เซียนคีย์บอร์ด [陆地键仙] - บทที่ 978 ราชันลมปราณ

บทที่ 978 ราชันลมปราณ

ขณะที่เดินไปวังตะวันออก ซูอันกำลังคิดถึงการช่วยเหลือนักโทษสำนักมาร แม้ว่าเขาจะได้รับอนุญาตจากจักรพรรดิให้ทำเช่นนั้นได้ แต่เขาไม่กล้าเปิดเผยเรื่องนี้ต่อสาธารณะ เขาทำได้แค่เพียงบอกใบ้ให้คนที่เกี่ยวข้องกับเรื่องนี้เท่านั้น เขายังต้องคิดหาวิธีช่วยชีวิตนักโทษด้วยตัวเอง

การช่วยเหลือนักโทษจากคุกหลวงไม่ใช่เรื่องยาก แต่ผลที่อาจจะตามมาทำให้เขากังวลมากขึ้น เขาไม่สามารถก่อความสงสัยให้สำนักมารได้ และไม่ต้องการที่จะดึงความสนใจใด ๆ จากทหารราชองครักษ์ เพราะไม่มีใครรู้เจตนาที่แท้จริงของจักรพรรดิ สิ่งที่ทุกคนจะทำเป็นอย่างแรกคือการประหารชีวิตเขา โทษฐานที่ช่วยนักโทษแหกคุก

ยิ่งไปกว่านั้น การพากลุ่มนักโทษออกจากวังเป็นเรื่องที่น่าปวดหัวอีกเรื่องหนึ่ง

ชายหนุ่มจมอยู่ในความคิดจนเดินมาถึงวังตะวันออกโดยไม่รู้ตัว ภาพที่เห็นเกือบทำให้เขาล้มลง

รัชทายาทร่างอ้วนกำลังยื่นชาให้ใครซักคนด้วยความเคารพ

องค์หญิงรัชทายาทก็ยืนอยู่ด้านข้างด้วยความเคารพ นางดูไม่สบายใจอย่างเห็นได้ชัด

ซูอันค่อนข้างอยากรู้อยากเห็น องค์หญิงรัชทายาทมักจะเดินเตร่ไปมาราวกับไก่ตัวน้อยที่หยิ่งผยอง นางมองดูคนอื่นราวกับว่าพวกเขาเป็นขยะ ใครในโลกที่สามารถทำให้นางทำกิริยาแบบนี้ได้?

ผู้ที่นั่งอยู่เป็นชายวัยกลางคนที่ดูเหมือนบัณฑิต แม้ว่าจะมีร่องรอยของอายุอยู่บ้างบนใบหน้า แต่คิ้วของเขาคมเข้ม ดวงตาทั้งสองสงบเหมือนผิวน้ำ มันง่ายพอที่จะจินตนาการว่าเขาโด่งดังแค่ไหนกับสาว ๆ เมื่อตอนที่เขายังหนุ่ม

ผมของเขาถูกหวีอย่างพิถีพิถัน กลุ่มเส้นผมสีขาวที่ล้อมรอบขมับไม่ได้ทำให้เขาดูแก่ แต่ให้กลิ่นอายที่สุภาพและอ่อนโยน

“ท่านอาจารย์ โปรดดื่มชา” รัชทายาทกล่าวอย่างแผ่วเบา

จู่ ๆ ความคิดก็วาบเข้ามาในสมองของซูอัน ในที่สุดเขาก็จำผู้ชายคนนี้ได้ ไม่น่าแปลกใจเลยที่อีกฝ่ายมีความคล้ายคลึงกับจักรพรรดิเล็กน้อย!

ชายคนนี้ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากราชันลมปราณ…จ้าวจิ่ง!

ราชันลมปราณเปิดปากพูด “ดูเหมือนว่าในช่วงเวลาที่ข้าไม่ปรากฏตัวในวังตะวันออก รัชทายาทได้ลืมกฎเกณฑ์หลายประการ นี่เป็นเหตุผลที่ข้าให้รัชทายาททบทวนบทเรียนในวันนี้ ข้าเป็นทั้งอาจารย์และอาของเจ้า เจ้ามีข้อขัดแย้งอะไรกับการที่ข้าให้เจ้ายกชาให้หรือไม่?”

“ไม่เลย ไม่เลย” รัชทายาทตัวอ้วนกลัวอาของเขาอย่างเห็นได้ชัด เขาไม่กล้าหายใจแรงด้วยซ้ำ

นัยน์ตาขององค์หญิงรัชทายาทแสดงความไม่พอใจอย่างชัดเจน แต่นางไม่พบเหตุผลใดที่จะโต้แย้ง ความโกรธของนางเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องเมื่อนางเห็นว่าสามีของนางช่างขี้ขลาดและไร้ประโยชน์เพียงใด

เมื่อมองดูฉากนี้ ความคิดหนึ่งก็พุ่งเข้าใส่ซูอัน

มีทางออกแล้ว!

“ถวายพระพรองค์รัชทายาทและองค์หญิง!” ซูอันกล่าวเสียงดัง

บรรยากาศแปลก ๆ ได้แผ่ซ่านไปทั่วห้อง แม้แต่รัชทายาทและองค์หญิงรัชทายาทก็ยังก้มศีรษะ ขณะที่คนที่เหลือยังคงนิ่งเงียบเพราะความกลัว

เสียงที่ดังขึ้นในทันทีกลายเป็นจุดสนใจของทุกคน

สวีน้อยและเหอน้อยที่ยืนอยู่ข้างรัชทายาทจ้องมองซูอันด้วยความงุนงง ผู้ชายคนนี้ช่างกล้าหาญจริง ๆ เขากล้าที่จะพูดเสียงดังแม้ในเวลาแบบนี้

ราชองครักษ์เผี่ยวตวนเตียวและเจียวซือกุนที่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับซูอันพยายามขยิบตาเตือนเขาจากจุดที่ยืนห่างออกไปอย่างบ้าคลั่ง

ซูอันรู้สึกอบอุ่นขึ้นภายในใจ สองคนนี้มีค่าควรแก่การผูกมิตรอย่างแท้จริง

อย่างไรก็ตาม ชายหนุ่มมีแผนของเขาเอง เขาเดินไปหารัชทายาทและองค์หญิง “หืม? ใครกันที่มีสิทธิ์มีเกียรติถึงขนาดทำให้องค์รัชทายาทและองค์หญิงรัชทายาทยกชาให้อย่างสุภาพได้? ข้าขอถามได้ไหมว่าท่านเป็นใคร?”

ซูอันได้ตัดสินใจที่จะรุกรานราชันลมปราณในที่สาธารณะหลังจากไตร่ตรองอย่างรอบคอบ ราชันลมปราณอยู่เบื้องหลังการลอบสังหารที่เกิดขึ้นกับเขาระหว่างทางมายังเมืองหลวงเป็นส่วนใหญ่ ทำไมเขาต้องทำดีกับคนที่อยากให้เขาตายด้วย?

ยิ่งกว่านั้น ไม่มีทางที่พวกเขาทั้งสองจะมีความสัมพันธ์ที่เป็นมิตรกันได้

เป็นเพราะเขาเองที่ทำให้มู่หรงถงจากฝ่ายของราชันลมปราณถูกย้ายออกจากตำแหน่งสำคัญ ตอนนี้แม่ทัพกองทหารฝ่ายซ้ายเฉิงซยงก็ตายไปแล้วเช่นกัน ไม่ว่าราชันลมปราณจะใจกว้างเพียงใด ไม่มีทางที่ลูกน้องของเขาจะมองซูอันด้วยความรู้สึกอื่นใดนอกจากความอาฆาตแค้น

ยิ่งไปกว่านั้น ซูอันไม่คิดว่าราชันลมปราณจะเป็นคนใจกว้างเช่นกัน ดังนั้นมันจึงดีกว่าที่จะทำให้อีกฝ่ายขุ่นเคืองเพื่อได้ใจขององค์หญิงรัชทายาทแทน

ส่วนในเรื่องภารกิจที่จักรพรรดิมอบให้เขา ซึ่งก็คือการมอบวิชาวัฏจักรหงส์อมตะปลอมให้ราชันลมปราณ มันไม่ใช่เรื่องเร่งด่วน เขายังไม่จำเป็นต้องกังวลเกี่ยวกับมากเท่าไร

ขณะที่พูด ซูอันมองสำรวจราชันลมปราณ ชื่นชมชายวัยกลางคนผู้นี้ที่ดูเป็นผู้ใหญ่และสง่างาม ซึ่งแน่นอนว่าย่อมเป็นที่หมายปองของหญิงสาวหลายคน

ราชันลมปราณจ้องกลับมาที่เขาด้วยแววตาไร้อารมณ์

ทว่าซูอันไม่ได้รับคะแนนความโกรธแค้นจากอีกฝ่ายเลยด้วยซ้ำ

ซูอันค่อนข้างประหลาดใจ เห็นได้ชัดว่าเขากำลังเผชิญกับบุคคลที่ฉลาดและมีความมั่นคงทางอารมณ์สูงมาก ฉะนั้นเขาต้องรับมือกับคนผู้นี้อย่างระมัดระวัง

องค์หญิงรัชทายาทปีติยินดีกับเหตุการณ์ที่พลิกผันเช่นนี้ ที่ผ่านมานางมักจะรู้สึกว่าราชเลขาของรัชทายาทคนนี้ค่อนข้างน่ารำคาญ แต่วันนี้เขาดูเข้าท่าเสียเหลือเกิน

แม้ว่านางจะมีความสุข แต่นางก็ยังแสร้งทำเป็นตำหนิ “นี่คือราชันลมปราณผู้ปรีชา ซูอัน เจ้าแสดงกิริยาหยาบคายเช่นนี้ได้อย่างไร?”

องค์หญิงรัชทายาทรู้ดีว่า ทำไมราชันลมปราณถึงมาปรากฏตัวในวันนี้ด้วยท่าทีแบบนี้ มันเป็นฝ่ายของรัชทายาทที่ทำให้เฉิงซยงเสียชีวิต มันง่ายพอที่จะจินตนาการว่าราชันลมปราณรู้สึกอย่างไรหลังจากสูญเสียแม่ทัพคนสำคัญเช่นนี้ไป เขาต้องหาทางระบายความคับแค้นใจ ไม่ว่าจะเพื่อตัวเองหรือในนามของลูกน้อง

นี่คือเหตุผลที่เขามาที่นี่ โดยจงใจสร้างปัญหาให้กับนางและรัชทายาท และนางไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอดทนกับมัน

เฉิงซยงก็ตายไปแล้ว เราได้รับประโยชน์จากสถานการณ์นี้แล้ว ชัยชนะเล็ก ๆ น้อย ๆ นี้มอบให้เจ้าก็แล้วกัน!

ซูอันแสร้งทำหน้าตกใจและคารวะอีกฝ่ายด้วยความเคารพ “คารวะราชันลมปราณ!”

“เจ้าน่ะหรือคือซูอัน?” ราชันลมปราณมองซูอันด้วยสีหน้าที่ซับซ้อนเล็กน้อย ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เขาได้เปรียบเสมอในการต่อสู้กับจักรพรรดิ คู่ต่อสู้ที่แท้จริงของเขาไม่ใช่หลานชายที่โง่เง่าหรือหลานสะใภ้คนนี้ คู่ต่อสู้ที่แท้จริงของเขาคือพี่ชายของตัวเองที่ครองบัลลังก์มังกรมาโดยตลอด