เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2785 วิธี / ตอนที่ 2786 หมดสติ
ตอนที่ 2785 วิธี
“แต่ว่า…” เธอกระพริบตาถี่ๆ ยิ้มบอกว่า “บันไดสู่แดนเซียนน่าจะปรากฏอีกครั้งปีหน้า”
“ไม่เป็นไร ปีนี้พวกเราจัดการเรื่องราวทางนี้ให้เรียบร้อยก่อนก็ได้” ใช้เวลาหนึ่งปีในการสะสางทุกอย่างก็น่าจะพอแล้ว อย่างไรเสียหากคำนวณแล้ว ไปครั้งนี้พวกเขาคงจะต้องใช้เวลานานแน่ ๆ
“นั่นก็ใช่”
เธอเอ่ย หัวใจสั่นไหวเล็กน้อย บอกว่า “อย่างนั้นลูกชายของเราจะทำอย่างไรดี? บอกตามตรง จนถึงตอนนี้ยังไม่รู้ชาติกำเนิดของเขาเลย หากทิ้งเขาไว้ ข้าไม่วางใจ แต่หากพาเขาไปด้วย ข้าก็กลัวว่าจะไม่มีคนดูแลเขาอีก หนำซ้ำบันไดสู่แดนเซียนหากไม่มีวรยุทธ์ระดับจักรพรรดิเซียน เกรงว่าจะขึ้นไปไม่ได้”
เพราะอย่างนี้ตอนนั้นเธอจึงไม่ข้ามประตูบานนั้นไป เธอไปได้ แต่พวกเขาเล่า?
เซวียนหยวนโม่เจ๋อลุกขึ้นเคาะหัวเธอเบาๆ “ความฉลาดในยามปกติของเจ้าหายไปไหนหมดแล้ว? อย่าว่าแต่เจ้าหนูนั่นเลย หากเจ้าอยากพาพวกเหลิ่งซวงเหลิ่งหวาไปด้วย ก็ยังทำได้”
“หา?” เธอมองเขาอย่างสงสัย ไม่เข้าใจสิ่งที่เขาพูด
เห็นเธอนึกไม่ออกจริงๆ เขาจึงอดส่ายหน้ายิ้มๆ ไม่ได้ “เจ้าลืมไปแล้วหรือว่าบนตัวเจ้ามีห้วงมิติล้ำค่าที่มีโลกอีกใบอยู่ข้างในน่ะ?”
เฟิ่งจิ่วเบิกตากว้างด้วยความตะลึง “ท่านหมายความว่า เอาพวกเขาใส่ในห้วงมิติ จากนั้นก็พาไปด้วย?”
“อืม หากใช้ห้วงมิติก็สามารถพาพวกเขาไปได้ แต่แม้จะเป็นพวกเหลิ่งซวงเหลิ่งหวาที่ภักดีกับเจ้าอย่างสุดหัวใจ เจ้าก็ห้ามให้พวกเขารู้เรื่องห้วงมิติเด็ดขาด ฉะนั้นแม้จะพาพวกเขาเข ข้าไปในห้วงมิติ ก็จำต้องทำขณะที่พวกเขาไม่มีสติสัมปชัญญะแล้วเท่านั้น”
เธอมีห้วงมิติอันล้ำค่าอยู่กับตัว หนำซ้ำห้วงมิตินั้นยังไม่ใช่ห้วงมิติธรรมดา แม้จะเป็นคนสนิทก็ให้พวกเขารู้ไม่ได้
เฟิ่งจิ่วตบหัวตัวเอง “จริงด้วย! ทำไมข้าโง่ขนาดนี้เนี่ย? ลืมเรื่องนี้ไปเลย แล้วยังเอาแต่กังวลไม่เลิก ข้านี่โง่จริงๆ โง่มาก”
เธอตบหัวตนเอง แล้วจู่ๆ ก็ยิ้มอย่างมีความสุขขึ้นมา “อย่างนั้นหากพวกเราไปทางนั้น ข้าก็สามารถพาพวกเขาไปด้วยได้แล้วน่ะสิ”
นาทีนี้ เธอรู้สึกดีใจเกินจะบรรยายได้ ปีนั้นผู้ที่ขึ้นชื่อว่าเป็นอาจารย์ของเธอได้มอบของขวัญชิ้นนี้ไว้ให้เธอ
เซวียนหยวนโม่เจ๋อมองเธออย่างขำขัน เอ่ยว่า “อย่างนั้นเจ้าก็หาเวลาเลือกคนที่จะพาไปด้วย เตรียมตัวไว้ล่วงหน้าก็แล้วกัน” เขาเงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ยว่า “พยายามสะสางทุกอย่างให ห้เร็วที่สุด แล้วพวกเราก็หาเวลากลับไปพบท่านพ่อท่านแม่ของเจ้าสักครั้ง ยังมีท่านพ่อของข้าอีก บอกแผนการของเราให้พวกเขารับรู้ พวกเขาจะได้ไม่ต้องเป็นห่วง”
เฟิ่งจิ่วพยักหน้ายิ้มๆ “อืม วางใจเถอะ! ข้าจะรีบสะสางทุกอย่างให้เร็วที่สุด” เธอมองเขา ในใจรู้สึกอบอุ่นและหวานซึ้ง เธอก้าวไปข้างหน้าก้าวหนึ่ง เอื้อมมือไปโอบเอวของเขา จากนั้น ซุกใบหน้าเข้ากับอ้อมอกของเขา
“ขอบคุณท่าน ขอบคุณที่ท่านทำทุกอย่างเพื่อข้า” เธอรู้ เธอรับรู้ทุกอย่าง
เซวียนหยวนโม่เจ๋อแววตาอ่อนโยน เขากอดเธอด้วยมือข้างเดียว มืออีกข้างลูบผมเธออย่างอบอุ่น น้ำเสียงทุ้มต่ำมีเสน่ห์แฝงไวด้วยความรักใคร่ที่ยากจะปิดได้มิด “เด็กโง่”
ชีวิตของเขา เมื่อมีนางปรากฏตัวเขาจึงมีคนที่อยากปกป้อง และชีวิตของเขาก็เปลี่ยนไปจากเดิมเมื่อมีนางเข้ามา เพราะนาง เขาจึงอยากเป็นผู้แข็งแกร่งสูงสุดของใต้หล้า และมีเพียงนา างอยู่เคียงข้าง ทุกอย่างที่เขาทำจึงจะมีความหมาย…
………………………………….
ตอนที่ 2786 หมดสติ
เมื่อท้องฟ้าเริ่มมืด ขณะที่ทั้งสองเตรียมเข้านอนพักผ่อน เหลิ่งหวาเข้ามาจากนอกลานบ้านด้วยท่าทางรีบร้อน ครั้นเห็นไฟในห้องยังสว่างอยู่ จึงรายงานว่า “นายท่าน เจ้าตำหนัก เกิดเรื องแล้ว”
ทั้งสองที่อยู่ในห้องได้ยินก็อดมองหน้ากันไม่ได้ พวกเขาเดินออกมา เห็นเหลิ่งหวาเลือดเต็มตัว เฟิ่งจิ่วหรี่ตาทันที “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”
เหลิ่งหวามองเซวียนหยวนโม่เจ๋อแวบหนึ่ง ก่อนจะรายงานว่า “นายท่าน ตอนที่ข้ากับตู้ฝานกลับมาเจอแม่นางอวิ๋นอยู่ไม่ไกลจากประตูจวนมากนัก ตอนนั้นนางบาดเจ็บฝีเท้าซวนเซ พวกข้าย ยังไม่ทันเข้าใกล้ก็หมดสติไปก่อนแล้ว ตอนนั้นเหมือนจะมีคนตามหลังนางมาด้วย พอเห็นข้ากับตู้ฝาน คนที่อยู่ในที่ลับนั่นก็หนีไป เห็นนางเหมือนจะบาดเจ็บสาหัส เลือดก็ไหลไม่หยุด พวก กข้าจึงรีบพานางกลับมา ตอนนี้ตู้ฝานกำลังพานางไปส่งที่เรือน”
เซวียนหยวนโม่เจ๋อขมวดคิ้ว เขายืนเอามือไขว้หลังไม่รู้กำลังคิดสิ่งใดอยู่
ส่วนเฟิ่งจิ่วแววตาฉายประกายแปลกใจ “ในเมืองนี้กลับมีคนสามารถทำให้นางหมดสติได้?” เธอหันไปมองเซวียนหยวนโม่เจ๋อ ก่อนเอ่ยว่า “พวกเราไปดูกันหน่อยเถอะ!”
เซวียนหยวนโม่เจ๋อพยักหน้า ก่อนจะไปที่เรือนของอวิ๋นเสวี่ยซินพร้อมกับเธอ
เหลิ่งหวาเดินตามข้างหลังไปด้วย พอมาถึงที่เรือน ตู้ฝานยืนรออยู่ตรงนั้นแล้ว ครั้นเห็นพวกเขามา ก็รีบขานเรียก “เจ้าตำหนัก นายท่าน นางอยู่ในห้องแล้ว”
พวกเขาพยักหน้าเล็กน้อย ก่อนจะสาวเท้าเข้าไป ทันทีที่เข้าไป ได้กลิ่นคาวเลือดฉุนโชยเข้าจมูก โดยเฉพาะในห้องด้านใน พอพวกเขาเห็นสภาพอวิ๋นเสวี่ยซินที่นอนอยู่บนเตียงก็ยิ่งตกใจ
เสื้อผ้าสีขาวบนตัวอวิ๋นเสวี่ยซินถูกเลือดย้อมจนแทบจะกลายเป็นสีแดงไปทั้งตัว ชุดกระโปรงฉีกขาด บาดแผลมากมาย ดูน่าสยดสยองไม่น้อย
เฟิ่งจิ่วก้าวเข้าไปตรวจสอบ ผ่านไปครู่ใหญ่ถึงดึงมือกลับ เธอหันไปบอกเซวียนหยวนโม่เจ๋อ “อาการบาดเจ็บภายในไม่เบาเลย กระดูกซี่โครงด้านซ้ายของนางแตกเป็นสองท่อน ที่เหลือล้วนเป็น นบาดแผลภายนอก บาดแผลบนตัวแม้มีเยอะ แต่ไม่อันตรายถึงชีวิต เพียงแค่เสียเลือดมากเท่านั้น ลมหายใจไม่มั่นคง สีหน้าซีดขาว อย่างน้อยก็ต้องพักฟื้นสิบวันถึงครึ่งเดือน”
เซวียนหยวนโม่เจ๋อหันไปมองเหลิ่งหวาที่ยืนอยู่ด้านหนึ่ง ถามว่า “ไม่เห็นหรือว่าคนที่ทำร้ายนางเป็นใคร? ด้วยวรยุทธ์ของนาง คนทั่วไปทำให้นางบาดเจ็บถึงขั้นนี้ไม่ได้ หากสู้กัน จะต้องดึงดูดสายตาคนแถวนั้นแน่ เจ้าสั่งให้คนตามสืบดู ต้องสืบให้เจอต้นตอปัญหา”
“ขอรับ!” เหลิ่งหวารับคำ ก่อนจะถอยออกไป
“ตู้ฝาน ไปบอกให้เหลิ่งซวงมาใส่ยาทำแผลให้นาง” เฟิ่งจิ่วกำชับตู้ฝานที่ยืนอยู่อีกด้าน
“ได้” ตู้ฝานเองก็รับคำและออกไปเช่นกัน
หลังจากที่พวกเขาออกไป เฟิ่งจิ่วมองหน้าเซวียนหยวนโม่เจ๋อ ก่อนถามว่า “ท่านกำลังสงสัย?”
เซวียนหยวนโม่เจ๋อมองเธอ พยักหน้าอย่างไม่ปฏิเสธ “ใช่ ข้ากำลังสงสัยว่าคนที่ทำร้ายนางจนมีสภาพขนาดนี้ ใช่คนจากนอกมหาสมุทรหรือไม่? แต่มีเรื่องหนี่งที่มั่นใจได้ คือวรยุทธ์ของ อีกฝ่ายสูสีกับอวิ๋นเสวี่ยซิน”
เขาเอามือไขว้หลังเดินเดินมาในห้อง พลางเอ่ยว่า “แต่อีกฝ่ายเป็นใคร รอให้นางฟื้นแล้วค่อยถามก็แล้วกัน!” เขาหยุดเดินแล้วหันไปมองเฟิ่งจิ่ว “ให้ในจวนเพิ่มการรักษาความปลอดภัย หากเจ้าจะออกไปข้างนอก ก็ให้ข้าไปด้วยก็แล้วกัน! พักนี้ระวังตัวไว้ก่อนดีกว่า”
เฟิ่งจิ่วยิ้มๆ “ไม่ต้องห่วงข้า เห็นได้ชัดว่าพวกนั้นไม่ได้จ้องเล่นงานข้า ไม่อย่างนั้นจะทำร้ายอวิ๋นเสวี่ยซินทำไม? เดาว่าคงเป็นศัตรูที่นางไปสร้างไว้กระมัง!”
YOU MAY ALSO LIKE
