เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2887 ถีบตกเวที / ตอนที่ 2888 น่าโมโห
ตอนที่ 2887 ถีบตกเวที
พวกเขาเบิกตากว้าง มองเหตุการณ์ตรงหน้าด้วยความตกตะลึง
พลังสายนั้นพุ่งออกมาจากฝ่ามือของเซวียนหยวนโม่เจ๋อ เฉือนผ่านแก้มของผู้อาวุโสคนนั้น ทิ้งรอยแผลลึกไว้บนแก้มของเขา เลือดสีแดงสาดกระเซ็น ทำให้ใบหน้านั้นดูบิดเบี้ยวขึ้นมาหล ลายส่วน
ผู้อาวุโสคนนั้นทำท่าทางราวกับไม่จะอยากเชื่อ เขาชะงักหยุดไปชั่วขณะ ก่อนจะยกมือขึ้นลูบแก้มที่ถูกเฉือน ความเจ็บปวดที่แก้มและเลือดที่เปื้อนติดมือมานั้น ทำให้ความคิดอยากสังหาร รคนก่อตัวขึ้นมาในหัว
“เซวียนหยวนโม่เจ๋อ! ข้าอยากเห็นนักว่าเจ้าจะตายอย่างไร!”
น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเคียดแค้นเปล่งออกมาจากริมฝีปากของเขา ไอสังหารโอบล้อมรอบกาย ทันใดนั้นทั้งน้ำเสียงและแววตาก็พลันเปลี่ยนแปลงไป
ดาบคมปลาบและดุดันปรากฏขึ้นกลางฝ่ามือ เขาพลิกมือก่อนกำมันเอาไว้แน่น กัดฟันเคลื่อนฝีเท้าพุ่งตัวเข้าไปโจมตี ดาบคมที่กุมไว้ในมือพลันแปรเปลี่ยนเป็นดาบหลายเล่มในพริบตา ทั้ งยังเต็มไปด้วยไอพิฆาตอันน่ากลัว ไม่เพียงเท่านี้ความเร็วของเขายังเพิ่มขึ้นอีกด้วย
แม้อีกฝ่ายจะชักดาบออกมา ทว่าเซวียนหยวนโม่เจ๋อกลับยังคงต่อสู้ด้วยมือเปล่า การต่อสู้ที่ตอนแรกเป็นฝ่ายได้เปรียบค่อยๆ ตกเป็นรองเมื่ออีกฝั่งโจมตีเข้ามาอย่างคลุ้มคลั่ง มีหลายครั้ง ที่เกือบถูกดาบของอีกฝ่ายแทงโดนจุดสำคัญ
เฟิ่งจิ่วยืนมองอยู่ด้านข้าง สายตาไหวระริก สีหน้าเจ้าเล่ห์มีเสน่ห์ไม่รู้หายไปตั้งแต่เมื่อใด เวลานี้เหลือเพียงความเย็นชาและโกรธเกรี้ยว
คนจากสี่สำนักที่อยู่เบื้องล่างต่างก็ตะลึงตาค้างไปแล้ว ไม่มีใครส่งเสียงออกมาสักคำ พวกเขาเห็นเพียงผู้ชายที่ชื่อเซวียนหยวนโม่เจ๋อเฉือนแก้มผู้อาวุโสคนนั้น แผลลึกขนาดนั้น เดา าว่าแม้จะหายดีแล้วก็คงจะต้องทิ้งรอยแผลเป็นไว้อย่างแน่นอน
สิ่งที่ทำให้พวกเขาตกตะลึงยิ่งกว่าคือ ผู้อาวุโสคนนั้นกลับเอาอาวุธออกมาต่อสู้ ทั้งยังพยายามจะใช้อาวุธเพื่อทำให้เซวียนหยวนโม่เจ๋อบาดเจ็บ? เมื่อเป็นเช่นนี้ ก็กลายเป็นว่าแม้ชนะ ก็ไม่งดงามแล้วจริงๆ
“ท่านเซียน นี่ถึงเวลาต้องให้พวกเขาหยุดแล้วหรือไม่ หากปล่อยไว้อย่างนี้เกรงว่า…” ผู้อาวุโสคนหนึ่งเสนอ เขาขมวดคิ้วมองเหตุการณ์ตรงหน้า
“ไม่ต้องร้อนใจ พลังของพวกเขากำลังอยู่ในระหว่างปะทุ ให้พวกเขาสู้กันต่อเถอะ!” เซียนท่านหนึ่งเอ่ยขึ้น ก่อนโบกมือเป็นเชิงบอกว่าไม่ต้องพูดมากอีกแล้ว
เฟิ่งจิ่วหันไปมองคนเหล่านั้น เห็นแต่ละคนต่างก็กำลังชมการต่อสู้อย่างตื่นเต้น พวกเขาเห็นการต่อสู้ที่เป็นตายเท่ากันนี้เป็นแค่เรื่องสนุก นางยกมุมปากขึ้นก่อนแค่นหัวเราะออกมาอย่ างไร้เสียง
ทันใดนั้นเบื้องหน้าพลันมีเสียง ‘แคว่ก’ ดังขึ้น พร้อมกับเสื้อคลุมที่ฉีกขาด เฟิ่งจิ่วหันไปมอง เห็นเพียงเสื้อคลุมของเซวียนหยวนโม่เจ๋อถูกฟันเป็นรอยขาด คาดว่าไม่โดนผิวหนังเพราะ ะไม่เห็นเลือด
แต่ในเวลานี้ นางเห็นเซวียนหยวนโม่เจ๋อที่โน้มตัวพุ่งเข้าไปปะทะ ใช้เท้าถีบดาบในมืออีกฝ่ายปลิวออกไป ดาบเล่มนั้นลอยคว้างกลางอากาศก่อนจะตกลงบนเวที
สีหน้าผู้อาวุโสที่ถูกถีบกระบี่หลุดออกจากมือเต็มไปด้วยความเคียดแค้น เขาพุ่งตัวเข้ามาหมายจะต่อสู้ระยะประชิด แต่กลับถูกเซวียนหยวนโม่เจ๋อถีบเข้าไปที่ชายโครง แม้แต่เฟิ่งจิ่วที่ย ยืนอยู่ด้านหนึ่งก็ยังได้ยินเสียงกระดูกหักอย่างชัดเจน
“อ๊าก!”
เสียงกรีดร้องโหยหวนดังขึ้น ผู้อาวุโสคนนั้นถูกถีบตกจากเวที ร่วงลงไปท่ามกลางเหล่าศิษย์จากสำนักต่างๆ ที่กำลังมองดูอย่างตกตะลึง
“ซี๊ด! ผู้อาวุโส!”
บรรดาศิษย์ที่อยู่ข้างล่างต่างก็อุทานด้วยความตกใจ แต่กลับไม่กล้าเข้าไปประคอง ต่างถอยหลังแหวกทางโดยไม่รู้ตัว พวกเขาเห็นผู้อาวุโสตกลงมาอย่างน่าอนาถ ก่อนจะหมดสติไปต่อหน้าต่อตา…
………………………………….
ตอนที่ 2888 น่าโมโห
เสียงกรีดร้องตกใจเงียบไป ก่อนจะตามมาด้วยบรรยากาศอันแปลกประหลาด ทุกคนจ้องชายชุดคลุมสีดำบนเวทีด้วยสายตาราวกับกำลังมองภูติผี ขะ…ขะ…เขาเอาชนะผู้อาวุโสได้?
นั่นเป็นถึงผู้อาวุโสในสำนักเชียวนะ! ผู้อาวุโสที่มีวรยุทธ์ระดับเซียนสวรรค์ เหตุใดจึงพ่ายแพ้ให้กับผู้ฝึกตนจากโลกเบื้องล่างคนหนึ่งได้? คนจากโลกเบื้องล่างเก่งกาจถึงเพียงนี้ตั้ งแต่เมื่อใดกัน?
เวลานี้เอง เซียนหลายคนที่กำลังนั่งชมเหตุการณ์อยู่ในตอนแรกพากันลุกขึ้นยืน สีหน้าตื่นตะลึงอย่างเห็นได้ชัด พวกเขาต่างคิดว่าการประลองครั้งนี้ สุดท้ายผู้อาวุโสคนนั้นจะเป็นฝ่าย ชนะจึงไม่ยอมเข้าไปขัดขวาง
ทั้งยังคิดอีกว่า ชายชุดคลุมสีดำเย่อหยิ่งทะนงตน สมควรให้เขาได้รับรู้ถึงความรู้สึกล้มเหลวจากการพ่ายแพ้ แต่นึกไม่ถึงเลยว่า นี่กลับเป็นตบหน้าพวกตนอย่างแรง!
เป็นถึงผู้อาวุโสของสำนักแต่กลับพ่ายแพ้ให้กับผู้ฝึกตนที่มาจากโลกเบื้องล่าง หากแพร่งพรายออกไปเกรงว่าจะกลายเป็นที่ครหา
และเมื่อครู่ ชายชุดคลุมสีดำก็รวดเร็วปานนั้น เร็วจนพวกเขายากจะออกปากห้าม จะยื่นมือเข้าไปช่วยก็ยังทำไม่ทัน ทำได้เพียงมองเหตุการณ์นี้เกิดขึ้นต่อหน้าต่อตา…
เฟิ่งจิ่วยิ้มตาหยี ใบหน้าเต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ นี่ก็คือบุรุษของนาง! ของนาง! ดูเสีย ยอดเยี่ยมขนาดไหน!
บนเวที ชายชุดคลุมสีดำผู้มีหน้าตางดงามดุจเซียนยืนเอามือข้างหนึ่งไพล่หลัง อีกข้างวางไว้บริเวณหน้าท้อง เสื้อคลุมสีดำลอยสะบัดตามสายลม บุคลิกสูงส่งสง่างามไร้ที่เปรียบ รอบกาย เขามีแรงกดดันอันแข็งแกร่งน่าเกรงขามกระจายอยู่ การต่อสู้ครั้งนี้ ชื่อเซวียนหยวนโม่เจ๋อรวมไปถึงหน้าตาและบุคลิกของเขา ได้ตราตรึงลงไปในสมองของบรรดาศิษย์จากสี่สำนักอย่างลึกซึ้ง แล้ว…
“โอ้ สวรรค์ นี่เขาร้ายกาจกว่าเฟิ่งจิ่วเสียอีก!” ผู้อาวุโสหลิงมู่กะพริบตา อ้าปากค้างอย่างตกใจ นึกไม่ถึงว่าเจ้าหนูนี่ไม่พูดไม่จาแต่กลับร้ายกาจเพียงนี้ เป็นดังภาษิตที่ว่าคนจริง ไม่โอ้อวด คนโอ้อวดไม่ใช่คนจริง!
“โอ้ ไม่เลวจริงๆ ไม่รู้เลยนะเนี่ยว่าสายตาของเจ้าใช้ได้ทีเดียว! เจ้าหนูคนนี้ไม่เลวจริงๆ” ผู้อาวุโสที่เป็นหญิงงามคนนั้นหันไปมองเฟิ่งจิ่ว ก่อนเอ่ยหยอกเย้าเบาๆ
เฟิ่งจิ่วเชิดคางอย่างได้ใจ ท่าทางราวกับจิ้งจอกที่เย่อหยิ่ง “แน่นอนอยู่แล้ว ไม่ดูเสียบ้างว่าเขาเป็นของผู้ใด!”
“ในเมื่อร้ายกาจเพียงนี้ เช่นนั้นข้าก็อยากขอคำชี้แนะสักครั้ง!” ผู้อาวุโสอีกคนในสำนักตบโต๊ะก่อนเหินตัวออกไปทันที เขายืนอยู่กลางเวที สายตาคมกริบจ้องไปที่เซวียนหยวนโม่เจ๋อ “เจ้ากล้ารับคำท้าของข้าหรือไม่!”
เซวียนหยวนโม่เจ๋อยังไม่ทันเอ่ยปาก เฟิ่งจิ่วที่เป็นคนรักพวกพ้องก็ไม่ยอมทนแล้ว นางแค่นเสียงอย่างเย้ยหยัน เดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าผู้อาวุโสคนนั้น ก่อนเอ่ยแดกกันว่า “ดูไม่ออกเ เลยจริงๆ นะ!”
“ดูอะไรไม่ออก?” ผู้อาวุโสคนนั้นหันมาจ้องเฟิ่งจิ่วที่แต่งตัวเป็นผู้ชายก่อนขมวดคิ้วเล็กน้อย เป็นหญิงแท้ๆ แต่กลับแต่งตัวเป็นชายเช่นนี้ ช่างไม่อยู่กับร่องกับรอยเสียจริง
เฟิ่งจิ่วมองเขาด้วยหางตา ก่อนจะเอ่ยลอยๆ ว่า “ดูไม่ออกเลยว่าท่านจะหน้าหนาขนาดนี้น่ะสิ!”
“เจ้า!” ผู้อาวุโสคนนั้นเดือดดาล คิดจะใช้กำลัง แต่นึกถึงว่าอีกฝ่ายเป็นหญิง หากใช้กำลังกับนางมีแต่จะทำให้เสียหน้า จึงแค่นเสียงตำหนิออกมา “เจ้าสามหาว!”
แรงกดดันของผู้แข็งแกร่งระดับเซียนสวรรค์พุ่งออกไปที่เฟิ่งจิ่ว ราวกับต้องการใช้แรงกดดันบีบคั้นนาง แต่ใครจะรู้ว่า หลังจากที่แรงกดดันของเขาพุ่งออกไป หญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้ายั งคงยืนอยู่ด้วยสีหน้าปกติดังเดิม หนำซ้ำยังยักคิ้วมองเขาอย่างดูแคลน สายตานั้นทำให้เขายิ่งโกรธเกรี้ยว
น่าชังยิ่งนัก! เหตุใดผู้ฝึกตนหญิงคนนี้จึงไม่กลัวแรงกดดันของเขา? ผู้ฝึกตนหญิงจากโลกเบื้องล่างล้วนน่าโมโหเช่นนางกันหมดเลยหรือ?