เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2945 ตรวจสอบยา / ตอนที่ 2946 สัตว์ร้ายอะไร
ตอนที่ 2945 ตรวจสอบยา
ไม่ว่าวรยุทธ์ระดับใดหากกินยานั่นเข้าไป จะต้องทะลวงขั้นอีกครั้งได้แน่!
เห็นท่าทางตื่นตะลึงของพวกเขาแต่ละคน เฟิ่งจิ่วยักคิ้ว ลอบคิดในใจว่า ‘ยาทะลวงขั้นระดับหกดึงดูดความสนใจได้มากถึงเพียงนี้เชียวหรือ?’ แต่ไม่นานก็นึกขึ้นได้ว่าเมืองสี่ทิศแห่ง นี้มียาระดับหกอยู่ไม่มากจริงๆ หนำซ้ำยิ่งเป็นยาทะลวงขั้นระดับหกก็ยิ่งน้อยเข้าไปใหญ่
ดูท่าแล้ว เมื่อครู่นางคงเสนอจำนวนยาทะลวงขั้นระดับหกมากเกินไปแล้วกระมัง!
ขณะที่นางกำลังครุ่นคิดอยู่ ก็ได้ยินเสียงหนึ่งดังขึ้นอย่างแช่มช้าว่า
“แม่นางมียาทะลวงขั้นระดับหกอยู่ในมือหรือ ตระกูลอวี่เหวินของข้ายินดีซื้อด้วยศิลาดาราสองแสนก้อนและยาทิพย์พันปีอีกสิบต้น!” อวี่เหวินเฮ่อที่อยู่ฝั่งตรงข้ามเสนอขึ้น พลา างจับจ้องเฟิ่งจิ่วด้วยสายตาเร่าร้อน
“แม่นาง หากเจ้ามียาทะลวงขั้นระดับหก ข้ายอมซื้อด้วยศิลาดาราสี่แสนก้อนและยาทิพย์พันปีอีกสิบต้น!”
คุณชายตระกูลหยวนคนนั้นได้ยินก็ตะโกนตาม “แม่นาง หากเจ้าขายให้ตระกูลหยวนของข้า ข้าจะให้ราคาที่ดีที่สุดแก่เจ้าอย่างแน่นอน!”
“แม่นาง ข้าก็ยินยอมซื้อด้วยราคาที่ดีที่สุดเช่นกัน เจ้าจะต้องพอใจอย่างแน่นอน! ยาทะลวงขั้นระดับหกของเจ้าขายให้ข้าเถอะ!”
“แม่นาง…”
ครั้นได้ยินเสียงแย่งชิงกันดังขึ้น เฟิ่งจิ่วชำเลืองมองพวกเขาอย่างเฉยชา ก่อนจะเอ่ยออกไปอย่างไม่ยี่หระว่า “ไม่ขาย”
เมื่อคำว่าไม่ขายเปล่งออกจากปากของนาง ทุกคนรู้สึกราวกับมีลมจุกอยู่ที่ลำคอ จะกลืนก็กลืนไม่เข้า จะคายก็คายไม่ออก
ไม่ขาย? ไม่ขายจะพูดออกมาต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้ทำไม? แล้วนี่จะให้พวกเขานั่งติดได้อย่างไร?
คนของตระกูลเจียงได้ยินก็รีบบอกว่า “เมื่อครู่แม่นางบอกว่าจะเอายาทะลวงขั้นระดับหกสามเม็ดมาวางเดิมพันใช่หรือไม่? ในเมื่อเป็นเช่นนี้ พวกข้าจะเพิ่มเดิมพันด้วยศิลาหินสองแสน ก้อน และอาวุธวิเศษอีกสองชิ้นเป็นอย่างไร”
“ศิลาดาราสามแสนก้อน ยาทิพย์พันปีสิบต้น และอาวุธวิเศษสองชิ้น?” เฟิ่งจิ่วเอ่ยออกมาอย่างเนิบช้าราวกับกำลังท่องหนังสือ พลางมองหน้าพวกเขาแล้วถามว่า “พวกเจ้าจะเอาของพวกนี้มาวาง งเดิมพันใช่หรือไม่”
“ถูกต้องแล้ว แม่นางคิดว่าอย่างไร” ชายวัยกลางคนถาม สายตาจับจ้องไปที่เฟิ่งจิ่วแน่นิ่ง
เฟิ่งจิ่วกลอกหมุนดวงตา ก่อนตอบยิ้มๆ ว่า “ข้าได้ทั้งนั้น เพียงแต่ข้าต้องได้เห็นของเดิมพันก่อน ข้าไม่ค่อยชอบจับจิ้งจอกขาวมือเปล่า”
นางพลิกฝ่ามือ ก่อนที่ยาขวดหนึ่งจะปรากฏขึ้น “ข้าคิดว่าในเมืองลอยฟ้าแห่งนี้คงจะมีนักตรวจสอบยาอยู่ อย่างนั้นก็เชิญตรวจสอบดูเถอะ! ดูว่ายาของข้ามีอะไรผิดพลาดหรือไม่”
ครั้นได้ฟังเช่นนั้น กอปรกับเห็นนางเอายาออกมา ดวงตาของทุกคนพลันแดงก่ำขึ้นมา นี่ก็คือยาทะลวงขั้นระดับหกหรือ? นางมียาทะลวงขั้นระดับหกจริงๆ?
ผู้ดูแลของที่นี่เตรียมตัวตั้งแต่ที่พวกเขาเอ่ยเรื่องนี้ขึ้นมาแล้ว ผ่านไปไม่นาน ชายชราสองคนก็เดินออกมา ก่อนเอ่ยกับหญิงชุดแดงที่อยู่ข้างบน “แม่นาง เชิญลงมาตรวจสอบยาด้านล่าง งนี้ด้วย!”
ทุกคนหันไปมองนักตรวจสอบยาสองคนนั้น ก่อนเห็นหญิงชุดแดงยื่นขวดยาให้ชายที่อยู่ข้างๆ จากนั้นก็สั่งให้ชายคนนั้นเดินลงไป
เหลิ่งหวามองนักตรวจสอบยาทั้งสอง กล่าวว่า “ทั้งสองท่านตรวจสอบตรงนี้ใช่หรือไม่”
“ใช่แล้ว” ทั้งสองพยักหน้า ก่อนจะโบกมือให้คนยกโต๊ะยาวๆ ตัวหนึ่งมา ก่อนจะเอาอุปกรณ์ตรวจสอบออกมา
เหลิ่งหวายื่นขวดยาให้ จากนั้นก็ถอยไปยืนดูเงียบๆ อยู่ที่ด้านหนึ่ง ป้องกันไม่ให้พวกเขาเล่นตุกติก
หลังจากที่ทั้งสองรับยาไป พวกเขาเปิดฝาแล้วเทยาใส่ถาดหยก หลังจากเทยาออกมา ทั้งสองก็ตะลึงไปทันที พวกเขามองยาสามเม็ดที่อยู่บนถาดหยกอย่างอึ้งงัน
………………………………….
ตอนที่ 2946 สัตว์ร้ายอะไร
“นะ…นี่มันยาชั้นดีเลยนี่!”
ทั้งสองอุทานออกมาด้วยความตะลึงสุดขีด ดวงตาจับจ้องยาสามเม็ดที่อยู่บนถาดหยกอย่างไม่อาจละสายตาออกไปได้ พลางเอ่ยสรรเสริญว่า “ยาเช่นนี้ยังจำเป็นต้องตรวจสอบอีกเสียที่ไหนกัน? น นี่มันยาทะลวงขั้นระดับหกที่คุณภาพยอดเยี่ยมเลยทีเดียว! นับว่าเป็นยาชั้นเลิศ!”
ขณะที่ทั้งสองคนกำลังจะพินิจพิจารณาอย่างละเอียดอีกครั้ง ก็เห็นว่าชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างหน้าเก็บยาใส่ขวดเสียแล้ว
“จะ…เจ้าทำอะไร?” ทั้งสองถามอย่างไม่ทันตั้งตัว
เหลิ่งหวามองพวกเขาแวบหนึ่ง ก่อนตอบว่า “ในเมื่อตรวจสอบแล้ว ก็ย่อมต้องเก็บใส่ขวดเหมือนเดิม” พูดจบ ก็หมุนตัวเดินกลับขึ้นห้อง
นักตรวจสอบยาทั้งสองคนพูดอะไรไม่ออกสักคำ เพียงมองชายหนุ่มที่หมุนตัวเดินกลับขึ้นไปข้างบนอย่างไม่พอใจ รู้อย่างนี้พวกเขาน่าจะศึกษาอย่างละเอียดแต่แรก แต่ตอนนี้ ขนาดจะดูดีๆ สัก กครั้งยังไม่ได้ ยาถูกเก็บกลับไปเสียแล้ว
ทุกคนจ้องไม่วางตาตั้งแต่ที่ยาถูกเทใส่ถาดหยกแล้ว พวกเขาย่อมเห็นกลิ่นอายพลังหกเส้นบนยานั้น กอปรกับคำพูดของนักตรวจสอบยา ย่อมรู้ว่ายานั่นต้องเป็นยาทะลวงขั้นระดับหกไม่ ผิดแน่นอน!
ระดับหกก็หายาแล้ว นี่ยังเป็นยาคุณภาพเยี่ยมอีก? ยาคุณภาพเยี่ยมหมายความว่าไม่มีความเป็นพิษอยู่แม้แต่น้อย ยาอย่างนั้นไม่ใช่ยาที่นักเล่นแร่แปรธาตุทั่วไปจะสามารถหลอมขึ้นมาได้
ต้องบอกก่อนว่า ยาส่วนมากล้วนมีความเป็นพิษอยู่บ้างไม่มากก็น้อย แล้วก็เพราะเหตุผลนี้ บางคนพอกินแล้วจึงไม่อาจทะลวงขั้นพลังได้อีกตลอดชีวิต และบางคนหากกินยาถึงจำนวนหนึ่ง ก ก็ไม่อาจกินได้อีก ไม่อย่างนั้นระดับพิษในร่างกายอาจเกินขีดจำกัด ทำให้เกิดโรคร้ายได้ แต่ยานั่นกลับเป็นยาคุณภาพเยี่ยม เป็นยาที่ไม่มีความเป็นพิษ นั่นทำให้พวกเขาต่างก็อดไม่ไ ได้ที่จะสูดหายใจลึกๆ
ใครเป็นคนหลอมยานั่นขึ้นมากันแน่? ในเมืองสี่ทิศแห่งนี้ มีคนยอดเยี่ยมเช่นนั้นอยู่ตั้งแต่เมื่อใดกัน? ยาคุณภาพเยี่ยม จากที่เขารู้ แม้แต่นักเล่นแปรธาตุในสี่สำนักเซียนใหญ่ก ก็ยังทำไม่ได้ถึงขนาดนี้
ในอีกด้านหนึ่ง คนของตระกูลเจียงเอ่ยขึ้นอย่างอดใจรอแทบไม่ไหว “แม่นาง พวกเราเริ่มได้หรือยัง”
“แน่นอน” เฟิ่งจิ่วหยักยิ้มมุมปาก นางสะบัดแขนเสื้อ อสูรกลืนเมฆาในร่างที่หดตัวเล็กลงปรากฏอยู่ข้างกายนาง นางยื่นมือออกไป อสูรกลืนเมฆาก็กระโดดเข้ามาในอ้อมแขน
นางอุ้มเจ้าตัวน้อยและมองคนของตระกูลเจียงที่อยู่ข้างล่าง ก่อนถามว่า “สัตว์พันธสัญญาคู่ชีวิตของพวกเจ้าเล่า?”
ครั้นทุกคนเห็นสัตว์เลี้ยงตัวน้อยในอ้อมแขนของนาง ต่างก็ตะลึงตาค้าง “เจ้าจะใช้เจ้าสัตว์เลี้ยงตัวน้อยนี้สู้กับพวกเขาหรือ?” มีคนโพล่งออกมาด้วยความตกใจ และมองนางด้วยสีหน้าอึ้ง ค้าง
ขณะที่คนของตระกูลเจียงเมื่อเห็นก็ตะลึงเช่นกัน เทียบกับเจียงซื่อชาง สายตาของผู้อาวุโสสูงสุดและชายวัยกลางคนของตระกูลเจียงนั้นนิ่งค้างไป พวกเขาจับจ้องไปที่สัตว์เลี้ยงตัวน้อย ยนั่น
พวกเขากลับดูไม่ออกว่าสัตว์เลี้ยงตัวน้อยนั่นเป็นสัตว์พันธสัญญาคู่ชีวิตระดับใด? นี่เป็นสัตว์เลี้ยงตัวน้อยธรรมดาๆ ตัวหนึ่งจริงหรือ? หากไม่มีพลังต่อสู้ที่แน่นอน หญิงสาวคนนี้ จะเอายาทะลวงขั้นระดับหกคุณภาพเยี่ยมมาวางเดิมพันถึงสามเม็ดได้อย่างไรกัน?
ชั่วขณะหนึ่ง พวกเขาคิดอย่างไรก็ไม่เข้าใจ หากอีกฝ่ายเรียกสัตว์เทวะออกมา บางทีพวกเขาคงจะไม่แปลกใจหรือตะลึงถึงเพียงนี้ แต่นางกลับเรียกสัตว์เลี้ยงตัวเล็กเช่นนี้ออกมา นั่นยิ่งท ทำให้พวกเขาสังหรณ์ใจอย่างบอกไม่ถูก
ไม่มีใครวางเดิมพันโดยที่รู้ว่าตนเองจะต้องแพ้อย่างแน่นอน คนที่จะวางเดิมพันอย่างไรก็ต้องคิดว่าตนเองสามารถลองดูได้สักตั้ง ฉะนั้นสัตว์พันธสัญญาคู่ชีวิตของอีกฝ่ายก็ควรจะสูสีก กับพวกเขา แต่นี่…
“สัตว์ตัวน้อยในอ้อมแขนของแม่นาง ไม่ทราบเป็นสัตว์ร้ายอะไรหรือ?”