เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2941 กล้าได้กล้าเสีย / ตอนที่ 2942 ผลรักษาอายุขัย
ตอนที่ 2941 กล้าได้กล้าเสีย
“ข้าเอาของดีออกมาได้ แต่ไม่เห็นเจ้าจะเอาของดีอะไรออกมาเลยนี่” ชายคนนั้นไม่ลดละ เขาจ้องมองเงาร่างสีแดงรางๆ หลังม่านไข่มุก ก่อนหรี่ตาและพูดขึ้นว่า “ข้าเป็นคนในเมืองสี่ทิ ศ คุณชายใหญ่เรือนรองของตระกูลเจียง หนึ่งในแปดตระกูลใหญ่ ชื่อว่าเจียงซื่อชาง ในเมื่อเจ้าบอกว่าอยากเดิมพันให้ใหญ่หน่อย เช่นนั้นเจ้ากล้าเอาตนเองมาวางเดิมพันหรือไม่เล่า”
แววสังหารปรากฏขึ้นในดวงตาของเซวียนหยวนโม่เจ๋อ ไอเย็นปรากฏอยู่รอบๆ เขาจ้องมองชายคนนั้นแต่ก็ไม่พูดอะไร เพียงดูอยู่เงียบๆ ทว่ามือที่วางอยู่บนตั่งเตี้ยกลับขยับเล็กน้อย ย เขาเคาะนิ้วบนที่พักมือของตั่งเตี้ย
“ใช้ข้าเดิมพัน?” เฟิ่งจิ่วหัวเราะเบาๆ นางลุกขึ้นยืน ก้าวเดินออกไปด้านนอกผ้าม่านไข่มุกอย่างช้าๆ ยืนมองชายคนนั้นจากหลังรั้วกั้น ถามว่า “แล้วของเดิมพันของเจ้าเล่า”
ชายคนนั้นสายตาไหวระริก ก่อนจะเชิดคางพลางตอบว่า “ข้าเดิมพันด้วยยาทิพย์พันปีสิบต้น ศิลาดาราหนึ่งแสนก้อน เป็นอย่างไร? ของเดิมพันนี้มากพอที่จะดึงดูดความสนใจจากเจ้าได้แล้ว วกระมัง?”
เฟิ่งจิ่วหัวเราะเบาๆ “ข้าไม่รู้เลยว่าข้าราคาถูกถึงเพียงนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่มีคนเสนอราคาอย่างนี้แล้วบอกให้ข้าเอาตนเองมาวางเดิมพัน เจ้าช่าง…ใจกล้าจริงๆ”
คนอื่นๆ ต่างตะลึงตาค้างไปแล้ว ยาทิพย์พันปีสิบต้นนับว่าราคาสูงเสียดฟ้าแล้ว ซ้ำยังมีศิลาดาราอีกหนึ่งแสนก้อนอีก ศิลาดาราหนึ่งแสนก้อนนี้แม้แต่กับแปดตระกูลใหญ่ในเมืองสี่ทิศ ศ ก็ยังมีค่าเท่ากับค่าใช้จ่ายของพวกเขาถึงสิบปีเชียวนะ เจียงซื่อชางคนนี้กล้าวางเดิมพันขนาดนี้ เพียงเพื่อหญิงชุดแดงคนนั้นคนเดียว?
ในสายตาของพวกเขา แม้ผู้หญิงชุดแดงคนนี้จะงดงามอีกแค่ไหน แต่ก็เป็นเพียงสตรีคนหนึ่งเท่านั้น เหตุใดต้องวางเดิมพันด้วยราคาสูงเสียดฟ้าเพียงนี้? หากพ่ายแพ้ เกรงว่าแม้แต่ผู้นำต ตระกูลเจียงก็คงไม่ปล่อยเขาไปง่ายๆ แน่
อย่างไรเสียแม้จะเป็นเรือนรอง แต่นี่ก็เป็นต้นทุนของตระกูลหนึ่ง แต่กลับถูกนำเอามาวางเดิมพันเพื่อสตรีนางหนึ่ง หากลือออกไปคงมีแต่คนด่าว่าเจียงซื่อชางคนนี้ไร้สมองอย่างแน่น นอน
แต่หากเขามั่นใจว่าตนเองจะชนะ นั่นกลับจะต่างออกไป
ล่อให้หญิงชุดแดงมาติดกับด้วยของเดิมพันอย่างกล้าได้กล้าเสียเช่นนี้ เรียกได้ว่าจับหมาป่ามือเปล่าเลยก็ว่าได้ ยิ่งไปกว่านั้นจากที่พวกเขารู้มา เจียงซื่อชางคนนี้เพิ่งได้สัตว์ พันธสัญญาคู่ชีวิตมาตัวหนึ่ง เป็นสัตว์เทวะโตเต็มวัยระดับห้าแล้ว ส่วนหญิงชุดแดงคนนั้น…
พวกเขาคิดว่านางไม่มีทางเอาสัตว์พันธสัญญาคู่ชีวิตระดับสัตว์เทวะออกมาได้อย่างแน่นอน ฉะนั้นความเป็นไปได้ที่จะแพ้จึงมีสูงมาก ดูจากวิธีการแก้ปัญหาเมื่อครู่ของหญิงสาวนางนี้ นาง งน่าจะไม่ใช่คนไร้สมอง การเดิมพันเช่นนี้ใครก็ดูออกว่าไม่ควรเดิมพันด้วย
แต่นึกไม่ถึง พวกเขากำลังครุ่นคิดอย่างนี้ เสียงของหญิงชุดแดงกลับดังมาจากทางนั้น
“ในเมื่อจะเดิมพัน อย่างนั้นก็ต้องเอาของเดิมพันมาวางไว้ตรงนี้ อย่างไรเสียตอนนี้ก็ยังมีเวลาอีกมาก คุณชายเจียงไปจัดการก่อนก็ได้ จะได้ให้ทุกท่านในที่นี้เป็นพยาน”
เจียงซื่อชางคนนั้นชะงักเล็กน้อย ก่อนจะรับคำว่า “ได้!” เขาหยิบป้ายห้อยเอวออกมา ยื่นให้ผู้ติดตามไปจัดการ
เวลานี้ แขกในห้องอื่นๆ ต่างก็หัวเราะบอกว่า “แม่นาง เจ้าพนันกับเขาครั้งนี้จะต้องแพ้อย่างแน่นอน สามีท่านนั้นของเจ้าเล่า? เขายอมปล่อยให้เจ้าทำเช่นนี้หรือ?”
ด้วยวรยุทธ์ของพวกเขา ย่อมดูออกว่าหญิงสาวคนนี้เป็นหญิงพรหมจรรย์ สามีอะไรกัน? เดาว่าก็แค่พูดออกไปส่งๆ เท่านั้น หากเป็นเรื่องจริง จะยอมปล่อยให้นางเอาตนเองมาวางเดิมพันได้อย่ างไร?
ชายจากห้องหมายเลขห้ามองเฟิ่งจิ่วยิ้มๆ ก่อนพูดว่า “จากที่ข้ารู้มา ตระกูลเจียงเพิ่งได้สัตว์เทวะระดับห้ามาตัวหนึ่งเมื่อไม่นานนี้ ดูท่าสัตว์เทวะระดับห้าตัวนั้นคงตกอยู่ใน นมือของคุณชายเจียงแล้ว ไม่อย่างนั้น เขาจะกล้าเอายาทิพย์พันปีสิบต้น กับศิลาดาราหนึ่งแสนก้อนมาวางเดิมพันได้อย่างไรเล่า!”
………………………………….
ตอนที่ 2942 ผลรักษาอายุขัย
เอ่ยจบ เขาก็หันไปมองเจียงซื่อชาง ก่อนถามว่า “คุณชายเจียง ข้าพูดถูกหรือไม่”
“แล้วอย่างไรเล่า?” เขามองอวี่เหวินเฮ่อแวบหนึ่ง ก่อนพูดว่า “ตระกูลเจียงของข้ากับตระกูลอวี่เหวินของพวกเจ้าเป็นดั่งน้ำบ่อไม่ยุ่งกับน้ำคลอง เจ้าอย่ายุ่งไม่เข้าเรื่องจะดีกว่า า!”
“คุณชายเจียงดูไม่ออกหรือว่าคุณชายอวี่เหวินผู้นี้ก็ต้องตาหญิงงามชุดแดงแล้วเช่นกัน” ชายอีกคนหัวเราะเสียงดัง มองพวกเขาแวบหนึ่ง ก่อนจะหันไปมองเฟิ่งจิ่ว “นึกไม่ถึงว่า การประ ะลองสัตว์ร้ายครั้งนี้จะกลายเป็นศึกแย่งชิงหญิงงามไปเสียได้ น่าสนใจ”
เฟิ่งจิ่วได้ยินเช่นนั้นก็ไม่พูดมากกับพวกเขาอีก เพียงสั่งให้ผู้ดูแลส่งคนมาร่ายรำอีกหนึ่งเพลง และเวลานี้ สุ่ยเซียนเซียนที่ถูกผู้คนมองข้ามไปในตอนแรกก็ปรากฏตัวอีกครั้ง นางยังค คงเป็นผู้นำการร่ายรำ เพียงแต่ครั้งนี้นางชำเลืองมองไปที่เฟิ่งจิ่วที่อยู่ข้างบนเป็นระยะ
ในฐานะสตรีด้วยกัน นางต้อยต่ำดุจโคลนตม แต่หญิงสาวนางนั้นกลับสูงส่งเหมือนเมฆบนฟ้า เห็นคุณชายตระกูลใหญ่หลายคนพูดจาเอาอกเอาใจนาง กระทั่งใช้แผนการต่างๆ เพื่อจะแย่งชิงตัวนาง สุ่ย ยเซียนเซียนอดที่จะรู้สึกอิจฉาไม่ได้
ทั้งที่เป็นคนเหมือนกัน แต่เหตุใดจึงแตกต่างกันได้ถึงเพียงนี้?
เมื่อเวลาผ่านไป เรื่องการเดิมพันของคุณชายตระกูลผู้ดีพวกนี้ก็แพร่สะพัดออกไป เพียงแต่เพราะสถานที่คือเมืองลอยฟ้า หากจะขึ้นมาต้องใช้เงินถึงสองพันเหรียญทอง ด้วยเหตุนี้ แต่ละตระก กูลจึงส่งคนมาดูสถานการณ์เพียงคนหรือสองคนเท่านั้น
ขณะเดียวกันในห้องที่ไม่เคยเอ่ยปากพูดอะไร แขกพวกนั้นเพียงนั่งดื่มชา ดื่มสุราและรอดูเรื่องสนุกอยู่เงียบๆ หนึ่งในห้องเหล่านั้น มองเห็นชายวัยกลางคนผู้หนึ่งกับชายชราคนหนึ่ งกำลังพูดคุยกันอยู่หลังม่านไข่มุกรางๆ
“เจ้าคิดว่าใครจะชนะ” ชายวัยกลางคนถาม พลางจิบสุรา
“ยังต้องถามอีกหรือ” ชายชราลูบหนวดยิ้มๆ มองเงาร่างสีแดงนั้น บอกว่า “เจ้าคาดเดาไว้แล้วไม่ใช่หรือ?”
“ฮะๆ” ชายวัยกลางคนหัวเราะในลำคอ “เพียงแต่ไม่รู้ว่าสัตว์พันธสัญญาคู่ชีวิตของแม่นางคนนี้จะเป็นอะไร”
“ไม่ใช่สัตว์ร้ายธรรมดาอย่างแน่นอน แต่สองคนนี้ดูไม่คุ้นหน้าเลย น่าจะไม่ใช่คนในเมืองสี่ทิศกระมัง” ชายชราถาม ขณะจ้องมองเฟิ่งจิ่วด้วยสายตาพิจารณา
“อืม แต่ก่อนไม่เคยเห็นแล้วก็ไม่เคยได้ยินว่ามีคนเช่นนี้” ชายวัยกลางคนจิบสุรา ยิ้มบอกว่า “ช่างน่าตั้งตารอยิ่งนัก! นี่มันน่าตื่นเต้นกว่าการประลองของคนกับสัตว์ร้ายอีกนะ”
“การประลองระหว่างคนกับสัตว์ร้ายก็โหดร้ายเกินไป หากไม่ใช่ว่ามีป้ายหยกแลกชีวิต สุดท้ายก็คงต้องถูกกลืนกินทั้งเป็น” ชายชราถอนหายใจพลางส่ายหน้า
“มีสิ่งที่อยากได้ก็ต้องยอมเสี่ยงอันตราย โลกนี้ไม่มีอะไรที่ได้มาง่ายๆ อยู่แล้ว” ชายวัยกลางคนเอ่ยอย่างไม่สะทกสะท้าน ราวกับนึกอะไรขึ้นมาได้ เขามองชายชราแวบหนึ่งก่อนถามว่า “เจ จ้าล่ะ นานขนาดนี้แล้วก็ยังหาผลรักษาอายุขัยไม่ได้อีกหรือ”
ชายชราเผยยิ้มขมขื่น ก่อนบอกว่า “เจ้าคิดว่าผลรักษาอายุขัยหาได้ง่ายเพียงนั้นหรืออย่างไร ข้าตามหามาสามปีเต็มๆ แล้ว ก็ยังไม่มีข่าวคราวเลยแม้แต่น้อย”
“ห้าร้อยปีออกดอก ห้าร้อยปีออกผล ผลรักษาอายุขัยแต่ละลูกสามารถเพิ่มอายุขัยได้หนึ่งร้อยปี ของสิ่งนี้ล้ำค่ามาก แม้จะมี เดาว่าก็คงไม่มีใครตัดใจเอาออกมาได้หรอก คงจะเก็บรักษาไว้ เป็นอย่างดี เก็บไว้ใช้เองเผื่อยามฉุกเฉิน” ชายวัยกลางคนเอ่ยเสียงเนิบ เขามองเส้นผมหงอกขาวของอีกฝ่าย ก่อนบอกว่า “ใบหน้าชรานี้ของเจ้า ใครเห็นก็คงไม่มีใครเชื่อว่าเจ้าอายุ น้อยกว่าข้าสามปี”
“สองปีนี้แก่ตัวลงไวมาก ช่วยไม่ได้นี่นา!” ชายชราถอนหายใจ ก่อนส่ายหน้าอย่างอับจนหนทาง