เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2867 สะเทือนขวัญ / ตอนที่ 2868 กล่าวหนักไปแล้ว
ตอนที่ 2867 สะเทือนขวัญ
เขาเห็นเพียงหญิงงามในชุดสีแดงสะบัดแขนเสื้อ สัตว์พันธสัญญาคู่ชีวิตทุกตัวพลันปรากฏต่อหน้านาง และท่ามกลางสัตว์ร้ายเหล่านั้น ยังมีหงส์ไฟตัวหนึ่งที่กำลังกระพือปีกอยู่!
ซี๊ด! นั่นสัตว์เทวะโบราณเลยนะ!
สตรีนางนี้เป็นใครมาจากไหนกันแน่? สัตว์พันธสัญญาคู่ชีวิตแค่ตัวเดียวก็น่าตกตะลึงมากพอแล้ว แต่นี่กลับมีจำนวนมากถึงเพียงนี้อีก!
“โฮก!”
แทบจะในชั่วพริบตานั้นเอง เสียงคำรามของสัตว์ร้ายพวกนั้นดังก้องไปทั่วทั้งผืนป่า แรงกดดันอันทรงพลังพุ่งโจมตีเหล่าทหารรับจ้าง เพียงชั่วอึดใจ สัตว์พันธสัญญาคู่ชีวิตที่อยู่ด้านหน้ าสตรีชุดแดงต่างก็พุ่งตัวเข้ามาก่อนล้อมพวกเขาเอาไว้
แรงกดดันอันแข็งแกร่งพุ่งเข้ามาจากรอบด้าน เหนือศีรษะยังมีหงส์ไฟกำลังกระพือปีกที่ลุกโชนด้วยเปลวเพลิงพร้อมจ้องพวกเขาจากด้านบน ไม่ต้องกล่าวถึงเรื่องอื่น เพียงแค่สัตว์เทวะโบราณท ที่บินวนอยู่เหนือศีรษะพวกเขาตัวเดียว ก็ทำให้ขาสั่นจนต้องคุกเข่าลงไปกับพื้นแล้ว
แรงกดดันของสัตว์เทวะโบราณ พวกเขาไม่อาจต้านทานได้ ภายใต้แรงกดดันนั้น พวกเขาไม่มีแม้กระทั่งแรงจะหยัดยืน แม้แต่ผู้นำสองคนของพวกเขาที่ตอนนี้พยายามฝืนยืนหยัดเอาไว้จนตัวสั่น สุด ดท้ายก็ยังต้องคุกเข่าตามลงไปเช่นกัน
“คิดจะหมายหัวพวกข้าหรือ ถามพวกมันก่อนก็แล้วกัน!” เฟิ่งจิ่วเอ่ยขึ้นอย่างไม่ยี่หระ เหลือบมองทหารรับจ้างกลุ่มนั้นด้วยหางตาแวบหนึ่ง ก่อนจะออกคำสั่งว่า “ฆ่าไม่เว้น!”
สิ้นเสียงของเฟิ่งจิ่ว พวกหลัวอวี่ไม่ได้เคลื่อนไหวแต่อย่างใด เพียงแต่ถอยหลังออกไปยืนดูเงียบๆ คนพวกนี้ ปล่อยให้พวกหงส์ไฟจัดการก็เกินพอแล้ว ไม่จำเป็นต้องถึงมือพวกเขาเลย
“ไม่! ไม่นะ พวกข้า…พรืด!”
หัวหน้ากลุ่มทหารรับจ้างได้สติกลับมาจากความตื่นตะลึง เขาพยายามร้องขอให้เฟิ่งจิ่วเปลี่ยนใจและไว้ชีวิต แต่ยังพูดไม่ทันจบ เลือดสีแดงสดก็พุ่งออกมาจากปาก ไม่นานหลังจากนั้น เสียง งคำรามของสัตว์พันธสัญญาคู่ชีวิตและเสียงกรีดร้องของสมาชิกในกลุ่มพวกเขาก็ดังขึ้น…
กลิ่นคาวเลือดกระจายออกไปตามลม ศพล้มลงไปทีละศพๆ พวกเฟิ่งจิ่วยืนมองเหล่าทหารรับจ้างอย่างเย็นชา ไร้ซึ่งความรู้สึก คนเหล่านี้ไม่ใช่คนดี หากพลังของคนเหล่านี้แข็งแกร่งกว่าพวกต ตน เช่นนั้นคนที่ล้มลงไปตอนนี้คงจะเป็นตัวพวกเขาเอง และคงจะต้องตายอย่างน่าอนาถกว่านี้แน่นอน ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงมองดูพวกหงส์ไฟฆ่าทหารรับจ้างเหล่านี้ได้โดยไม่แม้แต่จะกะพริบตา า
“ในนี้มีทหารรับจ้างพวกนี้อยู่เยอะ พวกเรามีคนน้อย เดาว่าตลอดเส้นทางการเดินทางคงจะถูกหมายหัวอีก เอาอย่างนี้ก็แล้วกัน! นอกจากหงส์ไฟ ให้เหล่าไป๋กับอสูรกลืนเมฆาออกมาเดินยืดเส ส้นยืดสายข้างนอก” เฟิ่งจิ่วเอ่ย ก่อนจะมอบหมายให้เหลิ่งซวงดูแลห้าวเอ๋อร์ ส่วนนางลุกขึ้นแล้วสาวเท้าไปข้างหน้า
“ทรัพย์สินบนตัวคนพวกนี้เก็บไปให้หมดอย่าให้เหลือ”
“นายท่านวางใจ พวกข้ารู้ดี” หลัวอวี่ฉีกยิ้ม
เซวียนหยวนโม่เจ๋อเดินมายืนข้างกายนาง กล่าวว่า “ครั้งที่แล้วเจ้าเผชิญหน้ากับเรื่องพวกนี้เพียงลำพังหรือ”
เฟิ่งจิ่วยิ้มๆ “ท่านยังไม่รู้จักข้าอีกหรือ คนที่สมควรฆ่าข้าล้วนฆ่า ไม่เคยใจอ่อน แต่ว่าครั้งที่แล้วน่ะหรือ! ข้าไม่ได้เจอพวกไม่ดูตาม้าตาเรือพวกนี้ อีกอย่างตอนนั้นข้าเดินทาง คนเดียวสะดวกสบาย และไม่เป็นที่สังเกต”
“นายท่าน บันไดสู่แดนเซียนปรากฏปีละครั้ง แต่ละปีมีผู้คนมามากมายใช่หรือไม่” ตู้ฝานถาม
“ทั้งใช่และไม่ใช่” เฟิ่งจิ่วตอบ ก่อนอธิบายเสริมว่า “คนส่วนมากหลังจากถูกแรงกดดันดีดลงมา สถานเบาก็คือได้รับบาดเจ็บสูญเสียวรยุทธ์ บางคนแม้แต่ชีวิตยังรักษาไว้ไม่ได้ ไม่ใช่เรื่อง งเล่นๆ เลยล่ะ ด้วยเหตุผลนี้ หากไม่ใช่คนที่มีจิตใจแข็งแกร่งจริงๆ ก็ไม่อาจเดินขึ้นไปได้” ขณะกำลังเอ่ย ก็เห็นเงาร่างหนึ่งทะยานอยู่บนท้องฟ้าใกล้เข้ามา…
………………………………….
ตอนที่ 2868 กล่าวหนักไปแล้ว
แทบจะในขณะเดียวกัน หงส์ไฟกลายร่างเป็นนกน้อยบินไปเกาะบนกิ่งไม้ ส่วนอสูรกลืนเมฆากับเหล่าไป๋ยังคงมองไปยังผู้ฝึกตนกลุ่มนั้นที่กำลังมุ่งหน้ามาทางนี้
“แรงกดดันของสัตว์พันธสัญญาคู่ชีวิตหลายตัวแข็งแกร่งเกินไป ทำให้ดึงดูดความสนใจจากผู้แข็งแกร่งในป่ามาบางส่วน” เซวียนหยวนโม่เจ๋อเอ่ย เขายืนเอามือไพล่หลัง หันไปมองผู้ฝึกตนระดับ ผู้อาวุโสเซียนหลายคนที่หยุดยืนห่างจากพวกเขาประมาณสามจั้ง
ผู้อาวุโสเซียนกลุ่มนั้นหยุดอยู่กลางอากาศ ก้มมองสัตว์เทวะขั้นสุดยอดที่อยู่เบื้องล่าง รวมถึงศพที่เกลื่อนอยู่บนพื้นเหล่านั้น พวกเขาอดตกตะลึงไม่ได้ พวกเขาเพิ่งจะรับรู้ได้ถึงแ แรงสะเทือนจึงรีบมุ่งหน้ามาดู แต่นึกไม่ถึงว่ากลับเห็นสัตว์เทวะขั้นสุดยอดสองตัวนี้สังหารทหารรับจ้างตายหมดทั้งกลุ่ม
ยามสายตากวาดมองผ่านศพของทหารรับจ้างเหล่านั้น พวกเขายิ่งต้องสูดหายใจ เพราะพวกเขารู้จักทหารรับจ้างกลุ่มนี้ เพราะมีพลังแข็งแกร่งและมีกันมากจึงทำเรื่องเลวทรามอย่างการปล้นชิง ไม่เคยมีใครกล้าต่อกรกับพวกเขามาก่อน แม้จะบังเอิญเจอก็ต้องรีบมอบสมบัติให้แล้วรีบหนีเอาชีวิตรอด ทว่าตอนนี้กลับมาตายอยู่ที่นี่?
พวกเขาละสายตาออกมา มองคนอีกกลุ่มที่อยู่ข้างล่าง สายตากวาดผ่านพวกหลัวอวี่ ก่อนจะหยุดลงที่เซวียนหยวนโม่เจ๋อและเฟิ่งจิ่ว
ยามสายตาจ้องมองไปยังสองหนุ่มสาวที่พวกเขามองพลังไม่ออก พวกเขากลับรู้สึกไม่กล้าที่จะหยุดยืนอยู่กลางอากาศและก้มมองอีกฝ่ายจากที่สูงอีก ในทางกลับกัน หลังมองหน้ากันครู่หนึ่ง พ พวกเขาก็ตัดสินใจทิ้งตัวลงมาบนพื้น
“ทุกท่านกำจัดภัยร้ายให้ป่าผืนนี้ ได้โปรดรับการคารวะจากพวกข้าด้วย” หลังจากครุ่นคิด พวกเขาไม่ได้ถามเรื่องอื่นใดอีก เพียงประสานมือคารวะ
เซวียนหยวนโม่เจ๋อสีหน้าเรียบนิ่งไร้อารมณ์ เฟิ่งจิ่วกลับยกยิ้มอ่อนๆ พวกเขามองกลุ่มชายชราที่อยู่ตรงหน้า สุดท้ายก็เป็นเฟิ่งจิ่วที่เอ่ยขึ้นว่า “ทุกท่านกล่าวหนักไปแล้ว หากทหาร รรับจ้างกลุ่มนี้ไม่ได้คิดชั่วช้า พวกข้าเองก็คงไม่ลงมือเช่นกัน”
กลุ่มชายชราสายตาไหวระริก หมายความว่าขอเพียงไม่ล่วงเกินนาง นางก็จะไม่ล่วงเกินใคร? หากเป็นเช่นนี้พวกเขาก็รู้สึกโล่งอก
กลุ่มนี้มีกันเพียงสิบกว่าคน แต่กลับสามารถสังหารทหารรับจ้างที่มีหลายสิบคนได้ นี่ไม่ใช่เพียงเพราะสัตว์เทวะขั้นสุดยอดสองตัวเท่านั้น แต่ยังเป็นเพราะชายชุดคลุมสีดำและหญิง งชุดแดงที่มีพลังลึกล้ำยากหยั่งถึงด้วย
พวกเขาที่ผ่านโลกมานักต่อนัก เพียงเห็นแวบแรกก็สัมผัสได้ถึงแรงกดดันที่สามารถทำให้ผู้อาวุโสเซียนอย่างพวกเขารู้สึกอึดอัดได้ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าสองคนนี้แข็งแกร่งขนาดไหน
“ขอล่วงเกินสักประโยค ทุกท่านมาที่ป่าผืนนี้ทำไมหรือ” สถานที่แห่งนี้มีอันตรายนับไม่ถ้วน นอกจากสัตว์ร้ายที่ปรากฏตัว ยังมีทหารรับจ้างคอยปล้นฆ่า คนปกติไม่มีทางย่างเท้าเข้ามาที่นี แต่สิบกว่าคนนี้กลับพาเด็กทารกเข้ามาในนี้ด้วย ช่างน่าแปลกจริงๆ
“ว่างๆ ก็เลยออกมาเที่ยวเล่น ได้ยินว่าในป่าผืนนี้มีบันไดสู่แดนเซียนอยู่ด้วย ย่อมต้องอยากไปดูสักครั้ง” เฟิ่งจิ่วเอ่ยอย่างทีเล่นทีจริง
พวกหลัวอวี่ค้นและเก็บรวบรวมทรัพย์สินบนตัวทหารรับจ้างเหล่านั้นมาจนหมด ขณะกำลังจะมอบให้เฟิ่งจิ่ว นางกลับโบกมือ บอกว่า “พวกเจ้าเก็บไว้ก็พอ อะไรที่ใช้ได้ก็เอาไปใช้”
ผู้อาวุโสเซียนเหล่านั้นตะลึงงัน ทหารรับจ้างพวกนั้นมีสมบัติที่หาได้ยากอยู่ สตรีนางนี้กลับแค่โบกมือมอบทรัพย์สินที่ล้ำค่าจนน่าตกใจให้คนเหล่านี้ง่ายๆ? คนเหล่านี้ดูแล้ววรยุ ทธ์ไม่สูงนัก น่าจะเป็นลูกน้องของนางกระมัง นึกไม่ถึงจะได้รับการปฏิบัติที่ดีถึงเพียงนี้
“ขอบคุณ นายท่าน” พวกหลัวอวี่กล่าวขอบคุณ จากนั้นก็แบ่งสมบัติกัน