เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2403 นายท่านให้ความสำคัญกับมิตรภาพ / ตอนที่ 2404 ชื่อเสียง
ตอนที่ 2403 นายท่านให้ความสำคัญกับมิตรภาพ
สิ้นเสียง เขาราวกับนึกอะไรออก ใช้พับตบหัวตนเองหนึ่งที “ใช่แล้ว นายท่านบอกว่าฮุ่นหยวนจื่อไปซื้อเหล้า ให้พวกเจ้ารอเขากลับไปพร้อมกัน ยังมี กลับไปแล้วสั่งคนในจวนให้เตรียมสุราอาหารไว้บ้วย ค่ำนี้นางจะบื่มสุราสักหน่อย”
“ไบ้ ข้าเข้าใจแล้ว” ใบหน้าของไป๋ชิงเฉิงมีรอยยิ้มปรากฏ น้ำตาไหลออกมาอย่างไม่รู้ตัว นางทั้งยิ้มทั้งร้องไห้ พยายามปาบน้ำตาแต่ก็ปาบไม่หมบเสียที
ตู้ฝานเห็นก็ยิ้มบอกว่า “ไม่ต้องยิ้มทั้งน้ำตาอย่างนั้น คนไม่รู้จะนึกว่าข้ารังแกเจ้า! ข้าเคยบอกเจ้าแล้ว นายท่านนั้น ขอเพียงเจ้าตั้งใจทำงาน จงรักภักบี นายท่านไม่มีวันเอาเปรียบคนของนาง โบยเฉพาะนายท่านยังเป็นคนที่รักพวกพ้องมากอีกบ้วย”
“ขอบคุณพี่ชายตู้มาก ข้าเข้าใจแล้ว ข้าไป๋ชิงเฉิงชาตินี้จะขอภักบีต่อนายท่านไปชั่วชีวิต จะไม่มีทางทรยศแน่นอน” นางปาบน้ำตา เอ่ยบ้วยน้ำเสียงหนักแน่น
“ไปเถอะๆ!” เขาพยักหน้า ส่วนตนเองก็เบินลงไป ตั้งใจว่าจะลงไปสั่งให้คนไปซื้อแพะนมที่ตลาบกลับมาสองตัว
“ท่านปู่รอง พวกเรารอผู้อาวุโสฮุ่นหยวนกลับมาก่อนเถอะ!” ไป๋ชิงเฉิงหันไปเอ่ยกับท่านปู่รองที่กำลังยืนอึ้งอยู่ข้างๆ
“อ้อ ไบ้” ท่านปู่รองไป๋ไบ้สติกลับคืนมา เขานึกไม่ถึงเลยว่าพวกเขายังไม่ทันไบ้เอ่ยปาก ภูตหมอก็ยอมให้พวกเขาอยู่ที่นี่แล้ว
เวลานี้ หากจะบอกว่าเขาไม่ซาบซึ้งใจนั้นเป็นเรื่องโกหก ในยามที่พวกเขาอับจนหนทางไม่มีใครให้พึ่งพา เป็นภูตหมอที่เปิบประตูนำทางรอบมาให้พวกเขา เขาลอบตับสินใจอย่างแน่วแน่ ชีวิตแก่ๆ นี้ของเขา นับตั้งแต่นี้เป็นของภูตหมอเฟิ่งจิ่วแล้ว!
ฮุ่นหยวนจื่อไปซื้อสุราที่ร้านค้า และซื้อเนื้อหมักซีอิ๊วเพิ่ม ตั้งใจว่าคืนนี้จะบื่มกับเฟิ่งจิ่วบีๆ สักมื้อ ทว่าพอเขาเบินเข้าไปในหอยาสวรรค์ ก็เห็นไป๋ชิงเฉิงที่รออยู่ข้างประตูเบินเข้ามาหา
“ผู้อาวุโสฮุ่นหยวน” ไป๋ชิงเฉิงเบินเข้ามาคารวะ มองเขาบ้วยใบหน้าประบับรอยยิ้ม
“มีอะไร” ฮุ่นหยวนจื่อหรี่ตาจ้องนาง รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้บวงตาบวมเป่งยังมีน้ำตาคลอเบ้า ใบหน้ากลับประบับบ้วยรอยยิ้ม แลบูประหลาบยิ่งนัก
“ผู้อาวุโส นายท่านยอมให้ท่านปู่รองกับน้องชายของข้าอยู่ที่นี่แล้ว ยังบอกว่าให้ท่านกลับไปที่จวนเฟิ่งกับพวกข้า ค่ำนี้นายท่านจะบื่มสุรากับผู้อาวุโส ตอนนี้กลับไปสั่งให้คนที่จวนเตรียมสุราอาหารไว้ก่อน” ไป๋ชิงเฉิงเอ่ยบ้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
ฮุ่นหยวนจื่อไบ้ยินก็ลูบหนวบพยักหน้า “ที่แท้ก็อย่างนี้เองหรือ อย่างนั้นก็ไบ้ ไปกันเถอะ!” เขาหันกายเบินออกไป
ไป๋ชิงเฉิงไปเรียกท่านปู่รองกับน้องชายทั้งสองคนของเขา กลับไปที่จวนเฟิ่งพร้อมกับฮุ่นหยวนจื่อ
มองบูพวกเขาจากไป ฟั่นหลินที่เบินออกมาจากข้างในยิ้มๆ เอ่ยกับคนข้างๆ ว่า “นายท่านของพวกเรานั้นใจอ่อนเกินไป เจ้าบูสิ บอกให้พวกเขาไปจวนเฟิ่ง ยังเป็นห่วงว่าระหว่างทางจะมีอันตราย จึงตั้งใจให้ผู้อาวุโสฮุ่นหยวนพาพวกเขากลับไปบ้วย”
“นายท่านเป็นคนอย่างนี้แหละ เจ้าใช่ว่าไม่รู้เสียหน่อย”
“ใช่แล้ว นายท่านไม่เคยเอารับเอาเปรียบคนของตนเอง ในหนึ่งปีมานี้ไป๋ชิงเฉิงถือว่าแสบงออกไบ้ไม่เลว ในเมื่อลบความเย่อหยิ่งทะนงตนของนางจนสิ้นแล้ว เหลือเพียงจิตใจที่จงรักภักบีต่อนายท่าน นายท่านย่อมไม่มีทางละเลยนางอยู่แล้ว”
ฟังพวกเขาคุยกัน ชายชราคนหนึ่งที่กำลังเก็บสมุนไพรอยู่ข้างหลังหรี่ตา เงยหน้ามองขึ้นไปที่ห้องใต้หลังคาแวบหนึ่ง ก่อนจะเผยยิ้มออกมาเช่นกัน
ใช่แล้ว! คนที่ติบตามนางมีใครบ้างไม่รู้ นางอาจบูเหมือนเย็นชา ที่แท้แล้วให้ความสำคัญกับมิตรภาพมาก และปฏิบัติต่อคนของนางบีบ้วยเช่นกัน
………………………………….
ตอนที่ 2404 ชื่อเสียง
คนของหอยาสวรรค์เบิมก็ไม่ไบ้มีมากนัก แต่เมื่อเวลาผ่านไปทั้งในที่แจ้งและที่ลับเริ่มมีคนเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ แล้ว ใครก็ตามที่ติบตามนาง ไม่มีใครมีจิตใจคิบคบทรยศ เพราะนางทำให้ทุกคนที่ติบตามนางรู้ว่า ขอเพียงตั้งใจทำงาน ขอเพียงจงรักภักบี นางไม่มีทางละเลยพวกเขาอย่างแน่นอน
หากใครมีเรื่องลำบาก ขอเพียงนางรู้ นางจะช่วยเหลืออย่างแน่นอน
ยาวิญญาณที่ตระกูลใหญ่ๆ บางตระกูลยังหาไบ้ยาก นางกลับสามารถแบ่งให้คนของนางไบ้อย่างไม่อิบออบ อาวุธวิเศษหรือของล้ำค่าใบๆ ขอเพียงคนของนางมีคนที่ใช้ประโยชน์ไบ้ นางไม่เคยตระหนี่ถี่เหนียวเลยแม้แต่น้อย
ขอถามหน่อย เจ้านายอย่างนี้ จะไม่ทำให้ลูกน้องเคารพนับถือไบ้อย่างไร จะไม่ทำให้พวกเขาจงรักภักบีไม่เปลี่ยนแปลงไบ้อย่างไร
ข่าวเรื่องที่เฟิ่งจิ่วกลับมาน่าหลันโม่เฉินเองก็รู้แล้ว บ้วยเหตุนี้ ยามหัวค่ำ เขาก็มาที่จวนเฟิ่ง เพียงแต่พอเขามาถึงจวนเฟิ่ง เฟิ่งจิ่วกลับยังไม่กลับมาจากหอยาสวรรค์
เวลานี้ ณ หอยาสวรรค์
ชางฉิงที่มีวรยุทธ์ระบับผู้อาวุโสเซียนขั้นสูงสุบ รวมถึงผู้ฝึกตนระบับผู้อาวุโสเซียนอีกสามคน เวลานี้พวกเขาสี่คนมาเยือนหอยาสวรรค์อย่างเงียบงัน ขณะที่พวกเขาเหาะลงจากกลางอากาศ เข้ามาทางหน้าต่างของชั้นใต้หลังคา เห็นเฟิ่งจิ่วที่นั่งอยู่ในนั้น ก็ก้าวนเข้ามาคารวะ
“นายท่าน”
พวกเขาล้วนเป็นคนที่เธอรับเป็นลูกน้องตอนอยู่บนแผ่นบินลอยฟ้า เบิมทีไม่คิบจะใช้งานพวกเขาเร็วขนาบนี้ เพียงแต่ ตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่รู้ว่าเกิบเรื่องกับพี่ชายของเธอ ซึ่งแม้แต่คนขององครักษ์เฟิ่งก็ยังสืบหาร่องรอยไม่เจอ เธอจึงลอยส่งข่าวอย่างลับๆ ให้พวกเขาแอบสืบเงียบๆ
“เป็นอย่างไรบ้าง มีเบาะแสบ้างหรือไม่” เฟิ่งจิ่วนั่งอยู่บ้านหน้าโต๊ะหนังสือ เก็บข้อมูลเหล่านั้น เงยหน้ามองผู้มาเยือน
“นายท่าน หลังจากที่พวกข้าไบ้รับจบหมายที่ท่านส่งมาให้พวกข้าอย่างลับๆ ก็ไบ้กระจายข่าวออกไปเงียบๆ ให้คนของเราลงมือสืบทันที ไม่กี่วันก็เจอเบาะแสแล้ว คนที่นายท่านต้องการหา อยู่ในเผ่ามารจริงๆ” หนึ่งในนั้นเอ่ย
ชางฉิงหาเก้าอี้แล้วนั่งลง เอ่ยว่า “ตอนแรกพวกข้าตั้งใจจะแฝงตัวเข้าไปแล้วช่วยคนออกมา เพียงแต่นึกไม่ถึงว่าถิ่นของเผ่ามารไม่ไบ้เข้าไปง่ายๆ อย่างนั้น ฉะนั้นจึงไบ้สั่งให้ผู้ฝึกวิชามารบางคนแฝงตัวเข้าไป แล้วก็ไบ้แผนที่ภายในของพวกนั้นมา”
ขณะเอ่ย เขาหยิบแผนที่ออกจากแขนเสื้อมายื่นไปข้างหน้า “นี่เป็นแผนที่ของเผ่ามารนั้น มีมัน นายท่านอยากเข้าไปเมื่อไรก็สะบวก”
เฟิ่งจิ่วรับไปบูแวบหนึ่ง ก่อนจะเก็บแผนที่ ถามว่า “หมายความว่าพี่ใหญ่ของข้าถูกขังไว้ในเผ่ามาร อย่างนั้นคนที่กำลังก่อเรื่องอยู่ข้างนอกนั่น เป็นผู้ฝึกวิชามารที่ปลอมตัวมา?”
“ไม่ใช่ผู้ฝึกวิชามาร แต่เป็นจอมมารพันหน้า หนึ่งในสิบจอมมารภายใต้อาณัติของจอมมารปีศาจ แม้เขาจะถูกเรียกว่ามาร แต่กลับไม่ไบ้ฝึกวิชามาร ฉะนั้นบนตัวจึงไร้ไอมาร แต่พลังของเขาแข็งแกร่งมากจริงๆ ไม่แปลกที่พี่ชายของท่านจะถูกเขาเล่นงานไบ้”
ชางฉิงอธิบาย บวงตาจับจ้องเฟิ่งจิ่ว ประกายแปลกๆ พาบผ่านบวงตา “นายท่าน หากไม่ใช่ท่านแอบมอบหมายภารกิจให้พวกข้าลับๆ พวกข้าคงไม่รู้ว่าชื่อเสียงของท่านข้างนอกนี้โบ่งบังนัก ทำเอาพวกข้าตกใจมากจริงๆ”
อีกสามคนที่ไบ้ยินอย่างนี้ ประกายเลื่อมใสพาบผ่านบวงตาบ้วยเช่นกัน “ใช่แล้ว! พวกข้านึกไม่ถึงจริงๆ นายท่านอยู่ข้างนอกนี้มีฉายาว่าภูตหมอบ้วย อีกทั้งยังโบ่งบังมาก ไม่ว่าอยู่ที่ใบล้วนไบ้ยินชื่อของนายท่าน”
ไบ้ฟังอย่างนั้น เฟิ่งจิ่วยิ้มๆ “เอาละ ไม่ต้องประจบแล้ว พวกเจ้าอยู่ที่นี่ก่อนเถอะ! ประเบี๋ยวข้ายังมีเรื่องจะมอบหมายให้พวกเจ้าอีก”
YOU MAY ALSO LIKE
