เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2603 เลือกคน / ตอนที่ 2604 ให้เฟิ่งจิ่วเลือก
ตอนที่ 2603 เลือกคน
“นั่นสิ! ที่นี่สวยมาก สวยกว่าบ้านเดิมของพวกเราอีก” เซี่ยซือซือพูดขึ้นด้วยความตื่นเต้น พลางมองสำรวจรอบๆ
หญิงงามยิ้มอย่างอ่อนโยน พาพวกเขาไปเดินดูรอบๆ เพื่อทำความคุ้นเคยกับสภาพแวดล้อม จากนั้นก็ให้พวกเขาเลือกเรือนของตนเอง
“เสี่ยวจิ่ว เจ้าอยู่เรือนเดียวกับอวี้ถังก็แล้วกัน!” หญิงงามบอกกับเฟิ่งจิ่ว
เฟิ่งจิ่วพยักหน้า เป็นเชิงบอกว่าตกลง
เซี่ยอวี้ถังได้ยินอย่างนั้นเพียงมองเฟิ่งจิ่วแวบเดียว กลับไม่ได้คัดค้านอะไร เพียงพูดขึ้นว่า “ท่านแม่ จวนของเรานี้แม้จะใหญ่โต แต่ยังต้องซื้อ อบ่าวรับใช้ พวกเราจะไปซื้อบ่าวรับใช้กลับมาเมื่อใด?”
“รอให้เข้าที่เข้าทางก่อนแล้วค่อยว่ากัน วันนี้ต่างก็เหนื่อยกันแล้ว พักผ่อนสักหน่อยก่อนก็แล้วกัน!” นางตอบเสียงนุ่มนวล ให้พวกเขายแยกย้ายกัน นกลับเรือน ส่วนตนเองก็เดินไปทางเรือนหลัก
ผ่านไปประมาณครึ่งชั่วยาม ชายชรากับเซี่ยเหยียนก็กลับมา ชายชราเลือกเรือนหลังหนึ่งแล้วเข้าไปพักผ่อน ส่วนชายวัยกลางคนเดินไปทางเรือนหลัก หลั งจากพักผ่อนครู่หนึ่ง เซี่ยเหยียนเรียกพวกเขามารวมตัวกัน จากนั้นก็เอ่ยขึ้นว่า “วันนี้พาพวกเจ้าออกไปกินข้าวข้างนอก! ถือโอกาสไปซื้อบ่าวรับใช้ที่ ตลาดทาสตอนกลับมาด้วย”
“ท่านปู่ไปหรือไม่?” เซี่ยซือซือถามขึ้น
“ท่านปู่ของเจ้าอยากพักผ่อน เขาบอกว่าไม่ต้องการรบกวนพวกเรา ประเดี๋ยวตอนกลับมาค่อยซื้อของกินอร่อยๆ มาให้เขาก็พอ” เซี่ยเหยียนบอก ก่อนจะพาพวก กเขาขึ้นรถม้าออกไป
หลังจากกินข้าวในหอสุรา เซี่ยเหยียนพาพวกเขาไปตลาดทาส เขาเอ่ยกับลูกชายและลูกสาวของตนเองด้วยรอยยิ้ม “วันนี้หน้าที่เลือกคนก็มอบหมายให้พวกเ เจ้าก็แล้วกัน ทดสอบสายตาของพวกเจ้า”
“มีอะไรยากกัน”
เซี่ยอวี้ถังเชิดคางเล็กน้อยเดินไปยืนดูกรงมากมายที่ขังทาสไว้ ผ่านไปครู่ใหญ่ เขาขมวดคิ้วเดินกลับมา “ท่านพ่อ คนพวกนี้ล้วนมีวรยุทธ์ทั้งนั้น นี่นา! อีกทั้งพอถูกขังไว้ในกรงก็ดูดุร้ายน่ากลัวมา ไม่รู้ว่าเอามาจากที่ไหน”
“ในกรงเป็นทาสที่มีวรยุทธ์ค่อนข้างสูง คนพวกนั้นปกติจะถูกเลือกไปเป็นองครักษ์ แต่บ้านเรามีองครักษ์มากพอแล้ว ไม่ต้องการเพิ่มอีก ส่วนบ่าวรับใ ใช้ ต้องหาพวกผู้ดูแลให้พวกเขาเอาตัวออกมาให้พวกเราเลือก” เอ่ยจบ ชี้ไปทางผู้ดูแลคนหนึ่งของที่นี่
หญิงงามใบหน้ายิ้มแย้ม ไม่ได้พูดอะไร เพียงยืนมองเงียบๆ
เซี่ยอวี้ถังก้าวเข้ามา บอกผู้ดูแลคนนั้นว่าจะซื้อบ่าวรับใช้จำนวนหนึ่ง ก็เห็นผู้ดูแลคนนั้นเรียกคนมาแล้วพาคนออกมาห้าสิบคนโดยมีทั้งหญิงแล ละชายรวมกัน และคนเหล่านี้ ส่วนมากล้วนมีอายุสิบสามสิบสี่ปีไปจนถึงยี่สิบกว่าปี
เฟิ่งจิ่วมองแวบหนึ่ง เห็นคนเหล่านี้ล้วนมีวรยุทธ์บ้างเล็กน้อย แต่ละคนสวมชุดเก่าๆ ยืนก้มหน้าอยู่ตรงนั้น
“พวกเจ้าเงยหน้าขึ้นมาให้หมด” เซี่ยอวี้ถังออกคำสั่ง จากนั้นก็หันไปมองน้องสาวที่ยืนอยู่ด้านหนึ่ง “น้องสาว เจ้าเลือกก่อน”
“หา? ให้ข้าเลือกก่อนหรือ?” เซี่ยซือซือชะงักงัน หันกลับมามองแม่ของนาง ถึงแม้แม่ของนางจะเคยสอนนางว่าต้องเลือกคนอย่างไร แต่นางไม่เคยเลือกด ด้วยตนเองนี่!
“ไปเถอะ! ลองดู หากไม่ได้จริงๆ แม่จะช่วยเปลี่ยนตัวให้เจ้าเอง” หญิงงามบอก ให้กำลังใจนางก้าวออกไป
ด้วยเหตุนี้ เซี่ยซือซือก้าวเข้าไป พิจารณาทีละคนตั้งแต่สิบคนในแถวแรก สุดท้ายก็เลือกฝาแฝดหน้าตาน่ารักสองคนจากแถวแรก “ท่านแม่ ข้าจะเอาสองค คนนี้ สองคนนี้เป็นฝาแฝดกัน รูปร่างหน้าตาเหมือนกันทุกประการ ต่อไปให้พวกนางคอยติดตามรับใช้ข้างกายข้าก็แล้วกัน!” นางหันกลับไปบอกท่านแม่ด้วย ยรอยยิ้ม
ฝาแฝดหญิงสองคนนั้นได้ยินก็อดหันไปมองหญิงงามไม่ได้ เมื่อกี้พวกนางได้ยินแล้ว สุดท้ายยังต้องรอให้นายหญิงพยักหน้าจึงจะนับว่าตกลง
………………………………….
ตอนที่ 2604 ให้เฟิ่งจิ่วเลือก
หญิงงามหันไปมองเด็กสาวอายุสิบสามสิบสี่ปีสองคนนั้นแวบหนึ่ง จากนั้นก็หันไปมองเฟิ่งจิ่ว ถามว่า “เสี่ยวจิ่ว เจ้ารู้สึกว่าสองคนนี้ใช้ได้หรือไ ไม่?”
ได้ยินอย่างนั้น เซี่ยเหยียนหันไปมองฮูหยินของเขาอย่างเหนือความคาดหมาย นึกไม่ถึงว่านางจะถามความคิดเห็นของเฟิ่งจิ่ว
ไม่ใช่เพียงเซี่ยอวี้ถังสองพี่น้องที่ตะลึงค้าง แม้แต่เฟิ่งจิ่วก็อึ้งงันด้วย เธอหันไปมองหญิงงามด้วยแววประหลาดใจอย่างไม่ปิดบัง คล้ายแปลกใจที่ นางถามความคิดเห็นตนเอง แต่เธอเพียงหันไปมองฝาแฝดคู่นั้นแวบเดียว จากนั้นก็พยักหน้า
เซี่ยซือซือนับว่าสายตาไม่เลว เด็กสองคนนี้ตามีแววมาก ตอนที่เซี่ยซือซือเลือกพวกนาง แม้พวกนางจะดีใจ แต่กลับแสดงสีหน้าหวั่นใจแล้วหันไปมองหญิ งงาม เห็นได้ชัดพวกนางก็รู้ว่าสุดท้ายยังต้องให้หญิงงามตัดสินใจ
หนำซ้ำท่ามกลางคนเหล่านี้ วรยุทธ์ของสองคนนี้นับว่าไม่ได้แข็งแกร่ง แต่ก็ไม่อ่อนแอเกินไป ถือว่าอยู่ในระดับกลาง กอปรกับรูปร่างหน้าตาน่ารัก จึ งสามารถซื้อตัวมาไว้ข้างกายเซี่ยซือซือได้
เห็นเฟิ่งจิ่วพยักหน้า หญิงงามยิ้มอย่างอ่อนโยน เอ่ยกับลูกสาวว่า “ในเมื่อเสี่ยวจิ่วว่าอย่างนี้แล้ว อย่างนั้นก็เอาสองคนนี้แหละ! เจ้าเลือกเด็ กรับใช้ทำงานหยาบด้วยก็แล้วกัน”
เซี่ยซือซือไม่เข้าใจ เหตุใดแม่ของนางจึงต้องถามเฟิ่งจิ่ว แต่ครั้นเห็นนางตกลงแล้ว ก็ยิ้มอย่างดีใจ ก่อนจะสั่งให้สองคนนั้นออกมายืนนอกแถวก่อน น
“ขอบคุณฮูหยินเจ้าค่ะ” เด็กสาวสองคนรีบย่อเข่าคารวะด้วยความดีใจ จากนั้นก็เดินไปยืนอยู่ด้านหนึ่งด้วยท่าทางนอบน้อม
เซี่ยซือซือเลือกคนมาอีกจำนวนหนึ่ง หลังจากให้พวกนางออกมายืนนอกแถว ก็ถามแม่ของนางว่า “พวกนางเล่า? พวกนางใช้ได้หรือไม่?”
หญิงงามหันไปมองเฟิ่งจิ่วอีก แม้จะไม่ได้พูดอะไร แต่กลับเผยยิ้มออกมา
เฟิ่งจิ่วมองรอยยิ้มนั้น อดไม่ได้ที่จะยิ้มแห้งๆ แล้วก้มหน้าเล็กน้อย ในใจครุ่นคิด นางจะหันมามองบ่อยๆ ทำไมกันนะ? คงไม่ใช่จะให้เธอเลือกอีกแล้ว วกระมัง?
ขณะกำลังคิดอย่างนั้น ก็ได้ยินเสียงอันอ่อนโยนของนางดังมา “เสี่ยวจิ่ว เจ้ามาช่วยเสี่ยวซือดูพวกนางหน่อยก็แล้วกัน!”
สิ้นสุดประโยคนี้ เซี่ยเหยียนสายตาไหวระริก ครั้งเดียวก็แล้วไป นี่กลับยังมีครั้งที่สอง? เฟิ่งจิ่วเป็นเพียงเด็กหนุ่มที่ใสซื่อ มีอะไรให้ฮูหยิน ของเขาปฏิบัติด้วยเป็นพิเศษเช่นนี้กัน?
อดไม่ได้ที่จะรู้สึกอยากรู้ สายตาของเขาจึงหันไปทางเฟิ่งจิ่วที่ยืนอยู่ด้านหนึ่งด้วย
เซี่ยอวี้ถังและเซี่ยซือซือเองก็รู้สึกแปลกใจ พวกเขาหันไปมองพ่อแม่ของพวกเขา ก่อนจะหันไปมองเฟิ่งจิ่ว แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
สายตาแต่ละคู่ล้วนจับจ้องมาที่เธอ มีทั้งแววสงสัยและสอดส่อง มองจนเฟิ่งจิ่วรู้สึกชาหนังศีรษะ เธอเงยหน้ามองหญิงงามแวบหนึ่ง
“ไปเถอะ!” หญิงงามยิ้มอย่างอ่อนโยน พยักหน้าให้เฟิ่งจิ่วก้าวออกไปเลือก
เฟิ่งจิ่วทำได้เพียงก้าวเข้าไป ผลักเด็กสาวรูปร่างหน้าตาค่อนข้างดีที่แววตาสะท้อนความรู้สึกลึกซึ้งกลับไป สุดท้าย สิบเจ็ดสิบแปดคนก็เหลือเพียงส สิบคนเท่านั้น
“พวกนางล้วนรูปร่างหน้าตาดีทั้งนั้น! ทำไมไม่เอาเล่า?” เซี่ยซือซือถามอย่างสงสัย แม่ของนางเคยบอก บ่าวรับใช้ก็ถือเป็นหน้าตาของบ้านเจ้านาย ต้อง งเลือกคนที่หน้าตาดี! นางเลือกด้วยหลักเกณฑ์นี้ทั้งนั้น ใครจะรู้พวกคนที่รูปร่างหน้าตาดีที่สุดกลับถูกเฟิ่งจิ่วผลักกลับไป
เฟิ่งจิ่วได้ยินก็เกาหัว เผยรอยยิ้มซื่อๆ ออกมา ในใจกลับแค่นยิ้ม ‘แม่หนูน้อยเอ๋ย เด็กสาวพวกนั้นยังไม่ทันได้เข้าจวนก็ส่งสายตาระริกระรี้แล้ ว หากเข้าจวนไปแล้วยังจะเหลือหรือ?’
“อืม ฟังเสี่ยวจิ่ว” หญิงงามพยักหน้ายิ้มๆ หันไปมองลูกสาวของนาง “อวี้ถัง เจ้าเลือกหน่อยก็แล้วกัน!”
เซี่ยอวี้ถังหันไปมองเฟิ่งจิ่ว ก่อนพูดขึ้นว่า “ท่านแม่ อย่างไรก็ให้เฟิ่งจิ่วเลือกก็แล้วกัน! ลูกคิดว่าเขาเลือกได้ดีมาก”
………………………………….
YOU MAY ALSO LIKE
