เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2577 ตามหา / ตอนที่ 2578 เชิญ
ตอนที่ 2577 ตามหา
เขาได้สติ เห็นบิดาเกรี้ยวโกรธก็รีบสาวเท้าเดินเข้าไปข้างใน
หลังจากที่เขาเข้าไป เจ้าเมืองที่ใบหน้าเคร่งเครียดสูดหายใจลึกๆ ก่อนกำชับกับองครักษ์พวกนั้นว่า “พวกเจ้าเคยเห็นคนคนนั้น ไป! พาคนไปตามหา เจอตัวแล้วเชิญมาที่จวนเจ้าเมือง จ จำไว้ ให้เชิญ ไม่ใช่เสียมารยาทกับเขา”
“ขอรับ” ทุกคนรีบรับคำ
เจ้าเมืองเอามือไพล่หลังเดินเข้าไปในจวน หัวคิ้วขมวดมุ่น รู้สึกว่าเรื่องนี้ค่อนข้างยุ่งยาก ทาส? เหลือเชื่อจริงๆ ที่เขาคิดออกมาได้! ปกติทำตัวเหลวไหลก็เรื่องหนึ่ง นึกไม่ถ ถึงวันนี้กลับขุดหลุมฝังตัวเองเข้าไปเสียได้ เป็นถึงเจ้าเมืองน้อยกลับต้องไปเป็นทาสให้คนอื่นเขา? ถึงจะไม่ห่วงหน้าตาตนเอง ก็ควรห่วงชื่อเสียงและหน้าตาของผู้เป็นพ่ออย่างเขา บ้าง
ขณะเดียวกัน เฟิ่งจิ่วกลับเดินอยู่ในตรอกเล็กๆ เส้นหนึ่ง เดินดูแผงลอยเล็กๆ พวกนั้นที่ย้ายมาวางขายในตรอกเล็กๆ เส้นนี้ เพราะการต่อสู้ครั้งนั้น คนแถวๆ นี้ต่างก็รู้จักเธอ ด้วยเหตุนี้ พอเห็นเธอเดินเข้ามา บ้างก็ยิ้มต้อนรับ บ้างก็ชื่นชมว่าเธอเก่งกาจ บ้างก็เตือนเธอว่ารีบไปจากที่นี่เสียดีกว่า
เธอเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้าแผงลอยขายยาทิพย์ก่อนหน้านี้ จ้องยาทิพย์ที่วางอยู่บนแผงลอย ก่อนถามผู้ฝึกตนคนนั้นว่า “ข้าเอาศิลาดาราแลกของพวกนี้กับท่านเป็นอย่างไร?”
“ศิลาดารา?” ผู้ฝึกตนอึ้งงัน ก่อนจะส่ายหน้า “ศิลาดาราก็ไม่เอา ข้ามีสิ่งที่ต้องการแลกเปลี่ยนอยู่แล้ว ก็คือยาในระดับสี่”
เฟิ่งจิ่วได้ยินก็ชะงักงัน “ยาในระดับสี่?” เธอควานหาในห้วงมิติ สุดท้ายก็เอาขวดยาขวดหนึ่งออกมา เอ่ยขึ้นว่า “ระดับสี่ไม่มีแล้ว มีแต่ยาในระดับหก”
“อะไรนะ? ยะ ยะ ยาในระดับหก?” ผู้ฝึกตนที่ตอนแรกนั่งอยู่บนพื้นพลันกระเด้งตัวขึ้นมา เบิกตากว้างจ้องขวดยาในมือเฟิ่งจิ่ว
“อืม ระดับหก” เธอเทยาในที่อยู่ในขวดออกมา วางไว้กลางฝ่ามือ ผู้ฝึกตนยื่นมือเข้ามาจะหยิบ เธอหดมือกลับ เก็บยาในระดับหกเม็ดนั้นกลับไป
“แลกๆ ยาทิพย์นี้ข้าแลกกับเจ้า!” ผู้ฝึกตนยิ้มกว้าง รีบยื่นยาทิพย์ให้เฟิ่งจิ่ว ขณะเดียวกันก็มองขวดยาในมือเฟิ่งจิ่วตาไม่กระพริบ
“ยาทิพย์ต้นนี้ของท่านเอามาแลกกับยาในระดับสี่นั้นไม่ได้มากเลย แต่หากจะแลกกับยาในระดับหก เดาว่าคงต้องเอายาทิพย์สิบกว่าต้นที่วางไว้ตรงนี้ให้ข้าหมดจึงจะได้” เฟิ งจิ่วหยักยิ้มมุมปาก หรี่ตาเอ่ย
“ทั้งหมด? นี่มัน…”
เขามองยาทิพย์บนแผงลอยตนเองอย่างลังเล สลับกับมองขวดยาที่อยู่ในมือเฟิ่งจิ่ว สุดท้ายก็กัดฟัน ตอบว่า “ได้! ให้เจ้าหมดเลย!”
เฟิ่งจิ่วจึงโยนขวดยาในมือให้เขา ขณะเดียวกันก็โบกแขนเสื้อ เก็บยาทิพย์สิบกว่าต้นนั่นเข้าไปในห้วงมิติ
ผู้ฝึกตนถือขวดยาในระดับหกไว้ในมือดุจสมบัติล้ำค่า พลางฉีกยิ้มและถามว่า “คุณชายท่านนี้ หากต่อไปท่านต้องการยาทิพย์อีก มาหาข้าได้นะ ทุกครึ่งเดือนข้าจะมาตั้งแผงลอยท ที่นี่ ของที่เอามาขายล้วนเป็นยาทิพย์ที่อายุหลายปี ถนนหลายเส้นนี้ไม่มียาของใครเทียบของข้าได้แล้ว”
เฟิ่งจิ่วยิ้มๆ พูดขึ้นว่า “ได้ ต่อไปหากมีโอกาสจะมาหาท่าน” เธอเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนถามว่าอีกว่า “ใช่แล้ว ข้าถามอะไรท่านหน่อย”
“เรื่องอะไร?” ผู้ฝึกตนได้ยาในระดับหกไปก็ดีใจอย่างมาก ด้วยเหตุนี้ จึงไม่ได้จากไปทั้งอย่างนี้
เฟิ่งจิ่วมองเขา ก่อนพูดขึ้นว่า “ข้าอยากถามว่า บันไดสู่แดนเซียนของเกาะเซียนเฝิงไหลอยู่ที่ใด? ทำไมบนเกาะนี่ยังมีเมืองอยู่อีก? และเกาะแห่งนี้แบ่งเขตกันอย่างไร?”
………………………………….
ตอนที่ 2578 เชิญ
“เอ๊ะ? เจ้าไม่รู้หรือ?”
ผู้ฝึกตนคนนั้นได้ยินคำถามก็ตะลึงงัน มองเขาขึ้นๆ ลงๆ อย่างพิจารณา กล่าวว่า “ข้าเห็นท่านเอาชนะได้แม้กระทั่งเจ้าเมืองน้อย คิดว่าจะต้องมีประวัติความเป็นมาที่ไม่ธรรมดาแน่ เห หตุใดจึงไม่รู้เรื่องเกาะเซียนเฝิงไหลเลยแม้แต่น้อยเล่า?”
เขาเงียบไปครู่หนึ่ง ราวกับไม่ได้คาดหวังว่าเฟิ่งจิ่วจะพูดอะไร เพียงเอ่ยต่อว่า “ข้าจะบอกท่านอย่างนี้ก็แล้วกัน! ที่แห่งนี้เป็นโลกที่แยกออกมาอีกใบหนึ่ง ด้วยเหตุนี้ ท่านก็ เห็นแล้วว่ามีกฎแห่งโลกและสวรรค์อยู่ นอกเหนือจากนี้ บนเกาะเซียนเฝิงไหลแบ่งออกเป็นสี่เมือง เจ้าเมืองของแต่ละเมืองล้วนเป็นผู้แข็งแกร่งระดับจักรพรรดิเซียนขึ้นไปทั้งนั้น ส่ วนบันไดสู่แดนเซียนที่ท่านพูดถึง กลับไม่เคยมีใครเคยพบเห็น”
“ไม่มีใครเคยเห็น? เป็นไปได้อย่างไร?” เฟิ่งจิ่วตะลึงงัน
“ไม่เคยมีใครเคยเห็นจริงๆ เกาะเซียนเฝิงไหลแม้จะบอกว่าเป็นเกาะ แต่อย่างไรก็ไม่เคยมีใครรู้ว่าเกาะแห่งนี้กว้างใหญ่ขนาดไหนกันแน่ แม้แต่ตำแหน่งและเขตแดนของเมืองสี่เมืองที พวกเรารู้จักก็ยังเป็นเพียงมุมหนึ่งของเกาะนี้เท่านั้น เกาะเซียนเฝิงไหลจะน่าพิศวงก็ตรงที่บางที่ไม่มีคนแล้วก็ไม่มีถนน แต่หากเดินไป กลับกลายเป็นเส้นทางที่ไม่มีจุดสิ้นสุด ”
“อย่างน้อย ที่อื่นก็ไม่มีใครเคยไป คนส่วนมากล้วนใช้ชีวิตและฝึกวรยุทธ์อยู่ในสี่เมืองนี้ ส่วนบันไดสู่แดนเซียน ได้ยินมาว่าอยู่บนเกาะเซียนเฝิงไหลนี่แหละ แต่อยู่ที่ใดกันแน น่นั้น ข้าเองก็ไม่รู้จริงๆ”
เฟิ่งจิ่วขมวดคิ้ว “ในเมืองนี้ไม่มีใครรู้เลยหรือ? ไม่มีใครเคยเห็น?”
“ก็ไม่แน่” ผู้ฝึกตนฉีกยิ้ม กล่าวขึ้นว่า “คนอื่นข้าไม่รู้ แต่บิดาของเจ้าเมืองน้อยที่เจ้าซ้อมเขาเมื่อกี้ น่าจะรู้อยู่นะ”
“อืม ข้าเข้าใจแล้ว” เธอพยักหน้า ก่อนจะหันตัวจากไป
เดินเที่ยวรอบเมืองรอบหนึ่ง ใช้ยาแลกของมาได้ไม่น้อย เธอค้นพบว่าเหมือนที่นี่จะมีนักเล่นแร่แปรธาตุค่อนข้างน้อย ยาระดับหกหาได้ยากมาก
ขณะที่เธอกำลังจะหาที่พัก ก็เห็นองครักษ์กลุ่มหนึ่งเข้ามาล้อมเธอไว้
“คุณชายเฟิ่ง ท่านเจ้าเมืองเชิญท่านไปที่จวน” หนึ่งในนั้นเอ่ยขึ้น
“เจ้าเมือง?” เฟิ่งจิ่วนัยน์ตาไหวระริก ก่อนจะยิ้ม “นำทางเถอะ!” ลูกชายของเจ้าเมืองแพ้เธอ เจ้าเมืองจะต้องออกหน้าปกป้องแน่นอน เพียงรอดูว่าเขาจะทำอย่างไรเท่านั้น
คนพวกนั้นไม่คิดว่าเฟิ่งจิ่วจะว่าง่ายขนาดนี้ พวกเขาอึ้งงันไปครู่หนึ่งก่อนจะได้สติ “เชิญตามพวกข้ามา” หนึ่งในนั้นเอ่ย ทำท่าผายมือ นำทางเธอไปยังจวนเจ้าเมือง
เฟิ่งจิ่วเดินตามพวกเขาไป ในใจกลับไม่ได้กังวลแม้แต่น้อย ลูกชายของเจ้าเมืองกลายเป็นทาสของเธอ เธอจำได้ว่าตอนที่เขตอาคมสลายไป มีประกายแสงเส้นหนึ่งพุ่งหายเข้าไปในหัวคิ้วของ งเขา และกลายเป็นตราประทับไว้ตรงหว่างคิ้ว ด้วยประการฉะนี้ เท่ากับว่าชีวิตของเขาตกอยู่ในกำมือของเธอแล้ว
ชีวิตของลูกชายอยู่ในกำมือเธอ เจ้าเมืองหลิงยังจะใช้กำลังกับเธอได้อยู่อีกหรือ? ต้องต้อนรับขับสู้ด้วยมารยาทอยู่แล้ว จะได้พูดคุยเจรจากันได้ง่ายๆ
นึกมาถึงตรงนี้ เธอหยักยิ้มมุมปาก เดินตามคนพวกนั้นไปตลอดทาง กระทั่งมาถึงห้องโถงใหญ่ของจวนเจ้าเมือง
หลิงเทียนอวี่ที่กำลังใส่ยาอยู่ในลานสวนได้ยินเรื่องนี้ก็อุทานเสียงต่ำ พลันลุกพรวด “อะไรนะ? ท่านพ่อข้าเชิญเขามาแล้ว? เฟิ่งจิ่วนั่นยังกล้ามาเยือนถึงจวน? นี่เขาเบื่อชี วิตแล้วหรือ”
จั่วอีที่ใส่ยาให้เขาอยู่ข้างๆ เอ่ยเบาๆ ว่า “นายท่าน ท่านเจ้าเมืองเชิญเฟิ่งจิ่วนั่นมา เดาว่าต้องการลบตราประทับบนตัวท่าน เมื่อครู่ท่านเจ้าเมืองส่งคนมาบอกแล้ว ให้ท่านใ ใส่ยาเสร็จแล้วไปหาที่ห้องโถงใหญ่”
หลิงเทียนอวี่ขมวดคิ้วหน้าบึ้งจ้องออกไปข้างนอก ชั่วขณะหนึ่งเขาไม่พูดอะไร ไม่รู้ว่ากำลังคิดอะไรอยู่
ขณะเดียวกัน ที่ห้องโถงด้านหน้า…
YOU MAY ALSO LIKE
