เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 1599 ยาระดับห้าขึ้นไป ตอนที่ 1600 วิญญาณโอสถถือกำเนิด

ตอนที่ 1599 ยาระดับห้าขึ้นไป / ตอนที่ 1600 วิญญาณโอสถถือกำเนิด

ตอนที่ 1599 ยาระดับห้าขึ้นไป

“อยู่ไม่ได้ก็ไม่เป็นไร ไม่นานพวกข้าก็จะไปแล้ว” เซวียนหยวนโม่เจ๋อพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

โม่เฉินยิ้มๆ เมื่อได้ยินอย่างนั้น “ข้ายังอยากให้พวกท่านอยู่อักสักหลายวัน ถึงอย่างไรที่นี่ก็ไร้ความขัดแย้ง สงบสุขหาได้ยาก”

เซวียนหยวนโม่เจ๋อเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง เพียงถามว่า “อาจารย์ของเจ้าเล่า?”

“อาจารย์ของข้าเก็บตัวฝึกวิชาแล้ว”

ได้ยินแล้ว เซวียนหยวนโม่เจ๋อขมวดคิ้ว เก็บตัวฝึกวิชา? ตาเฒ่าคนนี้จงใจหลบเลี่ยงกระมัง?

“ในเมื่อว่างไม่มีอะไรทำ ไม่สู้ไปดื่มชาสักถ้วย เดินหมากสักตา?” โม่เฉินเชิญชวน สาวเท้าหมุนตัวออกเดินไปข้างหน้า

เห็นอย่างนั้น เซวียนหยวนโม่เจ๋อชะงักเล็กน้อย ก่อนจะเดินตามไป

ส่วนเฟิ่งจิ่วที่หลอมยาอยู่ในเรือนไผ่ไม่ได้สังเกตเห็นพวกเขาเลย สมาธิของเธอจดจ่ออยู่กับยาเตานั้น ดอกหลิงหลงเจ็ดสีกับดอกบัวหยกขาว ยาทิพย์สองตัวนี้ล้วนเป็นยาวิเศษที่แก้พิษได้ แต่ไม่รู้ว่าสุดท้ายจะหลอมยาออกมาได้กี่เม็ด

ฮุยหลางที่อยู่ข้างๆ คอยเป็นลูกมือให้เธอ เตรียมยาทิพย์ตัวอื่นๆ ไว้รอ เมื่อเวลาผ่านไป กลิ่นหอมฉุนของยาก็ลอยออกมาจากเตาหลอม กระจายไปทั่วอากาศ

ตลอดช่วงบ่าย เฟิ่งจิ่วเตรียมขั้นตอนหลอมยาซึ่งเป็นขั้นตอนสุดท้าย แต่ในตอนนี้เอง เสียงท้องฟ้าคำรามดังขึ้น พยับเมฆก้อนหนึ่งรวมตัวกันอยู่เหนือหัว ประกายสายฟ้าเส้นหนึ่งพาดผ่าน เสียงอัสนีบาตฟาดฟันลงมา

“เปรี้ยง!”

สายฟ้าเส้นนั้นฟาดลงมาที่เตาหลอมยา พลังแห่งสวรรค์ไหลผ่าน จากนั้นก็หายไป เสียงฟ้าร้องบนท้องฟ้า ทำให้เซวียนหยวนโม่เจ๋อและโม่เฉินตื่นตกใจ พวกเขาเงยหน้ามองท้องฟ้าด้วยความประหลาดใจ หลังสบตากันแวบหนึ่งก็ออกสาวเดินไปพร้อมกัน

ด้านหลังภูเขา ผู้เฒ่าเทียนจีที่นั่งขัดสมาธิอยู่เงยหน้ามองสายฟ้าที่ฟาดฟันลงมา พลางพึมพำว่า “ดาวหงส์ไฟแห่งโชคชะตา ฝืนพลังแห่งสวรรค์…”

“เปรี้ยง!”

เมื่อสายฟ้าเส้นที่สองฟาดลงมา ฮุยหลางหนีออกไปไกล ยืนห่างออกไปหลายจั้งมองสายผ่าลงมากลางเตาหลอมยาอย่างแม่นยำ ขณะเดียวกันก็เห็นนายท่านของเขากับคุณชายโม่เฉินเดินเข้ามาพร้อมกัน

เขารีบสาวเดินไปหาพวกเขา มาหยุดยืนอยู่ข้างกายนายท่านของเขา “นายท่าน ไม่มีอะไรขอรับ วางใจได้ เป็นยาที่ภูตหมอหลอมขึ้นมา น่าจะเป็นระดับห้าขึ้นไป จึงได้ดึงดูดสายฟ้าให้ผ่าลงมา”

เขารู้อยู่แล้วว่ายาที่ภูตหมอหลอมต้องไม่ธรรมดาแน่นอน ยาเตานี้ดึงดูดสายฟ้ามาได้ ไม่รู้ว่าจะเป็นยาระดับใด และในหนึ่งเตาจะมียากี่เม็ดกันแน่?

เซวียนหยวนโม่เจ๋อยืนมองเงียบอยู่ตรงนั้น ราวกับไม่ได้ยินฮุยหลางพูด สายตาของเขาจับจ้องไปที่เงาร่างสีแดง สายตาเต็มไปด้วยแววพึงพอใจและภาคภูมิใจ

นี่ก็คือผู้หญิงในดวงใจของเขา ไม่ว่าเมื่อไร เธอก็โดดเด่นเหนือผู้อื่นอยู่เสมอ และเธอที่ตั้งใจหลอมยา ท่าทางตั้งอกตั้งใจนั้นก็งดงามจะไม่อาจละสายตาได้

โม่เฉินที่ยืนอยู่ข้างๆ เองก็ไม่พูดอะไร เพียงยืนมองเงียบๆ เขารู้ว่าความสามารถในการหลอมยาของเฟิ่งจิ่วเหนือธรรมดา เพียงแต่นึกไม่ถึง ยาเตาหนึ่งที่เธอหลอมขึ้นมาตอนสะดวกจะดึงดูดสายฟ้ามาได้ด้วย ความสามารถเช่นนี้ พรสวรรค์เช่นนี้ เรียกได้ว่าอัจฉริยะจริงๆ

“เปรี้ยง!”

ในตอนนี้เอง สายฟ้าเส้นที่สามผ่าลงมา เมื่อสายฟ้าเส้นนี้ฟาดลงมา พยับเมฆบนท้องฟ้าก็สลายตัว กระแสอากาศที่กระจายตัวในอากาศก็ค่อยๆ หายไปเช่นกัน สิ่งเดียวที่ได้กลิ่นก็คือ กลิ่นหอมฉุนชวนให้ใจสะท้านที่ลอยกรุ่นออกมาจากเตา…

เฟิ่งจิ่วลิงโลด มือข้างหนึ่งพลิกไปมาเพื่อควบคุมไฟ จนกระทั่งสุดท้ายซัดฝ่ามือหนึ่งออกไป

………………………………….

ตอนที่ 1600 วิญญาณโอสถถือกำเนิด

“บึ้ม!”

ฝ่ามือลมซัดใส่เตาหลอมยา ฝาเตาปลิวออกไป ยาในเตาลอยออกมา ทว่าขณะที่เธอยื่นมือออกไปรับ กลับเกิดเหตุการณ์ที่ทำให้เธอต้องตะลึงตาค้าง

เห็นเพียง ยาสองเม็ดที่อยู่ในเตาหลอมลอยออกมาแล้วมีปีกสีใสซึ่งเกิดจากพลังวิญญาณคู่หนึ่งปรากฏขึ้นมา ยาสองเม็ดบินพุ่งขึ้นฟ้า แล้วยังส่งเสียงเหมือนเด็กน้อยออกมาด้วย “รีบหนีเร็วสิๆ!”

เฟิ่งจิ่วอึ้งค้าง เหม่อมองยาสองเม็ดที่มีปีกใสงอกออกมากำลังบินหนีอย่างสุดชีวิต พูดไม่ออกอยู่นาน

นี่มันอะไรกัน? ยาที่เธอหลอมขึ้นมาเหตุใดจึงมีปีกใสงอกขึ้นมาหนึ่งคู่? แล้วยังพูดเป็นอีกด้วย? นะ นี่มันจะประหลาดเกินไปแล้ว

ทว่า ท่ามกลางเสียงร้องของยาสองเม็ดนั้น เธอพลันได้สติกลับคืนมา นี่เป็นยาช่วยชีวิตของท่านแม่ของนางเชียวนะ! เธอจะทำหายไม่ได้เด็ดขาด! พอได้สติก็รีบไล่ตามหนึ่งในนั้นไป พลางตะโกนบอก “เร็ว! ช่วยข้าจับมันเร็ว!”

ฮุยหลางกับอิ่งอีเองก็อึ้งค้างเช่นกัน พวกเขาอยู่มาจนอายุปูนนี้แล้ว เพิ่งเคยเห็นยาบินหนีไปด้วยตัวเองเป็นครั้งแรก หนำซ้ำยังพูดได้ด้วย หรือว่ายาที่นางหลอมขึ้นมามีวิญญาณโอสถอยู่ข้างใน?

เฮือก! วิญญาณโอสถ? เป็นไปได้หรือ?

นึกถึงความเป็นไปได้นี้ ทั้งสองก็อดตื่นตะลึงไม่ได้

สุดท้ายคนที่ตั้งสติได้ก่อนก็คือเซวียนหยวนโม่เจ๋อกับโม่เฉิน ตอนที่ทั้งสองเห็นยาสองเม็ดมีปีกงอกออกมาและเปล่งเสียงพูด ก็รู้แล้วว่ายาสองเม็ดนั้นเป็นยาเทวดาที่มีวิญญาณโอสถอยู่ข้างใน ด้วยเหตุนี้ ตอนที่เฟิ่งจิ่วตะโกนบอก ทั้งสองต่างโฉบร่างไปข้างหน้าพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย ต่างไล่ตามยาคนละเม็ดไป

เพียงแต่ เพราะยาสองเม็ดนั้นทั้งเล็กและว่องไว กอปรกับมีปีก ทำให้ทั้งสองคว้าน้ำเหลวอยู่หลายครั้ง ไล่ตามไปได้ระยะหนึ่งถึงค่อยจับยาสองเม็ดนั้นที่คิดจะหนีไว้ได้ และเอากลับไปให้เฟิ่งจิ่ว

“เก็บไว้ให้ดี ยานี้มีวิญญาณโอสถ มันหนีเป็น” เซวียนหยวนโม่เจ๋อยื่นยาเม็ดนั้นให้เธอ พอถูกจับได้ ปีกใสคู่นั้นของยาก็ถูกเก็บซ่อน และไม่พูดอีก กลายเป็นเหมือนยาธรรมดาทั่วไป

“อีกเม็ดอยู่นี่” โม่เฉินเดินเข้ามายื่นยาอีกเม็ดให้เธอ ยิ้มบอกว่า “เฟิ่งจิ่ว เจ้าช่างทำให้คนประหลาดใจนัก เจ้าหลอมวิญญาณโอสถขึ้นมาได้อย่างไร? ข้าเหมือนได้เปิดโลกทัศน์ ของอย่างวิญญาณโอสถ ในอดีตมีอยู่แค่ในตำนานเท่านั้น”

เฟิ่งจิ่วรับไปแล้วก็มองยาสองเม็ดนั้น บนนั้นมีลวดลายที่เกิดจากกระแสพลังวิญญาณหกเส้นไหลวนอยู่ เห็นว่าเป็นยาระดับหก เธอเผยรอยยิ้มออกมาพลางเก็บยา บอกว่า “ความจริงก็หลอมยาเหมือนที่เคยทำ แต่ที่ต่างกันคือข้าเพิ่มของสิ่งหนึ่งเข้าไปในยา”

“อ้อ? อะไรหรือ?” โม่เฉินถามด้วยความประหลาดใจ

“วิญญาณดั้งเดิม” เธอยิ้มๆ เธอเองก็ประหลาดใจเช่นกัน นึกไม่ถึงว่าหลังจากเพิ่มวิญญาณเดิมเข้าไปในการหลอมยา จะสามารถยกระดับยาได้จริงๆ อีกทั้งยังทำให้เกิดวิญญาณโอสถได้ด้วย

ได้ยินคำว่าวิญญาณดั้งเดิม โม่เฉินตะลึง จากนั้นก็หัวเราะเบาๆ “สมแล้วที่เป็นเฟิ่งจิ่ว แม้แต่วิญญาณดั้งเดิมก็ยังถูกเจ้าเจอจนได้ ก็จริง เจ้ามักทำให้ประหลาดใจได้เสมอ สำหรับเจ้า ไม่อาจใช้มาตรฐานทั่วไปมาวัดได้”

เซวียนหยวนโม่เจ๋อที่ยืนอยู่ข้างๆ เหลือบมองเขาแวบหนึ่ง แล้วพูดกับเฟิ่งจิ่วว่า “เจ้าจะหลอมยาอีกหรือไม่? หากจะหลอมอีก พวกข้าจะไม่กวนเจ้าแล้ว”

การหลอมยาประสบผลสำเร็จ หนำซ้ำหลอมวิญญาณโอสถขึ้นมาได้อีกด้วย เฟิ่งจิ่วอารมณ์ชื่นมื่น พูดกับพวกเขาว่า “ข้ายังต้องไปทดลองยาแล้วก็จดบันทึกขั้นตอนการหลอมยาและปริมาณยาด้วย ไม่อยู่คุยกับพวกท่านแล้ว ไว้ค่อยคุยกัน”

………………………………….

0

————————————–