เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 729
ได้ยินลู่ฝานพูดว่าโชคดี ศิษย์พี่หานเฟิงจึงใจเย็นขึ้น “ศิษย์น้องลู่ฝาน เราเข้ามาอยู่ในค่ายกลของเขาหรือเปล่า แยกย้ายก่อนดีไหม!”
ลู่ฝานส่ายหน้าพูดว่า “ไม่ต้อง แม้มีค่ายกลอยู่ แต่ถ้าเดาไม่ผิด คนของพวกเขาขยับไม่ได้แล้ว เข้าไปช่วยหลิงเหยาแล้วค่อยว่ากัน”
ศิษย์พี่หานเฟิงกัดฟัน ตบขาตัวเองอย่างแรง
“ให้ตายเถอะ ตอนนี้อย่ามาวิ่งไม่ได้นะ!”
ทั้งสองพุ่งไปข้างหน้า ลู่ฝานแอบสั่งเจดีย์เสวียนเก้ามังกร ให้เก็บค่ายกลนี้ไว้!
วิ่งได้สองก้าว ก็เห็นร่างของซ่งจงอีก
ลู่ฝานเดินเข้าไปถีบจนซ่งจงเลือดออกเจ็ดทวาร ไม่รู้เป็นหรือตาย
ลู่ฝานไม่เชื่อว่าซ่งจงไม่รู้เรื่องค่ายกลที่นี่ เขาจงใจปกปิดไว้ เห็นได้ชัดว่ามีเจตนาไม่ดี
พุ่งไปข้างหน้า ลู่ฝานเห็นคนในคุกใต้ดินแล้ว
นี่คือคุกส่วนตัวของตระกูลซ่ง!
คุกส่วนตัวในตระกูลของผู้เฝ้าเมืองมีคนเต็มไปหมด พิสูจน์ได้ว่าผู้เฝ้าเมืองคนนี้ไม่เห็นกฎหมายอยู่ในสายตา อยากจับใครก็จับ
เมื่อพุ่งเข้ามาด้านในสุด แค่ช้อนตามองก็เห็นผู้หญิงโดนแขวนอยู่บนเสา
ผมยาวยุ่งเหยิง เสื้อผ้ามอมแมม ร่างกายส่วนล่างเปลือยเปล่า รอยแผลเต็มไปหมด
ศิษย์พี่หานเฟิงมองดู แล้วกัดฟันพูดว่า “ศิษย์น้องลู่ฝาน นี่ไม่ใช่ศิษย์น้องหลิงเหยาใช่ไหม”
ลู่ฝานสูดหายใจลึก แล้วพูดว่า “ถ้าใช่ ผมจะเอาทั้งตระกูลซ่งลงหลุมไปด้วย!”
พูดจบ ลู่ฝานยกมือขึ้นมา ปราณชี่สองปราณส่องออกไป เชือกขาดออก ทำให้ผู้หญิงตกลงมา
ศิษย์พี่หานเฟิงกำลังจะเข้าไปรับ แต่โดนลู่ฝานรั้งไว้ จากนั้นยิงปราณชี่ออกไปอีก ผู้หญิงลอยลงมาเหมือนใบหลิว
แต่ตอนที่ลงมาบนพื้น มีดบินหลายสิบอันพุ่งออกมาจากตัวเธอ
มีมีดบินอาบยาพิษซ่อนอยู่ในบาดแผลพวกนั้น
กระบี่หนักไร้คมวางไว้ด้านหน้า ป้องกันมีดบินเอาไว้ได้ทั้งหมด
ประโยชน์ของตัวกระบี่ที่ใหญ่ ตอนนี้ถูกใช้ประโยชน์ออกมาทั้งหมด
มีดบินเล่มสุดท้ายโดนดีดออกไป ลู่ฝานถือกระบี่หนักไร้คมเดินไปข้างหน้า
ลู่ฝานค่อยๆ ปัดผมของผู้หญิงออก “ไม่ใช่หลิงเหยา เธอตายแล้ว”
หานเฟิงพูดว่า “เสียสติไปแล้ว คิดไม่ถึงว่าจะเอาผู้หญิงมาเป็นกับดัก ถึงคนพวกนี้ไม่ใช่ผู้ฝึกฝนชั่วร้าย ก็ไม่ต่างกันเท่าไร”
แววตาลู่ฝานมีความเย็นชา
ลู่ฝานหันหลังเดินไปทางคุกด้านซ้าย
นี่เป็นคุกมืดสนิท แม้รอบๆ มีแสงค่ายกลส่องสว่าง แต่ที่นี่ยังคงมืดสนิท มองไม่เห็นข้างในเลย
ลู่ฝานหันมาพูดกับหานเฟิงว่า “ศิษย์พี่หานเฟิง ผมเข้าไปก่อน พี่รอผมข้างนอก ถ้ามีอะไรผิดปกติ รีบทำลายคุกนี่ทันที!”
หานเฟิงพยักหน้า
ลู่ฝานมุดเข้าไปในคุก
เมื่อเข้าไป ด้านหน้ามีแสงสว่างขึ้นมา
ลู่ฝานเห็นกระจกจำภาพสีดำสี่ด้าน วางอยู่รอบๆ ด้านในเต็มไปด้วยแสงสีดำ
กระจกบังแสง!
ลู่ฝานยิ้มบางๆ ดูเหมือนที่นี่ยังมีผู้ฝึกชี่!
คุกว่างเปล่า นอกจากกระจกบังแสงสี่ด้าน ก็ไม่มีอะไรอีกเลย
แต่ตอนนี้มุมปากลู่ฝานมีรอยยิ้ม ปราณชี่บนตัวออกมา
ฟ้าดินแยกกัน!
ปราณชี่กำจัดพลังฟ้าดินรอบๆ ออกไปจนหมด ไม่ว่าจะมีวิธีการมากมายแค่ไหน ถ้าผู้ฝึกชี่ไม่สามารถใช้พลังฟ้าดินได้ ก็เท่ากับคนไร้ประโยชน์
ทันใดนั้น หานเฟิงที่อยู่ข้างนอกเห็นสีดำหายไป กระจกบังแสงสี่ด้านหมองไร้แสง
ตรงหน้าลู่ฝานมีเงาคนปรากฏขึ้นสองคน
