เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2477 การมาของเขา / ตอนที่ 2478 เปิดตัวอย่างอลังการ
ตอนที่ 2477 การมาของเขา
ประกายเยือกเย็นพาดผ่านดวงตาของเฟิ่งจิ่ว กระบี่คมพยับในมือของเธอพลิกหมุ่น กลิ่นอายพลังวิญญาณในมือถูกถ่ายเข้าไปในกระบี่คมพยับ เห็นเพียงประกายแสงสีเขียวจ้าพาดผ่านคมก กระบี่ พลังกระบี่อันเย็นยะเยือกและดุดันพวยพุ่งออกจากปลายกระบี่
เปลวเพลิงสีแดงโชติช่วงลุกไหม้คมกระบี่ ผสานกับพลังของกระบี่คมพยับ เงาร่างสีเขียวก้าวเหยียบอากาศพุ่งโถมไปข้างหน้า กระบี่คมพยับที่ชี้เฉียงพาเอาเปลวเพลิงโชติช่วงเหาะออกไปพ พร้อมกัน ทันใดนั้น เธอคำรามเสียงใส พาร่างกระโดดขึ้นกลางอากาศ ตวัดกระบี่ฟันออกไป
กระบี่นั้นฟันออกไป พลังกระบี่คมพยับรวมถึงเปลวเพลิงระเบิดกลิ่นอายล้นฟ้า เงากระบี่พาดซ้อน พลังกระบี่ท่วมท้น พุ่งแทงไปทางเจ้าแห่งมารอย่างรวดเร็วและดุดัน
ครั้นเจ้าแห่งมารเห็นเปลวไฟ สายตาเย็นชาหรี่เล็ก จู่โจมเฟิ่งจิ่วอย่างรวดเร็วไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย เพียงแต่ การโจมตีของเฟิ่งจิ่วไม่ได้หยุดยั้ง เธอโจมตีครั้งแล้วครั้งเล่า แต่ล ละกระบี่รวดเร็วและดุดัน แต่ละกระบี่เต็มไปด้วยกลิ่นอายกระหายเลือดอันเหี้ยมเกรียม
คมกระบี่รวมถึงไอสังหารที่พวยพุ่งออกจากร่างของเธอ ทั้งยังมีจิตวิญญาณนักสู้ เหล่านั้นล้วนทำให้เจ้าแห่งมารคาดไม่ถึง นึกไม่ถึงว่าเฟิ่งจิ่วยังมีพลังต่อสู้ที่แข็งแกร่งเช่นนี้ ด้วย
เขาหลบเลี่ยงไม่ทัน พลังกระบี่พวยพุ่งเข้ามาพร้อมกับเปลวไฟ เขายกแขนเสื้อขึ้นปัดป้องตามสัญชาตญาณ ทว่าแขนเสื้อกลับถูกกระแสพลังขุมนั้นฟันขาด พลังกระบี่สายนั้นฟาดฟันลงมา โดนหัวไหล่ของเขาพอดี
“อึก!”
เขาร้องครวญ ครั้นกระบี่ฟันลงมาที่หัวไหล่ รู้สึกเพียงนอกจากไอพลังอันเยือกเย็นของกระบี่คมพยับแล้ว ยังมีความร้อนรุ่มที่เกิดจากเปลวไฟนั่นอีก เมื่อความร้อนและความเยือกเย็น นผสมปนเปกัน เกิดเป็นความรู้สึกทรมานแสนสาหัส
เพราะแผลลึกจนเห็นกระดูก เสื้อคลุมสีดำฉีกขาด เลือดสีแดงสดทะลักไหลออกจากแผลไม่หยุด แม้เจ้าแห่งมารจะสกัดจุดห้ามเลือดแล้วก็ยังไม่ได้ผล เมื่อเลือดไหลทะลักนานเข้า แขนของเขา าก็รู้สึกปวดชาไปทั้งท่อน ความรู้สึกปวดหนึบนี้ค่อยๆ กลายเป็นความชา จนเหมือนกับไร้ความสู้สึกอย่างสิ้นเชิง
ครั้นตระหนักได้ถึงความรุนแรงของแผล เขาตวัดมองเฟิ่งจิ่วที่ถือดาบพุ่งเข้ามาอีกครั้งด้วยสีหน้าเย็นเยียบ เขาเบี่ยงตัวหลบการโจมตีที่หมายปลิดชีพ ขณะเดียวกันก็เอายาทิพย์ห้า ามเลือดระดับหนึ่งออกจากห้วงมิติมาโรยที่แผล จากนั้นก็กินยาเข้าไปอีกหนึ่งเม็ด
ราวกับปาฏิหาริย์ พอเขาใช้ยาห้ามเลือดโรยที่แผล เลือดที่ไหลออกมาจับตัวกันอย่างรวดเร็ว ไม่ไหลออกมาอีก เพียงแต่ความเจ็บปวดและอาการชาจากแขนข้างที่บาดเจ็บยังคงทำให้อารมณ์ขอ องเขาเกรี้ยวกราดขึ้นหลายส่วน
“นึกไม่ถึงว่าเจ้าจะยังมีพลังต่อสู้เช่นนี้อยู่ด้วย!”
เขาหรี่ดวงตาสีแดงเลือดแลดูเหี้ยมเกรียมจ้องเฟิ่งจิ่ว เงาร่างโฉบไหวไปข้างหน้า พุ่งมาอยู่ตรงหน้าเฟิ่งจิ่วด้วยความเร็วดุจสายฟ้า ขณะที่เธอยังไม่ทันตั้งตัว แรงกระแทกหนึ่งได้พ พุ่งชนเธออย่างจัง
“พรวด!”
เลือดกระอักออกจากปากเฟิ่งจิ่ว หลังจากถูกพุ่งชนกระเด็นออกไปไกลหลายจั้ง เฟิ่งจิ่วประคองร่างที่สั่นไหวเล็กน้อยให้ยืนอย่างมั่นคง จ้องมองเจ้าแห่งมารที่ชะลอความเร็ว และก้าวเ เข้ามาทีละก้าวๆ
“เฟิ่งจิ่ว ข้าจะให้โอกาสเจ้าเป็นครั้งสุดท้าย ไปกับข้าเสียดีๆ เป็นผู้หญิงของข้าเสีย! หากเป็นอย่างนั้น ข้าจะปล่อยพวกคนข้างล่างไป นี่ จะเป็นโอกาสสุดท้ายที่ข้ามอบให้เจ้า!” ด ดวงตาสีแดงเลือดเพ่งมองหญิงสาวที่บาดเจ็บทั้งตัวแล้วแต่ก็ยังคงยืนอย่างทะนงองอาจอยู่ตรงหน้าด้วยสายตาแน่วแน่ หลังประมือกันครั้งนี้ เขาก็บังเกิดความรู้สึกอย่างครอบครองเฟิ่งจิ วขึ้นมา
“ผู้หญิงของข้า ต้องให้ผู้อื่นมาให้โอกาสเสียที่ไหน!”
เสียงคำรามต่ำทรงพลังและเผด็จการพลันดังมาจากเส้นขอบฟ้า…
………………………………….
ตอนที่ 2478 เปิดตัวอย่างอลังการ
ครั้นเสียงทุ้มต่ำนั้นดังมาจากสุดขอบฟ้า เฟิ่งจิ่วตะลึงค้างไปทั้งตัว หัวใจสั่นไหว ประกายดีใจระคนเหลือเชื่อพาดผ่านดวงตา เธอรีบหันหลังกลับไปดู
ครั้นเห็นเงาร่างสีดำอันคุ้นเคยรุดเข้ามาจากที่ไกลๆ กลีบปากของเธอหยักโค้ง ยกยิ้มเต็มใบหน้า เธอจับจ้องมองดวงหน้าของเงาร่างที่ค่อยๆ เข้ามาใกล้อย่างไม่ละสายตา
แม้ใบหน้าของผู้มาจะเต็มไปด้วยหนวดเครา รูปร่างหน้าตาเหมือนท่านลุงที่ไม่ดูแลตนเอง ก็ยังคงทำให้เธอลืมความเจ็บปวดจากบาดแผล และแย้มยิ้มอย่างมีความสุข
เห็นสภาพเขาก็รู้แล้วว่าจะต้องเร่งเดินทางกลับมาอย่างไม่ยอมหยุดพักแน่นอน
เมื่อใดที่คิดได้ว่ามีคนคนนี้อยู่ คนที่แม้ตัวอยู่ห่างไกลก็ยังคะนึงถึงเธอทุกเวลา เดินทางหามรุ่งหามค่ำไม่ยอมหยุดพักเพื่อจะได้กลับมาอยู่ข้างเธอ หัวใจของเธอก็เต็มไปด้วยคว วามอบอุ่น ไออุ่นไหลอบอวลในใจเธอ กระจายไปทั่วร่างกาย ทำให้เธอลืมความเจ็บปวดจากบาดแผล รู้สึกเพียงมีความสุข
เธอนึกไม่ถึงเลยว่าจากกันครานั้นก็เป็นเวลาหนึ่งปีแล้ว เขากลับกลับมาในเวลานี้ มาอยู่ข้างกายเธอในเวลาที่เธอต้องการความช่วยเหลือมากที่สุด
พอได้ยินเสียงนั้นดังมา ผู้คนเบื้องล่างต่างชะงักงัน หันไปมองทางต้นเสียงเป็นตาเดียว
นอกจากคนส่วนน้อยที่รู้จักเซวียนหยวนโม่เจ๋อ คนส่วนมากล้วนไม่เคยเจอเซวียนหยวนโม่เจ๋อ ยามนี้เมื่อเห็นเงาร่างสีดำเหยียบอากาศพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วสูง พวกเขาต่างชะงักงัน ปร ระกายสงสัยพาดผ่านดวงตา
ผู้หญิงของข้างั้นหรือ ชายฉกรรจ์ที่หน้าตาเต็มไปด้วยหนวดเคราผู้นี้เป็นใครกัน เขาไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้วหรือ นึกไม่ถึงจะกล้าพูดจาเช่นนี้ต่อหน้าเจ้าแห่งมาร หรือไม่กลัวถูกเจ้ าแห่งมารสังหารในพริบตา
มีเพียงไม่กี่คนที่ครั้นเห็นชายหนวดเครารุงรังมาจากที่ไกลๆ พุ่งตรงไปหาเฟิ่งจิ่ว ต่างก็ชะงักงัน นึกขึ้นได้ว่าเขาเป็นใคร หัวใจที่ตึงเกร็งก็ผ่อนคลายลงเมื่อเห็นเขามา
“เป็นเซวียนหยวนโม่เจ๋อ!เขากลับมาแล้ว…” ซ่งหมิงพึมพำ ประกายดีใจและคาดหวังพาดผ่านดวงตา
เซวียนหยวนโม่เจ๋อ เจ้าตำหนักยมราช! พลังของเขาลึกล้ำยากหยั่งถึงเช่นกัน กระทั่งเหนือกว่าเฟิ่งจิ่วแต่ก่อนด้วยซ้ำ ได้ยินมาว่าหนึ่งปีก่อนเขาออกเดินทางออกนอกมหาสมุทร ตอนนี้กลับม มาแล้ว นึกไม่ถึงจะไม่หวั่นเกรงแรงกดดันอันแข็งแกร่งของเจ้าแห่งมารที่กระจายไปทั่วท้องฟ้าแถบนี้เลย เห็นได้ว่าพลังของเขาต้องไม่ด้อยไปกว่าเจ้าแห่งมารแน่นอน!
เพียงแต่ นี่จะเป็นไปได้หรือ ถึงอย่างไรเจ้าแห่งมารนั่นก็มีวรยุทธ์ระดับจักรพรรดิเซียนตั้งแต่ร้อยปีก่อนแล้ว ร้อยปีผ่านไป พลังของเขายิ่งลึกล้ำกว่าเดิม เทียบกับเจ้าแห่งมารที มีอายุหลายร้อยปี เซวียนหยวนโม่เจ๋อมีอายุเพียงสามสิบกว่าปีเท่านั้น เขาที่ยังหนุ่มขนาดนี้ จะมีพลังที่สามารถต่อกรกับเจ้าแห่งมารได้จริงหรือ
ห่างออกไป บนยอดเขา ยามไป๋เสี่ยวเห็นเงาร่างนั้นปรากฏตัว เขาเองก็ฉีกปากยิ้มกว้าง “เป็นเจ้าตำหนักยมราช! เจ้าตำหนักยมราชกลับมาแล้ว! ดีจริงๆ!”
เฟิ่งเยี่ยที่คอยดูอยู่ข้างๆ ด้วยความประหม่าตลอดเวลามองดูชายฉกรรจ์เสื้อคลุมสีดำไว้หนวดเครารุงรังที่ยืนอยู่กลางอากาศ กลับขมวดใบหน้าน้อยๆ “คนคนนั้นคือคนที่หลานสาวของข้าช ชอบหรือ เหตุใดแก่เช่นนี้”
“ไม่แก่ เขาเพียงไม่ได้โกนหนวดเคราเท่านั้น” ไป๋เสี่ยวฉีกยิ้ม มองไปข้างหน้า ตอนนี้เขาวางใจแล้ว สำหรับเขา เจ้าตำหนักยมราชเป็นคนที่ยอดเยี่ยมมาก มีเขาอยู่ เฟิ่งจิ่วน่าจะไม่เป ป็นไรแล้ว
ส่วนทางนั้น เซวียนหยวนโม่เจ๋อที่มาถึงข้างกายเฟิ่งจิ่วในเวลาเพียงไม่กี่อึดใจ มองดูรอยเลือดบนเสื้อสีเขียวของเธอ ดวงตาลึกล้ำกลับปกคลุมไปด้วยน้ำแข็งชั้นหนึ่ง…
YOU MAY ALSO LIKE
