เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2607 แย่งชิง / ตอนที่ 2608 เพื่อนเก่า
ตอนที่ 2607 แย่งชิง
“เถ้าแก่ ข้าเอาผ้าต่วนไหมน้ำแข็งผืนนั้น” เสียงผู้หญิงอันเย่อหยิ่งดังมา พวกเฟิ่งจิ่วหันกลับไป
เป็นหญิงงามในชุดสีขาว ข้างกายมีองครักษ์ติดตามกลุ่มหนึ่ง ดูจากเสื้อผ้าและการแต่งกายของพวกเขา น่าจะเป็นคนจากตระกูลสูง
เซี่ยซือซือเห็นสายตาของผู้หญิงคนนั้นจับจ้องมาที่ผ้าในอ้อมแขนของนาง จึงแค่นเสียง กล่าวว่า “ผ้าต้วนไหมน้ำแข็งอะไร? นี่เป็นผ้าที่ข้าเลือก ข้าจะเอาไปทำเสื้อผ้าให้ท่านแม่ของข้า” ขณะเอ่ย นางกอดผ้าผืนนั้นไว้แน่นๆ ราวกับกลัวจะถูกแย่งไป
ผู้หญิงชุดขาวคนนั้นตวัดมองเซี่ยซือซืออย่างดูแคลนแวบหนึ่ง จากนั้นก็มองผ่านหญิงงามและเฟิ่งจิ่วที่อยู่ข้างๆ ด้วยแววตาหยิ่งยโส “แม้แต่ผ้าต่วน ไหมน้ำแข็งยังไม่รู้จัก ซื้อไปแล้วจะมีประโยชน์อะไรอีก!”
เธอสาวเดินทีละก้าวๆ เข้าไปข้างใน มาหยุดยืนตรงหน้าเซี่ยซือซือ ยื่นมือไปลูบผ้าผืนนั้น น้ำเสียงเนิบช้าแฝงแววเย่อหยิ่งดังขึ้น “ผ้าต่วนไหมน้ำแข ข็งเป็นผ้าไหมที่ทำจากไหมน้ำแข็ง เมื่อสวมใส่แล้วเปลวไฟไม่อาจเข้าใกล้ โดยเฉพาะหน้าร้อนจะยิ่งให้ความรู้สึกเย็นสบาย”
นางเงียบไปครู่หนึ่ง เชิดคางเล็กน้อย ชำเลืองมองพวกเขาอย่างเย่อหยิ่งแวบหนึ่ง “ผ้าชนิดนี้ไม่ใช่ใครจะซื้อก็ได้”
“เจ้าไม่ต้องมายุ่ง อย่างไรข้าก็เลือกก่อน บ้านข้ามีปัญญาซื้อด้วย” เซี่ยซือซือไม่พอใจที่ถูกดูแคลนขนาดนี้ ถลึงตามองด้วยความโมโห วิ่งกอดผ้าไหม มไปที่โต๊ะคิดเงิน
“เถ้าแก่ คิดเงินผ้าพับนี้ด้วย วัดตัวและเลือกแบบชุดให้ท่านแม่ของข้า ข้าจะทำเสื้อที่สวยที่สุด”
หญิงงามได้ยินก็เผยรอยยิ้มอ่อนโยนและดีใจ เธอลูบหัวเซี่ยซือซือ ตาและคิ้วเต็มไปด้วยความรักใคร่ ก่อนจะหันไปมองหญิงสาวชุดขาว ถามด้วยน้ำเสียงอ่ อนโยน “แม่นางท่านนี้ ไม่ทราบว่าผ้าผืนนี้เจ้าได้จองไว้ก่อนหรือไม่?”
หญิงขาวชะงักงัน ขยับกลีบปาก หันไปมองหญิงงามแวบหนึ่ง เพียงเอ่ยว่า “ข้าเคยมาหาหลายครั้งแล้ว”
“อย่างนั้นได้จ่ายค่ามัดจำหรือไม่?” หญิงงามหันไปถามเถ้าแก่
“เรื่องนี้…”
เถ้าแก่ลังเลเล็กน้อย มองหน้าหญิงงามอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “ไม่ได้จ่ายขอรับ เพียงแต่คุณหนูหร่วนเคยมาหลายครั้งแล้ว ข้าเองก็เคยบอกนางว ว่าสองสามวันนี้จะมีผ้าเข้ามาหนึ่งชุด ผ้าชุดนี้เพิ่งมาถึงวันนี้ แต่ก็ถูกฮูหยินต้องตาก่อนนี่เสียแล้ว”
ผ้านั้นดี เพียงแต่มีแค่พับเดียวนี่สิ! ตระกูลหร่วนเป็นตระกูลใหญ่ในเมืองนี้ ฮูหยินท่านนี้เมื่อครู่ก็พูดว่าเสื้อผ้าพวกนี้ทำเสร็จแล้วจะ ส่งไปให้ตระกูลเซี่ย ตระกูลเซี่ยเองก็เป็นตระกูลใหญ่ในเมืองนี้เช่นกัน เขาไม่สะดวกใจจะทำให้ทั้งสองฝ่ายขุ่นข้องหมองใจ
“อย่างนี้ก็หมายความว่า ผ้าพับนี้ยังไม่ได้ถูกจองไว้ อย่างนั้น ตอนนี้พวกเราต้องตาก่อนแล้ว ย่อมต้องให้พวกข้าซื้อก่อน เถ้าแก่ ท่านว่านี่ถู กต้องหรือไม่?” หญิงงามเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ราวกับสายลมฤดูใบไม้ผลิ ทำให้คนฟังอารมณ์ต่างออกไป
เฟิ่งจิ่วยืนมองอยู่ข้างหนึ่ง ครุ่นคิดในใจ ‘ไม่น่าเล่าเซี่ยเหยียนถึงสู่ขอนางมาแต่งงานด้วยทั้งที่นางไร้วรยุทธ์ ดูท่า นางไม่ธรรมดาจริงๆ’
“เจ้ากล้าแย่งกับข้างั้นหรือ? เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้าเป็นใคร?” หญิงชุดขาวอายุเพียงสิบหกสิบเจ็ดปี ใช่คู่ต่อสู้ของหญิงงามเสียที่ไหน เพียงไม่นา านก็ควบคุมอารมณ์ไม่อยู่แล้ว
หญิงงามหันกลับมามองเด็กสาวชุดสีขาวด้วยรอยยิ้มอ่อนโยน เอ่ยด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลว่า “ยังไม่ได้ถามเลยว่าคุณหนูชื่อแซ่อะไร?”
“ข้าคือคุณหนูสาม สายเลือดตรงแห่งตระกูลหร่วน! ผ้าพับนี้ข้าจะซื้อเป็นของขวัญให้ท่านแม่ของข้า!”
ได้ยินอย่างนั้น หญิงงามสีหน้าสั่นไหวเล็กน้อย นางลูบผ้าสีฟ้าครามที่วางอยู่บนโต๊ะ พลางยิ้มๆ
………………………………….
ตอนที่ 2608 เพื่อนเก่า
“คุณหนูสามหร่วน ทุกเรื่องในโลกนี้ย่อมต้องอิงลำดับก่อนหลัง ยิ่งไปกว่านั้น ข้าเองก็มีปัญญาซื้อผ้าพับนี้นี้เหมือนกัน ไม่สู้ เจ้าเลือกผ้าพับ บอื่นก็แล้วกัน! ข้าคิดว่าตลาดผ้ากว้างใหญ่ขนาดนี้ จะต้องมีผ้าดีๆ อีกไม่น้อยแน่ เถ้าแก่ เจ้าว่าใช่หรือไม่?”
“ใช่ๆๆ ยังมีอีกหลายพับที่ไม่เลว คุณหนูสามหร่วน ถ้าอย่างไร ข้าเอามาให้ท่านดู ดีหรือไม่?” เถ้าแก่ถามอย่างระมัดระวัง
“ข้าจะเอาผ้าต่วนไหมน้ำแข็งเท่านั้น” เด็กสาวชุดสีขาวยังคงจ้องผ้าพับนั้นไม่วางตา
ได้ยินอย่างนั้น เถ้าแก่ค่อนข้างลำบากใจ “คือว่า…คือว่าผ้านี้มีแค่พับเดียว ทั่วทั้งเมืองไม่มีแล้ว แม้จะไปหาจากที่อื่น อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลา าครึ่งเดือนถึงจะมีของ”
หญิงงามคิดบัญชีเงียบๆ นางจ่ายเงิน จากนั้นก็สั่งแบบชุดที่จะใช้ผ้าเหล่านั้นตัด และในเวลานี้ เด็กสาวชุดสีขาวเห็นเช่นนี้ก็สะบัดแขนเสื้อจากไป อย่างเดือดดาล
มองดูเด็กสาวชุดสีขาวพาองครักษ์พวกนั้นจากไป หญิงงามเพียงยิ้มๆ ถามว่า “เถ้าแก่ แม่ของคุณหนูหร่วนสามใช่ฟางอวี่หรงที่เป็นนายหญิงใหญ่ของตระกู ลหร่วนหรือไม่?”
“ถูกต้องแล้ว นางก็คือแม่ของคุณหนูหร่วนสาม ได้ยินว่าอีกไม่กี่วันจะถึงวันเกิดของนางแล้ว คุณหนูหร่วนสามเคยมาหลายครั้งแล้ว ปกติผ้าต่วนไหมน้ ำแข็งไม่มีปัญญาซื้ออยู่แล้ว นึกไม่ถึงว่าจะถูกฮูหยินต้องตาเข้าพอดี” เถ้าแก่ส่ายหน้ายิ้มๆ เขาเองก็รู้สึกจนใจเช่นกัน
หญิงงามยิ้มๆ ตอบว่า “เถ้าแก่ เมื่อครู่ท่านบอกว่ายังมีผ้าดีๆ อีกหลายพับ? เอาออกมาให้ข้าดูหน่อยเถอะ!”
“ได้ๆ”
เถ้าแก่รีบหอบผ้าหลายพับเอามาวางไว้ตรงหน้านาง “ฮูหยินเชิญดู ผ้าเหล่านี้ล้วนเป็นผ้าที่ดีที่สุด สวมใส่แล้วรู้สึกสบายตัว อีกอย่างผ้าพวกน นี้แต่ละสีมีแค่พับเดียว ใส่ออกไปข้างนอกไม่มีทางซ้ำใครแน่นอน”
หญิงงามไล้มือผ่านผ้าเหล่านั้น สุดท้ายก็เลือกสีทองหม่นพับหนึ่งออกมา เอ่ยกับเถ้าแก่ว่า “ผ้าพับนี้ แล้วก็ผ้าต่วนไหมน้ำแข็งท่านเอาใส่กล่อง ที่ประณีตและงดงามที่สุดให้ข้า ส่งไปให้ฟางอวี่หรงนายหญิงใหญ่แห่งตระกูลหร่วนก็แล้วกัน!”
ได้ฟังเช่นนั้น เซี่ยซือซือร้องขึ้นมา “ท่านแม่ ทำไมต้องมอบผ้าที่ดีขนาดนี้ให้นายหญิงใหญ่แห่งตระกูลหร่วนด้วย? พวกเราไม่รู้จักนางเสียหน่อย”
เซี่ยอวี้ถังสงสัย ท่านแม่ไม่ใช่คนที่จะตีสนิทกับใคร แม้ว่านี่จะเป็นแค่ผ้าพับเดียว แต่พฤติกรรมอย่างนี้กลับชวนให้สงสัยนัก
เฟิ่งจิ่วยืนก้มหน้า คล้ายไม่ได้รู้สึกเหนือความคาดหมายกับการตัดสินใจนี้ของหญิงงามเลยแม้แต่น้อย
เวลานี้ เถ้าแก่เองก็ถามด้วยความสงสัย “ฮูหยิน ท่านบอกว่าจะส่งผ้านี้ให้นายหญิงใหญ่ตระกูลหร่วน?”
“ถูกต้อง”
หญิงงามยิ้มๆ “ข้ากับนางเคยรู้จักกัน ไม่ได้เจอกันมานาน นึกไม่ถึงว่าจะบังเอิญได้เจอลูกสาวของนางที่นี่ ในเมื่ออีกไม่กี่วันก็จะถึงวันเกิดขอ องนาง อย่างนั้นข้าก็รบกวนเถ้าแก่สั่งให้คนไปส่งด้วยก็แล้วกัน!”
เซี่ยซือซืองงงัน ท่านแม่เคยรู้จักกับนายหญิงใหญ่แห่งตระกูลหร่วนด้วยอย่างนั้นหรือ?
หลังจากกำชับเรียบร้อยแล้ว ก็เอาเสื้อผ้าสำเร็จรูปกลับไปด้วยจำนวนหนึ่ง พวกเขาขึ้นรถม้ามุ่งหน้าไปยังที่อื่น เพื่อซื้อของอย่างอื่นเพิ่มอีกเล็ กน้อย จากนั้นก็กลับจวนเซี่ย
กลับมาถึงจวน เฟิ่งจิ่วรับเสื้อผ้าชุดใหม่ของเธอไป จากนั้นก็อาบน้ำเปลี่ยนใส่เสื้อผ้าชุดใหม่ เธอจึงดูสะอาดสะอ้านกว่าเดิมมาก
ยามหัวค่ำ ร้านค้าได้ส่งเสื้อผ้าสำเร็จจำนวนหนึ่งกลับมา จึงสั่งให้บ่าวรับใช้ในจวนเปลี่ยนใส่ทุกคน หลังจากหญิงงามแจ้งกฎเกณฑ์ให้รู้โดยทั่วกัน จว วนที่เคยดูเงียบเหงาก็ค่อยๆ คึกคักและดูมีชีวิตชีวาขึ้นมา
………………………………….
YOU MAY ALSO LIKE
