เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2415 จำได้หมดหรือยัง / ตอนที่ 2416 รู้ตัวตนของเขา - novel-lucky

ตอนที่ 2415 จำได้หมดหรือยัง

เฟิ่งจิ่วที่อาบน้ำเสร็จแล้วมาหาพวกจัวจวินเยวี่ยที่เรือน พอเข้าเรือนมา ก็เห็นจัวจวินหยางกำลังนั่งอ่านหนังส สืออยู่ในลานสวน จึงถามว่า “พี่ชายของเจ้าเล่า”

“พี่สาวเฟิ่ง” จัวจวินหยางเผยรอยยิ้ม ปิดหนังสือในมือ ก่อนตอบว่า “พี่ชายข้าเพิ่งออกไป เดี๋ยวก็คงกลับมาแล้ว ”

เธอพยักหน้าก่อนเดินเข้ามา นั่งลงข้างโต๊ะ “ข้ากลั่นยาเสร็จแล้ว ในนี้มียาอยู่สิบเม็ด สามวันกินหนึ่งเม็ด เ เจ้าเอาออกมากินหนึ่งเม็ดก่อน” เธอยื่นขวดยาขวดหนึ่งให้เขา

จัวจวินหยางยื่นมือออกไปรับ ก่อนจะเทยาที่ส่งกลิ่นหอมสดชื่นออกมาเม็ดหนึ่ง จากนั้นก็กลืนลงไป เมื่อยาเข้าสู่ ลำคอ กลิ่นหอมกลิ่นนั้นก็กระจายไปทั่วลำคอ จากนั้นก็ไหลจากลำคอลงสู่ท้อง

“ดื่มน้ำสักแก้วเถอะ!” เธอรินน้ำแล้วยื่นให้

“ขอบคุณ” จัวจวินหยางรับไปดื่มหนึ่งอึก ก็เห็นพี่ชายของเขาเดินเข้ามาจากข้างนอก จึงร้องเรียก “พี่ใหญ่ พี่สาวเ เฟิ่งเอายามาแล้ว”

เฟิ่งจิ่วหันไปมอง เอ่ยว่า “เจ้ามาพอดี มาดูหน่อย ต่อไปเจ้าช่วยเขาเปลี่ยนยาก็พอแล้ว”

“อืม” จัวจวินเยวี่ยพยักหัว สาวเดินมายืนข้างๆ ทั้งสอง ก่อนจะเข็นเก้าอี้รถเข็นที่น้องชายของเขานั่งอยู่เข้าไ ไปในห้อง

เฟิ่งจิ่วเดินตามหลังมา พาเข้ามาถึงก็เห็นว่าจัวจวินหยางนั่งพิงหัวเตียงแล้ว สองขาเหยียดตรงไปข้างหน้า เธอจึ งเอายาทาออกมาจากห้วงมิติ กำชับวิธีทาให้พวกเขาทั้งสอง พลางทำให้พวกเขาดูไปด้วย

การห่อครั้งแรก เธอเป็นคนห่อด้วยตนเอง ให้พวกเขาดูอย่างกระจ่างชัด ต่อไปก็จะให้จัวจวินเยวี่ยเป็นคนเปลี่ยน ยาให้กับน้องชายของเขาเอง

“เป็นอย่างไรบ้าง จำขั้นตอนได้หมดหรือยัง” เธอใช้ผ้าห่อยาเอาไว้ ก่อนผูกปม พลางถามทั้งสอง

“จำได้แล้ว” ทั้งสองรับคำ

“ตรงนี้มียาอยู่สิบขวด สามวันเปลี่ยนหนึ่งครั้ง หากใช้ยาพวกนี้หมดก็น่าจะพอแล้ว นอกจากนี้ เมื่อกี้ข้าให้ยากิ นกับจวินหยางไว้หนึ่งขวด สามวันกินหนึ่งเม็ด ยังมีเทียบยาสำหรับแช่อาบใหม่อีกแผ่นด้วย ต้องแช่ทุกวัน” เธอวา างของไว้บนโต๊ะ พลางกำชับอย่างละเอียด

“ทำตามที่ข้าบอก หากเร็ว ไม่กี่เดือนก็หาย หากช้าหน่อยก็ต้องใช้เวลาถึงครึ่งปี นอกเหนือจากนี้ หลังจากกินยาและ ะห่อยาครึ่งเดือนแล้ว ทุกเช้าเย็นต้องลุกขึ้นมาประคองเดินเป็นเวลาหนึ่งก้านธูปด้วย”

“ได้” จัวจวินเยวี่ยรับคำ ก่อนจะเก็บของบนโต๊ะ เขาหยิบเทียบยาขึ้นมาอ่าน เอ่ยว่า “ข้าจะกลับไปหาซื้อยา”

เฟิ่งจิ่วพยักหน้า พูดกับทั้งสองว่า “พักนี้ข้ามีเรื่องค่อนข้างเยอะ โดยเฉพาะเรื่องของพี่ชายข้าตอนนี้ก็ยังสะส สางไม่เรียบร้อย ฉะนั้นอาจดูแลมาไม่ถึงทางพวกเจ้า”

“พี่สาวเฟิ่ง พี่ชายของข้าจะดูแลข้าเอง ท่านไม่ต้องห่วง” จัวจวินหยางเอ่ย

“อืม หากต้องการอะไรก็ไปหาพวกเหลิ่งหวา” เอ่ยจบ เธอก็บอกลาทั้งสอง “อย่างนั้นข้าไปแล้ว”

หลังจากสะสางเรื่องราวทางนี้เสร็จก็จากไป แต่พอออกจากเรือนไปก็เห็นอี้ซิวหรานนั่งเฉียงอยู่บนต้นไม้มองมาที่ เธอ ครั้นเห็นเขา เธอยักคิ้วเล็กน้อย “หาข้ามีเรื่องอะไรหรือ”

“ไม่มีเรื่องอะไรแล้วหาเจ้าไม่ได้หรือ” อี้ซิวหรานเดินมาหา ถามว่า “ต่อไปเจ้ามีแผนจะทำอะไร มีอะไรให้ข้าช่วยห หรือไม่”

เฟิ่งจิ่วนัยน์ตาไหวระริก มองเขาแล้วถามว่า “เจ้าไม่ไป? คิดจะอยู่ต่อ?”

อี้ซิวหร่านหัวเราะในลำคอ ดวงหน้างดงามหล่อเหลาแต่งแต้มด้วยรอยยิ้มคาดเดาความคิดไม่ถูก “เดิมข้าก็เห็นทุกที่ เป็นบ้านอยู่แล้ว ตอนนี้มาอยู่ทางเจ้าที่นี่รู้สึกว่าไม่เลว จึงอยากจะอยู่ต่อเพื่อช่วยเจ้า ถือโอกาสแลกข้าวกิน จะได้ไม่ถูกเจ้าว่าว่าข้าเลี้ยงเสียข้าวสุก”

………………………………….

ตอนที่ 2416 รู้ตัวตนของเขา

เฟิ่งจิ่วหยุดเดิน พูดขึ้นว่า “ในเมื่อเจ้าว่าอย่างนี้แล้ว งั้นข้าก็มีเรื่องหนึ่งอยากให้เจ้าช่วย อีกอย่าง เ เรื่องนี้นอกจากเจ้า อาจไม่มีใครทำได้อีกแล้ว”

“อ้อ? เรื่องอะไรหรือ” อี้ซิวหร่านดวงตาฉายแววโลดแล่น จับจ้องมองเธอนิ่งๆ

เฟิ่งจิ่วยิ้มๆ “ตามข้ามาเถอะ!” พูดจบ ก็ออกเดินนำไปก่อน

ชั่วเวลาหนึ่งก้านธูปต่อมา อี้ซิวหร่านจากไปแล้ว เขาจากไปอย่างลับๆ ล่อๆ พร้อมกับภารกิจพิเศษที่เฟิ่งจิ่วมอบหมา ายให้เขา นอกจากเฟิ่งจิ่ว ไม่มีใครรู้ว่าเธอมอบหมายภารกิจอะไรให้กับเขา

หลังจากเขาไปแล้ว เฟิ่งจิ่ว โม่เฉินและพวกฮุ่นหยวนจื่อกำลังหารือกันเรื่องที่เจ้าแห่งมารจะออกจากเผ่ามาร

“นึกไม่ถึงว่าข่าวของอี้ซิวหร่านจะแม่นยำขนาดนี้ ข้าเองก็เพิ่งได้รับข่าวและรู้เรื่องนี้เหมือนกัน”

ฮุ่นหยวนจื่อพูดขึ้น พลางลูบหนวดเบาๆ มองเฟิ่งจิ่ว ก่อนเอ่ยว่า “บุคลิกท่าทางและวรยุทธ์ของอี้ซิวหร่านคนนี ไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน บอกว่าเป็นผู้ฝึกตนไร้สำนัก ข้ากลับรู้สึกว่าเขากำลังปิดบังตัวตนอยู่ เขาจะต้อง มีจุดประสงค์แอบแฝงแน่นอน”

เฟิ่งจิ่วเผยรอยยิ้ม “ตัวตนของเขาตอนที่ไปช่วยจัวจวินเยวี่ยข้าก็ได้สั่งให้คนไปสืบดูแล้ว วางใจเถอะ! ไม่ต้องส สนใจเขานักก็ได้”

“อ้อ? เจ้ายังสืบแล้วอีกหรือ เรื่องนี้ข้าได้ยินพวกเหลิ่งหวาบอกว่าพวกเขาสืบไม่เจออะไรเลย เจ้ากลับรู้ประวั ติความเป็นมาของเขาแล้ว สืบเจอได้อย่างไร” ตาเฒ่าถามอย่างสนอกสนใจ

เฟิ่งจิ่วมองเขาแวบหนึ่ง ยิ้มอย่างทีเล่นทีจริง “แม้แต่เรื่องชู้สาวในอดีตของท่าน ข้าก็สืบได้ ท่านอยากลองหร รือไม่เล่า”

ตาเฒ่ายิ้มแห้งๆ พลางโบกมือ “ไม่เอาน่า ข้าจะไปมีเรื่องชู้สาวอะไรที่ไหนกัน? ไม่ต้องพูดเรื่องไร้สาระพวกนี้แล้ว เรื่องไม่สำคัญพวกนี้พวกเราอย่าไปพูดถึงดีกว่า มาๆๆ พวกเรามาคุยกันเรื่องเจ้าแห่งมารดีกว่า!”

ได้ยินอย่างนั้น ทุกคนต่างก็แอบเม้มปากกลั้นยิ้ม ดูท่า ฮุ่นหยวนจื่อคงจะมีเรื่องทำนองความรักใคร่ยามหนุ่มสาวอยู จริงๆ!

โม่เฉินจิบชา ก่อนกล่าวว่า “เจ้าแห่งมารไม่เคยออกมาร้อยกว่าปีแล้ว ตอนนี้ข่าวที่เขาจะออกมาแพร่กระจายไปทั่ว แต่ล ละสำนักรวมถึงแต่ละตระกูลต่างก็ตื่นตระหนกและกังวล เริ่มเตรียมการระวังตัว เพียงแต่ ข้าได้ยินว่าหากเขาออกมาจะเ เล่นงานสี่สำนักเซียนใหญ่ก่อน”

“ใช่ ข้าเองก็ได้ยินจากอี้ซิวหร่านมาเหมือนกัน เขาจะเล่นงานสี่สำนักเซียนใหญ่ก่อน ข้าเดาว่าเขาต้องการข่มขวัญ ญผู้คน แสดงบารมีให้ทุกกลุ่มอำนาจเห็น ทำให้พวกเขาหวาดกลัวจากก้นบึ้งหัวใจ”

เฟิ่งจิ่วพยักหน้า เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนเอ่ยขึ้นว่า “ถ้าหากสี่สำนักใหญ่ล้วนล่มสลาย อย่างนั้นกลุ่มอำนาจอื่นคงไ ไม่ต้องพูดถึงแล้วกระมัง หากการกระทำนี้สำเร็จ เกรงว่าแผ่นดินต้องโกลาหลวุ่นวายไปทั่วแน่ๆ”

“อย่างนั้นเจ้าคิดจะทำอย่างไร” โม่เฉินมองเธอ กล่าวว่า “เกรงว่าเรื่องนี้จะต้องเกี่ยวข้องกับเจ้าอย่างแน่นอน อีก อย่าง คนที่สามารถปกป้องแผ่นดินนี้ และปกป้องสี่สำนักเซียนใหญ่ได้ ก็มีแค่เจ้า”

ฮุ่นหยวนจื่อพยักหน้า “ใช่แล้ว ในเมื่อเจ้าเป็นเฟิ่งซิง ซ้ำยังมีพลังเช่นนี้ มีผู้แข็งแกร่งอยู่ในมือมากมาย หากจ จะต่อการกับเจ้าแห่งมาร อย่างนั้นทั่วทั้งแผ่นดินก็มีแค่เจ้าคนเดียว หนำซ้ำครั้งนี้ข้าได้รับจดหมายจากทางสำนัก พวกเขายังบอกอีกว่าขอให้เจ้าออกมาช่วย ข้าเดาว่าสำนักต่างๆ ที่เหลือก็คงจะมาหาเจ้าในไม่ช้า”

เฟิ่งจิ่วเอ่ย “คนของเผ่ามารจับตัวพี่ชายของข้าไป ตอนนี้จะเล่นงานสี่สำนักเซียนใหญ่ ข้าย่อมไม่นิ่งดูดายอยู่แล้ว ว เพียงแต่ตอนนี้แม้ร้อนใจไปก็ไม่มีประโยชน์”