เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2601 เข้าตระกูลเซี่ย / ตอนที่ 2602 อาศัยอยู่เพียงลำพัง
ตอนที่ 2602 อาศัยอยู่เพียงลำพัง
“ในเมื่อท่านผู้นำตระกูลมอบให้พวกเจ้า พวกเจ้าก็รับไว้เถอะ!” ชายชรายิ้มเอ่ย
ได้ยินดังนั้น ทั้งสองดีใจ เผยยิ้มเอ่ยว่า “ขอบคุณท่านผู้นำตระกูล” พวกเขารับของขวัญและกล่าวขอบคุณอย่างมีความสุข
เฟิ่งจิ่วที่ยืนอยู่ด้านหนึ่งชำเลืองมองเพียงแวบเดียวก็ดูออกว่า พู่หยกห้อยเอวสองชิ้นนั้นเป็นอาวุธวิเศษ อีกทั้งคุณภาพของหยกก็นับว่าไม่เ เลว เธอคิดในใจ ‘ผู้นำตระกูลเซี่ยนี่ก็นับว่าใจกว้างนัก โดยเฉพาะกับลูกหลานของญาติที่ไม่ใช่สายตรงเช่นนี้’
ทว่าเธอเบนสายตาสังเกตพวกคนที่ตามเข้ามาทีหลังอย่างเงียบงัน พบว่าแต่ละคนล้วนมีวรยุทธ์ไม่ธรรมดา จึงอดสะดุดใจไม่ได้ คนของตระกูลเซี่ยดูแล้ว วรยุทธ์ไม่เลว อีกทั้งพอเข้ามาแล้วได้เห็นจวนของตระกูลเซี่ย น่าจะเป็นตระกูลที่มีอายุนับร้อยปีแล้ว แต่ดูจากสีหน้าของคนพวกนั้น บางคนดูไม ม่ยี่หระ บางคนมีแววตาดูแคลน ดูท่าแล้วตระกูลเซี่ยก็ไม่ใช่ที่ที่เงียบสงบนัก
“มานี่เถอะ! ข้าจะแนะนำให้พวกเจ้ารู้จัก” ผู้นำตระกูลเซี่ยหันไปมองกลุ่มคนข้างหลัง ให้พวกเขาก้าวเข้ามา จากนั้นก็เริ่มแนะนำตัวให้สองฝ่ายทำควา ามรู้จักกัน…
เฟิ่งจิ่วยืนเงียบๆ อยู่ด้านหนึ่ง เธอยืนฟังและยืนดู กระทั่งทั้งสองฝ่ายล้วนทักทายและทำความรู้จักกันเสร็จ จึงเห็นผู้นำตระกูลเซี่ยเรียกพ่อบ้าน นเข้ามา
“ท่านลุงเต๋อชวน วันนี้ท่านพ่อยังไม่ออกจากการกักตัวฝึกตน แต่เขากำชับไว้แล้ว ให้แบ่งจวนทางทิศใต้ให้พวกท่านอยู่ รู้ว่าพวกท่านจะมาถึงใน ไม่กี่วันนี้ ข้าจึงได้สั่งให้คนทำความสะอาดเรียบร้อยแล้ว ไปตอนนี้ก็เข้าอยู่ได้เลย”
ครั้นผู้นำตระกูลเอ่ยประโยคนี้ออกไป คนที่นั่งอยู่หลายคนสีหน้าไหวระริก จวนทางทิศใต้? ดูท่า ท่านผู้นำตระกูลและท่านผู้เฒ่าให้ความสำคัญกับครอ อบครัวนี้มากจริงๆ เห็นได้จากการมอบจวนทางทิศใต้ให้กับพวกเขาเช่นนี้
ในเมื่อเป็นเช่นนี้ อย่างนั้นภายหน้าพวกเขาก็ต้องตีสนิทกับครอบครัวนี้ให้มาก เพราะการพบกันวันนี้ ก็ทำให้รู้ว่าวรยุทธ์ของชายชราคนนั้นแข็งแ แกร่งมาก กระทั่งหลายคนที่นั่งอยู่ในที่นี้ยังเทียบไม่ได้ แต่หากเท่านั้นก็แล้วไป เพราะอย่างไรชายชราก็นับว่าเป็นคนรุ่นเดียวกับท่านผู้เฒ่าแ แล้ว แต่วรยุทธ์ของลูกชายเขาก็อยู่เหนือกว่าพวกเขา นี่จึงทำให้พวกเขามองข้ามไปเฉยๆ ไม่ได้
ผู้นำตระกูลเซี่ยยิ้มๆ เอ่ยว่า “ส่วนเรื่องคนรับใช้ในเรือน ก็ให้น้องเหยียนหาเวลาไปตลาดทาสแล้วซื้อกลับมาก็พอ ภายหน้าหากต้องการอะไรก็บอก ได้เสมอ”
“ขอบคุณท่านผู้นำตระกูล” ชายชราตอบคำ
“เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน! พวกท่านเดินทางมาไกลคงเหนื่อยแล้ว ข้าให้พ่อบ้านพาน้องสะใภ้กับพวกอวี้ถังไปพักที่เรือนก่อน ส่วนท่านลุงเต๋อชวนกับน้ องเหยียนนั่งคุยกันก่อนอีกครู่หนึ่ง ข้ายังมีเรื่องจะคุยกับพวกท่าน”
“ได้” ทั้งสองรับคำ หันไปกำชับหญิงงามเล็กน้อย ให้พวกเขาตามพ่อบ้านไปก่อน
เฟิ่งจิ่วตามพวกเขาออกไป หลังออกมาแล้ว ยังได้ยินเสียงพูดคุยจากข้างในรางๆ…
เดินตามพ่อบ้านออกมาจนถึงเรือนอีกแห่งหนึ่ง สิ่งที่ทำให้เฟิ่งจิ่วเหนือความคาดหมายก็คือ เรือนที่พักที่ตระกูลใหญ่มอบให้กับครอบครัวนี้เป็นถึงเ เรือนที่แยกตัวออกมา เพียงแต่จวนนี้อยู่ติดกับตระกูลใหญ่ก็เท่านั้น อีกทั้งด้านในสิ่งที่ควรมีก็ล้วนมีพร้อม การออกแบบลานสวนก็งดงามตระการตาอ อย่างมาก
เพียงแวบแรก เฟิ่งจิ่วก็รู้เลยว่าครอบครัวนี้ได้รับความสำคัญจากผู้นำตระกูลเซี่ยขนาดไหน ก็จริง เทียบกับพวกคนที่อยู่ในห้องโถงเมื่อครู่ แม ม้วรยุทธ์ของพวกนั้นจะแข็งแกร่ง แต่กลับแข็งแกร่งสู้ผู้นำทั้งสองของครอบครัวนี้ไม่ได้ การได้รับความสำคัญเช่นนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลก
เพียงแต่ว่าฟังจากคำพูดของผู้นำตระกูล ยังมีอาวุโสหลายท่านมาไม่ได้เพราะติดธุระ แน่นอน จึงทำให้ไม่อาจรู้ระดับวรยุทธ์ของพวกเขาได้
“ดีเหลือเกิน พวกเราแยกออกมาอยู่ลำพัง ไม่ต้องอยู่กับพวกเขา” เรียวคิ้วของเซี่ยอวี้ถังเปี่ยมด้วยความดีใจ
………………………………….
YOU MAY ALSO LIKE
