เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2331 ถอดดวงวิญญาณ / ตอนที่ 2332 คำสั่งสังหาร
ตอนที่ 2331 ถอดดวงวิญญาณ
“อ้อ อย่างนั้นเจ้าลองว่ามา วิธีแก้ปัญหาของเจ้าคืออะไร” เธอถามยิ้มๆ
“ก็ไม่มีอะไร ข้าแค่บอกพวกเขาว่า หากอยากมีชีวิตอยู่ต่อไปที่นี่ก็ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้ เพียงแต่ เพื่อความสงบสุขในภายภาคหน้า ให้พวกเขาถอดดวงวิญญาณออกมามอบให้นายท่านหนึ่งสาย มีหลักประกันขั้นนี้แล้ว ย่อมไม่ต้องลงมือกับพวกเขาอีก”
ได้ยินอย่างนั้น เฟิ่งจิ่วพยักหน้า “นี่กลับเป็นวิธีกรที่ง่ายและตรงไปตรงมาที่สุด”
วิธีการนี้ทำได้ แต่กลับมีจุดหนึ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ สุดท้ายเธอจะทลายเขตอาคมและค่ายกลของที่นี่ เปลี่ยนที่นี่ให้กลายเป็นถิ่นของเธอ และเมื่อถึงตอนนั้น พวกผู้ฝึกวิชามารที่นี่ย่อมไม่อาจปล่อยให้พวกเขาอยู่ที่นี่ต่อไป
เช่นนั้นหากไม่อยู่ที่นี่ พวกเขาก็ทำได้เพียงต้องไปจากที่นี่ สำหรับเรื่องที่จะไปจากที่นี่ เชื่อว่านี่คงเป็นเรื่องที่คนพวกนี้รวมถึงชางฉิงคาดคิดไม่ถึง เพราะพวกเขาคิดว่าชีวิตนี้พวกเขาทำได้เพียงต้องใช้ชีวิตที่เหลืออยู่ที่นี่แต่แรกแล้ว
ฉะนั้นปัญหาที่เธอกังวลก็คือ วันหน้าหากทลายเขตอาคมและค่ายกลแล้ว ให้พวกเขาไปจากที่นี่หมด ถ้าอย่างนั้น ผู้ฝึกวิชามารรวมถึงผู้ฝึกตนที่โหดเหี้ยมกระหายเลือดเมื่อออกไปแล้วจะเลวร้ายกว่าเดิมหรือไม่ จะกลายเป็นเจ้าแห่งความชั่วในที่ใดที่หนึ่งหรือไม่
หากเพียงแค่ให้พวกเขาถอดดวงวิญญาณออกมา พวกเขาอยู่ในสถานที่ของเธอย่อมไม่กล้าตั้งตัวเป็นศัตรู แต่หากไปอยู่ที่อื่นที่เธอไม่รู้ อย่างนั้นก็บอกไม่ได้แล้ว
แต่จำต้องยอมรับว่าหากผู้ฝึกวิชามารพวกนั้นถอดดวงวิญญาณมาอยู่ในกำมือเธอ คนพวกนั้นจะไม่มีวันทำร้ายเธอไปตลอดกาล ไม่มีวันเป็นศัตรูของเธอ เพราะขอเพียงเธอเกิดความคิด พวกเขาก็ต้องตายในพริบตา
ทว่า ขอเพียงถอดดวงวิญญาณออกมา อนาคตก็จะสมารถทำให้เธอปล่อยพวกเขาไปจากที่นี่ได้หรือไม่ จุดนี้ยังต้องพิจารณาให้รอบคอบอีกที
ชางฉิงเห็นเธอครุ่นคิดอยู่ตรงนั้น แอบประหลาดใจ จึงถามว่า “วิธีนี้ใช้ไม่ได้หรือ”
เฟิ่งจิ่วมองเขาแวบหนึ่ง เอ่ยอย่างมีนัยแฝง “แค่ไม่ค่อยวางใจ”
ชางฉิงยิ้มอย่างใจกว้าง “นี่มีอะไรให้ไม่น่าวางใจ ไปซ้ายหรือไปขวาก็ล้วนอยู่ข้างในนี้ อีกอย่าง เมื่อตกลงกันไว้ก่อนแล้ว พวกเขาต้องไม่กล้าเอาชีวิตของตนเองมาล้อเล่นแน่”
“อย่างนั้นก็ให้คนจัดการไปเถอะ! พรุ่งนี้ พรุ่งนี้ให้พวกเขาเรียงแถวกันเข้ามา” เฟิ่งจิ่วกำชับ ก่อนจะหันตัวจากไป
ชางฉิงเองก็ลุกขึ้นด้วย เดินโงนเงนไปจัดการงานของพรุ่งนี้…
เช้าตรู่วันต่อมา เพราะเฟิ่งจิ่วมีคำสั่งแล้ว พวกใต้บังคับบัญชาจึงจัดแจงทุกอย่างเรียบร้อยแต่เนิ่นๆ แล้ว
ในเมืองเฟิ่ง เหล่าผู้ฝึกวิชามารพวกนั้น รวมถึงพวกคนที่ไม่ได้ถูกรับสมัครเข้าเมืองเฟิ่งล้วนยืนเรียงแถวกันอยู่ตรงนั้น พูดคุยถกเถียงกันเบาๆ
“ได้ยินว่าเจ้าเมืองเฟิ่งออกจากการกักตัวฝึกตนแล้ว วันนี้พวกเราขอแค่ถอดดวงวิญญาณออกไปให้ พวกเขาก็จะไม่สังหารพวกเราเพียงเพราะพวกเราเป็นผู้ฝึกวิชามารอีกแล้ว”
“ที่จริงอย่างนี้ก็ดี หลายเดือนมานี้ข้าอกสั่นขวัญแขวนมาตลอด เจ้าว่าพวกเราถูกขังอยู่ในนี้ไม่มีวันได้ออกไปตลอดกาลแล้ว ยังต้องมากังวลและระแวงว่าตนเองจะถูกฆ่าอยู่ตลอดเวลาอีก ชีวิตไม่ง่ายเลยจริงๆ!”
“ใช่ ถึงพวกเราจะมองทะลุความเป็นความตายนานแล้ว แต่หากไม่ตายได้ ใครจะอยากตายกันเล่า”
“นั่นสิ ตอนนี้ข้าคิดแค่ว่าจะถอดดวงวิญญาณให้เจ้าเมืองเฟิ่งแล้วไปจากที่นี่ ต่อไปเมื่อเห็นนางก็จะหลีกหนีไปให้ไกลๆ”
“มาแล้วๆ หยุดคุยกันได้แล้ว พวกเจ้าดู เจ้าเมืองเฟิ่งออกมาแล้ว”
………………………………….
ตอนที่ 2332 คำสั่งสังหาร
สายตาของทุกคนจ้องมองไป เห็นตรงหน้าฝูงชน เงาร่างสีแดงร่างหนึ่งกำลังสาวเดินออกมาอย่างเนิบช้า ก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้ที่อยู่ข้างหน้านั่น เหล่าผู้ฝึกตนของเมืองเฟิ่งที่อยู่ข้างหน้าหลังจากที่เงาร่างสีแดงนั่งลง ก็ค่อยๆ ก้าวออกมาหนึ่งก้าว ก่อนจะคุกเข่าลงข้างหนึ่งเพื่อคารวะ
“คารวะนายท่าน!”
เห็นผู้ฝึกตนมากมายขนาดนั้น ผู้แข็งแกร่งมากมายขนาดนั้น ผู้ฝึกตนที่แข็งกร้าวดุดันรอบตัวเต็มไปด้วยไอสังหารมากมายขนาดนั้นคุกเข่าข้างเดียวเพื่อคารวะเงาร่างสีแดงบนที่นั่งสูงสุด ปากก็ขานเรียกว่านายท่าน ภาพอันน่าตกตะลึงนั้น สร้างแรงสะเทือนไปถึงจิตวิญญาณ ทำให้พวกเขาที่ดูอยู่ข้างหลังต่างก็รู้สึกสะท้านสะเทือนไปทั้งใจ
พวกเขาล้วนเป็นคนชั่วที่ถูกทอดทิ้งให้เข้ามาอยู่ที่นี่ ล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งที่สามารถผงาดค้ำฟ้าในทิศหนึ่งได้เมื่ออยู่ข้างนอก ล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งที่ไม่ว่าเดินไปทางไหนผู้คนจะต้องมองด้วยสายตาเกรงกลัว
แต่เมื่อมาอยู่ที่นี่ กลับล้วนสยบอยู่ใต้อาณัติของเฟิ่งจิ่ว อยู่ใต้เท้าของผู้หญิงที่ถูกขนานนามว่าเจ้าเมืองเฟิ่ง จำนนต่อวิธีการ พลัง และจิตตานุภาพของนาง จำนนอย่างสุดจิตสุดใจ!
“ล้วนลุกขึ้นมาเถอะ!”
เฟิ่งจิ่วโบกมือ เสียงเนิบนาบเปล่งออกจากปาก แฝงไว้ด้วยกลิ่นอายพลังวิญญาณ ลอยกระทบโสตประสาทของทุกคนอย่างชัดเจน เธอช้อนตามองแวบหนึ่ง สิ่งที่ปรากฏในครรลองสายตา ล้วนเป็นหัวคนที่เบียดเสียดแน่นขนัด จำนวนทั้งหมดของคนในนี้ มีประมาณสองพันกว่าคน
“ขอบคุณนายท่าน” ทุกคนรับคำ ก่อนจะลุกขึ้นยืน แต่ละทีมต่างถอยออกไป ยืนเฝ้าเงียบๆ อยู่บริเวณรอบๆ
ผู้อาวุโสกู่ที่ยืนอยู่ข้างกายเฟิ่งจิ่วส่งสัญญาณเล็กน้อย ก็มีผู้ฝึกตนสองคนยกโต๊ะตัวหนึ่งวางไว้ข้างหน้าเฟิ่งจิ่ว ไม่นาน ก็เห็นเธอหยิบของออกมาอย่างไม่รีบร้อน วางไว้บนโต๊ะตัวนั้น
แม้แต่ชางฉิงที่อยู่ด้านหนึ่งก็รู้สึกแปลกใจ ไม่รู้ของสิ่งนั้นของเธอเอาไว้ใช้ทำอะไร ยิ่งไม่ต้องพูดถึงคนอื่นเลย
“ชางฉิง เริ่มเถอะ!” เฟิ่งจิ่วสั่งการ
ได้ยินอย่างนั้น ชางฉิงมายืนด้านหนึ่งของโต๊ะ หันไปมองฝูงชนในเมือง เอ่ยว่า “วันนี้ทุกคนที่มาที่นี่ล้วนรู้ว่ามาเพราะอะไร อย่างนั้นก็จะไม่เสียเวลาแล้ว เริ่มเถอะ! เริ่มจากคนที่มีพลังแข็งแกร่งก่อน”
เสียงของเขาดังเข้าหูของทุกคน หลังจากที่ทุกคนได้ยินประโยคนี้ ผู้ฝึกวิชามารที่มีพลังอยู่ในระดับผู้อาวุโสเซียนซึ่งยืนอยู่ข้างหน้ามองหน้ากันแวบหนึ่ง ก่อนจะก้าวออกมาทีละคน หยุดยืนอยู่ตรงหน้าเฟิ่งจิ่ว
“เจ้าเมืองเฟิ่ง แม้นายท่านเซียวเหยาจะเคยบอกเรื่องพวกนั้นแล้ว แต่พวกข้ายังอยากได้ยินจากปากของท่านเอง พวกข้าจึงจะวางใจ” จอมมารคนหนึ่งเรียกร้อง สายตาจับจ้องไปที่ดวงหน้างามล้ำเลิศของเฟิ่งจิ่ว
แม้ดวงหน้าของนางจะงามล้ำ ใต้หล้าหาได้ไม่กี่คน แต่มองดูใบหน้านี้ของนาง นึกถึงวิธีการและความโหดเหี้ยมของนาง พวกเขากลับไม่กล้าคิดเป็นอย่างอื่นเลยแม้แต่น้อย
เฟิ่งจิ่วเหล่มองผู้ฝึกวิชามารระดับผู้อาวุโสเซียนกลุ่มที่อยู่ข้างหน้าแวบหนึ่ง ก่อนจะลุกขึ้นยืน สายตาตวัดมองไปข้างหลังพวกเขา น้ำเสียงเย็นใสแฝงกลิ่นอายพลังวิญญาณรวมถึงแรงกดดันเปล่งออกจากปากของเธอ
“ขอเพียงพวกเจ้าถอดดวงวิญญาณมอบให้ข้า ภายหน้าหากไม่สังหารผู้บริสุทธิ์ ไม่กระทำชั่วทั่วทิศ ข้าก็ย่อมจะไม่เอาชีวิตพวกเจ้า แต่หากข้ารู้ว่าพวกเจ้าสังหารผู้บริสุทธิ์ เป็นผู้กระทำชั่วไปทั่วทิศ ข้าเฟิ่งจิ่วขอประกาศไว้ ณ ตอนนี้ที่นี่ แม้อยู่ไกลจะไปตามล่า!”
เสียงของเธอแฝงแรงกดดัน ทรงพลังน่าครั้นคร้าม ฝูงชนที่ได้ยินประโยคนั้น เวลานี้ต่างก๊อกสั่นขวัญผวา ไม่มีใครสงสัยว่าที่เธอพูดนี้เป็นเพียงคำพูดข่มขวัญ แต่พวกเขาเชื่อโดยสัญชาตญาณ ภายหน้าหากพวกเขาสังหารผู้บริสุทธิ์ และกระทำชั่วทั่วทิศ เธอจะต้องออกคำสั่งสังหารพวกเขาอย่างแน่นอน!
………………………………….