เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2451 วานบอก / ตอนที่ 2452 ขอบังอาจถามชื่อเสียงเรียงนาม
ตอนที่ 2451 วานบอก
แต่ทว่า หลังจากที่พวกเขาเก็บของมีค่ามาหมด ยังไม่ทันจะมอบให้อาจารย์อาของพวกเขา ก็เห็นเด็กหนุ่มชุดเขียวเดินมา าหยุดตรงหน้าพวกเขา ฝ่ามือขาวเนียนยื่นออกมาแบอยู่ตรงหน้าพวกเขา
“ทะ ทำอะไรน่ะ” ทั้งสองอึ้ง ไม่เข้าใจว่าเขาต้องการอะไร
“ส่งมอบของอย่างไรเล่า! เหล่านี้ล้วนเป็นสินสงครามของข้า”
เฟิ่งจิ่วเอ่ยเหมือนเป็นเรื่องแน่นอนอยู่แล้ว เธอชี้ไปที่ทรัพย์สินในมือพวกเขา แม้เธอจะมีทรัพย์สินไม่น้อยแล้ว แต่ สำหรับของที่เธอหามาได้ด้วยตนเอง เธอไม่มีวันรังเกียจว่าจะมีมากไป
“หา?” สองคนนั้นนิ่งอึ้ง
“หาอะไร หรือพวกเจ้าคิดจะริบเป็นของตนเอง” เธอหรี่ตา ใบหน้ากลับฉายยิ้มกว้าง เพียงแต่รอยยิ้มนั้นในสายตาของท ทั้งสองกลับดูอันตรายยิ่งนัก
“มิกล้าๆ” ศิษย์สองคนรีบตอบ ก่อนจะมอบทรัพย์สินที่ได้จากผู้ฝึกวิชามารพวกนั้นให้เธอทั้งหมด
“ขอบคุณคุณชายที่ช่วยเหลือ ตรงนี้ยังมีอีก” อาจารย์อาของทั้งสองก็เดินมาหยุดข้างกายเฟิ่งจิ่ว เขาคารวะก่อน จาก กนั้นก็ยื่นของให้เด็กหนุ่ม
เฟิ่งจิ่วมองเขาแวบหนึ่ง เผยรอยยิ้มออกมา รับแหวนห้วงมิติและถุงฟ้าดินในมืออีกฝ่ายมาเก็บ จากนั้นก็พูดขึ้นว ว่า “พวกเจ้ารีบกลับไปเถอะ!” พูดจบก็เดินเข้าไปในค่ายกลข้างหน้า ตั้งใจจะเข้าไปเก็บของของผู้ฝึกวิชามารที่ตา ายในค่ายกลด้วย
“คุณชาย…” ชายวัยกลางคนตะโกนเรียก แต่กลับเห็นว่าเขาไม่หยุดเดิน จึงได้พาศิษย์สองคนเดินตามไปด้วย
ในอีกด้านหนึ่ง ศิษย์พวกนั้นที่รีบกลับมารายงานที่สำนักมาที่ยอดเขาของเจ้าสำนักภายใต้การนำของอาจารย์พวกเขา ในยอดเขา เจ้าสำนักดาราจักรกับฮุ่นหยวนจื่อรวมถึงเหล่าอาวุโสที่เป็นดั่งภูเขาไท่ซานในสำนักกำลังหารือกันเรื่ องบางอย่าง
เห็นเจ้าเขาพาศิษย์เข้ามาอย่างรีบร้อน เจ้าสำนักจึงถาม “มีอะไรหรือ” คนที่เหลือต่างหันมามองกลุ่มผู้มาด้วย
“คารวะเจ้าสำนัก และเซียนทุกท่าน”
เจ้าเขาผู้นั้นคารวะทุกคนเสร็จก็รายงานทันที “เจ้าสำนัก ค่ายกลคุ้มกันสำนักของเราถูกเปิดแต่แรกแล้ว ตามหลักแ แล้วผู้ฝึกวิชามารไม่น่าเข้ามาได้ แต่ศิษย์ของข้าวันนี้ออกไปลาดตระเวน กลับพบผู้ฝึกวิชามาร เกรงว่ามีทางขึ้นเ เขาถูกบุกทลายจุดหนึ่งแล้ว”
เขาหยุดไปครู่หนึ่ง ก่อนเอ่ยต่อว่า “หลังจากเจอผู้ฝึกวิชามาร ศิษย์น้องหยางที่นำกลุ่มรวมถึงศิษย์อีกสองคนขัด ดขวางผู้ฝึกวิชามารพวกนั้นไว้ก่อน ให้พวกเขารีบหนีกลับมารายงาน หลังข้ารู้เรื่องก็เชิญเจ้าเขาสองท่านไปช่วยเหล ลือก่อนแล้ว เพียงแต่ ผู้ฝึกวิชามารฝ่าวงล้อมเข้ามา พวกเราต้องรีบหาทางขึ้นเขาที่ถูกบุกให้เจอ ไม่อย่างนั้นผล ที่ตามมาต้องเลวร้ายจนยากคาดเดาแน่นอน”
“มีสามคนอยู่ที่นั่น?” เจ้าสำนักครุ่นคิด ส่ายหน้าหันไปมองศิษย์ที่อยู่ข้างหลังเจ้าเขาผู้นั้น ถอนหายใจ “ตั้งแต่ที พวกเขารีบกลับมารายงาน จนถึงตอนที่เจ้าเขาทั้งสองท่านออกไปช่วย เกรงว่าคงจะเกิดเรื่องร้ายกับทั้งสามแล้ว”
ได้ยินเช่นนั้น ทุกคนเงียบงัน จริงอย่างที่เขาว่า ระยะทางไปกลับนี้ใช้เวลาไม่น้อยเลย และคนที่อยู่ที่นั่นมีเพีย ยงสามคน แล้วยังต้องสู้กับผู้ฝึกวิชามารที่มีพลังระดับนั้นอีก เกรงว่าแม้เจ้าเขาสองท่านจะรีบไปช่วย ก็คงไม่ท ทันแล้ว
โดยเฉพาะศิษย์พวกนั้น พอได้ฟังอย่างนี้ก็ก้มหน้ากันหมด พวกเขาเองก็รู้ แม้สำนักจะส่งคนไปช่วย แต่ก็คงไม่ทันแล ล้ว อาจารย์อากับศิษย์พี่สองคน เกรงว่า…
ทันใดนั้น พวกเขานึกถึงชายหนุ่มชุดเขียวขึ้นมาได้ ด้วยเหตุนี้ศิษย์คนหนึ่งจึงหันไปมองฮุ่นหยวนจื่อ “ท่านเซียนฮุ นหยวน มีคนวานให้พวกข้ามาบอกท่าน”
………………………………….
ตอนที่ 2452 ขอบังอาจถามชื่อเสียงเรียงนาม
ฮุ่นหยวนจื่อชะงักงัน เขายกมือลูบหนวด หันไปมองศิษย์คนนั้น ถามว่า “ใครวานให้เจ้ามาบอกอะไรข้า”
“เป็นชายคนหนึ่งที่พวกข้าเจอในป่า เขาให้มาบอกท่านเซียนว่าเขามาแล้ว” ศิษย์คนนั้นเอ่ย เขาเองก็จับต้นชนปลา ายไม่ถูกเช่นกัน
ฮุ่นหยวนจื่ออึ้งงัน นึกถึงเฟิ่งจิ่วขึ้นมา จึงถามว่า “เขารูปร่างหน้าตาดีมากใช่หรือไม่ ใส่ชุดสีเขียวหรือสีแดง”
“รูปร่างหน้าตางามกว่าผู้หญิงสามส่วน ใส่ชุดสีเขียว” ศิษย์คนนั้นตอบ
ฮุ่นหยวนจื่อยิ้มทันที “หมายความว่าเขาอยู่กับอาจารย์อาและศิษย์พี่ทั้งสองของพวกเจ้า?”
“ใช่ขอรับ” ศิษย์คนเดิมตอบ ไม่เพียงเท่านั้น เอ่ยเสริมอีกว่า “คนคนนั้นพลังแข็งแกร่งมาก ตอนพวกข้ากลับมายังส่ง งพวกเรากลับมาด้วย เขาเพียงสะบัดแขนเสื้อ ก็ส่งพวกเขาออกมาไกลได้ถึงหลายจั้ง”
เหล่าเซียนต่างตะลึงงัน มองหน้ากันโดยไม่ได้นัดหมาย เพียงสะบัดเสื้อก็ส่งพวกเขาออกมาได้ไกลถึงหลายจั้ง? แสดงว่า พลังของคนคนนี้ไม่ธรรมดา
เจ้าสำนักหันไปถามฮุ่นหยวนจื่อ “คนผู้นี้ท่านเซียนรู้จักหรือ”
“หึๆ รู้จักๆ หากไม่มีอะไรผิดพลาด ก็น่าจะเป็นแม่หนูเฟิ่งจิ่วแล้ว” ฮุ่นหยวนจื่อยิ้มๆ ลูบหนวดเอ่ยว่า “มีนางอยู ที่นั่น ศิษย์สามคนนั้นไม่มีอันตรายแน่นอน วางใจเถอะ!”
“นั่นก็คือภูตหมอเฟิ่งจิ่วหรือ” เจ้าสำนักอึ้ง ถามว่า “หมายความว่านางมาถึงสำนักดาราจักรแล้ว?”
“น่าจะมาถึงแล้ว” ฮุ่นหยวนจื่อพยักหน้า
เจ้าเขาท่านนั้นกับศิษย์พวกนั้นของเขาต่างก็ตะลึงงัน โดยเฉพาะศิษย์พวกนั้น พวกเขาเห็นกับตาตนเองว่าชายหนุ่ม ชุดเขียวการกระทำองอาจผึ่งผายไร้ซึ่งท่าทางกระมิดกระเมี้ยนเช่นหญิงสาว คุณชายผู้ดีที่บุคลิกไม่ธรรมดาและพลังที่ย ยากแท้หยั่งถึงเช่นนั้น กลับเป็นผู้หญิงงั้นหรือ
ในเมื่อท่านเซียนฮุ่นหยวนเอ่ยกับปากตนเอง อย่างนั้นก็น่าจะไม่ผิดแล้ว หากเป็นอย่างนี้จริง อาจารย์อากับศิษย์ พี่ทั้งสองของพวกเขาก็น่าจะไม่มีอันตรายแล้ว
“พวกท่านออกไปก่อนเถอะ! พาคนไปตรวจสอบดูว่าทางขึ้นเขาจุดไหนที่ถูกบุก” เจ้าสำนักกำชับเจ้าเขาท่านนั้น
เจ้าเขาท่านนั้นได้สติก็นึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมา “ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง” เขาเงียบไป ก่อนมองหน้าเจ้าสำนักแล้วเอ่ ยว่า “เหล่าศิษย์ในสำนักรายงานมา รอบๆ สำนักดาราจักรจู่ๆ ก็มีค่ายกลกับเขตอาคมเพิ่มขึ้นมาเยอะมาก เพียงแต่จาก ที่ข้ารู้มา คนในสำนักเราไม่มีใครไปวางค่ายกลเลย”
ฮุ่นหยวนจื่อหรี่ตา ลูบหนวดเอ่ยว่า “น่าจะเป็นเฟิ่งจิ่ว นางอาจมาถึงที่เขตแดนของสำนักดาราจักรนานแล้ว เพียงแต่ กำลังวางค่ายกลจึงไม่ได้ขึ้นมาที่นี่ พวกท่านไปก่อนเถอะ! เรื่องนี้ข้าเจอนางแล้วจะถามเอง”
เจ้าสำนักพยักหน้า เอ่ยเช่นกันว่า “เรื่องนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ท่านเซียน พวกท่านไปก่อนเถอะ!”
“ได้” เจ้าเขาท่านนั้นคารวะแล้วถอยออกไป
พอพวกเขาไป ฮุ่นหยวนจื่อลุกขึ้น เอ่ยกับเจ้าสำนักและอาวุโสทุกท่าน “ในเมื่อเฟิ่งจิ่วมาแล้ว อย่างนั้นข้าก็จะไปร รอที่ประตูเขา พอนางมาถึง ก็จะพานางมาพบพวกท่าน”
“ได้” เจ้าสำนักและคนที่เหลือรับคำ ก่อนมองส่งเขาจากไป
ในอีกด้านหนึ่ง ในป่าผืนเดิม สามคนที่ตามเฟิ่งจิ่วมาเห็นเขาเข้ามาในค่ายกลแล้วก็เก็บของกองหนึ่งไปจนเรียบ จ จากนั้นก็เดินออกมานั่งตรวจสอบทีละชิ้นๆ อยู่ใต้ต้นไม้
พอเห็นอย่างนั้นพวกเขาก็มองหน้ากัน ก้าวเข้าไปคารวะ “คุณชาย ยังไม่ได้เรียนถามชื่อเสียงเรียงนามของท่านเลย” คนค คนนี้ช่วยพวกเขาไว้ พวกเขากลับยังไม่รู้ว่าเขาชื่อแซ่อะไรและเป็นใคร?