เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2141 ในที่สุดก็ได้พบ / ตอนที่ 2142 ขอร้อง - novel-lucky

ตอนที่ 2141 ในที่สุดก็ได้พบ

ครั้นกลับไปถึงจวนเฟิ่ง หงส์ไฟกระพือปีกบินออกมาจากข้างใน พุ่งเข้ามาในอ้อมแขนเฟิ่งจิ่ว แล้วเอ่ยด้วยความดีใจ “นายท่าน ในที่สุดท่านก็กลับมาแล้ว!”

เฟิ่งจิ่วลูบปีกของหงส์ไฟ ยิ้มพูดว่า “กลับมาแล้ว ทุกอย่างเรียบร้อยดีใช่ไหม?” ก่อนจะเลื่อนสายตามองไปยังเหลิ่งซวงที่เดินตามมาข้างหลัง

“นายท่าน” เหลิ่งซวงขานเรียก ดวงหน้าเย็นชาดุจน้ำแข็งเผยยิ้มเพราะเห็นเฟิ่งจิ่วกลับมา

“เรียบร้อยดีๆ มีข้าดูแลอยู่ จะเกิดเรื่องอะไรได้เล่า?” หงส์ไฟบอกเธอด้วยความย่ามอกย่ามใจ มันอยู่เฝ้าที่นี่มาพักหนึ่งแล้ว ทุกอย่างเป็นปกติดี ไม่มีอะไรเกิดขึ้น

“นายท่านเข้าไปพักในเรือนก่อน ข้าไปเตรียมอาหารในห้องครัวก่อน แล้วค่อยเตรียมน้ำร้อนให้นายท่านอาบ” เหลิ่งซวงเอ่ย ก่อนจะหมุนตัวจากไป

“ไปเถิด!” เฟิ่งจิ่วยื่นแขนให้หงส์ไฟเกาะแล้วเดินออกไปเช่นกัน

หงส์ไฟถามเรื่องราวที่เธอประสบพบเจอระหว่างการเดินทางครั้งนี้ เพราะมาถึงบ้านแล้ว เหล่าสัตว์คู่พันธสัญญาทั้งหลายก็ออกมาจากห้วงมิติด้วย หงส์ไฟกระโดดโลดเต้นกับพวกกลืนเมฆาอยู่ในจวน ฟังพวกกลืนเมฆาเล่าเรื่องที่นายท่านออกไปพบเจอในการเดินทางครั้งนี้…

ระหว่างทางเหลิ่งหวาเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นในหอยาสวรรค์ให้เธอฟังคร่าวๆ มาถึงในจวน หลังจากเฟิ่งจิ่วกินข้าวเสร็จก็กลับไปอาบน้ำในห้อง กำชับพวกเขาว่าหากมีอะไรค่อยมาหาเธอ แล้วจึงเข้าห้องไปพักผ่อน

จนกระทั่งยามฟ้ามืด เฟิ่งจิ่วที่ยังไม่ตื่นถูกปลุกตื่นด้วยเสียงเคาะประตู

“นายท่าน มีจดหมายส่งมาที่หอยาสวรรค์ คนของตลาดมืดมาแล้วขอรับ”

ได้ยินอย่างนั้น เฟิ่งจิ่วพลิกตัวลุกขึ้น สวมเสื้อเสร็จก็เปิดประตูเดินออกมา “นายแห่งตลาดมืดมาถึงแล้วหรือ?”

“ใช่ขอรับ” เหลิ่งหวาพยักหน้า เอ่ยว่า “อาการอาจจะแย่มาก คนที่มาส่งข่าวบอกว่าฟั่นหลินให้ท่านรีบไปโดยเร็ว”

“ไป” เฟิ่งจิ่วเดินออกไป มีเพียงหงส์ไฟที่เกาะอยู่บนกิ่งไม้บินตามไป ส่วนพวกอสูรกลืนเมฆากับเหลิ่งซวงอยู่ที่จวนต่อ

จวนเฟิ่งอยู่ไม่ไกลจากหอยาสวรรค์ กอปรกับพวกเขาเร่งฝีเท้า ผ่านไปไม่นาน ทั้งสองก็เข้าไปทางประตูหลัง ตรงมาที่เรือนหลัง ครั้นเข้ามาก็เห็นว่ามีองครักษ์ชุดดำหลายคนยืนเฝ้าเรือนหลังของหอยาสวรรค์อยู่ แต่ละคนล้วนมีพลังสูง ครั้นเห็นพวกเขาสองคนปรากฏตัวกะทันหัน พวกเขาก็ตั้งท่าเตรียมโจมตีทันที

“นายท่าน” ตู้ฝานเดินเข้ามาหา เมื่อคนพวกนั้นได้ยินเขาขานเรียกสีหน้าก็หวั่นไหว ก่อนจะเก็บอาวุธไป

“สถานการณ์เป็นอย่างไรบ้าง?” เธอเดินเข้าไปข้างในพลางถาม

“ได้ยินฟั่นหลินบอกว่าแย่มาก ตอนนี้เขาอยู่ข้างใน นายท่านรีบเข้าไปดูเถิด” ตู้ฝานรายงาน เดินตามอยู่ข้างๆ เธอ

“ท่านคือภูตหมอเฟิ่งจิ่วหรือ?” ชายชราคนหนึ่งก้าวเข้ามาขวางทาง ก่อนจะถามเฟิ่งจิ่ว

“ใช่แล้ว” เธอรับคำ มองชายชราตรงหน้า “มีอะไรงั้นหรือ?”

ชายชราจ้องพิจารณาเฟิ่งจิ่ว ขณะกำลังจะเอ่ยปาก ก็เห็นหงส์ไฟสัตว์เทวะโบราณบินเข้ามาเกาะไหล่เฟิ่งจิ่ว “ข้าก็ตามมาด้วย”

“ภูตหมอได้โปรดช่วยนายท่านของข้าให้ได้ด้วยเถิด” ชายชราประสานกำปั้นคารวะ

เมื่อได้ยินแล้ว เฟิ่งจิ่วจ้องเขาด้วยแววตาลึกซึ้ง “ข้าดูอาการของเขาก่อนแล้วค่อยว่ากัน” กล่าวจบก็เดินเข้าไปข้างใน

ฟั่นหลินเดินออกมา และเห็นเฟิ่งจิ่วเดินเข้ามาพอดี “นายท่าน ในที่สุดท่านก็มาแล้ว”

“เข้าไปคุยกันข้างใน” เฟิ่งจิ่วเอ่ยพลางเดินเข้าไปในเรือน เธอตรงเข้ามาห้องด้านใน เห็นคนที่นอนอยู่บนเตียง

ร่วมมือกันมานานขนาดนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอได้พบนายแห่งตลาดมืด

………………………………….

ตอนที่ 2142 ขอร้อง

เธอเดินเข้าไปใกล้ หยุดยืนอยู่ข้างเตียง ในที่สุดก็เห็นใบหน้าของเขาอย่างชัดเจน นายแห่งตลาดมืดเป็นลุงวัยกลางคนอายุประมาณสี่สิบกว่าปี ใบหน้าของเขาดุดันแข็งกร้าว แม้อยู่ในห้วงหมดสติก็ยังดูออกว่าเขาเป็นเจ้าคนนายคนที่มีบารมีน่าเกรงขามคนหนึ่ง

นึกถึงครั้งที่แล้วตอนอยากไปเยี่ยมเขาเพื่อกล่าวขอบคุณเขาด้วยตนเอง ไม่นึกว่าจะเป็นตอนที่เขาไม่อยู่พอดี ทำให้ไม่ได้พบหน้า และยิ่งนึกไม่ถึงว่าการเจอกันครั้งแรกจะต้องมาพบกันในสถานการณ์เช่นนี้

เธอเดินเข้านั่งเก้าอี้ข้างเตียง ตรวจชีพจรของเขา ก่อนจะเอ่ยกับฟั่นหลินที่อยู่ด้านหนึ่งว่า “ปลดเสื้อตัวบนของเขาออก” พลางหยิบเข็มเงินออกมาจากห้วงมิติ

ฟั่นหลินที่อยู่ข้างๆ ปลดเสื้อตัวบนของเขาออก จากนั้นก็ถอยไปยืนรอด้านหนึ่ง ชายชราที่เข้ามาด้วยก็ยืนรออยู่ที่มุมหัวเตียงเช่นกัน

เห็นเพียงเฟิ่งจิ่วหยิบเข็มเงินออกมาแทงลงไปที่จุดลมปราณบนร่างกายเขา หลังจากเข็มเงินแทงลงไปก็หยิบยาเม็ดหนึ่งยัดเข้าไปในปากเขา ชายชราที่ยืนอยู่ด้านหนึ่งเห็นเฟิ่งจิ่วหยิบยาระดับหกออกมา ก็อดนัยน์ตาไหวระริกไม่ได้ หัวใจที่ตึงเครียดในตอนแรกพลันผ่อนคลายลงในที่สุด

ภูตหมอเอายาระดับหกซึ่งเป็นของล้ำค่าออกมาช่วยเหลือโดยไม่พูดพร่ำทำเพลงอย่างนี้ บางทีนายท่านอาจรอดพ้นจากอันตรายได้จริงๆ

“พวกท่านรวมพลังกันขับพิษในตัวเขาไปผนึกไว้ที่จุดเดียวกระมัง!” หลังจากฝังเข็ม เฟิ่งจิ่วชำเลืองมองชายชราแวบหนึ่ง

“ใช่แล้ว” ชายชราพยักหน้า ถามว่า “ภูตหมอ นายท่านของข้าเป็นอย่างไรบ้าง? พิษในตัวแก้ได้หรือไม่?”

“แก้ไม่ได้” เฟิ่งจิ่วลุกขึ้นตอบ สิ้นเสียงของเธอ ชายชราหน้าเปลี่ยนสี

“แก้ไม่ได้?” น้ำเสียงของชายชราสูงขึ้นเพราะความกังวล

เฟิ่งจิ่วชำเลืองมองเขา เอ่ยว่า “พิษที่ทำให้เขาล้มได้ ท่านคิดว่ายาแก้พิษระดับหกทั่วไปจะแก้ได้หรือ? ยิ่งไปกว่านั้น นายท่านของท่านนอกจากถูกพิษร้ายแรงแล้ว ยังบาดเจ็บภายในอย่างหนักอีกด้วย แต่ตอนนี้พิษยังแก้ไม่ได้ จะใช้ยารักษาอาการบาดเจ็บภายในก็ไม่ได้ ไม่อย่างนั้นมีแต่จะทำให้พิษที่ถูกผนึกไว้กระจายไปทั่วร่าง หากเป็นอย่างนั้น อย่าว่าแต่ข้าเลย แม้แต่เทพเซียนก็ช่วยเขาไม่ได้”

“งะ งั้นทำอย่างไรดี? ภูตหมอได้โปรดช่วยนายท่านของข้าให้ได้ด้วยเถิด” ชายชรากังวลสุดแสน ประสานกำปั้นคารวะเพื่อขอร้องเฟิ่งจิ่วอีกครั้ง

เห็นดังนั้นเฟิ่งจิ่วจึงเอ่ย “ท่านอย่าเพิ่งร้อนใจไป เมื่อครู่ข้าให้เขากินยาแก้พิษระดับหกไปแล้ว อย่างไรก็ช่วยบรรเทาพิษในตัวได้บ้าง เพียงแต่อยากจะกำจัดพิษในตัวเขาให้หมด คงใช้แค่ยาแก้พิษระดับหกไม่ได้ มีเพียงยาแก้พิษระดับเจ็ดเท่านั้นถึงจะช่วยเขาได้”

“ยาแก้พิษระดับเจ็ด?” ชายชราอึ้ง ขมวดคิ้วเล็กน้อย “ยาแก้พิษระดับหกก็ว่ามีน้อยแล้ว ยาระดับเจ็ดแม้แต่ในสี่สำนักใหญ่ก็ยังไม่มี จะไปหายาแก้พิษระดับเจ็ดมาจากที่ใด? หากไม่มียาแก้พิษระดับเจ็ด อย่างนั้นนายท่านก็ต้อง…”

ขณะพูด จู่ๆ เขาก็นึกถึงเฟิ่งจิ่วขึ้นมา จึงถามด้วยความร้อนใจ “ขอบังอาจถามภูตหมอ ยามนี้ท่านสามารถกลั่นยาระดับเจ็ดได้หรือไม่?”

เฟิ่งจิ่วส่ายหน้า “ข้าไม่เคยกลั่น ระดับสูงที่สุดที่เคยกลั่นก็คือระดับหก ยาระดับเจ็ดไม่ได้กลั่นยากระดับทั่วไป นอกจากวัตถุดิบหายากแล้ว ยังมีโอกาสล้มเหลวสูงมาก”

“เรื่องวัตถุดิบภูตหมอไม่ต้องห่วง ข้าจะสั่งให้คนในตลาดมืดทุกหนแห่งหามาให้ท่าน ตอนนี้สิ่งสำคัญที่สุดก็คือช่วยให้นายท่านฟื้นขึ้นมา ไม่อย่างนั้น ตลาดมืดของเราเกรงว่าจะล้มลงไปพร้อมกับนายท่านแล้วจริงๆ ภูตหมอได้โปรดช่วยนายท่านของข้าด้วย”

ชายชราพูดมาถึงตรงนี้ก็คุกเข่าลงไปขอร้อง เพราะเขารู้ว่าไม่เพียงชีวิตของนายท่านอยู่ในมือเธอ ทว่าแม้แต่ความอยู่รอดของตลาดมืดก็ขึ้นอยู่กับนางด้วย

………………………………….