เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2041 กลับเป็นนาง / ตอนที่ 2042 การตายของหานหรง
ตอนที่ 2041 กลับเป็นนาง
รอยยิ้มของเด็กหนุ่มพลันเปลี่ยนไป ความชั่วร้ายบนมุมปากที่หยักยกขึ้น และประกายเยือกเย็นที่พาดผ่านดวงตาที่หรี่เล็กนั่น ทำให้หัวใจของหานหรงสั่นไหว เขาใช้กระบี่ยาวชี้หน้าเด็กหนุ่ม ตวาดเสียงกร้าวว่า “เจ้าเป็นใครกันแน่!”
“ไม่นานเจ้าก็จะได้รู้” เฟิ่งจิ่วเอ่ยเสียงเบา สิ้นเสียง เงาร่างพลันโฉบออกไป
เห็นเพียงเธอขยับฝีเท้าในชั่วพริบตา เงาร่างเคลื่อนไหวรวดเร็วจนน่าเหลือเชื่อ ในมือเธอไม่มีอาวุธ ทว่าครั้นลงมือก็เป็นกระบวนท่าหมายปลิดชีวิต พุ่งเป้าไปที่จุดตายของอีกฝ่ายทันที
“วูบ!”
กระแสพลังพาดผ่านไปพร้อมกับเงาร่างของเธอที่พุ่งออกไป ท่าร่างและกระบวนท่าสังหารอันรวดเร็วดึงดูดความสนใจของทุกคน แม้แต่หานหรงก็ยังตั้งตัวไม่ถูกเพราะการโจมตีที่รวดเร็วและกะทันหันของเฟิ่งจิ่ว
เขารีบหลบหลีก แต่แม้เขาจะหลบเร็วอีกแค่ไหน ก็ยังรู้สึกได้ถึงความเจ็บแปลบที่ลำคอ หลังจากถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว เขาหันขวับไปจ้องเด็กหนุ่ม ขณะเดียวกันก็ยกมือขึ้นกุมแผลบนลำคอ เบิกตากว้างด้วยความตกตะลึง
“จะ เจ้าคือ…”
เขายังไม่ทันพูด ก็เห็นเด็กหนุ่มยักคิ้วด้วยความประหลาดใจ มุมปากกระตุกขึ้นเผยยิ้มชั่วร้าย เพียงแต่ รอยยิ้มนั้นกลับส่งไปไม่ถึงดวงตา ขณะเดียวกัน เงาร่างสีเขียวพุ่งโจมตีเข้ามาอีกครั้ง ไอพิฆาตและกระบวนท่าสังหารเหล่านั้นบีบคั้นเข้ามา ทำให้เขาตื่นตะลึงและหวาดกลัวสุดขีด!
เฟิ่งจิ่ว! เด็กหนุ่มคนนี้ต้องเป็นภูตหมอเฟิ่งจิ่วแน่! ผู้หญิงคนนั้น!
เขาเกลียดชังนางเข้ากระดูกดำ มีข้อมูลทุกอย่างของนางอยู่ในมือ ท่าร่างของนาง วิธีการโจมตีของนาง รวมถึงทุกเรื่องที่เกี่ยวกับนางล้วนอยู่ในมือของเขา รอยยิ้มชั่วร้ายเช่นนี้ รวมถึงรัศมีน่าพรั่นพรึงในดวงตาและท่าร่างแปลกประหลาดเหล่านี้ นอกจากเฟิ่งจิ่วก็ไม่มีใครอื่นแล้ว!
เพียงแต่ เขาไม่มีแม้แต่โอกาสที่จะตะโกนชื่อที่แท้จริงของเธอออกมา เธอประชั้นชิดเข้ามาติดๆ กระบวนท่าสังหารทำให้เขาตั้งรับแทบไม่ทัน บัดซบ! เขาว่าแล้วเชียว เขาว่าแล้วว่าต้องเป็นนาง!
“ชิ้ง!”
กระแสพลังอันดุดันพุ่งออกจากฝ่ามือของเฟิ่งจิ่ว เฉือนผ่านแขนของหานหรง นั่นคือดาบสั้นที่พุ่งออกไปพร้อมกับพลังดาบ ดุดันรุนแรง ครั้นซัดออกไป บนแขนของหานหรงก็ปรากฏรอยแผลที่ลึกจนมองเห็นกระดูกเส้นหนึ่ง เลือดสีแดงสดไหลทะลัก ไม่นานก็เปียกชุ่มเสื้อผ้าบนตัวเขา
แม้เขาจะใส่หน้ากาก แต่ยามนี้กลับมองออกว่าหน้าเขาซีดขาวเพียงใด ริมฝีปากสั่นเทิ้ม แววตาแฝงความแตกตื่นหวาดกลัว สีหน้าลนลานของเขาทุกคนล้วนเห็นหมดแล้ว เพียงแต่ไม่มีใครเดาออกว่าเพราะอะไร?
เพราะถึงแม้เด็กหนุ่มจะมีท่าร่างประหลาด แต่ตั้งแต่เริ่มจนถึงตอนนี้พลังที่แสดงออกมาก็เป็นเพียงพลังระดับหลอมแก่นพลังเท่านั้น ส่วนจอมมารโลหิตแม้รู้สึกแปลกใจ แต่ก็คิดว่าหากหานหรงไม่มีแม้แต่ความสามารถที่จะต่อกรกับผู้ฝึกตนระดับหลอมแก่นพลังคนหนึ่งได้ เช่นนั้นก็ไร้ประโยชน์เกินไปแล้ว
ยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่ได้รู้สึกดีกับหานหรงผู้นี้เลย แม้เขาจะตายอยู่ที่นี่ เขาก็ไม่รู้สึกเสียดายเลยแม้แต่น้อย ยามนี้เห็นเด็กหนุ่มชุดเขียวทำให้เขาบาดเจ็บได้ ซ้ำยังบีบคั้นเขาให้จนตรอกเช่นนี้ กลับรู้สึกสนอกสนใจ
“ซี๊ด! อ๊าก!”
หานหรงสูดปาก กรีดร้องโหยหวน ข้อเข่าพับงอ ก่อนที่จะล้มคะมำลงไปบนพื้น ขาด้านหลังของเขาถูกแทงหนึ่งครั้ง เลือดสีแดงสดไหลอาบ เจ็บปวดจนขากระตุกสั่นไปทั้งท่อน
ผู้ฝึกวิชามารที่เห็นภาพนั้นนัยน์ตาไหวระริก เพียงแต่จอมมารโลหิตกลับไม่ได้สั่งให้พวกเขาเข้าไปช่วย พวกเขาเพียงยืนอยู่ตรงนั้น ถึงอย่างไรนั่นก็เป็นหานหรง ไม่ใช่พวกเขาเสียหน่อยที่ถูกบีบให้จนตรอก
เพียงแต่ พวกเขากลับรู้สึกประหลาดใจกับฝีมือกับเด็กหนุ่มคนนั้น
………………………………….
ตอนที่ 2042 การตายของหานหรง
บาดแผลบนตัวเพิ่มขึ้นทีละน้อยๆ แต่ละครั้งที่รอดพ้นจากการโจมตีจุดตายมาได้อย่างเฉียดฉิวทำให้เขาอกสั่นขวัญหาย ยิ่งรู้สึกอับอาย เฟิ่งจิ่วบัดซบ แต่ละกระบวนท่าดูเหมือนบีบคั้นเอาชีวิต ทว่าทุกครั้งเพียงทำให้เขาบาดเจ็บแค่เจ็ดส่วนก็หยุดไป นางปั่นหัวเขา เหมือนแมวเล่นกับหนู นางตั้งใจจะดูเขาเลือดไหลจนตายงั้นหรือ? นางต้องการให้เขาทรมานจนถึงที่สุดก่อนตายงั้นหรือ?
บัดซบ เขาจะไม่ปล่อยให้นางสมหวังแน่!
เขาคิดอย่างเคียดแค้น ในเมื่อพวกจอมมารโลหิตไม่ช่วยเขา เช่นนั้นแม้เขาต้องตายก็จะลากเฟิ่งจิ่วไปตายด้วยกัน!
นึกมาถึงตรงนี้ เขากัดฟันแน่น ขับเคลื่อนกลิ่นอายพลังวิญญาณในร่าง เตรียมจะใช้พลังทั้งหมดสู้ตายกับเฟิ่งจิ่ว! เพียงแต่ เฟิ่งจิ่วราวกับอ่านใจเขาออก ก่อนที่เขาจะโจมตีเธอก็พุ่งตัวเข้ามาหาเขาก่อน ดาบสั้นที่หมุนควงอยู่กลางฝ่ามือของเธอฟาดฟันผ่านอากาศ จากนั้นก็เฉือนผ่านลำคอของเขา
“ฉึก!”
ดาบที่เกือบคร่าชีวิตนั้นทิ้งรอยแผลตื้นๆ ไว้บนลำคอของเขา ความหวาดกลัวที่เกิดจากการเผชิญหน้ากับความตายและการดูแคลนจากอีกฝ่ายทำให้เขาระเบิดโมสะ เขาจ้องเธอด้วยแววตาเคียดแค้น “ข้าจะเอาจริงแล้วนะ!”
ได้ยินอย่างนั้น เฟิ่งจิ่วแสยะยิ้มอย่างเย้ยหยัน ที่แท้ก่อนหน้านี้เขาก็ไม่ได้เอาจริงกับเธอ? ดูท่าเขาคงจะร้อนใจเสียแล้ว ครั้นเห็นบาดแผลเล็กใหญ่บนตัวเขา นอกจากแผลที่คอ แต่ละดาบล้วนลึกจนมองเห็นกระดูก เธอรู้สึกว่าเล่นสนุกได้ที่แล้ว หานหรงก็ถูกเธอบีบจนจนตรอกแล้ว จิตสังหารพลันพวยพุ่ง เงาร่างพุ่งไหวออกไป คมดาบพุ่งแทงไปยังจุดชีพจรของเขา
จอมมารโลหิตที่เห็นว่าดาบนี้ของเด็กหนุ่มแฝงไอสังหาร อดนัยน์ตาไหวระริกไม่ได้ ขณะมองดูหานหรงพุ่งเข้าไปต้านรับเขาเผยรอยยิ้มชั่วร้าย ก่อนที่เสียงอันเยือกเย็นจะดังตามมาด้วยเช่นกัน
“คนของข้า ไม่ใช่ว่าใครก็ฆ่าได้ง่ายๆ”
ขณะที่เสียงของจอมมารโลหิตดังขึ้น เห็นเพียงเขาดีดนิ้วมืด กระแสพลังขุมหนึ่งพุ่งออกจากมือของเขา คิดจะดีดดาบในมือของเฟิ่งจิ่วให้ร่วง ทว่า ในเสี้ยวนาทีนั้นเอง เฟิ่งจิ่วขว้างดาบสั้นในมือขึ้นกลางอากาศ ขณะที่เงาร่างพุ่งไปข้างหน้า ก็หลบเลี่ยงการโจมตีของจอมมารโลหิต จากนั้นก็รับดาบสั้นที่หล่นลงมา หมุนตัวพุ่งเข้าไปเสียบดาบเข้าที่หน้าอกของหานหรง
“ฉึก!”
“อึก!”
พลังดาบอันรุนแรงกระจายออกไป ได้ยินเพียงเสียงร้องครวญ หานหรงเซถอยไปข้างหลัง ดวงตาเต็มไปด้วยแววโกรธเกลียดเคียดแค้น จ้องมองเฟิ่งจิ่ว เขายกมือข้างหนึ่งกุมหน้าอก กดบาดแผลที่มีเลือดไหล ก่อนจะล้มลงด้วยความเจ็บแค้น
ขณะที่จอมมารโลหิตกำลังตะลึงที่เฟิ่งจิ่วหลบการโจมตีของเขาได้ ก็เห็นหานหรงหลังจากที่เซถอยล้มลงไปบนพื้น กลับคิดจะถอดวิญญาณต้นเพื่อหนี ดวงตาของเขาไหวระริก ในใจคิดว่าหานหรงบาดเจ็บหนักขนาดนั้น หากไม่ฉวยโอกาสตอนที่ยังเหลือลมหายใจเฮือกสุดท้ายถอดวิญญาณต้นออกมาเพื่อหนีเอาชีวิตรอด เกรงว่าวันนี้หานหรงคงต้องตายอยู่ที่นี่จริงๆ
ขณะกำลังคิด ก็เห็นวิญญาณต้นของเขาลอยออกจากร่างนั้น แต่ขณะที่วิญญาณของเขากำลังจะหนีออกไป เด็กหนุ่มเขย่งปลายเท้าลอยตัวเหนืออากาศ เอื้อมมือจะคว้าวิญญาณต้นดวงนั้น เห็นอย่างนั้น เขายื่นมือเข้าไปขัดขวางเด็กหนุ่มที่คิดจะทำลายวิญญาณต้นดวงนั้นอีกครั้ง ขณะที่กระแสพลังขุมหนึ่งของเขาพุ่งออกไป และเด็กหนุ่มเบี่ยงตัวหลบ ได้ยินเสียงเย็นใสตวาดสั่งเสียงกร้าว
“กลืนเมฆา! กินมันเสีย!” เสียงเย็นใสเปล่งออกจากปากของเฟิ่งจิ่ว แขนเสื้อโบกสะบัด ประกายแสงเส้นหนึ่งพุ่งบินออกไป พริบตาเดียวกลายเป็นอสูรกายอ้าปากพุ่งเข้ากลืนกินวิญญาณต้นดวงนั้น!
“กรรซ์!”
เจ้ากลืนเมฆาที่พุ่งออกไปคำรามเสียงดัง กลืนกินวิญญาณต้นดวงนั้นเสร็จก็กระโดดกลับมายืนข้างกายเฟิ่งจิ่วด้วยความเร็วดุจสายฟ้าฟาด
………………………………….
YOU MAY ALSO LIKE
