เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2689 ของขวัญแทนคำขอบคุณ / ตอนที่ 2690 พึงพอใจ
ตอนที่ 2689 ของขวัญแทนคำขอบคุณ
กัวซิ่นหนิงนัยน์ตาไหวระริก แม้จะอยากบอกพ่อของเขามากว่าเฟิ่งจิ่วภายนอกอาจดูเข้าถึงง่าย ที่จริงแล้วเย็นชายากเข้าถึง คงยากที่ตระกูลกัวของพวกเขาจะดึงตัวเขามาได้ แต่คิดดูอ อีกที สุดท้ายกลับไม่ได้พูดอะไร เพียงเอ่ยว่า “ขอรับ ข้าเข้าใจแล้ว”
“พี่ใหญ่ของเจ้าไม่อยู่บ้าน เจ้าต้องพยายามในทุกเรื่อง ครั้งนี้พ่อให้เจ้าออกไป จะต้องดูและเรียนรู้ให้มากเล่า” เขากำชับ ก่อนจะให้ลูกชายกลับไปพักผ่อน
กัวซิ่นหนิงออกจาเรือน เดิมคิดจะไปบอกพวกเฟิ่งจิ่วที่เรือนของพวกเขาว่าพรุ่งนี้เขาจะร่วมเดินทางไปด้วย แต่สุดท้ายก็ไม่ได้ไป เขาแค่ไปหาท่านปู่ของเขาครู่หนึ่ง จากนั้นก็กลับไป ปพักผ่อน
เช้าตรู่วันต่อมา ครั้นฟ้าสาง ผู้นำตระกูลกัวก็ไปหาพวกเฟิ่งจิ่วที่เรือน ข้างหลังมีองครักษ์ที่ประคองถาดซึ่งมีผ้าสีแดงปิดไว้ด้านบนเดินตามมาหลายคน ทันทีที่เข้ามาในเรือน ก็เห็น นหมาป่าสีเงินที่เหมือนหมาน้อยลุกขึ้นนั่งยองๆ สายตาโหดเหี้ยมกระหายเลือดตวัดมองมาทางพวกเขา
เห็นหมาป่าสีเงินนั่งอยู่ตรงนั้น ผู้นำตระกูลกัวไม่กล้าประมาท เขาไม่ได้เข้าใกล้ เพียงเผยรอยยิ้ม เอ่ยว่า “ข้ามาส่งเจ้านายของเจ้าออกเดินทาง ยังมีสมบัติล้ำค่าบางส่วนมอบให้ด้วย เจ จ้าไปเรียกเจ้านายของเจ้าให้ที ข้าจะรออยู่ตรงนี้”
หมาป่าสีเงินมองเขาแวบหนึ่งก่อนละสายตาออกไป จากนั้นก็ใช้หัวผลักประตูแล้วเดินเข้าไป
องครักษ์ที่ตามหลังอยู่ประหลาดใจเล็กน้อย ผู้นำตระกูลของพวกเขากลับมีท่าทีเช่นนี้กับสัตว์เลี้ยงตัวเล็กแค่นี้ หนำซ้ำยังยืนอยู่ในเรือนไม่ได้เข้าใกล้ตัวเรือนมากไปอีกด้วย น่าแปลกจร ริงๆ
เฟิ่งจิ่วที่อยู่ในห้องเพิ่งล้างหน้าล้างตาหลังจากตื่นนอนเสร็จ เพราะวันนี้ต้องกลับไป เธอจึงตื่นเช้า ขณะกำลังจะเดินออกมาก็ได้ยินเสียงจากข้างนอก ไม่นานก็เห็นหมาป่าสีเงินเข้ามา
เธอโบกมือ โยนยาเม็ดหนึ่งให้หมาป่าสีเงินกิน พลางเดินออกไปข้างนอก มาถึงลานสวน ก็เห็นผู้นำตระกูลกัวเดินยิ้มเข้ามา “คุณชายเฟิ่งตื่นแล้วหรือ? รบกวนแล้ว”
“วันนี้ต้องเดินทาง จึงตื่นเช้าหน่อย” เฟิ่งจิ่วตอบ ก่อนทำท่าผายมือ “ผู้นำตระกูลกัวเชิญนั่ง”
“ข้าไม่นั่งแล้วก็แล้วกัน ข้าเพียงมาส่งของ” เขาเอ่ย ก่อนเบี่ยงตัวให้คนข้างหลังก้าวเข้ามา พลางกล่าวว่า “เหล่านี้คือสิ่งที่ลูกชายของข้ารับปากไว้ว่าจะให้หากคุณชายช่วยรักษาผู อาวุโสสูงสุด หวังว่าคุณชายเฟิ่งจะรับไว้”
เขาเปิดผ้าสีแดงที่คลุมไว้ จากนั้นก็ยืนมองเฟิ่งจิ่วอยู่ข้างๆ ไม่รู้ว่าเขาจะพึงพอใจต่อสิ่งของเหล่านี้หรือไม่
ผ้าคลุมสีแดงที่อยู่บนถาดใบแรกถูกเปิดออก เฟิ่งจิ่วก็เห็นไข่มุกสีดำที่มีขนาดเท่าจานกลมเม็ดหนึ่ง เห็นไข่มุกสีดำที่มีขนาดใหญ่ขนาดนี้อยู่ตรงหน้า เฟิ่งจิ่วก็อดตะลึงไม่ได้
“นี่คือไข่มุกสีดำคุณภาพดีจากท้องทะเลลึก ข้าเก็บไว้อย่างดีมาตลอด หวังว่าคุณชายเฟิ่งจะชื่นชม” ผู้นำตระกูลกัวเอ่ย เขาเปิดผ้าคลุมถาดที่สอง บนนั้นมียาทิพย์ที่ล้ำค่าอยู่ต้นห หนึ่งวางไว้
“นี่คือโสมม่วงอายุพันปี ว่ากันว่าประสิทธิภาพของโสมม่วงนั้นเหนือกว่าโสมถึงร้อยเท่า เพียงใช้แค่แผ่นเล็กๆ ก็สามารถยื้นชีวิตของคนใกล้ตายให้ฟื้นคืนกลับมาได้” ผู้นำตระกูลกัว มองเฟิ่งจิ่ว เห็นแววตาเขาดูแปลกไป สายตาจับจ้องที่ถาดใบนั้น ก็รู้ว่าเขาชอบของสิ่งนี้
เขาจึงยิ้มๆ ก่อนเปิดผ้าคลุมสีแดงถาดที่สาม “นี่คือของจำพวกหยกเก่าแก่ ล้วนลงมนต์สะกดไว้แล้ว สุดท้ายคือตำราแพทย์ที่ตระกูลของข้าเก็บรักษาไว้ ของเหล่านี้ล้วนมีค่า แต่ก็ไม่ ได้ล้ำค่าไปมากกว่าชีวิต ด้วยเหตุนี้ ข้าขอขอบคุณคุณชายเฟิ่งอีกครั้งที่ยื่นมือช่วยเหลือยามลูกหลานตระกูลกัวของข้าตกอยู่ในอันตราย ขอบคุณคุณชายเฟิ่งที่ช่วยชีวิตผู้อาวุโสสูงสุด และท ที่ช่วยรักษาขาข้างหนึ่งของอาวุโสซุนไว้ด้วย”
………………………………….
ตอนที่ 2690 พึงพอใจ
องครักษ์เหล่านั้นวางถาดใส่ของเรียงไว้บนโต๊ะในลานสวน จากนั้นก็ถอยออกไป
เฟิ่งจิ่วมองของบนโต๊ะแวบหนึ่ง ก่อนเผยยิ้มออกมา “ผู้นำตระกูลกัวกล่าวหนักไปแล้ว” เธอหยิบโสมม่วงขึ้นมาดู ในกล่องคือโสมม่วงพันปีไม่ผิดแน่นอน นี่เป็นของล้ำค่าจริงๆ ดูท่า ผู้ นำตระกูลกัวกลับสามารถตัดใจได้ ไม่นึกว่าจะเอาของดีอย่างนี้มาเป็นของขวัญแทนคำขอบคุณ
เธอหันไปมองผู้นำตระกูลกัว ก่อนเอ่ยว่า “ของขวัญแทนคำขอบคุณนี้ ข้าชอบมาก”
ผู้นำตระกูลกัวถอนหายใจราวกับโล่งอก ยิ้มเอ่ยว่า “คุณชายเฟิ่งชอบก็ดีแล้ว” เขายิ้มๆ ก่อนเอ่ยอีกว่า “ใช่แล้ว เมื่อคืนพวกท่านกลับมาก็ดึกมากแล้ว มีเรื่องหนึ่งที่ข้ายังไม่ได้บ บอกพวกท่าน”
เขามองเฟิ่งจิ่ว กล่าวว่า “วันนี้พวกท่านจะออกเดินทางแล้ว ท่านพ่อของข้าและซิ่นหนิงจะร่วมเดินทางไปกับพวกท่านด้วย” เขาเงียบไปครู่หนึ่ง เห็นเฟิ่งจิ่วมองมาด้วยความประหลาดใจ จึงยิ มเอ่ยว่า “คุณชายเฟิ่งอย่าเพิ่งเข้าใจผิด ที่จริงเป็นเพราะพวกเขาจะไปหอแลกสมบัติ จึงได้ร่วมเดินทางไปกับพวกท่าน ข้าจึงคิดว่าในเมื่อจะเดินทางไปด้วยกัน อย่างไรก็ขอให้ท่านได้โป ปรดช่วยดูแลพวกเขาด้วย”
“หอแลกสมบัติ?” เฟิ่งจิ่วยักคิ้ว
“คุณชายเฟิ่งน่าจะเคยได้ยินชื่อของหอแลกสมบัติมาบ้างกระมัง? ที่นั่นสามารถแลกเปลี่ยนสมบัติได้ ที่จริงครั้งนี้เป็นเพราะข้าได้ยินข่าวมาว่าหอแลกสมบัติมียาคุณภาพดีอยู่เม็ดหนึ่ง ไม่ปิดบังคุณชายเฟิ่ง วรยุทธ์ของข้าหยุดอยู่ที่ระดับปราชญ์เซียนขั้นสูงสุดมานานหลายปีแล้ว ไม่อาจทะลวงขั้นได้อีก และยาในครั้งนี้ก็ไม่เหมือนกับยาเม็ดอื่นๆ ได้ยินมาว่าถึงจะกินแล ล้วก็จะไม่ส่งผลกระทบต่อการทะลวงขั้นพลังในภายหน้า ฉะนั้นตระกูลกัวของเราจึงตั้งใจว่าจะไขว่คว้ามาให้ได้”
เฟิ่งจิ่วตะลึงเล็กน้อย มองหน้าเขาแปลกๆ แวบหนึ่ง “ในเมื่อต้องแลกด้วยสิ่งของ คงจะไม่ได้มาง่ายขนาดนั้นกระมัง?”
“หึๆ เรื่องนี้จะว่าไปแล้วก็บังเอิญ” ผู้นำตระกูลกัวยิ้มๆ “นอกจากของมีค่าในระดับเดียวกันที่จะใช้แลกเปลี่ยนแล้ว อีกฝ่ายยังอยากรู้เรื่องเกี่ยวกับบันไดสู่แดนเซียนด้วย เรื่องนี้ ท่านพ่อของข้าเคยไปที่นั่นมาก่อน คนที่เคยไปที่นั่นในปีนั้นเหลืออยู่ไม่กี่คนแล้ว คิดดูแล้วน่าจะไม่มีปัญหาอะไร”
เรื่องการแลกเปลี่ยนเอายาเม็ดนั้นมา พวกเขาค่อนข้างมีความมั่นใจมากทีเดียว
เฟิ่งจิ่วพยักหน้า “ที่แท้ก็อย่างนี้เอ อย่างนั้นก็ได้! ข้าเตรียมตัวก่อน”
ผู้นำตระกูลกัวกลับออกไปก่อน เพื่อเตรียมตัวเรื่องการออกเดินทางของพวกเขา
ครั้นพวกเขาจากไป เฟิ่งจิ่ววางโสมม่วงพันปีกลับไปในกล่องแล้วเก็บอย่างดี โสมพันปีต้นหนึ่งที่ได้มาจากโม่เจ๋อในปีนั้นเธอเอามาใช้ผสมยาแล้ว ต่อมาอยากจะตามหาอีก แต่กลับหาต้นที มีอายุพันปีได้ยากมาก
นึกไม่ถึง โสมม่วงที่มีค่าและหายากกว่าโสมกลับมีต้นที่อายุถึงพันปีด้วย ดูท่า บนเกาะเซียนเฝิงไหลแห่งนี้คงจะมียาทิพย์ที่หายากมากกว่าที่อื่น
มีโสมม่วงพันปีต้นนี้อยู่ เธอสามารถหาเวลากลั่นยาเอาไว้ใช้เพิ่มได้อีก
เฟิ่งจิ่วเก็บโสมม่วงพันปี ก่อนจะใช้สองมือประคองไข่มุกดำขึ้นมา จากนั้นก็เก็บของทั้งหมด ไข่มุกดำสองเม็ดนี้ทำได้เพียงเอาไว้ดูเพื่อความสวยงาม หรือเอามาผสมยาได้ด้วยนะ?
ขณะกำลังครุ่นคิด ก็ได้ยินเสียงเซี่ยอวี้ถังหาวดังมา
“เมื่อกี้ข้าได้ยินเสียงพูดคุยกัน ใครมาหรือ?” เซี่ยอวี้ถังขยี้ตา หันไปมองทางลานสวน นอกจากเฟิ่งจิ่วก็ไม่มีใคร
“ผู้นำตระกูลกัวมา” เฟิ่งจิ่วมองเขาแวบหนึ่ง พูดขึ้นมา “รีบไปล้างหน้าล้างตา ข้าให้คนเตรียมมื้อเช้าไว้แล้ว กินเสร็จก็ต้องออกเดินทาง”
“อ้อ ได้” เขารับคำ ก่อนจะไปเรียกน้องสาวของเขาให้ตื่น จากนั้นก็กลับไปล้างหน้าล้างตาในห้อง