เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2011 เฟิ่งจิ่วคิดแผนให้ / ตอนที่ 2012 บ้าคลั่ง
ตอนที่ 2011 เฟิ่งจิ่วคิดแผนให้
คนของตระกูลไฉมองคนพวกนั้นที่กรูกันออกมา คนของกลุ่มทหารรับจ้างแมงป่องมีกันห้าสิบถึงหกสิบคน อีกทั้งส่วนมากล้วนเป็นผู้ฝึกตนระดับเซียนเหิน หนำซ้ำยังเป็นทหารรับจ้างที่เชี่ยวชาญการปล้นชิง วิธีการเหี้ยมโหด พลังต่อสู้น่าพรั่นพรึง หากสู้กันขึ้นมา เกรงว่าฝั่งพวกเขามีแต่จะบาดเจ็บล้มตายไม่น้อย
สิ่งสำคัญคือ วิธีการที่กลุ่มทหารรับจ้างแมงป่องกระทำต่อผู้หญิงนั้นเลวร้ายยิ่งกว่า การเดินทางครั้งนี้มีลูกหลานผู้หญิงในตระกูลร่วมทางมาด้วยไม่น้อย หากตกอยู่ในกำมือของพวกเขา อย่างไรก็ต้องเหมือนตกนรกทั้งเป็นแน่นอน
เขาครุ่นคิด ก่อนจะเดินเข้าไปประสานมือคารวะ “พวกข้าไม่ได้มีเจตนาล่วงเกิน หากพวกท่านปล่อยพวกข้าไปอย่างปลอดภัย พวกข้ายินยอมทิ้งทรัพย์สินบางส่วนไว้ที่นี่”
ได้ยินอย่างนั้น คนของกลุ่มทหารรับจ้างแมงป่องแหงนหน้าหัวเราะเสียงดัง “ทิ้งทรัพย์บางส่วนไว้? ฮ่าๆๆๆ! ตาเฒ่าเอ๋ย เจ้าเลอะเลือนไปแล้วกระมัง? จะให้พวกข้าปล่อยพวกเจ้าไปโดยไม่เอาทรัพย์สินทั้งหมดและหญิงงามหยดย้อยพวกนั้น เพียงเพื่อแลกกับทรัพย์สินอันน้อยนิดอย่างนั้นหรือ? ฮ่าๆๆๆๆ หากเป็นอย่างนั้น กลุ่มทหารรับจ้างแมงป่องของเราจะยังอยู่รอดในป่าภูเขาไฟแห่งนี้ได้อีกหรือ?”
เฟิ่งจิ่วที่ถูกคุ้มกันอยู่ตรงกลางมองดูสถานการณ์ตรงหน้า กอปรกับเห็นคุณชายรองไฉพยายามต่อรอง เพื่อหาทางเอาชีวิตรอด นัยน์ตาของเธอไหวระริก ดึงแขนเสื้อของชายหนุ่มข้างๆ ที่กำลังตั้งท่าระแวดระวัง ใบหน้าเต็มไปด้วยความกังวล
“เสี่ยวจิ่ว? เจ้ากลัวหรือ?” ไฉเฟิงมองเด็กหนุ่มข้างกายแวบหนึ่ง กระซิบบอกเสียงเบาว่า “เจ้าคอยดูสถานการณ์เอาไว้ หากเห็นว่าสู้ไม่ได้จริงๆ เจ้าก็รีบหนีตามพวกศิษย์พี่หญิงของเจ้าไปเสีย”
ได้ยินอย่างนั้น เฟิ่งจิ่วยิ้มๆ ดึงแขนเสื้อเขาให้เขาก้มลงมา ไฉเฟิงเห็นอย่างนั้นก็มองข้างหน้าแวบหนึ่ง เห็นท่านลุงสองของเขากำลังเจรจากับคนพวกนั้น จึงชะโงกหน้าเข้ามาใกล้เด็กหนุ่ม “มีอะไรหรือ? เจ้าว่ามา”
“พี่ชายไฉ ท่านคิดว่าหากสู้กันแล้วจะมีโอกาสชนะหรือไม่?” เฟิ่งจิ่วถาม
ไฉเฟิงส่ายหน้าอย่างตึงเครียด “ไม่มีโอกาสชนะ หากสู้กันจริงเกรงว่าฝั่งพวกเราจะบาดเจ็บล้มตายยับเยิน อีกฝ่ายล้วนเป็นทหารรับจ้างที่มีประสบการณ์ต่อสู้ แต่ฝั่งพวกเราส่วนมากเพิ่งเคยออกมาฝึกฝน หากสู้กันจริงๆ เกรงว่า…”
“ข้ามีอยู่วิธีหนึ่ง ท่านจะทำตามที่ข้าบอกหรือไม่?” เธอกระซิบเสียงเบา เห็นสายตาตึงเครียดของเขา เธอเอ่ยเสริมอีกว่า “ไม่แน่ วิธีของข้าอาจช่วยชีวิตทุกคนได้”
ได้ยินอย่างนั้น ไฉเฟิงดวงตาเป็นประกาย แววตามุ่งมั่นขึ้นมา “เจ้าว่ามา! ขอเพียงช่วยทุกคนได้ แม้ต้องแลกด้วยชีวิตของไฉเฟิงผู้นี้ก็จะไม่เสียดาย!”
เฟิ่งจิ่วยิ้มๆ ยื่นหน้าเข้าไปกระซิบบอกแผนการข้างหูเขา จากนั้นก็ยื่นของซองหนึ่งให้เขา สุดท้ายก็มองเขาเงียบๆ “จะสำเร็จหรือล้มเหลวก็ขึ้นอยู่กับท่านแล้ว”
แม้ไฉเฟิงจะสงสัยว่าแผนการนี้จะได้ผลหรือไม่ แต่สถานการณ์ตอนนี้ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว หนำซ้ำเขามองออก อีกฝ่ายไม่มีทางปล่อยพวกเขาไปง่ายๆ แน่ เขาหันไปพยักหน้าให้เฟิ่งจิ่ว สูดหายใจลึกๆ กำของในมือแน่น
ในเวลานี้ หัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างแมงป่องตะโกนสั่งด้วยน้ำเสียงอันจองหอง “ฆ่าผู้ชาย! จับผู้หญิงกลับไปเป็นรางวัลตอบแทนความเหนื่อยให้แก่พี่น้องของเรา!”
“ขอรับ! ฮ่าๆๆๆๆ…” คนของกลุ่มทหารรับจ้างแมงป่องรับคำพร้อมกับเสียงหัวเราะ จ้องหญิงสาวรูปร่างหน้าตางดงามที่ถูกคุ้มกันอยู่ตรงกลาง พวกเขาหัวเราะด้วยความตื่นเต้น ในน้ำเสียงแฝงไว้ด้วยความกระเหี้ยนกระหือรืออย่างปิดไม่มิด
“จับแม่นางน้อยพวกนั้นกลับไป!” ทหารรับจ้างพวกนั้นชูกระบี่ชี้ดาบขึ้นฟ้าพร้อมกับเสียงตะโกน ขณะที่พวกเขากำลังจะลงมือ จู่ๆ กลับถูกภาพตรงหน้าขัดจังหวะ
………………………………….
ตอนที่ 2012 บ้าคลั่ง
“อ๊าก…”
เสียงลนลานหวาดกลัวพลันดังขึ้น ชายหนุ่มคนหนึ่งพุ่งพรวดออกมาจากกลุ่ม เขาตีอกชกหัวกระทืบเท้าร้องด้วยความแตกตื่น
“ไม่ ไม่นะ! ข้าไม่อยากตาย… ข้าไม่อยากตาย! ไม่ ไม่นะ…อ๊าก…กลับบ้าน ข้าจะกลับบ้าน…ฮือ ข้าไม่อยากออกมาฝึกฝนแล้ว ข้าไม่อยากมาแล้ว…ข้าจะกลับบ้าน ท่านแม่…ข้าจะกลับบ้านไปหาท่านแม่…”
เสียงร้องไห้โวยวายที่ดังขึ้นกะทันหันนี้ ไม่เพียงทำให้กลุ่มทหารรับจ้างแมงป่องตกตะลึง แม้แต่ทุกคนที่ตอนแรกใบหน้าซีดเผือดเพราะได้ยินกลุ่มทหารรับจ้างแมงป่องตะโกนสั่งฆ่าคนเองก็ตะลึงไม่ต่างกัน
ลูกศิษย์ที่เมื่อกี้ยังดีๆ อยู่ ตอนนี้กลับขวัญผวาจนมีสภาพเป็นเช่นนี้ไปแล้ว คุณชายรองตระกูลไฉเองก็ตั้งตัวไม่ทัน พวกผู้หญิงตระกูลไฉ รวมถึงพวกผู้หญิงจากสำนักดาราจักร ตอนที่ได้ยินว่าคนพวกนั้นจะจับพวกนางกลับไปให้ทหาร พวกนางหน้าซีดเผือด แทบยืนไม่อยู่ ยามนี้เห็นชายอกสามศอกตกใจจนกลายเป็นเช่นนี้ไปอีก พวกนางกัดฟัน ลอบตัดสินใจว่าหากสุดท้ายหนีไปไม่ได้ พวกนางก็จะปลิดชีพตนเองเสีย!
แม้ต้องตาย ก็ยังดีกว่าตกอยู่ในกำมือของคนโหดเหี้ยมพวกนั้น และถูกพวกเขาทรมานกว่าเป็นไหนๆ!
กลุ่มทหารรับจ้างแมงป่องเห็นชายหนุ่มทั้งร้องไห้ทั้งโวยวาย แล้วยังถอดเสื้อผ้าทิ้ง ท่าทางเหมือนคนคลุ้มคลั่ง ก็อดหัวเราะเสียงดังขึ้นมาไม่ได้
“ฮ่าๆๆๆๆ…พี่ใหญ่ ท่านดูสิพวกเรายังไม่ทันทำอะไร เจ้าหนูนั่นก็ตกใจกลัวจนเป็นบ้าไปแล้ว ดูท่าชื่อเสียงและบารมีของเราคงขจรไกลไปทั่วทิศแล้ว…”
ทหารรับจ้างนายหนึ่งหัวเราะด้วยความย่ามใจ ไม่รีบร้อนลงมือ เพียงวางดาบพาดไว้บนไหล่ อีกมือเท้าสะเอว ยืนจังก้ามองดูชายหนุ่มที่กำลังร้องไห้หาแม่อยู่ทางนั้น
เห็นชายหนุ่มอกสามศอกถูกพวกเขาข่มขวัญจนกลายเป็นอย่างนี้ พวกเขายิ่งดูก็ยิ่งรู้สึกราวกับประสบความสำเร็จ ภายหน้า ดูเหมือนว่าขอเพียงพวกเขาปรากฏตัว และคนพวกนั้นรู้ว่าพวกเขาเป็นคนของกลุ่มทหารรับจ้างแมงป่อง ก็จะต้องตกใจจนฉี่ราดแน่นอน
คุณชายรองไฉเห็นลูกหลานในตระกูลจิตใจเปราะบางเช่นนี้ ก็อดตะคอกด้วยสีหน้าตึงเครียดไม่ได้ “ไฉเฟิง! กลับมานี่เดี๋ยวนี้!”
“ไม่…ไม่เอา…ข้าไม่อยากตาย ข้าไม่อยากตาย…” ไฉเฟิงพึมพำ วิ่งพล่านไปทั่วอยู่ตรงนั้น
คุณชายรองไฉเห็นอย่างนั้น สีหน้าดำคล้ำ “จับเขากลับมา!”
ชายวัยกลางคนสองคนจากตระกูลไฉก้าวเข้าไปทำท่าจะจับเขากลับมา นึกไม่ถึงไฉเฟิงขัดขืนอย่างรุนแรง เขากระทืบเท้า “ไม่…อย่าจับข้า…ข้าจะกลับบ้าน…ข้าจะกลับ…”
เฟิ่งจิ่วที่ยืนอยู่ตรงกลางเห็นอย่างนั้น ก็อดอ้าปากค้างไม่ได้ หน้าตาเหมือนเหลือเชื่อ นึกไม่ถึงจริงๆ! ไฉเฟิงผู้นี้จะแสดงเป็นคนบ้าได้เก่งขนาดนี้ ท่าทางเขาราวกับเป็นคนบ้าไปแล้วจริงๆ นั่นเหนือความคาดหมายของเธอจริงๆ
เห็นเพียงไฉเฟิงวิ่งรอบทุกคนรอบหนึ่ง เพียงแต่ร่างกายและเสื้อผ้าที่เขาสะบัดทิ้งเอนเอียงไปทางกลุ่มทหารรับจ้างแมงป่องมากกว่า หลังจากวิ่งวนหนึ่งรอบ เขาก็ถูกชายวัยกลางคนสองคนจากตระกูลไฉจับตัวกลับมา
“ปล่อยข้า ปล่อยข้านะ…” เขาดิ้นขัดขืน เพียงแต่ไม่เป็นผล
มองดูมาจนถึงตอนนี้ กลุ่มทหารรับจ้างแมงป่องพวกนั้นแค่นเสียง สายตากวาดมองผ่านหญิงสาวเหล่านั้นที่มีดวงหน้างดงาม ชายคนที่เป็นหัวหน้ากระตุกมุมปากเผยรอยยิ้มชั่วช้า โบกมือออกคำสั่ง “ลงมือ!”
สิ้นเสียงสั่ง คนพวกนั้นล้อมวงโจมตีเข้ามา ในเสี้ยวนาทีนั้นเอง คุณชายรองตระกูลไฉตะโกนสั่ง “กลุ่มหนึ่งสู้! กลุ่มสองคุ้มกันคนในตระกูลหนีไป!”
………………………………….
YOU MAY ALSO LIKE
