เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2859 ไปอยู่กับข้าเป็นอย่างไร / ตอนที่ 2860 คุณชายรับจะไว้ด้วยหรือ
ตอนที่ 2859 ไปอยู่กับข้าเป็นอย่างไร
คนขายยาตะลึงไปเล็กน้อย อดที่จะประหลาดใจไม่ได้ เหตุใดยังต้องการของพวกนั้นอีก? แต่สุดท้ายก็รับคำและเข้าไปจัดสมุนไพรที่พวกเขาต้องการออกมาอีกหนึ่งชุด
ฟั่นหลินตรวจสอบเสร็จก็พยักหน้า “ห่อของพวกนี้ไว้ก่อน อีกเดี๋ยวคิดบัญชีทีเดียว”
“ได้ขอรับ คุณชาย” คนขายยาตอบ จากนั้นก็เดินตามหลังเขาเข้าไปข้างในอีก พอเขาเห็นสมุนไพรที่น่าจะเหมาะสม ก็หยิบมาให้อีกฝ่ายดู พร้อมกับบอกราคา
หลังจากเลือกเสร็จ ฟั่นหลินเห็นว่ายาบางส่วนต้องนำไปบด แต่พวกเขากลับไม่ได้นำอุปกรณ์ในการบดยามาด้วย จึงถามขึ้นว่า “พวกเจ้าน่าจะมีอุปกรณ์บดยากระมัง ให้ข้ายืมได้หรือไม่”
“เรื่องนี้ข้าน้อยต้องถามเถ้าแก่ก่อน” คนขายยาตอบ
ฟั่นหลินยิ้มบอกว่า “อย่างนั้นเจ้าบอกเถ้าแก่ของพวกเจ้าว่า ข้าจะเพิ่มศิลาดาราให้พวกเจ้า ถือเป็นค่าหยิบยืม”
คนขายยายิ้มรับ “ได้ คุณชายรอสักครู่ ข้าน้อยจะรีบไปถามให้”
“จะบดยาที่นี่หรือ” ตู้ฝานเลิกคิ้ว
“อืม เตาหลอมยาพกมาอยู่ แต่อุปกรณ์ในการบดยาเอามาไม่ครบ หากยืมของพวกเขา น่าจะใช้เวลาไม่นานก็บดเสร็จแล้ว”
ฟั่นหลินอธิบาย ก่อนพูดกับพวกเขาว่า “เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน! อีกเดี๋ยวพวกเจ้าไปซื้อของอย่างอื่นก่อนเถอะ! เสร็จแล้วค่อยกลับมาหาข้าก็ได้”
เหลิ่งหวาเสนอว่า “เช่นนั้นตู้ฝานก็ไปกับชิงเฉิงแล้วกัน! ข้าอยู่ช่วยที่นี่เอง”
“ก็ดีเหมือนกัน” ตู้ฝานพยักหน้า ก่อนจะไปซื้อของอย่างอื่นกับไป๋ชิงเฉิง
นายท่านให้ถุงฟ้าดินที่ใส่ศิลาดารากับพวกเขาคนละถุง ด้วยเหตุนี้ พวกเขาแต่ละคนจึงมีศิลาดาราติดตัวไม่น้อยเลยทีเดียว
ตู้ฝานกับไป๋ชิงเฉิงซื้อของในร้านค้า หลังเดินถนนหลายเส้น พวกเขาก็ซื้อของที่ต้องการครบหมดแล้ว ขณะกำลังจะเดินกลับ ก็เห็นชายชุดผ้าไหมบนหลังม้ากำลังจ้องมาที่ไป๋ชิงเฉิงในชุ ดสีขาว
ตู้ฝานขมวดคิ้วเล็กน้อย เขามองชายชุดผ้าไหมแวบหนึ่ง แต่กลับไม่ได้พูดอะไร เพียงขยับตัวมาบังสายตาของคนผู้นั้นเอาไว้ พวกเขาไม่อยากหาเรื่องสร้างศัตรู
“ยืนขวางทำไม หลีกไป!” ชายชุดผ้าไหมบนหลังม้าขมวดคิ้วตะคอกใส่ เขากำลังมองหญิงสาวที่หน้าตางดงามคนนั้น ไม่ใช่ชายถือพัดท่าทางเหมือนบัณฑิตคนนี้
“หึๆ คุณชายช่างเผด็จการยิ่งนัก” ตู้ฝานยิ้ม เขาไม่ได้หลีกทางแต่อย่างใด เพียงจ้องชายชุดผ้าไหมที่มองลงมาจากบนหลังม้า ก่อนพูดอีกว่า “พวกเราไม่ได้ขวางทางคุณชาย หากคุณชายจะผ่าน นทาง เช่นนั้นก็ผ่านไปเสียเถอะ!”
เขาดึงไป๋ชิงเฉิงให้เบี่ยงตัวเปิดทาง ทำท่าทางราวกับว่าการหลีกทางให้เช่นนี้ก็ถือว่ามากพอแล้ว
“เฮอะ!” ชายชุดผ้าไหมบนหลังม้าหัวเราะหยัน วางท่าเหมือนกับลูกผู้ดีมีตระกูล เชิดคางชายตามองตู้ฝานด้วยหางตา “เจ้าคิดว่าตนเองเป็นใคร ในเมืองนี้ยังไม่เคยมีสิ่งใดที่ข้าต้องการ แล้วไม่ได้”
เอ่ยจบ เรื่องหนึ่งก็ผุดขึ้นมาในสมองของเขา ทำให้สีหน้าของเขาเปลี่ยนไปชั่วขณะหนึ่ง
“ไป! เอาตัวผู้หญิงคนนั้นมาให้ข้าดูชัดๆ” เขาออกคำสั่ง ก่อนที่ทหารระดับปราชญ์เซียนหลายสิบคนจะกรูเข้าไปล้อมทั้งสองไว้
สายตาของตู้ฝานเย็นชาลงเล็กน้อย ส่วนไป๋ชิงเฉิงที่ถูกเขาดันไปยืนข้างหลังก็เบี่ยงตัวเดินออกมา ดวงหน้าเรียวงามจ้องชายบนหลังม้าด้วยสายตาเย็นชา
“รูปร่างหน้าตาล้วนไม่เลว พวกเจ้าเป็นผู้ฝึกตนไร้สำนักจากต่างถิ่นกระมัง ดูวรยุทธ์ก็ไม่ได้แข็งแกร่ง ไปอยู่กับข้าเป็นอย่างไร” ชายชุดผ้าไหมเสนอ สายตาจับจ้องไปที่ไป๋ชิงเฉิงและตู้ ฝาน
………………………………….
ตอนที่ 2860 คุณชายรับจะไว้ด้วยหรือไม่
ตู้ฝานมองผู้ฝึกตนระดับปราชญ์เซียนเหล่านั้นที่ล้อมพวกเขาเอาไว้ นัยน์ตาไหวระริก เขาห้ามไป๋ชิงเฉิงที่กำลังจะพุ่งตัวออกไป ก่อนโบกพัดในมือเบาๆ “คุณชายอยากให้พวกข้าติดตามท่าน หรือ”
“ถูกต้อง” สองคนนี้ดูรูปร่างหน้าตาไม่เลว เทียบกับองครักษ์ของเขาแล้วโดดเด่นกว่ามาก โดยเฉพาะหญิงชุดขาว ยิ่งดูยิ่งเจริญตา หากได้มาติดตามอยู่ข้างกายเขาคงไม่เลว
ตู้ฝานยิ้ม กล่าวว่า “เป็นเกียรติที่คุณชายต้องตา พวกเรายังมีพี่น้องอีกสองคน ไม่ทราบคุณชายสนใจจะรับไว้ด้วยหรือไม่”
ไป๋ชิงเฉิงชะงักงัน ไม่เข้าใจว่าเขาจะทำอะไร? แต่ตู้ฝานมีความสามารถในการแก้ไขสถานการณ์เฉพาะหน้ามากกว่านาง แม้นางไม่รู้ว่าเขาจะทำอะไร แต่เชื่อว่าเขาจะต้องมีแผนการแน่นอน นางจึ งยืนเงียบๆ ไม่พูดอะไร
“อ้อ? ยังมีอีกสองคนหรือ” ชายชุดผ้าไหมดวงตาเป็นประกาย “พวกเขาอยู่ที่ใด หน้าตาเป็นอย่างไร บุคลิกดีหรือไม่ มีความสามารถอะไร”
“อยู่ในร้านขายยาบนถนนข้างๆ นี้ แม้วรยุทธ์จะไม่อาจเทียบทหารของคุณชายได้ แต่หากพูดถึงเรื่องบุคลิกและหน้าตา ทหารของคุณชายเหล่านี้ล้วนไม่อาจเทียบพวกเราได้” พูดมาถึงตรงนี้ รอย ยยิ้มเบ่งบานเต็มหน้าของตู้ฝาน พัดในมือโบกไปมาเบาๆ วางท่าสง่างาม
“อีกอย่าง ข้าชำนาญวิชาค่ายกล ส่วนน้องสาวของข้าที่อยู่ตรงนี้ชำนาญวิชากระบี่ น้องชายอีกสองคน คนหนึ่งชำนาญวิชาแพทย์ อีกคนปราดเปรื่องรอบคอบ” ใบหน้าของเขามีรอยยิ้มประดับ ยิ้ม มถามว่า “คุณชายจะรับไว้หรือไม่”
“รับ! รับอยู่แล้ว! รีบพาข้าไปดูเร็ว”
ชายชุดผ้าไหมยกยิ้ม มือใหญ่โบกสั่งตู้ฝานให้นำทาง ผู้ฝึกตนระดับปราชญ์เซียนสิบกว่าคนหลีกทางให้โดยปริยาย จากนั้นก็เดินตามสองคนข้างหน้าไปยังถนนข้างๆ
ในร้านขายยา หลังจากช่วยฟั่นหลินบรรจุยาที่บดเสร็จแล้วใส่ขวด เหลิ่งหวาก็นำศิลาดาราไปชำระค่าใช้จ่าย เถ้าแก่ร้านมองพวกเขายิ้มๆ
“คุณชายทั้งสอง ไม่ทราบยาของพวกท่าน จะสามารถขายให้พวกข้าสักห่อหรือไม่” เถ้าแก่ร้านถาม
ฟั่นหลินส่ายหน้ายิ้มๆ “ของพวกนี้เอาไว้ใช้ ไม่ขาย”
เถ้าแก่ที่แอบมองอยู่ข้างๆ มาเกือบครึ่งวันได้ยินคำตอบก็ร้อนใจขึ้นมา “ข้ายอมจ่ายสองเท่าของราคา ที่จริงข้าเห็นคุณชายผสมยาไม่ค่อยเหมือนกับของร้านเรา ฉะนั้นจึงอยาก…”
“เรื่องนี้แม้จะให้ท่านไป พวกท่านก็ผสมออกมาไม่เหมือนกับของข้า” ฟั่นหลินยิ้มพลางอธิบายว่า “นอกจากสมุนไพรพวกนั้น ข้ายังใส่สมุนไพรอย่างอื่นลงไปด้วย แม้ท่านจะเอาไปให้นักปรุงย ยาของพวกท่าน ก็ไม่สามารถผสมออกมาได้เหมือนกับของข้าอยู่ดี”
“เรื่องนี้… คุณชาย เราคุยกันได้หรือไม่…” เถ้าแก่พยายามเกลี้ยกล่อม อย่างไรเสียยาชนิดนี้ของร้านพวกเขาก็เทียบกับของอีกฝ่ายไม่ได้จริงๆ
เห็นเถ้าแก่พูดถึงขนาดนี้ ฟั่นหลินสายตาไหวระริก ยิ้มพลางถามว่า “เถ้าแก่อยากได้จริงหรือ”
“แน่นอน” เขารีบพยักหน้าตอบ
“ขายให้เถ้าแก่สักห่อนั้นย่อมได้ เพียงแต่ข้าต้องการศิลาดาราสองร้อยก้อนต่อหนึ่งห่อ” เขายิ้ม ก่อนจะยื่นยาห่อหนึ่งออกมาข้างหน้า “เป็นอย่างไร”
“ศิลาดาราสองร้อยก้อน?” เถ้าแก่ร้านชะงักงัน สมุนไพรที่เขาซื้อไปเมื่อกี้ รวมราคากันทั้งหมดยังไม่ถึงขนาดต้องใช้ศิลาดาราสองร้อยก้อนเลย แต่พอคิดว่าหากพวกเขาได้ยานั่นมาและส สามารถผสมแบบเดียวกันออกมาได้ หากนำมาวางขายในร้านนี้ ใช้เวลาไม่นานก็คงได้ศิลาดาราสองร้อยก้อนกลับคืนมาแล้ว
ยานั่น เมื่อครู่เขาเห็นพวกเขาทดลองยาอยู่หลังร้าน ไม่นึกว่าแม้แต่งูก็ยังไม่กล้าเข้าใกล้ นั่นเป็นของดีเชียวนะ
“ได้! สองร้อยก้อนก็สองร้อยก้อน!” เถ้าแก่กัดฟันตอบ
YOU MAY ALSO LIKE
