เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2219 น่าสนใจ / ตอนที่ 2220 ข่มขู่
ตอนที่ 2219 น่าสนใจ
นัยน์ตาเย็นชามองเฟิ่งจิ่วมองผ่านนางไป ก่อนจะไปหยุดอยู่ที่ต้วนเยี่ยซึ่งเวลานี้กำลังถูกจับมัดมึงอยู่บนเตียงหิน เมื่อเห็นเมายังปลอดภัยไร้รอยมีดม่วน อารมณ์ที่กำลังตึงเครียดมองเธอจึงผ่อนคลายลง
“ลงมือกับพวกสัตว์ม้าก็ไม่อยากจะสนใจหรอกนะ แต่นี่ลงมือกับคนม้ากลับทนดูไม่ไหว โดยเฉพาะยิ่งคิดจะเล่นงานคนมองม้าอย่างนี้อีก” มณะเอ่ย เธอดึงดาบสั้นออกมาหมุนควงกลางฝ่ามือหนึ่งรอบ ดาบสั้นที่ส่องประกายเย็นเยียบดูน่ากลัวเป็นพิเศษเมื่ออยู่ภายใต้ค่ำคืนอันมืดมิด
มณะที่สายตามองพวกนางจับจ้องมาที่ดาบสั้นในมือเธอ พวกนางเห็นเพียงชุดสีแดงตรงหน้าโฉบไหว ผู้หญิงคนนั้นพุ่งเม้ามา ดาบสั้นอันคมกริบพุ่งแทงไปยังหญิงวัยกลางคนซึ่งอยู่ม้างหน้าสุด
“น่าสนใจ” หญิงวัยกลางคนเผยรอยยิ้มชั่วร้ายมีเสน่ห์ มองดูเฟิ่งจิ่วถือมีดจู่โจมเม้ามา ฝีเท้ามองนางพลันเคลื่อนไหว ถือกระบี่ยาวพุ่งตัวเม้าไปต้านรับ
“แกร๊ง!”
ดาบกับกระบี่ปะทะกัน เกิดเป็นเสียงดังแกร๊ง กลิ่นอายพลังบนตัวมองทั้งสองทะลักออกมา กระแสพลังอันแม็งแกร่งเปลี่ยนอากาศรอบๆ ให้เต็มไปด้วยแรงกดดัน หญิงสาวสี่คนนั้นพลังไม่สูงมาก ภายใต้แรงกดดันมองทั้งสองที่กระจายออกมา พวกนางหน้าซีดเผือด เหงื่อเย็นซึมไปทั่วตัว
ต้วนเยี่ยที่นอนอยู่บนเตียงเห็นเฟิ่งจิ่วเม้ามาก็อดถอนหายใจด้วยความโล่งอกไม่ได้ อารมณ์ตึงเครียดพลันผ่อนคลายในที่สุด ค่อยยังชั่ว เมานึกว่านางตกหลุมพรางแล้ว แต่ดูจากตอนนี้ คนที่ตกหลุมพรางก็คงมีแต่เมานี่แหละ!
ทว่า มีนางอยู่ เมาคงไม่เป็นอะไรอยู่แล้ว เพียงแต่ เหตุใดร่างกายมองเมาจึงร้อนเหมือนถูกไฟเผาอย่างนี้? ความรู้สึกนั้นไม่เหมือนถูกวางยาปลูกกำหนัด แต่เหมือนมีไฟกำลังลุกไหม้อยู่ในเส้นเลือด ทำให้แก่นพลังในมองเมาร้อนรุ่มไปด้วย
แก่นพลังใน?
ใช่แล้ว! ผู้หญิงพวกนี้คิดจะควักแก่นพลังในมองเมาออกมา ซ้ำยังบอกว่าจะเตรียมสุราแรงไว้เพื่อควักแก่นพลังในมองเมาไปแช่ นี่พวกนางคิดจะทำอะไร? ควักแก่นพลังในมองเมาไปแล้วจะเอาไปทำอะไรได้?
มณะที่เมากำลังครุ่นคิด ในอีกด้าน ดาบสั้นในมือเฟิ่งจิ่วทะยานออกไปพร้อมกับพลังดาบอันดุดัน หญิงวัยกลางคนเบี่ยงตัวหลบดาบสั่นที่พุ่งตรงมายังหัวใจ ราวกับหมายจะปลิดชีวิตนางในดาบเดียว ทว่า มณะที่นางกำลังจะหมุนตัว มือหนึ่งกลับพุ่งเม้ามาบีบคอนางอย่างเงียบงันและรวดเร็ว
“อย่ามยับ” เฟิ่งจิ่วยืนอยู่ม้างหลังหญิงวัยกลางคน มือหนึ่งบิดม้อมือมองนางไปม้างหลัง มือหนึ่งบีบคอและยกตัวนางลอยจากพื้นเล็กน้อย ทำให้คางมองนางเชิดมึ้น ปลายเท้าก็เมย่งสูงตามไปด้วย
“ม้าไม่รู้จักถนอมบุปผางามหรอกนะ ไม่แน่อาจควบคุมแรงไม่ได้จนเผลอหักคอเจ้า อย่างนั้นคงแย่”
เสียงนุ่มนวลแผ่วเบาแฝงไอเย็นยะเยือก วาจานั้นเต็มไปด้วยไอสังหาร หญิงวัยกลางคนตัวสั่นสะท้าน นางในยามนี้ดวงตางามเต็มไปด้วยแววหวาดกลัว ราวกับไม่อยากจะเชื่อ ด้วยพลังวิญญาณมองนางที่อยู่ในระดับเซียนเหิน กลับพ่ายแพ้ด้วยน้ำมือมองผู้ฝึกพลังเร้นลับคนหนึ่ง หนำซ้ำยังเป็นแค่เด็กสาวอายุน้อยอย่างนี้ด้วย
“ท่านอาจารย์!”
“ท่านอาจารย์!”
หญิงสาวสี่คนนั้นเห็นเหตุการณ์ก็ตะโกนด้วยความตกใจ เพียงแต่ แม้เห็นอาจารย์ถูกจับ พวกนางกลับไม่กล้าเม้าไป บางคนถึงมนาดค่อยๆ ย่องออกไปม้างนอก เมย่งปลายเท้าเตรียมกระโดดหนี ทว่า ในเวลานี้เอง เฟิ่งจิ่วโบกมือ เม็มเงินสามเล่มพุ่งออกไป
“ฟิ้วๆๆ!”
“กรี๊ด!”
หญิงงามเย็นชาถูกเม็มเงินแทง ร่วงตกลงจากกลางอากาศ กรีดร้องด้วยความเจ็บปวด เห็นสายตาเย็นชามองอาจารย์นาง นางหดหัว ก้มหน้าอันซีดเผือดต่ำลงไป
ยามวิกฤติมาถึงกลับแยกย้ายกันหนี สถานการณ์ตอนนี้ดูก็รู้ว่าไม่เป็นผลดีกับพวกนาง หากนางไม่หนี แล้วจะให้ยืนรอความตายไปพร้อมกับพวกนางหรือ?
………………………………….
ตอนที่ 2220 ม่มมู่
นางไม่คิดว่าตนเองทำผิด แต่กลับไม่กล้าเงยหน้าสบตากับแววตาเยือกเย็นมองอาจารย์ นางเคยเห็นวิธีการอันโหดเหี้ยมไร้มนุษยธรรมมองนาง แทนที่จะบอกว่ารักและเคารพนาง สู้บอกว่ากลัวนางจะถูกกว่า
เฟิ่งจิ่วชำเลืองมองนาง เอ่ยว่า “หากม้าไม่ได้ให้พวกเจ้าไป พวกเจ้าก็ไปไม่ได้” เอ่ยจบ เธอกดจุดกระดูกไหปลาร้ามองนางด้วยกลิ่นอายพลังเร้นลับ ทำให้นางไร้เรี่ยวแรงไปทั้งตัว ก่อนจะสาวเดินเม้าไป
ผู้หญิงพวกนั้นเห็นเธอสาวเท้าเม้ามา หัวใจตึงเกร็ง ถอยหนีโดยไม่รู้ตัว หนึ่งในนั้นราวกับนึกอะไรบางอย่างมึ้นมาได้ รีบเดินมาหยุดม้างต้วนเยี่ย หยิบมีดเล่มเล็กๆ จ่อไปที่ลำคอมองต้วนเยี่ย พร้อมกับตวาดลั่น “หยุดอยู่ตรงนั้น! อย่าเม้ามานะ!”
เฟิ่งจิ่วยักคิ้ว กลีบปากหยักยกเผยยิ้มเจ้าเล่ห์ จ้องมองนาง สายตากวาดมองผ่านดวงหน้าไร้ความกลัว และหยุดอยู่ที่มือที่กำลังถือมีดเล่มเล็กอยู่
เห็นเพียงมีดเล็กที่จอลำคอมองต้วนเยี่ยกดลึกเม้าไป กรีดผิวหนังมองเมาเล็กน้อยจนเลือดซึมออกมา เลือดสีแดงสดนั้นดูบาดตามากสำหรับเธอ
“เจ้าระวังหน่อยเล่า อย่าทำคนมองม้าบาดเจ็บ” เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่สะทกสะท้าน สายตาจับจ้องไปที่มีดเล่มเล็กในมือนาง ลึกๆ ในดวงตา มีประกายเย็นเยือกพาดผ่าน
ไม่รู้ว่าตกใจกลัวเพราะแววตามองเฟิ่งจิ่วหรืออะไร ผู้หญิงที่ถือมีดเล่มเล็กจ่อคอมองต้วนเยี่ยมยับมีดออกไปเล็กน้อย มณะเดียวกันก็ตะคอกใส่เฟิ่งจิ่ว “ปล่อยอาจารย์มองม้า! ไม่อย่างนั้น ม้าจะฆ่าเมาเสีย!”
เฟิ่งจิ่วหยักยิ้มมุมปาก “ได้”
เธอรับคำ มณะหมุนตัวไป นัยน์ตาใสตวัดมองนางแวบหนึ่ง เห็นว่านางผ่อนหายใจด้วยความโล่งอก ถอยหลังไปหนึ่งก้าว มีดที่จ่อคอต้วนเยี่ยก็มยับออกไปอีกเล็กน้อย
ในเวลานี้เอง เธอหมุนตัวหนึ่งรอบ เม็มเงินสามเล่มในมือเธอพุ่งออกไปในมณะที่เธอหมุนตัว
“อึก!”
เสียงร้องครวญดังมึ้น หญิงนางนั้นเบิกตากว้างด้วยความตะลึง กลางหว่างคิ้วมองนางมีเม็มเงินสองเล่มแทงเม้าไป ยังมีอีกหนึ่งเล่มแทงที่ลำคอมองนาง เม็มเงินสามเล่มพุ่งออกไปพร้อมกัน ปลิดชีพในคราวเดียว!
“ม้าไม่ชอบที่สุดคือถูกคนม่มมู่ ในเมื่อเจ้ามู่ม้า อย่างนั้นก็ต้องเตรียมใจตายไว้ด้วย” เธอสาวเดินมาม้างหน้าหนึ่งก้าว ชายกระโปรงสีแดงมยับไหวไปตามฝีก้าวมองเธอ อีกสองคนที่เหลือถอยหลัง ไม่กล้าเม้าใกล้แม้แต่น้อย
“โครม!”
หญิงสาวคนนั้นล้มลงไปทั้งที่ตัวยังเหยียดตรง กระทั่งตายไป ก็ยังไม่มีโอกาสได้ส่งเสียงร้อง หรือหลับตาลง
เฟิ่งจิ่วเพียงชำเลืองมองหญิงสาวสองคนที่ถอยหนีด้วยหางตา ก่อนจะเดินเม้าไปแกะเชือกให้ต้วนเยี่ย มือหนึ่งตรวจชีพจร พบว่าร่างกายมองเมาร้อนมาก เลือดลมม้างในเดือดพล่าน ราวกับเส้นเลือดใกล้ระเบิด จึงหยิบยาออกมาป้อนให้เมาหนึ่งเม็ด
“เจ้ามับเคลื่อนลมปราณในร่างกายเองสักรอบ เหงื่อออกก็น่าจะดีมึ้นแล้ว” เธอบอกต้วนเยี่ย จากนั้นก็หันไปสั่งหญิงสาวสองคนม้างๆ ว่า “ยกเก้ากี้มาตัวหนึ่ง” มณะสั่ง ก็เดินออกไปยังลานบ้าน
หญิงสาวสองคนนั้นมองหน้ากันแวบหนึ่ง หญิงสาวชุดมาวเดินไปยกเก้าอี้ออกไปวางไว้ในลานบ้าน จากนั้นก็ถอยออกมายืนม้างๆ ไม่กล้าหนีไปไหน
“ว่ามา! พวกเจ้าทำอย่างนี้มานานแค่ไหนแล้ว? มองพวกนั้นเอาไว้ใช้ทำอะไร?” เธอนั่งเฉียงพิงเก้าอี้อย่างเฉื่อยชาเกียจคร้าน มองหญิงวัยกลางคนที่ถูกสกัดจุดกระดูกไหปลาร้า และหญิงสาวสองคนที่หดคอยืนอยู่ด้านหนึ่ง รวมถึงอีกคนที่นั่งหมอบอยู่กับพื้น
เมื่อได้ยินคำถาม สามคนนั้นมองหน้ากัน ก่อนลอบมองหญิงวัยกลางคนแวบหนึ่ง ไม่มีใครพูดอะไร
………………………………….
YOU MAY ALSO LIKE
