เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2921 เมืองสี่ทิศ / ตอนที่ 2922 บ้านหรู
ตอนที่ 2921 เมืองสี่ทิศ
“ภารกิจที่ท่านได้รับอันตรายหรือไม่” เฟิ่งจิ่วถาม
“ก็ไม่อันตรายหรอก ข้ารับมือไหว” หวันเหยียนเชียนหวาตอบ ก่อนหันไปมองผู้อาวุโสซื่อเชวียกับผู้อาวุโสมู่ซิน ยิ้มพลางบอกว่า “ผู้อาวุโสทั้งสองจะไปส่งพวกเขาหรือ”
ทั้งสองตอบหวันเหยียนเชียนหวาด้วยรอยยิ้ม “แน่นอน อาจารย์ทั้งสองจะไปแล้ว คนเป็นศิษย์ย่อมต้องไปส่งอยู่แล้ว”
ทุกคนล้วนอยู่ที่นี่แล้ว เซวียนหยวนโม่เจ๋อกับเฟิ่งจิ่วจึงให้พวกเขาไปส่งที่หน้าประตูสำนัก จากนั้นก็ให้พวกเขากลับไป
ประมุขเซียนพอได้ยินว่าพวกเขาจะจากไป ก็เพียงยืนทอดมองจากยอดเขาไกลๆ เท่านั้น…
ระหว่างที่เซวียนหยวนโม่เจ๋อกับเฟิ่งจิ่วเดินลงเขา พอมาถึงจุดที่ไม่มีใครอยู่ ทั้งสองก็ใช้ดวงจิตสำรวจรอบๆ พอมั่นใจแล้วว่าไม่มีใครอยู่ เซวียนหยวนโม่เจ๋อจึงบอกว่า “ให้พวกเขาฟื้นขึ้นมาที่นี่เถอะ”
“อืม” เฟิ่งจิ่วรับคำก่อนสะบัดแขนเสื้อ จากนั้นเหลิ่งหวาและคนอื่นๆ ต่างก็ปรากฏขึ้นต่อหน้าพวกเขา
เฟิ่งจิ่วก้มลงอุ้มห้าวเอ๋อร์ หลังจากคลายจุดลมปราณให้เขาก็ยื่นให้เซวียนหยวนโม่เจ๋ออุ้มต่อ จากนั้นก็เอายาให้คนที่เหลือดม ผ่านไปไม่นานพวกเขาก็ฟื้นขึ้นมา
“นายท่าน”
“นายท่าน”
ทุกคนที่นอนอยู่บนพื้นเห็นกิ่งไม้มากมายอยู่เหนือหัว ก็อดตะลึงไม่ได้ พวกเขารีบลุกขึ้นและหันไปสังเกตสภาพแวดล้อมรอบๆ “นายท่าน พวกเราอยู่ที่ไหนหรือ”
“แผ่นดินผืนนี้เรียกว่าแผ่นดินดาราจักร หรือก็คือสถานที่ที่โลกเบื้องล่างเรียกว่าโลกเบื้องบน ที่นี่คือเขตแดนของสำนักดาราครามเซียน หนึ่งในสี่สำนักเซียนใหญ่ จุดหมายปลายทางที่เรากำลังไปตอนนี้ก็คือเมืองทิศตะวันตก ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ของสำนักดาราครามเซียน” เฟิ่งจิ่วบอก นัยน์ตาแฝงรอยยิ้มขณะกวาดมองผ่านพวกเขา
“เมืองสี่ทิศ?” ฮุยหลางตะลึงงัน “ที่นี่ก็มีเมืองสี่ทิศด้วยหรือ”
“อืม เมืองสี่ทิศนี้ไม่ใช่เมืองสี่ทิศนั่นหรอก ย่อมไม่เหมือนกับที่ที่เราเคยอยู่” เฟิ่งจิ่วบอก ก่อนพูดกับทุกคนว่า “เอาล่ะ พวกเจ้าก็นอนมาหลายวันแล้ว ตอนนี้ยืดเส้นยืดสายกันหน่อยก็แล้วกัน! ตอนนี้จวนในเมืองก็เตรียมไว้เรียบร้อยแล้ว รอพวกเราไปเข้าอยู่เท่านั้น”
ทุกคนตะลึงงัน เตรียมจวนไว้แล้วอย่างนั้นหรือ? ทำไมรวดเร็วขนาดนี้? ใครเตรียมไว้ให้กัน?
คำถามมากมายผุดขึ้นมาในหัวของพวกเขา แต่กลับไม่มีใครถามออกมา สิ่งที่ควรรู้ช้าเร็วอย่างไรก็ต้องได้รู้ สิ่งที่ไม่ควรรู้พวกเขาก็ไม่ควรถาม
“เหลิ่งหวา นี่คือโฉนดที่ดิน เจ้าเก็บไว้เถอะ!” เฟิ่งจิ่วยื่นโฉนดที่ดินให้เหลิ่งหวา
“ขอรับ” เหลิ่งหวารับไป เขาเปิดออกดูก็พบว่าเป็นโฉนดที่ดินของจวนหลังหนึ่งจริงๆ เขาดูตำแหน่งที่ตั้งของจวนครู่หนึ่ง จากนั้นจึงเก็บไว้อย่างดี
พวกเขาขยับตัวยืดเส้นยืดสาย เมื่อพลังวิญญาณขับเคลื่อนไปทั่วร่างแล้วจึงค่อยเริ่มเดินทางมุ่งหน้าไปยังเมืองสี่ทิศต่อ
ยามเที่ยง พวกเขามาถึงด้านนอกของเมืองสี่ทิศ ตอนที่เห็นตัวอักษรเหนือประตูเมือง ทุกคนก็อดที่จะตื่นเต้นไม่ได้ ที่แห่งนี้ก็คือสถานที่ที่พวกเขาจะลงหลักปักฐานเพื่อฝึกวรยุทธ์ในภายภาคหน้าอย่างนั้นหรือ?
พวกเขาทอดมองเข้าไปในเมืองจากที่ไกลๆ เห็นเพียงทัศนียภาพอันคึกคักและหรูหรา ทุกคนเดินเข้าข้างใน หลังจากเข้าประตูเมือง เหลิ่งหวาก็พูดขึ้นว่า “นายท่าน ด้านหน้ามีหอน้ำชาแห่งหนึ่ง พวกท่านไปพักดื่มชาสักถ้วยเถอะ! ข้ากับตู้ฝานจะไปหาตำแหน่งที่ตั้งจวนก่อน”
“ดี” เฟิ่งจิ่วพยักหน้า พลางกำชับว่า “ระวังตัวด้วย หากมีเรื่องอะไรพยายามอย่าใช้กำลังกับผู้อื่น กู่โม่กับหลัวอวี่ พวกเจ้าก็ไปด้วยเถอะ!”
“ขอรับ” ทั้งสี่คนรับคำ ก่อนจะแยกตัวออกไป
เวลานี้ เซวียนหยวนโม่เจ๋อพาเฟิ่งจิ่วเดินไปที่หอน้ำชา เหลิ่งซวงอุ้มห้าวเอ๋อร์เดินตามหลัง ส่วนไป๋ชิงเฉิงกับคนอื่นเดินรั้งท้าย
………………………………….
ตอนที่ 2922 บ้านหรู
พวกเหลิ่งหวาสอบถามตำแหน่งที่ตั้งของจวนจากคนในเมือง และพอได้รู้ว่าจวนของพวกเขาตั้งอยู่ในเขตที่ราคาแพงทั้งยังจับต้องได้ยากมากที่สุด ก็อดที่ประหลาดใจไม่ได้
“น่าแปลก นายท่านเพิ่งมาถึงที่นี้ ทำไมถึงซื้อจวนดีๆ ขนาดนี้มาได้แล้ว? จากที่คนพวกนั้นบอก ที่ดินตรงนี้ราคาแพงมาก แม้มีเงินก็ไม่แน่ว่าจะซื้อจวนที่นี่ได้” หลัวอวี่ว่าขณะเดินอยู่ในตรอกที่คนค่อนข้างน้อย ก่อนมองซ้ายทีมองขวาที
พวกเขาพบว่าพื้นที่ตรงนี้ล้อมรอบไปด้วยจวน เพียงแต่จวนแต่ละหลังจะอยู่ห่างกันประมาณสามจั้ง ทุกหลังล้วนตั้งโดดเด่นตระการตา และมีองครักษ์เฝ้าประตูอยู่สองคน
ตอนที่องครักษ์พวกนั้นเห็นพวกเขา แต่ละคนก็จ้องพวกเขาอย่างพิจารณา สายตาของพวกนั้นราวกับกำลังบอกว่า ทำไมคนพวกนั้นถึงมาในสถานที่แบบนี้ได้?
“คนที่อาศัยอยู่ที่นี่ น่าจะเป็นผู้มีอำนาจทั้งหลายในเมืองนี้ นายท่านช่างรู้จักเลือกสถานที่จริงๆ ไม่นึกเลยว่าจะได้ที่แบบนี้มา” ตู้ฝานโบกพัดในมือ บอกว่า “ที่จริงแบบนี้ก็ดี คนทั่วไปไม่เข้ามาที่นี่อยู่แล้ว ถือว่าลดปัญหาไปได้มาก”
เหลิ่งหวาหัวเราะอย่างอ่อนโยน “นายท่านน่าจะไม่ได้เป็นคนเลือกที่นี่เอง หากนายท่านเลือกเอง น่าจะเลือกจวนที่เงียบสงบไม่เป็นที่สังเกตมากกว่า แต่ก็ต้องยอมรับว่าที่นี่ไม่ว่าจะเป็นสภาพแวดล้อมหรือตัวจวน ดูแล้วประณีตหรูหราอย่างมาก ข้าคิดว่าอาศัยอยู่ที่นี่ก็น่าจะสะดวกสบายไม่น้อย”
“อืม ที่นี่น่าจะใช้ฝึกวรยุทธ์ได้ไม่เลว ถึงตอนนั้นค่อยวางค่ายกลรวมพลังวิญญาณ แค่นี้ก็สามารถฝึกวรยุทธ์ที่นี่ได้แล้ว” ตู้ฝานบอก
กู่โม่ได้ยินพวกเขาคุยกัน จึงหันไปมององครักษ์พวกนั้นแวบหนึ่ง ก่อนบอกว่า “ข้าคิดว่าไม่ต้องรอให้นายท่านเข้าอยู่ คนรอบข้างก็คงรู้แล้วว่ามีผู้อาศัยเข้ามาใหม่ เดาว่าไม่นานคงมีคนมาสอดแนมถึงที่แน่นอน”
“ฮ่าๆ เรื่องนี้จะยากอะไรกัน อีกเดี๋ยวข้ากับเหลิ่งหวาไปพานายท่านกับคนอื่นๆ มา เจ้ากับตู้ฝานรอที่จวน ร่ายเขตอาคมสักหน่อยก็ได้แล้ว” หลัวอวี่ยิ้มบอก ก่อนหันไปพูดกับเหลิ่งหวา “อีกนานแค่ไหนจึงจะถึงหรือ?”
“น่าจะอยู่ข้างหน้านี้แล้ว” เหลิ่งหวาตอบ ขณะกวาดสายตามองเลขที่บ้านที่อยู่หน้าประตู ก่อนจะเดินไปอีกระยะหนึ่ง กระทั่งสายตาจับจ้องไปยังประตูที่มีรูปปั้นสิงโตสองตัวเฝ้าอยู่หน้าประตู
“คงไม่ใช่ที่นี่หรอกกระมัง?” หลัวอวี่ถาม เขาขมวดคิ้วพลางลูบหัวรูปปั้นสิงโตสองตัวนั้น “รูปปั้นสิงโตสองตัวนี้ดูกำยำนัก”
เหลิ่งหวาเทียบเลขที่บ้านดู ก่อนจะพยักหน้าบอกว่า “ที่นี่แหละ”
“ประตูใหญ่ถูกลงกลอนไว้ มีกุญแจหรือไม่” ตู้ฝานสอดส่อง ก่อนจะใช้พัดเขี่ยกลอนที่ถูกลงสลักไว้ขึ้นมาดู บอกว่า “เป็นกลอนเหล็กนิลเสียด้วย”
เหลิ่งหวาหยิบกล่องเก็บโฉนดที่ดินออกมา จากนั้นก็เอากุญแจที่อยู่ด้านล่างโฉนดที่ดินออกมาไขกลอน เมื่อผลักประตูแล้วเดินเข้าไป แม้แต่เขาที่เคยเห็นสถานที่มานับไม่ถ้วน ก็อดที่จะตาเป็นประกายขึ้นมาไม่ได้
“ข้างนอกดูไม่ค่อยสะดุดตา แต่ข้างในนี้ราวกับเป็นอีกโลกหนึ่ง แม้แต่ที่พักที่เราเคยอยู่เมื่อก่อนก็เหมือนจะไม่ได้ใหญ่และประณีตเท่านี้”
“จิ๊ๆ ไม่รู้จริงๆ ว่านายท่านใช้เงินมากมายเท่าไรซื้อจวนหลังนี้มา?”
หลัวอวี่ลูบคาง เดินเข้าไปด้านในพลางสอดส่องรอบๆ จากนั้นก็ไปเดินสำรวจที่เรือนหลังอีกหนึ่งรอบ ครั้นเห็นเรือนมากมายนับไม่ถ้วน เขาเดาะลิ้น “ที่นี่ก็ใหญ่เกินไปแล้วกระมัง? พวกเราแค่ไม่กี่คนจะอยู่ไหวหรือ?”
“คุณชายเฟิ่งมาถึงแล้วหรือ?”
เสียงหนึ่งดังมาจากด้านนอกทำให้พวกเหลิ่งหวาชะงัก หลังจากมองหน้ากันเล็กน้อย พวกเขาก็เดินตามเสียงออกไป
………………………………….