพียงแค่เล่นอุบายกับเขา และเขาก็สาปแช่งจักรพรรดิผู้นี้ให้ตกนรกอยู่ในใจ แต่ภายนอกเขายังต้องแสดงความจริงใจออกไป “ถ้าฝ่าบาทต้องการ กระหม่อมพร้อมจะลุยน้ำและเปลวไฟเสมอ”

ในเวลาเดียวกัน เขาก็ทอดถอนใจอยู่ภายใน อย่างน้อยชีวิตของเขาก็ยังคงอยู่!

จักรพรรดิดูพอใจกับทีท่าของซูอันมากขึ้นเรื่อย ๆ เขาคงจะมีความสุขมากกว่าถ้าได้เฆี่ยนตีเจ้าเด็กนี่ ถ้ามันทำอะไรโดยขาดไหวพริบ แต่เนื่องจากซูอันดูเหมือนจะรู้วิธีปฏิบัติตน เขาจึงเลือกที่จะข้ามการเฆี่ยนตี “เนื่องจากเจ้าและบุตรีสวรรค์ของสำนักมารมีความเกี่ยวข้องกัน อันดับแรกใช้โอกาสนี้แทรกซึมสำนักมาร ค้นหาว่าอวิ้นเจียนเยว่แห่งสำนักมารซ่อนตัวอยู่ที่ไหน จากนั้นค้นหาว่าความสัมพันธ์ที่แท้จริงระหว่างสำนักมารและราชันลมปราณเป็นอย่างไรกันแน่”

“ถ้าเจ้าสามารถตั้งหลักมั่นคงในสำนักมารได้ เจ้าก็มีประโยชน์กับข้า”

ซูอันถอนหายใจด้วยความโล่งอก อย่างน้อยเขาก็ไม่รู้ว่าอวิ้นเจียนเยว่อยู่ที่ไหน ข้าบอกให้เขารู้เรื่องนี้ไม่ได้ ไม่งั้นข้าตายแน่

เขาทำหน้าลำบากใจและกล่าวว่า “เจ้าสำนักมารเป็นถึงปราชญ์! คนอย่างกระหม่อมจะไปทำอะไรได้?”

จักรพรรดิกล่าวอย่างใจเย็นว่า “ข้าต้องการให้เจ้าหาข้อมูลบางอย่างเท่านั้น ข้าไม่ได้บอกให้เจ้าสู้กับนาง เมื่อถึงเวลาที่ต้องเผชิญหน้ากับนาง ข้าจะเข้าไปช่วยเอง เจ้าไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องนั้น”