เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2853 จะไปแล้ว / ตอนที่ 2854 ลึกลับ
ตอนที่ 2853 จะไปแล้ว
ประโยคนั้นทำให้เยี่ยจิงหน้าแดงยิ่งกว่าเดิม…
กวนสีหลิ่นเข้าไปข้างใน เพียงไม่นานเขาก็อาบเสร็จแล้วเดินออกมา เขาเห็นเยี่ยจิงนั่งเช็ดผมอยู่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง จึงเดินเข้าไปแย่งผ้ามาจากมือของนาง “ข้าเอง”
เขามองเข้าไปในกระจก เห็นเพียงคนสองคน หนึ่งยืน หนึ่งนั่ง ดวงหน้าที่สะท้อนในกระจกนั้นงดงามดุจดอกท้อ เอียงอายจนไม่กล้าสบตา ครั้นสายตาของเขาจับจ้องไปที่เรือนร่างที่สะท้อน นในกระจก ลมหายใจของเขาก็พลันถี่กระชั้นขึ้นหลายส่วน
“อาจิง เจ้ากินอิ่มแล้วหรือ ทำไมเจ้ากินน้อยนัก” อาหารบนโต๊ะยังเหลืออีกเยอะ
“อิ่มแล้ว” นางตอบเสียงเบาๆ
เขาช่วยนางเช็ดผมจนแห้ง ก่อนบอกว่า “ข้ายังกินไม่อิ่ม เจ้ากินกับข้าอีกสักหน่อยเถอะ!”
“ได้” นางตอบรับ ก่อนจะเดินไปที่โต๊ะกับเขา นางนั่งข้างๆ เห็นเขากินอาหารที่นางกินเหลือจนหมด จึงอดถามขึ้นไม่ได้ว่า “พอหรือไม่ หากไม่พอเรียกคนเอามาให้อีกก็ได้”
“พอแล้ว” เขายิ้มตอบ มองหน้านาง “ต่อไปคล้องแขนดื่มเหล้า”
เขารินสุราสองถ้วย ก่อนจะยกขึ้นมาคนละถ้วย จากนั้นก็คล้องแขนดื่ม หลังจากสุราลงท้องไปหนึ่งถ้วย เขาก็โน้มตัวเข้าไปใกล้นาง ก่อนจะอุ้มนางขึ้น “อาจริง พวกเราเข้านอนกันเถอะ!”
เยี่ยจิงมุดหน้ากับหน้าอกของเขาอย่างเอียงอาย นางรับคำเบาๆ ไม่นานก็รู้สึกว่าตนเองถูกอุ้มมาวางที่เตียง มุ้งถูกปลดลง บดบังทิวทัศน์ฤดูใบไม้ผลิ…
เวลาเช้าตรู่ สามวันต่อมา
ทุกคนในจวนรวมตัวกันในห้องโถง แม้แต่กวนสีหลิ่นกับเยี่ยจิงก็อยู่ ครั้นเห็นทุกคนมากันครบแล้ว เฟิ่งจิ่วจึงพูดขึ้นว่า “ข้ากับเจ๋อตั้งใจว่าจะออกเดินทางแล้ว จากไปคราวนี้ไม่รู้ จะได้กลับมาเมื่อใด”
“เร็วขนาดนี้เลยหรือ” ทุกคนในห้องโถงต่างก็ประหลาดใจ พวกเขารู้สึกอาลัยอาวรณ์
เฟิ่งจิ่วกล่าวยิ้มๆ “ไม่เร็วหรอก นี่ก็กลับมาได้พักหนึ่งแล้ว อีกอย่างระยะทางจากที่นี่ไปเกาะเซียนเฝิงไหลก็ไม่ใกล้ เดินทางล่วงหน้าหน่อยจะได้มีเวลาเตรียมตัว”
นางยิ้ม แล้วเอ่ยต่ออีกว่า “อีกอย่าง ท่านพี่เพิ่งแต่งงาน ย่อมต้องอยู่ทางนี้นานหน่อย ฉะนั้นข้าจึงตั้งใจว่าจะส่งเฟิ่งเยี่ยกับหยางหยางกลับเอง”
“แต่ว่าพวกเจ้า…” กวนสีหลิ่นลังเลเล็กน้อย
“ท่านพี่ ท่านไม่ต้องห่วงพวกเราแล้ว”
เฟิ่งจิ่วยิ้มบอก “ด้วยวรยุทธ์ของท่านตอนนี้ เหลือเพียงปูพื้นฐานให้มั่นคงและทะลวงขั้นเท่านั้น ท่านฝึกอยู่ทางนี้ จะได้ดูแลครอบครัวไปด้วย การฝึกประสบการณ์ข้างนอกไม่จำเป็นสำหรั บท่านอีกต่อไปแล้ว เมื่อใดที่วรยุทธ์ของท่านแข็งแกร่งถึงระดับหนึ่ง ท่านลองไปขึ้นบันไดสู่แดนเซียนดูสักครั้งก็ได้”
กวนสีหลิ่นพยักหน้า “ข้ารู้”
“เสี่ยวจิ่ว โม่เจ๋อ พวกเจ้าตั้งใจจะออกเดินทางเมื่อใด” เฟิ่งซานหยวนถามขึ้น
“หัวค่ำก็จะไปแล้ว” เซวียนหยวนโม่เจ๋อตอบ
ทุกคนได้แต่เงียบ ไม่มีใครเอ่ยอะไรต่อ สุดท้ายยังคงเป็นเฟิ่งซานหยวนที่พูดขึ้น “ก็ดีเหมือนกัน อย่างนั้นพวกเจ้าเตรียมตัวสักหน่อย หัวค่ำก็ออกเดินทางเถอะ! ไปครั้งนี้ ต้องอยู่ในสถ ถานที่ที่ไม่คุ้นเคย ทุกอย่างต้องระวังไว้ก่อนดีที่สุด ต้องจำไว้ไม่ว่าอย่างไร ความปลอดภัยก็สำคัญที่สุด”
“พวกเรารู้แล้ว” พวกเขาพยักหน้า
จู่ๆ ซั่งกวนหวั่นหรงก็ถามขึ้น ท่าทางราวกับเพิ่งนึกขึ้นได้ “เสี่ยวจิ่ว ห้าวเอ๋อร์เล่า เจ้าก็จะพาเขาไปด้วยหรือ เขายังเด็กขนาดนั้นจะเป็นอะไรหรือไม่…”
“ท่านแม่ ห้าวเอ๋อร์มีภูมิหลังที่ไม่ธรรมดา ไม่ว่าจะมอบให้ใครดูแลข้าล้วนไม่วางใจ ข้าจำเป็นต้องดูแลเขาเอง อีกอย่าง มีพวกเหลิ่งซวงคอยช่วยดูแล ไม่เป็นไรหรอกเจ้าค่ะ” เฟิ่งจิ่วอธิบ บายยิ้มๆ
“เช่นนั้นก็ได้! พวกเจ้ารีบกลับไปเก็บข้าวของเสียเถอะ” เฟิ่งเซียวกำชับ ก่อนจะหันไปมองเฟิ่งเยี่ยที่นั่งก้มหน้าอยู่ด้านหนึ่ง ก่อนยิ้มถามว่า “เฟิ่งเยี่ย ต้องไปแล้ว ไม่อยากไปใช่หรือไ ไม่”
………………………………….
ตอนที่ 2854 ลึกลับ
เฟิ่งเยี่ยมองพ่อและแม่ของเขา ก่อนจะตอบเฟิ่งเซียวว่า “ข้าเป็นลูกผู้ชาย วันหน้าหากข้าแข็งแกร่งขึ้นแล้วก็จะกลับมา”
“ฮ่าๆๆ ดี!” เฟิ่งซานหยวนหัวเราะอย่างมีความสุข ก่อนพูดอย่างปลาบปลื้มว่า “อย่างนั้นเจ้ากับหยางหยางพอกลับไปหาอาจารย์แล้ว จะต้องตั้งใจฝึกฝน อย่าทำให้พวกข้าเป็นห่วงเล่า”
“อืม ข้ารู้แล้ว” เฟิ่งเยี่ยรับคำ
“แม่สั่งให้บ่าวเย็บเสื้อผ้าให้เจ้ากับหยางหยางใหม่แล้ว ไปกับแม่ที่เรือน เอาเสื้อผ้าพวกนั้นไปด้วย” ซู่ซีกล่าว นางเดินเข้าไปจูงมือเฟิ่งเยี่ย และพาเขากับหยางหยางกลับเรือนก่อน น
“เช่นนั้นข้าขอกลับไปเตรียมตัวก่อน เจ๋อ ท่านอยู่คุยกับพวกท่านปู่สักครู่เถอะ!” เฟิ่งจิ่วทิ้งท้ายไว้ ก่อนจะเดินออกไป
เวลาพลบค่ำ พวกเฟิ่งจิ่วกับเซวียนหยวนโม่เจ๋อพาคนนั่งเรือบินออกเดินทาง ตอนแรกทั้งสองตั้งใจว่าจะให้หงส์ไฟอยู่ที่นี่ แต่ใครจะรู้ พวกเขาต่างบอกว่าให้หงส์ไฟอยู่ที่นี่ไปก็ไม่มี ประโยชน์ บอกให้นางพามันไปด้วย เหลือแค่หมีดำตัวใหญ่ไว้เฝ้าประตูตัวเดียวก็พอ
หลังจากที่ขึ้นเรือบิน เหล่าสัตว์พันธสัญญาคู่ชีวิตต่างก็เดินขวักไขว่ไปมา เฟิ่งจิ่วพลันนึกถึงหมาป่าสีเงินที่นางลืมไปเสียสนิทขึ้นมาได้
“ใช่แล้ว ทำไมข้าไม่เห็นหมาป่าสีเงินเลยเล่า” เพราะยังไม่ได้ผูกพันธสัญญากับมัน กอปรกับปกติสัตว์พันธสัญญาคู่ชีวิตมักเดินไปทั่วจวน รายล้อมอยู่รอบตัวนางเสมอ เพราะมีจำนวนมาก บา างครั้งนางจึงลืมว่าขาดตัวไหนไป
เซวียนหยวนโม่เจ๋อที่กำลังหยอกเล่นกับห้าวเอ๋อร์ชะงักงัน ก่อนหันไปมองนางพลางบอกว่า “ข้าผูกพันธสัญญาหมาป่าตัวนั้นให้ห้าวเอ๋อร์แล้ว เรื่องนี้หากเจ้าไม่พูดถึง ข้าก็เกือบลืม มไปเลย”
“ผูกพันธสัญญาให้ห้าวเอ๋อร์แล้ว” เฟิ่งจิ่วมองเด็กน้อยที่กำลังแกว่งมือไปมาอยู่ในอ้อมแขนของเขา
“อืม ตอนที่พวกเราเตรียมตัวเดินทาง หมาป่าสีเงินบอกว่าจะตามมาด้วย ข้าคิดว่าเจ้ามีสัตว์พันธสัญญาคู่ชีวิตหลายตัวแล้ว อีกอย่างราชาหมาป่าสีเงินตัวนั้นก็ยังไม่ได้ผูกพันธสัญญากับ บเจ้า ข้าเลยคิดว่าจะผูกพันธสัญญาให้ห้าวเอ๋อร์ เขาจะได้ปลอดภัยขึ้นด้วย”
เซวียนหยวนโม่เจ๋ออธิบาย สีหน้าไหวระริกเล็กน้อย “เพียงแต่ตอนผูกพันธสัญญาเกิดเหตุไม่คาดคิดขึ้นเล็กน้อย ตอนที่เลือดแห่งพันธสัญญาก่อตัวขึ้น หมาป่าสีเงินตัวนั้นได้กลายเป็นสัตว์รั บใช้ของห้าวเอ๋อร์ และด้วยเหตุผลนี้ทำให้มันหมดสติอยู่ในห้วงมิติสัตว์ร้ายของห้าวเอ๋อร์ ไม่ฟื้นขึ้นมาสักที”
“สัตว์รับใช้? ท่านผูกพันธสัญญานายบ่าวให้พวกเขาหรือ”
เซวียนหยวนโม่เจ๋อส่ายหน้า “ไม่ ตอนนั้นข้ายังไม่ทันได้ผูกพันธสัญญานายบ่าวให้พวกเขา ก็เห็นเลือดแห่งพันธสัญญาของพวกเขาก่อตัวขึ้นมาและกลายเป็นพันธสัญญานายบ่าวไปเอง แล้วหลังจาก กนั้น ราชาหมาป่าสีเงินตัวนั้นก็ถูกดูดเข้าไปในห้วงมิติสัตว์ร้ายของห้าวเอ๋อร์”
เฟิ่งจิ่วกะพริบตาถี่ๆ “หมาป่าสีเงินนั่นเป็นราชาหมาป่าระดับสัตว์เทวะเชียวนะ! เหตุใดจึงเกิดเรื่องเช่นนั้นขึ้นได้”
“เรื่องนี้ข้าเองก็ไม่รู้เช่นกัน บอกได้แค่ว่าน่าจะเกี่ยวข้องกับตัวตนของห้าวเอ๋อร์กระมัง!” เซวียนหยวนโม่เจ๋อคาดเดา เขามองเด็กน้อยในอ้อมแขน รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน
เฟิ่งจิ่วมองเด็กน้อยที่กำลังชูมือชูเท้าอยู่ในอ้อมแขนของเซวียนหยวนโม่เจ๋อ ผ่านไปครู่หนึ่ง นางยิ้มเอ่ยออกมาว่า “ไม่ว่าอย่างไร เขาก็เป็นลูกชายของเรา มีพวกเราดูแล ขอแค่เขาไ ไม่กลายเป็นเด็กไม่ดีก็พอแล้ว”
นางยื่นมือไปแตะจมูกเด็กน้อยเบาๆ ยิ้มพลางบอกว่า “เจ้าตัวน้อย เจ้าว่าใช่หรือไม่”
“เอิ้กๆ” เสี่ยวห้าวเอ๋อร์ยิ้มกว้าง แกว่งมือแกว่งเท้าไปทางเฟิ่งจิ่ว ท่าทางราวกับจะบอกให้นางอุ้มเขาอย่างไรอย่างนั้น
“อยากให้ท่านแม่อุ้มหรือ มาๆ” เฟิ่งจิ่วยิ้มตาหยี ยื่นมือไปรับเขาจากอ้อมแขนของเซวียนหยวนโม่เจ๋อ
YOU MAY ALSO LIKE
