เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2401 ไม่อยากเชื่อ / ตอนที่ 2402 นายท่านรับปากแล้ว
ตอนที่ 2401 ไม่อยากเชื่อ
ท่านปู่รองเบิกตากว้างมองเงาร่างสีเขียวที่เดินจากไปอย่างเชื่องช้า เหมือนไม่อยากจะเชื่อ ไหนว่าภูตหมอใส่ชุดสีแ แดงไม่ใช่หรือ ไหนว่าภูตหมออารมณ์เอาแน่เอานอนไม่ได้ วิธีการเหี้ยมโหด?
ทะ ทำไมถึงได้กลายเป็นคุณชายผู้ดีที่มีราศีสูงส่งอย่างนี้ไปได้เล่า ตลอดเส้นทางนี้ เขาเคยเห็นนางลงมือ แล้วก็ร รู้ว่านางมีพลังลึกล้ำยากคาดเดา แต่กลับไม่เคยคิดว่าคนที่ช่วยพวกเขา คุ้มกันพวกเขามาตลอดทางก็คือภูตหมอเฟิ่งจ จิ่ว…
“ใช่แล้ว นางเป็นนายท่านของข้า” ไป๋ชิงเฉิงลุกขึ้น มองเงาร่างที่เดินขึ้นไปบนชั้นใต้หลังคา ก่อนจะหันมาเอ่ยกับ บท่านปู่รองของนาง “ท่านปู่รอง พวกเราไปคุยกันที่เรือนด้านหลังกันเถอะ!”
พวกเขาเดินไปที่เรือนด้านหลัง ส่วนพวกเหลิ่งหวากลับตามเฟิ่งจิ่วขึ้นไปที่ห้องใต้หลังคา ฮุ่นหยวนจื่อหลังมาถึงท ที่นี่ก็ไปซื้อสุราที่ร้านสุราแล้ว ไม่ได้ตามกลับมาถึงหอยาสวรรค์
“นายท่าน ท่านไปอุ้มเด็กกลับมาจากที่ใดกัน” ตู้ฝานจ้องเด็กทารกในอ้อมแขนของเฟิ่งจิ่ว พลางถามด้วยความสงสัย
“เก็บได้ระหว่างทาง” เฟิ่งจิ่วเผยยิ้ม หยอกเล่นกับเด็กทารกในอ้อมแขน พลางกำชับเขาว่า “ประเดี๋ยวเจ้าไปหาแม่นมมา าคนหนึ่ง จะได้คอยดูแลห้าวเอ๋อร์ได้สะดวกหน่อย”
“ห้าวเอ๋อร์?”
“ใช่ ข้าตั้งชื่อให้เขาว่าเซวียนหยวนห้าว ต่อไปเขาก็คือลูกชายของข้ากับโม่เจ๋อ” เธอจิ้มปากเล็กๆ ของเด็กในอ อ้อมแขน เห็นเขาหัวเราะเสียงดังเอิ๊กๆ เธอก็ยิ้มตามไปด้วย
พวกเหลิ่งหวาที่ยืนอยู่ข้างๆ ได้ยินก็อดมองหน้ากันไม่ได้ ลูกชายของนายท่านกับเจ้าตำหนักยมราช? หากเจ้าตำหนัก กกลับมาเห็นลูกชายที่โตขนาดนี้แล้ว เดาว่าจะต้องตกใจมากแน่ๆ
เหลิ่งหวาครุ่นคิด ก่อนเสนอว่า “นายท่าน คนในจวนของเรามีเพียงพอแล้ว ช่วยดูแลนายท่านน้อยไม่ใช่ปัญหาใหญ่ ข้า คิดแม่นมนั้นจะมีหรือไม่มีก็ได้ หนำซ้ำ นายท่านบอกว่าเด็กน้อยสามารถเลี้ยงด้วยนมแกะได้ไม่ใช่หรือ”
เฟิ่งจิ่วยักคิ้ว “ช่วงนี้สถานการณ์ไม่ค่อยสงบอีกแล้วหรือ”
“มีคนของกลุ่มอำนาจจำนวนหนึ่งคิดจะฉวยโอกาสแฝงตัวเข้ามาในหมู่พวกเรา ระหว่างที่นายท่านไม่อยู่ จับได้สองคนแล้ ว” เหลิ่งหวาตอบ
เมื่อได้ยินอย่างนั้น เฟิ่งจิ่วพยักหน้า “ก็ดีเหมือนกัน อย่างนั้นก็ให้คนในจวนช่วยกันดูแลก็แล้วกัน! คนในจวนล้วน เป็นคนที่เชื่อใจได้ มอบหมายให้พวกเขาดูแลข้าก็วางใจ”
“ขอรับ พวกข้าจะให้คนไปซื้อแพะนมสองตัวมาเลี้ยงไว้ที่หลังเขา” เหลิ่งหวาเอ่ย
“ใช่แล้ว นายท่าน ไป๋ชิงเฉิงทางนั้นเกิดเรื่องอะไรขึ้น ทำไมข้าได้ยินแว่วๆ ว่าเกิดเรื่องขึ้นในตระกูลของนางแล้ว วเล่า” ตู้ฝานกุมพัดในมือตนเอง พลางถามด้วยความสงสัย
“ได้ยินมาว่าเกิดเรื่องกับตระกูลไป๋ ถูกฆ่าล้างตระกูล เหลือแค่พวกเขาไม่กี่คนที่หนีออกมาได้” เฟิ่งจิ่วตอบ ยื่น นเด็กทารกให้เหลิ่งหวา ก่อนเล่าต่อว่า “ข้าเจอพวกเขาสามคนระหว่างทาง รู้ว่าพวกเขาเป็นครอบครัวของไป๋ชิงเฉิง จึง งถือโอกาสพาคนกลับมาด้วยเลย”
เธอลุกขึ้น เอามือไขว้หลังเดินไปที่หน้าต่าง “ระหว่างทางข้าให้คนไปสืบเรื่องที่ตระกูลไป๋ถูกฆ่าล้างโคตรแล้ว เม มื่อถึงตอนนั้นจดหมายจะถูกส่งมาที่นี่ อย่าลืมเอามาให้ข้าด้วย”
“ขอรับ” พวกเขารับคำ มองหน้ากันแวบหนึ่ง ไม่น่าเชื่อ ตระกูลไป๋เองก็เป็นตระกูลที่มีเส้นสาย นึกไม่ถึงว่าจะถูกฆ่า าล้างตระกูลไปทั้งอย่างนี้
“เหลิ่งหวา เจ้าพาห้าวเอ๋อร์กลับไปดูแลที่จวนเฟิ่งก่อน ค่ำหน่อยข้าก็จะกลับไป” เธอหันไปกำชับเหลิ่งหวาที่อุ มเด็กทารกไว้
“ได้” เหลิ่งหวารับคำ ก่อนจะอุ้มเด็กขอตัวออกไปก่อน
ที่เรือนด้านหลัง หลังจากฟังเรื่องที่ท่านปู่รองและน้องชายทั้งสองเล่าจบไปรอบหนึ่ง ไป๋ชิงเฉิงหน้าซีดขาว แววตาเห หลือเชื่อสุดแสน เรี่ยวแรงราวกับถูกสูบออกไปทั้งตัว เกือบจะหมดสติไปแล้ว
………………………………….
ตอนที่ 2402 นายท่านรับปากแล้ว
ทว่า หลังผ่านการฝึกฝนที่หอยาสวรรค์มาเป็นเวลาหนึ่งปี จิตใจของนางก็หนักแน่นและมั่นคงขึ้นมาก รู้ว่าตอนนี้ไม ม่ใช่เวลาเศร้าโศก นางฝืนปรับอารมณ์ กลืนน้ำตาลงไป “ท่านปู่รอง ใครเป็นคนฆ่าล้างตระกูลของพวกเรากันแน่”
“ข้าเองก็ไม่รู้ รู้แค่ว่าคนพวกนี้มีพลังที่แข็งแกร่งมาก” ท่านปู่รองถอนหายใจ เอ่ยอีกว่า “ตอนนี้ไม่ใช่เวลาต ตามสืบว่าใครคือศัตรู พวกเราต้องคิดหาทางมีชีวิตอยู่ต่อไป”
เขามองนางด้วยสีหน้าหนักอกหนักใจ “อาศัยแค่กำลังของเรา แทบไม่สามารถต่อกรกับคนพวกนั้นได้เลย ขอแค่ไปจากหอย ยาสวรรค์ของภูตหมอ เกรงว่าเพียงเวลาไม่ถึงหนึ่งก้านธูปก็คงถูกซุ่มสังหารแล้ว ตอนนี้ตระกูลไป๋เหลือแค่พวกเจ้าสา ามพี่น้อง แล้วก็ตาเฒ่าอย่างข้าคนนี้แล้ว สิ่งที่พวกเราต้องคิดก็คือจะเอาชีวิตรอดจากการซุ่มสังหารของคนพวกนั้ นได้อย่างไร”
“พี่สาว พลังของคนพวกนั้นที่ไล่ล่าพวกข้าแข็งแกร่งมาก เป็นคุณชายท่านนั้นที่คอยคุ้มกันพวกข้า พวกข้าถึงรอด มาได้ พลังของเขาแข็งแกร่งมาก มีเขาอยู่คนพวกนั้นไม่กล้าปรากฏตัวอีกเลย” เสียงเล็กแหลมสองเสียงเอ่ยขึ้น เด็ก กน้อยทั้งสองดึงแขนเสื้อของไป๋ชิงเฉิง เงยหน้ามองนาง
ไป๋ชิงเฉิงบังเกิดความคิด มองน้องชายทั้งสองแวบหนึ่ง ก่อนจะหันไปมองท่านปู่รองของนาง เนิ่นนานก็ถามว่า “ท่านปู่ร รอง หากเข้าสี่สำนักเซียนใหญ่ หรือแม้แต่ชื่อเสียงของสี่สำนักเซียนใหญ่ก็ไม่อาจปกป้องอวิ๋นฉีกับอวิ๋นหลินได้ ?”
ท่านปู่รองไป๋ส่ายหัว “พลังเช่นนั้น ข้าคิดว่าเป็นไปได้มากที่จะไม่ใช่คนของแผ่นดินใหญ่แถบเหนือแม่น้ำแห่งนี้ อ อาจเป็นผู้แข็งแกร่งจากนอกมหาสมุทร”
ไป๋ชิงเฉิงเม้มปก ดวงหน้างดงามปรากฏแววมาดมั่น “ท่านปู่รอง ข้าจะไปขอร้องนายท่าน” นางรู้ หากแม้แต่สี่สำนักเซียน นใหญ่ยังปกป้องพวกเขาไม่ได้ อย่างนั้นก็มีแค่นายท่านแล้ว
“ตอนแรกข้าก็คิดอย่างนี้เหมือนกัน”
ท่านปู่รองไป๋กล่าว “ระหว่างทางข้าก็คิดไว้แล้วว่าพอมาถึงที่นี่จะขอร้องให้ภูตหมอรับคนไว้ อีกอย่างตอนแรกข้า าไม่รู้ว่าคุณชายท่านนั้นก็คือภูตหมอเฟิ่งจิ่ว ดังนั้นตอนเขาถามว่าพวกข้ามีแผนการอย่างไรบ้าง ข้าก็บอกสิ่งที่ ข้าคิดให้เขารู้ ตอนนี้ภูตหมอคุ้มกันพวกข้ามาส่งถึงที่นี่ ข้าคิด ขอแค่พวกเราเอ่ยปากขอร้อง นางน่าจะรับปาก”
“ข้าจะไปตอนนี้เลย” ไป๋ชิงเฉิงว่า ลุกขึ้นจะขึ้นไปที่ห้องใต้หลังคา
“ข้าไปกับเจ้าด้วย” ท่านปู่รองไป๋ลุกขึ้น กำชับเด็กน้อยสองคนให้รออยู่ที่นี่ ก่อนจะออกไปพร้อมกับไป๋ชิงเฉิง
แต่ทว่า พอเดินมาถึงด้านหน้ายังไม่ทันขึ้นไปที่ห้องใต้หลังคา ก็เจอกับตู้ฝานที่เพิ่งลงมาจากข้างบนก่อน
“พวกเจ้าจะไปหานายท่านหรือ” ตู้ฝานหยุดเดินแล้วถาม
“ใช่ ข้ามีเรื่องจะขอร้องนายท่าน” ไป๋ชิงเฉิงตอบ ก้มหน้าเล็กน้อย
ตู้ฝานมองพวกเขาสองคนแวบหนึ่ง เอ่ยว่า “หากจะมาขอพบนายท่านเพราะเรื่องคนตระกูลไป๋ทั้งสาม ข้าบอกพวกเจ้าได้ เลยว่า ไม่ต้องขึ้นไปแล้ว”
ไป๋ชิงเฉิงกับท่านปู่รองได้ยินก็พลันรู้สึกหัวใจหนักอึ้งจมดิ่ง นี่ปฏิเสธแล้วหรือ
เห็นสีหน้าของทั้งสองเปลี่ยนไป ตู้ฝานรู้ว่าพวกเขาคิดไปไกลแล้ว เขายิ้มๆ กางพัดในมือออก ก่อนจะสะบัดไปมาเบา ๆ “นายท่านให้เจ้าดูแลพวกเขาด้วยตนเอง พาพวกเขากลับไปที่จวนเฟิ่ง ให้พวกเขาอยู่ที่จวนเฟิ่งก็ได้แล้ว”
ครั้นเอ่ยประโยคนี้ออกไป ทั้งสองสีหน้าตะลึงงัน เหมือนยังตามคำพูดของเขาไม่ทัน
ไป๋ชิงเฉิงมองตู้ฝานด้วยสีหน้าตะลึงงัน “นายท่าน นายท่านยอมให้ท่านปู่รองและน้องชายทั้งสองคนของข้าอยู่ที่นี่ แล้วหรือ”
“ใช่ ตอนนี้นายท่านมีเรื่องต้องทำ ไม่มีเวลาเจอเจ้า เจ้าพาพวกเขากลับไปที่จวนเฟิ่งด้วยตนเองก็พอ”
YOU MAY ALSO LIKE
