เซียนบู๊ ทะลวงชั้นฟ้า - บทที่ 732
อีกทั้งยังอยู่ในช่วงสำคัญแบบนี้ด้วย
ทั้งหกคนมองชายชราบนพื้นด้วยแววตาโมโห
เพราะไอ้อาจารย์บำเพ็ญชี่คนนี้ ช่วยพวกเขาวางค่ายกล ให้ตายเถอะ พวกเขาเสียเงินจำนวนมากเพื่อเชิญอาจารย์บำเพ็ญชี่คนนี้มาแสดงความโง่เซ่อซ่าให้พวกเขาหรือไง!
น่าโมโหจริงๆ พวกเขากัดฟันกรอด!
ขนาดตอนนี้อาจารย์บำเพ็ญชี่ยังสลบไม่ฟื้น ถ้าเขาไม่สลบ แล้วเห็นสายตาของหกคนนี้ คงจะขุดหลุมฝังตัวเองเลยมั้ง
ศิษย์พี่หานเฟิงหัวเราะดังขึ้น ทั้งหกคนรู้สึกว่าหน้าของตัวเองแดงเหมือนก้นลิง
อับอายมาก!
โดยเฉพาะพวกเขายังอยู่ในท่าทางบ้าบอแบบนี้ เพราะร่างกายแข็งทื่อ เมื่อทำท่าแอ็ค มันจึงไม่สามารถเปลี่ยนท่าได้
“ฆ่าลู่ฝาน!”
คนที่พูดออกมาคือเด็กรูปร่างซูบผอม คิดไม่ถึงว่าเขาจะเป็นหัวหน้า!
ดวงตาทั้งสองข้างมีความโมโหและอาฆาต เมื่อพูดออกคำสั่ง ทั้งห้าคนยกมือทั้งสองข้างพุ่งเข้ามา
ท่านี้ตลกมากจริงๆ ขนาดลู่ฝานยังอดขำไม่ได้
เหมือนวิ่งอยู่ใต้แสงพระอาทิตย์ยามเย็น ตะโกนเสียงสูงว่าวัยหนุ่มที่หายไปของฉัน
ศิษย์พี่หานเฟิงกวาดกระบี่ออกมา!
วิชากระบี่ชิงสวรรค์!
ตู้ม ตู้ม ตู้ม ตู้ม!
เสียงระเบิดดังติดต่อกันสี่ครั้ง ระเบิดนักบู๊ที่พุ่งเข้ามาทั้งสี่ทิศจนกระเด็น
วิทยายุทธของหานเฟิงยกระดับขึ้น ทำให้ตอนนี้วิชากระบี่ชิงสวรรค์ของเขา มีพลานุภาพชิงสวรรค์แล้ว
เมื่อกระบี่โจมตีออกมา ทั้งหกคนบาดเจ็บทันที
ทั้งหกคนล้วนเป็นยอดฝีมือแดนปราณนอกชั้นสุดยอด ดูถูกพลังปราณบนตัวไม่ได้เลย
หลังจากเสียงระเบิดผ่านไป แสงกระบี่ที่ไร้รูปร่างสังหารอีกครั้ง
วิชากระบี่สองช่วงติดต่อกัน ศิษย์พี่หานเฟิงเด้งตัวขึ้น มือบีบวิชากระบี่ กระบี่ฟ้าครามหายไป!
“ตู้ม ตู้ม ตู้ม!”
ฟ้าดินสั่นสะเทือน คุกใต้ดินสั่นไหว
ทั้งหกคนยังเห็นไม่ชัดว่าเกิดอะไรขึ้น แสงกระบี่อันน่ากลัวเหมือนพายุฝน ปกคลุมพวกเขาเอาไว้ทั้งหมด
ลู่ฝานมองอย่างนิ่งๆ ไม่มีท่าทีจะลงมือ
แม้ทั้งหกคนเป็นยอดฝีมือแดนปราณนอกชั้นสุดยอด แต่สำหรับศิษย์พี่หานเฟิง น่าจะไม่เป็นปัญหา
“เอ๊ะ!”
ลู่ฝานรู้สึกผิดปกติ ลมพัดมาจากด้านหลัง!
เกราะเกล็ดมังกรปรากฏออกมา เปลวไฟลุกโชน ปราณชี่ปล่อยออกมา
เสียงดังชิ้ง มีดสั้นสีดำของอีกฝ่ายโดนลู่ฝานดีดออกไป
แต่พลังบนมีดสั้นยังเข้ามาในเกราะเกล็ดมังกร แทงที่หลังของเขา กล้ามเนื้อบนตัวบิดอย่างประหลาด ลู่ฝานเดินมาพิงด้านหน้า สะท้อนพลังที่แฝงอยู่ในมีดสั้นกลับไป
พรวด! อีกฝ่ายตั้งตัวไม่ทัน โดนแรงสะท้อนกลับของลู่ฝานจนกระอักเลือดออกมา ถอยหลังไปหลายก้าว
ลู่ฝานหันหลังไปมอง เห็นชายรูปร่างซูบผอมคนนั้น
ฝ่าเท้าผิดรูปเล็กน้อย ชายคนนั้นหายไปจากที่เดิม ไม่เหลือร่องรอยอะไรเลย
ฝีเท้าที่งดงาม กลิ่นอายวิชากระบี่ที่น่าสนใจมาก!
เป็นเคล็ดวิชาบู๊พลังแห่งสายลม ซ่อนตัวไปกับสายลม!
อีกฝ่ายเป็นนักบู๊แดนปราณชีวิตเหมือนกัน ระดับขั้นไม่ต่ำด้วย
ดวงตาลู่ฝานฉายแววประหลาด ปล่อยปราณชี่ออกมา พลังฟ้าดินรอบๆ ถูกกำจัดออกไป
จู่ๆ เงาของชายรูปร่างซูบผอมปรากฏออกมา สีหน้าตกตะลึง เห็นได้ชัดว่าเขาไม่เข้าใจว่าลู่ฝานทำได้ยังไง
ขณะกำลังจะหนี แววตาลู่ฝานฉายประกาย
วิชาชิงวิญญาณ!
ทันใดนั้นผู้ชายคนนั้นยืนอยู่ที่เดิม กุมหัวร้องโอดครวญอย่างเจ็บปวด
ลู่ฝานก้าวมาข้างหน้า กำมือขวาเป็นหมัดกระแทกไปกลางอากาศ
หมัดมังกรเพลิงคำราม!
พลังฟ้าดินถูกเก็บกลับมา เปลวไฟบนตัวกลายเป็นมังกรยักษ์ ปกคลุมตัวชายคนนั้นเอาไว้
หานเฟิงหันมาเห็นภาพนี้ เขายิ้มบางๆ ออกมา
