เซียนหมอหญิงยอดนักฆ่า - ตอนที่ 2981 ไม่น่าเชื่อถือ / ตอนที่ 2982 ซุ่มสังหาร
ตอนที่ 2981 ไม่น่าเชื่อถือ
ได้ยินอย่างนั้น พวกเขาไม่พูดอะไรต่ออีก ตอนนั้นเหลิ่งหวาก็บอกพวกเขาแล้ว แต่พวกเขาไม่เชื่อเองนี่นา! คนที่ยอดเยี่ยมอย่างนายท่านจะแพ้ให้กับตาเฒ่าคนหนึ่งเนี่ยนะ?
ฉะนั้นพวกเขาจึงอยากลองดูสักครั้ง ใครจะรู้ ตาเฒ่าคนนั้นกลับตั้งใจเลือกโจมตีที่ใบหน้าของพวกเขา? แต่จะโทษใครได้เล่า? ได้แต่โทษตัวเองเท่านั้น
พวกเขาเอาอาหารแห้งออกมากินอย่างสงบปากสงบคำ เวลานี้ ชายวัยกลางคนที่นั่งพักอยู่ท่ามกลางพวกเขาหันไปส่งสัญญาณให้ชายชราคนหนึ่ง ชายชราจึงลุกขึ้น เดินไปหยุดตรงหน้าตู้ฝาน ก่อนถามว่ า “ขะ…ขอถามหน่อย พวกเราจะพักอีกนานแค่ไหนหรือ”
เห็นใบหน้าของพวกเขาถูกซ้อมจนเขียวช้ำ พวกเขาได้แต่เดินทางมาด้วยความหวาดระแวงตลอดเวลา ไหนว่าคนพวกนี้เก่งมากอย่างไรเล่า? ซ้ำยังเป็นทหารรับจ้างระดับสูงของสมาคมทหารรับจ้างอีก เหตุใดจึงถูกซ้อมจนมีสภาพเช่นนี้ได้? ตกลงแล้ววรยุทธ์ของพวกเขาใช้ได้หรือไม่กันแน่?
ตลอดเส้นทางนี้ เขาไม่กล้าพักอย่างสบายใจเลยด้วยซ้ำ ได้แต่กลัวว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้น
“ไปกันเถอะๆ! ทำภารกิจคุ้มกันนี่ให้เรียบร้อย แล้วพวกเรารีบกลับไปดีกว่า” ฮุยหลางลุกขึ้นปัดเศษหญ้าบนตัว
คนอื่นๆ ก็ลุกขึ้นเช่นกัน หลัวอวี่เดินไปหยุดตรงหน้าชายชรา ตบไหล่เขาแล้วบอกว่า “วางใจ ไม่เป็นไรหรอก พวกเราจะพาพวกท่านไปส่งอย่างปลอดภัยแน่นอน”
ภารกิจครั้งนี้ของพวกเขาก็คือภารกิจคุ้มกันระดับสอง หน้าที่หลักคือคุ้มกันคนกลุ่มนี้ แต่จากที่พวกเขารู้มา เหมือนว่าชายวัยกลางคนในกลุ่มนี้จะพกสมบัติอะไรบางอย่างติดตัวมาด้วย และกลัวว่าจะเกิดอุบัติเหตุอะไรระหว่างทาง จึงได้เสียเงินจำนวนมากเพื่อซื้อภารกิจคุ้มกันระดับสองนี้
พอเห็นพวกเขาต่างก็ลุกขึ้นแล้ว ชายวัยกลางคนเดินเข้ามา ก่อนประสานมือกล่าวว่า “ทุกท่าน หากผู้แซ่หยางกลับถึงจวนอย่างปลอดภัยเมื่อใด จะต้องเลี้ยงสุราอาหารชั้นดีทุกท่านอย่างแน่นอน น ตลอดเส้นทางนี้ ฝากทุกท่านด้วย”
“ผู้เฒ่าหยางไม่ต้องเป็นห่วง ขึ้นรถลากสัตว์วิญญาณเถอะ! พวกเราจะเดินทางต่อ รีบไปให้ถึงเมืองต่อไปก่อนฟ้ามืดกันเถอะ” ตู้ฝานยิ้มและเชิญเขาขึ้นรถ
“ได้” ชายวัยกลางคนรับคำ ก่อนจะขึ้นรถลากสัตว์วิญญาณไปพร้อมกับชายชรา องครักษ์สองนายเดินประกบซ้ายขวาของรถลาก ส่วนคนขับคือกู่โม่
เข้ามาในรถลาก ชายชราโบกมือร่ายเขตอาคมกั้นเสียง เพื่อป้องกันไม่ให้คนข้างนอกได้ยิน ก่อนจะกล่าวว่า “นายท่านใหญ่ ข้าไม่วางใจเลยที่ให้พวกเขาคอยคุ้มกันพวกเรา ท่านดูพวกเขาแต่ล ละคนถูกซ้อมจนหน้าตาเป็นอย่างไร ยังมีคนแซ่หลัวนั่นอีก ตลอดการเดินทางมานี้ไม่รู้ว่าเขาเอาคันฉ่องออกมาส่องหน้ากี่หนแล้ว”
ชายชราถอนหายใจ ค่อนข้างจนใจกับคนแปลกๆ กลุ่มนี้ รู้แค่ว่าพวกเขาดูไม่ค่อยน่าเชื่อถือ จะสามารถคุ้มกันเขากับนายท่านใหญ่ไปส่งถึงจวนได้อย่าปลอดภัยจริงหรือ?
“ไม่ต้องเป็นห่วง ข้าสืบข่าวจากสมาคมทหารรับจ้างมาเป็นพิเศษ วรยุทธ์ของพวกเขาสูงพอที่จะเป็นทหารรับจ้างระดับสูงได้ รับภารกิจระดับหนึ่งได้สบาย” ชายวัยกลางคนอธิบาย แม้จะพูดอย่างนี แต่ก็ดูออกว่าเขาเองก็รู้สึกกังวลมาตลอดทางเช่นกัน
อย่างไรเสีย เหมือนที่ชายชราบอก คนกลุ่มนี้ดูไม่ค่อยน่าเชื่อถือ เขายังไม่เคยเห็นบุรุษคนใดหยิบคันฉ่องส่องหน้าตัวเองไม่หยุดอย่างนี้ ยังมีอีกคนที่ถือพัด ท่าทางเหมือนกับหนอนห หนังสือ เอาแต่ถือพัดไม่ห่างมืออยู่ตลอด หากไม่ใช่ว่าพวกเขาใส่เสื้อผ้าสีดำซึ่งเป็นเครื่องแบบทหารรับจ้างเหมือนกันหมด เกรงว่าคงจะถูกเข้าใจผิดคิดว่าเป็นหนอนหนังสือไปเสียแล้ว
หนำซ้ำ เขายังมองวรยุทธ์ของคนพวกนี้ไม่ออกเลย ไม่รู้ว่าอยู่ระดับใดกันแน่
ชายวัยกลางคนครุ่นคิด ก่อนพูดขึ้นว่า “เจ้าไปพูดคุยกับพวกเขา ทำความรู้จักพวกเขาให้มากหน่อย พวกเราจะได้เตรียมรับมือถูก”
………………………………….
ตอนที่ 2982 ซุ่มสังหาร
“ขอรับ” ชายชรารับคำ ก่อนจะสลายเขตอาคมเก็บเสียง เขาย่อตัวลงก่อนเดินออกไปข้างนอก นั่งลงข้างกู่โม่ “พ่อหนุ่ม เหนื่อยหรือไม่ เปลี่ยนให้ข้าขับดีหรือไม่”
“ไม่ต้อง” กู่โม่ตอบ ก่อนจะหันไปขับรถลากต่อ
ชายชรานั่งมองอยู่ข้างๆ เห็นหลัวอวี่กับคนอื่นๆ เดินตามข้างรถลาก จึงยิ้มพร้อมถามว่า “กลุ่มเล็กๆ ของพวกเจ้ามีกันหกคน ใครเป็นหัวหน้าหรือ”
“ฮ่าๆ กลุ่มของพวกเราสลับกันเป็น วันนี้ข้าเป็น พรุ่งนี้เขาเป็น” หลัวอวี่หัวเราะเสียงดัง
ได้ยินอย่างนั้น ชายชรามุมปากกระตุก ทหารรับจ้างกลุ่มนี้อยู่กันแบบสบายๆ จริงๆ สบายเสียจนเขาไม่รู้จะถามอะไรต่อไปดี
“อะแฮ่ม” ชายชรากระแอมเบาๆ ก่อนถามอีกว่า “อย่างนั้นพวกเจ้ารับภารกิจนี้เป็นภารกิจแรกหรือ”
“ครั้งแรกน่ะสิ! พวกท่านคือนายจ้างกลุ่มแรกที่พวกข้ารับภารกิจหลังตั้งกลุ่มขึ้นมา” ฮุยหลางยิ้มกว้างแย่งตอบคำถาม เห็นชายชราหน้าเปลี่ยนสี จึงอดขำไม่ได้ “ท่านไม่ต้องกังวล แม้ พวกเราจะเพิ่งเคยเป็นทหารรับจ้างครั้งแรก แต่พวกเรามีประสบการณ์มากกว่าทหารรับจ้างเสียอีก”
“ฮะๆ เช่นนั้นหรือ”
ชายชราหัวเราะอย่างแข็งกระด้างพลางพยักหน้า ตอนนี้เขามีความคิดอยากจะกลับเข้าไปถามนายท่านใหญ่ในรถว่า เหตุใดจึงหาทหารรับจ้างที่ไม่เคยทำภารกิจมาคุ้มกันพวกเขาได้เล่า? นี่กำลัง เสี่ยงอันตรายกันอยู่แท้ๆ เลย!
“พวกเจ้าตั้งกลุ่มทหารรับจ้างในเมืองสี่ทิศ แสดงว่าพวกเจ้าคงเป็นคนของเมืองสี่ทิศกระมัง” ชายชราถามอีก
“ไม่ใช่ พวกเราเพิ่งย้ายมาอยู่ได้ไม่นาน อีกอย่างพวกเราไม่ใช่ทหารรับจ้างแต่แรก” หลัวอวี่ฉีกยิ้ม ก่อนพูดต่อว่า “พวกเราถูกนายท่านของพวกเราส่งมาฝึกฝนข้างนอกน่ะ ถึงได้ตั้งกลุ่มท ทหารรับจ้างขึ้นมา เวลาว่างๆ ก็รับทำภารกิจ”
ชายวัยกลางคนที่อยู่ในรถลากได้ยินมาถึงตรงนี้ก็ตะลึงงัน พวกเขามีเจ้านายด้วยหรือ? หนำซ้ำยังเป็นเจ้านายของพวกเขาสั่งให้ออกมาฝึกฝนข้างนอกอีก?
โดยทั่วไปหากพวกเขาเป็นองครักษ์ อย่างนั้นก็ควรติดตามและคุ้มกันอยู่ข้างกายเจ้านายของตน เหตุใดจึงปล่อยให้ออกมาฝึกฝนข้างนอกได้เล่า? ช่างน่าแปลกจริงๆ
ชายชราเองเมื่อได้ยินดังนั้นก็รู้สึกแปลกใจเช่นกัน ขณะกำลังจะถาม จู่ๆ รถลากสัตว์วิญญาณก็หยุดชะงัก ชายชราที่ไม่ทันตั้งตัวเกือบตกลงไป โชคดีที่กู่โม่ที่อยู่ข้างๆ เอื้อมมือไปดึง เขาเอาไว้ จากนั้นก็ผลักเขากลับเข้าไปในรถ “เข้าไป อย่าออกมา!”
ชายชราถูกผลักเข้าไปในพริบตา เขาตกใจจนหน้าเปลี่ยนสี ชายวัยกลางคนที่อยู่ในรถเองก็เกร็งไปทั้งร่าง เขาเปิดผ้าม่านด้วยสีหน้าตึงเครียด ครั้นเห็นเหตุการณ์ด้านนอก นัยน์ตาของเขา าก็หดเล็กลงทันที
มีชายชุดดำสามสิบกว่าคนเลยทีเดียว! เขาหน้าเครียดขึ้นมา สายตาจับจ้องไปข้างนอก รู้สึกว่าเสี้ยวนาทีนี้ แม้แต่ในอากาศก็สัมผัสได้ถึงไอสังหารอันเยือกเย็นที่แผ่กระจายออกมา
ตู้ฝานขี่ม้า สะบัดพัดในมือ ยิ้มพลางบอกว่า “เดินทางมาตั้งนานรู้สึกเบื่อแล้ว หากไม่มีการซุ่มสังหารเช่นนี้ ก็ไม่รู้จริงๆ ว่าจะรับภารกิจนี้มาทำไม”
“นั่นสิ ข้าก็รอมาตั้งนานแล้ว เพิ่งจะโผล่หัวมาเอาป่านนี้” หลัวอวี่ฉีกยิ้ม เขาลูบกำปั้นขณะจ้องคนชุดดำพวกนั้น สีหน้าดูระริกระรี้
“กู่โม่กับฟั่นหลินคุ้มกันรถลาก คนพวกนี้ปล่อยให้พวกข้ายืดเส้นยืดสายหน่อยก็แล้วกัน!” หลัวอวี่ว่า ก่อนจะกระโดดลอยตัวขึ้นจากหลังม้า พุ่งเข้าใส่คนชุดดำที่อยู่ข้างหน้า
“ข้าอัดอั้นความโกรธไว้แน่นท้องมาตลอดทางพอดีเลย!” เขากำหมัดเหวี่ยงใส่หน้าคนชุดดำคนหนึ่ง คนชุดดำคนนั้นตีลังกาลอยตัวออกไป