เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 1609
เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า บทที่ 1609
หั่วหลงชิ่งเพิ่งพูดจบ ผู้อาวุโสสามของตระกูลหั่วกับหั่วตันซูที่อยู่หน้าหอสวรรค์วิญญาณศักดิ์สิทธิ์ถอนหายใจออกมา
หั่วหลงชิ่งทำให้พวกเขาผิดหวังจริงๆ
ผู้อาวุโสสามส่ายหน้าเบาๆ แล้วพูดว่า “หั่วหลงชิ่งเอ๊ย ทำไมนายถึงไม่เข้าใจว่าอะไรที่เรียกว่าสติ ใช้อารมณ์แบบนี้ไม่เหมือนผู้รับช่วงต่อของตระกูลหั่วเลย!”
หั่วตันซูที่อยู่ข้างๆ ก็ถอนใจพร้อมคร่ำครวญ เขาก็รู้สึกว่าการตัดสินใจของหั่วหลงชิ่งครั้งนี้ดูใจร้อนไปหน่อย
สถานการณ์ในตอนนี้ชัดเจนมาก ตระกูลมู่ ตระกูลถู่ ตระกูลจินร่วมมือกันพลังแข็งแกร่งมาก ตระกูลหั่วกับตระกูลสุ่ยด้อยกว่านิดหน่อย
พลานุภาพทั้งสองที่ด้อยกว่า ยังไม่คิดร่วมมือกันจัดการศัตรูอีก กลับนั่งดูความพ่ายแพ้ของอีกฝ่ายโดยไม่สนใจ
การกระทำแบบนี้ เรียกว่าขุดหลุมฝังตัวเองชัดๆ
ผู้อาวุโสตระกูลจิน ผู้อาวุโสตระกูลมู่ ผู้อาวุโสตระกูลถู่หัวเราะอย่างมีความสุข
พวกเขาอยากเห็นภาพแบบนี้มาก โดยเฉพาะผู้อาวุโสตระกูลจิน ดูได้ใจเป็นที่สุด
เพราะก่อนหน้านี้จินอีหมิงวิเคราะห์ความคิดของหั่วหลงชิ่งได้อย่างแม่นยำ
นี่เรียกว่าประเมินศัตรูก่อน แค่จุดนี้ก็พิสูจน์ได้แล้วว่าจินอีหมิงแข็งแกร่งกว่าหั่วหลงชิ่งเยอะ
สีหน้าผู้อาวุโสสี่ของตระกูลสุ่ยไม่สู้ดีเป็นอย่างมาก เขาส่งเสียงหึเย็นชาใส่ผู้อาวุโสสามของตระกูลหั่ว “ใครๆ ต่างบอกว่าลูกหลานตระกูลหั่วมีไหวพริบฉลาดหลักแหลม วันนี้ได้เห็น ชื่อเสียงไม่สมคำร่ำลือเลย!”
ผู้อาวุโสสามของตระกูลหั่วไม่รู้จะตอบยังไง จึงตัดสินใจเงียบ
ผู้อาวุโสชุดดำที่อยู่ด้านหลังหัวเราะอย่างมีความสุขสุดๆ
ผู้ฝึกชี่นับไม่ถ้วนในประเทศตันเซิ่งเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับการตัดสินใจของหั่วหลงชิ่ง
“หั่วหลงชิ่งไม่มีสมองหรือไง เวลานี้แล้วยังไม่ดึงตระกูลสุ่ยมาเป็นพวกอีก!”
“เขารนหาที่ตาย ถ้าสุ่ยหมิงคงแพ้ พวกเขาจะสู้พวกมู่จึฉีได้ยังไง พึ่งเขาเหรอ เขาเอาความมั่นใจมาจากไหน”
“ไม่รู้สิ หั่วหลงชิ่งสมองมีปัญหาหรือเขามีความคิดอื่นกันแน่ รอให้ตระกูลสุ่ยกับพวกมู่จึฉีบอบช้ำทั้งสองฝ่ายแล้วค่อยลงมือหรือเปล่า”
“บอบช้ำทั้งสองฝ่ายอะไรกันล่ะ สุ่ยหมิงคงจะแพ้แล้วเห็นไหม ถ้าตอนนี้พวกเขาร่วมมือกับสุ่ยหมิงคง ไม่แน่อาจมีโอกาสชนะพวกมู่จึฉีก็ได้ แต่ในเมื่อเขาเลือกคอยดูอยู่ข้างๆ เรียกว่าโง่สุดๆ”
“การกระทำของคนโง่ ทำไมเขาไม่ยอมฟังลู่ฝานล่ะ”
……
คนที่มีสมองล้วนดูถูกการกระทำของหั่วหลงชิ่ง
พวกผู้ฝึกชี่บางคนที่ปากเสีย เริ่มเรียกหั่วหลงชิ่งว่าคนโง่แล้ว
โดยเฉพาะคนจำนวนมากที่สนับสนุนสุ่ยหมิงคง กระทืบเท้าก่นด่าหั่วหลงชิ่งว่ารนหาที่ตาย!
ท่ามกลางเมฆหมอกนอกหอสวรรค์วิญญาณศักดิ์สิทธิ์สามร้อยลี้
หลังจากหั่วหลงชิ่งพูดจบก็เหาะไปด้านหลัง แสดงให้เห็นว่าตัวเองไม่ได้โกหก ไม่คิดจะช่วยสุ่ยหมิงคงจริงๆ
จินอีหมิงหัวเราะเบาๆ แล้วพูดกับมู่จึฉีและถู่ห่วงว่า “ฉันบอกแล้ว พวกไม่เอาไหนของตระกูลหั่วไม่มีทางช่วยสุ่ยหมิงคง”
มู่จึฉีและถู่ห่วงหัวเราะแล้วมองหั่วหลงชิ่งกับหั่วหลงจู้เหาะออกไป แต่ลู่ฝานยังอยู่ที่นี่ มุกสองเม็ดในมือมีแสงเคลื่อนไหว
พวกจินอีหมิงขมวดคิ้วเบาๆ เงยหน้ามองลู่ฝานแล้วพูดว่า “ลู่ฝาน นายไม่ไปเหรอ”
ลู่ฝานพูดเสียงกังวาน “ไม่ ถ้าพวกนายจะไล่คนตระกูลสุ่ยออกไป ข้ามศพฉันไปก่อน!”
คำพูดของลู่ฝานทำให้นัยน์ตาสุ่ยหมิงคงกับสุ่ยโม่หรานมีประกายประหลาด
แต่หั่วหลงชิ่งกับหั่วหลงจู้ที่อยู่หลังเขากลับอึ้งไปแล้ว
หั่วหลงชิ่งพูดเสียงดุว่า “ลู่ฝาน! นายทำอะไร ฉันบอกแล้วว่าไม่ต้องสนใจ!”
ลู่ฝานหันมามองหั่วหลงชิ่งแล้วพูดว่า “นายตัดสินใจผิดพลาด นายไม่สนใจแต่ฉันสนใจ!”
หั่วหลงชิ่งโมโหสุดๆ เขาจ้องลู่ฝานเขม็ง
