เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] - บทที่ 28 เรตติ้งแตะหนึ่ง

บทที่ 28 เรตติ้งแตะหนึ่ง

“หา?”

จะให้ตบหน้าเนี่ยนะ?

คุณพ่อของซูเย่ถึงกับตกตะลึงไปทันที

“ฉันจะได้รู้ไงว่าฉันไม่ได้ฝันไป”

คุณแม่หันมามองค้อนคุณพ่อ ก่อนจะชี้มือไปยังหน้าจอโทรทัศน์ “นั่นใช่ลูกชายของฉันจริงๆ หรือเปล่า ลูกชายของฉันเพิ่งไปเรียนมหาลัยแพทย์แผนจีนได้ครึ่งปีเท่านั้น ทำไมถึงเก่งขนาดนี้?”

“เขาต้องเป็นลูกคุณอยู่แล้ว!”

คุณพ่อรีบขยับหนีออกมา

เขาไม่กล้าตบหน้าภรรยาตามคำร้องขอ เพราะรู้ดีว่าเธอต้องมาตบเขาคืนแน่นอน

คุณแม่จึงตีขาของซูเย่อย่างแรงอีกครั้ง

“แกเจ็บไหม?”

“เจ็บสิครับ!”

ซูเย่พยักหน้าด้วยความเศร้า

“ฮ่าฮ่าฮ่า งั้นฉันก็ไม่ได้ฝันไป!”

คุณแม่ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข “ลูกชายของฉันเก่งจริงๆ ด้วย!”

…

บ้านคุณป้า

“ในอนาคต พวกแกสองคนต้องเรียนแพทย์แผนจีน”

คุณป้าซึ่งยังคงตื่นเต้นหลังรับชมรายการจบ เธอพูดกับลูกสาวทั้งสองคนว่า “เมื่อถึงตอนนั้น พวกแกต้องตั้งใจเรียนให้ได้แบบพี่เขาล่ะ”

“ไม่เอาหรอก”

ผู้เป็นลูกสาวคนแรกรีบส่ายหน้าปฏิเสธ “ให้ตายก็ไม่ไปเรียนแพทย์แผนจีนเด็ดขาด!”

“หนูก็เหมือนกัน” ลูกสาวคนที่สองก็ส่ายหน้าปฏิเสธเช่นกัน

พวกเธอรู้ดีว่าซูเย่เก่งเทพในเรื่องแพทย์แผนจีนมากเกินไป หากพวกเธอไปเรียนสาขานี้ ก็คงต้องอยู่ใต้ร่มเงาของเขาไปตลอดชีวิตแน่!

…

“ทำได้ดีมากเลยนะ!” เมื่อรับชมรายการจบลง หลี่เคอหมิงก็ยิ้มออกมาอย่างมีความสุข

นี่แหละสิ่งที่เขาต้องการ

แสดงให้มหาวิทยาลัยอื่นๆ ได้รู้ว่า มหาวิทยาลัยแพทย์แผนจีนจี้หยางไม่ใช่ที่ที่ใครจะมาดูถูกกันได้ง่ายๆ อีกแล้ว

…

“อืม”

ปรมาจารย์ฮั่วปิดทีวี จิบน้ำชาอึกสุดท้ายและพยักหน้าพร้อมกับยิ้มกว้าง

…

ในเวลาเดียวกันนี้

ตอนที่รายการจบลงด้วยการประกาศว่าซูเย่เป็นผู้ที่ทำคะแนนได้เป็นอันดับหนึ่ง

“แตะ 1 แล้วครับ เรตติ้งแตะ 1 แล้ว!”

ทีมงานรายงานด้วยความดีใจสุดขีด

เมื่อได้ยินเช่นนั้น

จ้าวเหมียนก็รีบถามกลับไปด้วยความตื่นเต้น

“พูดจริงนะ?!”

“พูดจริงสิครับ!”

“ดีมาก!”

จ้าวเหมียนลุกขึ้นยืนกระโดดตัวลอย

เรตติ้งแตะหนึ่งได้สำเร็จแล้ว นี่คือระดับเรตติ้งที่เขาไม่เคยทำได้มาก่อน เพราะว่ามันมากกว่ารายการปกติของเขาถึงสองเท่า!

ขณะนี้ ทีมงานทุกคนก็ได้รับทราบข่าวนี้แล้วเช่นกัน

“เราได้เรตติ้งแตะหนึ่งแล้วจริงๆ เหรอ?”

“แค่ตอนแรกก็ทำเรตติ้งได้ตั้งหนึ่งเปอร์เซ็นต์เลยเนี่ยนะ?”

หลายคำถามถูกส่งเข้ามาในกลุ่มแชทของทางทีมงานภายในแอปวีแชท

“ให้ตายสิ แค่ตอนแรกก็ทำเรตติ้งได้ถึง 1.01 เปอร์เซ็นต์ ผู้กำกับจ้าวสุดยอดจริงๆ!”

“แค่ตอนแรกก็ดังระเบิดขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย แถมฉากจบของตอนแรกยังทิ้งท้ายให้น่าติดตามต่อไปอีก ถึงจะไม่มีดราม่าเรียกคนดูเท่าที่ควร แต่ได้เรตติ้งถึงหนึ่งเปอร์เซ็นต์นี่มันมหัศจรรย์ที่สุดเลยแฮะ!”

“รายการของเรากำลังจะดังเป็นพลุแตก!”

กลุ่มทีมงานพร้อมใจกันแสดงความคิดเห็นด้วยความตื่นเต้น

จ้าวเหมียนก็กำลังรู้สึกเช่นเดียวกันนี้

รายการที่เพิ่งออกอากาศแค่ตอนแรกกลับทำเรตติ้งได้ทะลุหนึ่งเปอร์เซ็นต์ ถือว่าประสบความสำเร็จเป็นอย่างสูง!

“ความทุ่มเทของทุกคนไม่เสียเปล่า ในที่สุดเราก็เริ่มได้ดี หลังจากนี้ พวกเรามาพยายามกันให้หนักมากขึ้น และทำให้ดีมากกว่านี้กันเถอะ!”

จ้าวเหมียนส่งข้อความเสียงไปปลุกใจทีมงาน

ในเวลาเดียวกันนี้

“ติ๊ง”

เสียงข้อความเข้าดังขึ้น

มีข้อความเสียงถูกส่งมาจากเฉินหลี่ซ่าง ผู้กำกับรายการชุมนุมวิชาการ

เขากดเข้าไปฟัง

“เหล่าจ้าว รายการของคุณยอดเยี่ยมมาก ทำได้ดีมากกว่ารายการชุมนุมวิชาการของผมซะอีก แค่ตอนแรกเรตติ้งก็ทะลุหนึ่งเปอร์เซ็นต์ ถือเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นยากมาก คุณต้องขอบคุณผมแล้วนะ!”

นั่นคือข้อความทั้งหมดจากเฉินหลี่ซ่าง

“ขอบคุณกับผีน่ะสิ!”

จ้าวเหมียนคำรามออกมาทันที

เขาเพิ่งจะสบถออกมาเท่านั้น

โทรศัพท์ก็สั่นครืด ก่อนที่เสียงเรียกเข้าจะดังขึ้น เมื่อเห็นว่าผู้ใดโทรมา จ้าวเหมียนก็ต้องรีบลุกขึ้นยืนด้วยความสุภาพเรียบร้อย

เพราะเป็นสายตรงจากหัวหน้าของเขาเอง

“จ้าวเหมียน ครั้งนี้คุณทำได้ดีมาก รายการค้นหาสุดยอดแพทย์แผนจีนรุ่นใหม่ของคุณ ผมได้ข่าวว่าทำเรตติ้งถล่มทลาย ยากมากที่จะเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นมาได้ คุณต้องคว้าโอกาสนี้ไว้ให้ดี พยายามไต่ระดับเรตติ้งให้สูงขึ้นไปเรื่อยๆ เลยนะ”

นั่นคือเสียงจากหัวหน้าใหญ่

“ครับผม พวกเราจะพยายามให้เต็มที่ครับ”

จ้าวเหมียนตอบกลับไปด้วยน้ำเสียงหนักแน่นและจริงใจ

“เอาละ ผมหวังว่าคุณจะทำรายการนี้ให้ดีขึ้นไปอีก ผมจะเอาใจช่วยพวกคุณ”

จ้าวเหมียนรู้ว่าท่านหัวหน้าค่อนข้างพอใจกับรายการของตนเอง จึงรีบตอบกลับ “แน่นอนครับผม ขอบคุณมากครับ”

หลังจากนั้น

เมื่อกดวางสายเรียบร้อย

ชายอ้วนก็โทรศัพท์มาหา

“ผู้กำกับจ้าว ผมได้รับโทรศัพท์จากสปอนเซอร์หลายราย พวกเขาอยากเพิ่มโฆษณาในรายการของเรา…”

จ้าวเหมียนได้ยินดังนั้นก็หัวเราะออกมาด้วยความดีใจ

แล้วอย่างนี้รายการของเขาจะไม่ดังระเบิดได้อย่างไร?

…

ในเว็บบอร์ดรวมมิตรมหาลัย

บอร์ดย่อยของมหาวิทยาลัยแพทย์แผนจีนจี้หยาง

“แม่เจ้า ซูเย่คนนี้จะเก่งไปไหนวะ”

“ฉันสงสัยมานานแล้วนะว่าเขาไม่เคยเรียนแพทย์แผนจีนมาจริงเหรอ? เขาดูไม่เหมือนเด็กใหม่ในวงการนี้เลยนะ?”

“ฉากสุดท้ายที่หวังจี้เชาได้ยินว่าอาจารย์ในมหาลัยตัวเองเป็นคนตรวจข้อสอบของซูเย่น่ะ หมอนั่นก็เงิบไปเลยดิ ฉันหยุดหัวเราะไม่ได้เลยล่ะ”

“เออ อันนั้นฉันก็หัวเราะหนักอยู่เหมือนกัน”

“สะใจโว้ย!”

หลังรับชมรายการจบลง กลุ่มนักศึกษาแพทย์แผนจีนทุกคนต่างก็รู้แล้วว่าซูเย่มีความแข็งแกร่งถึงขนาดไหน

ครั้งนี้

พวกเขาได้พบมุมมองใหม่

ซูเย่ต้องแข่งขันกับนักศึกษาแพทย์แผนจีนระดับหัวกะทิจากมหาวิทยาลัยทั่วประเทศ!

ทุกคนตกตะลึงมากไปกว่าเดิม

ลวี่อวิ๋นเผิงกับลู่จวิ้นก็เข้าร่วมการแข่งขันในรายการนี้เช่นกัน ถึงพวกเขาจะรู้เรื่องความยอดเยี่ยมของซูเย่ระหว่างการแข่งขันก่อนหน้าเพื่อนร่วมมหาวิทยาลัยคนอื่น แต่พวกเขาก็ยังอดประทับใจในตัวซูเย่ไม่ได้อยู่ดี ต้องยอมรับเลยว่าทีมตัดต่อของทางรายการมีความสามารถจริงๆ

ส่วนคนเดียวที่ไม่ตื่นเต้นอะไรกับรายการนี้เลย ก็คือตัวซูเย่คนเดียวเท่านั้น!

…

ที่ไหนสักแห่งในเมืองตี้ตู

“ซูเย่” หลังรับชมรายการจบลง หวังจี้เชาก็กัดฟันมองหน้าจอโทรทัศน์ด้วยความเคียดแค้น เขาสูดหายใจลึก พูดออกมาว่า “ดูเหมือนฉันจะประมาทนายมากเกินไปจริงๆ นายมีคุณสมบัติดีพอที่จะมาเป็นคู่แข่งของฉัน”

“ครั้งนี้ฉันจะปล่อยให้นายได้ใจไปก่อน”

“แต่ผู้ชนะคนสุดท้ายต้องเป็นฉันคนเดียวเท่านั้น!”

…

หลี่มู่เสวี่ยใบหน้างอง้ำ

เธอคิดว่าซูเย่เป็นพวกที่จะจมปลักอยู่ที่เดิมไปตลอดชีวิต

คิดไม่ถึงเลยว่าเขากลับมีความสามารถด้านแพทย์แผนจีนถึงขนาดนี้!

“ซูเย่”

หลี่มู่เสวี่ยพูดชื่อนี้ออกมาแผ่วเบา ความทรงจำเกี่ยวกับตัวเขาผุดพราวขึ้นในหัวสมอง สีหน้าของหญิงสาวแสดงความสับสน ไม่มีใครรู้เลยว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่

…

ในกรุ๊ปแชท : พรรคถู่โช่วจย้าเทียน

“หัวหน้าซู ให้ซองแดงพวกเราหน่อยสิครับ!”

“หัวหน้าได้ที่หนึ่งในรายการเชียวนะ แจกอั่งเปาให้ลูกน้องบ้างสิ”

“หัวหน้าซูของพวกเราจิตใจกว้างขวางอยู่แล้ว จริงไหม?”

ในขณะนี้

มีคนจำนวนมากส่งข้อความหาซูเย่ในกลุ่มแชท

ซูเย่ซึ่งแกล้งนอนหลับอยู่บนโซฟาเพื่อไม่ต้องตอบคำถามของพ่อแม่ เลยจำเป็นต้องผงกศีรษะขึ้นมาเปิดดูโทรศัพท์

เมื่อดูข้อความเหล่านั้น เขาก็พบว่าไม่ได้มีเพียงสมาชิกของพรรคถู่โช่วจย้าเทียนเท่านั้น แม้แต่เพื่อนร่วมคณะวิจัยสมุนไพรจีนก็ส่งข้อความมาขออั่งเปาจากเขาเช่นกัน

ซูเย่ยิ้มแหย ทำได้เพียงส่งอั่งเปาให้คนในกลุ่มจำนวนหนึ่ง

ทันใดนั้น

“ติ๊ง!”

เสียงสวรรค์ดังขึ้นในหัว

หัวใจของชายหนุ่มพองโต

แต้มศีลธรรม +50

ซูเย่ยิ้มเล็กน้อย ในที่สุดก็ได้มาแล้ว

ที่เขาได้มาไม่ใช่เพราะการแจกอั่งเปา แต่เขาได้มาเพราะเมื่อรายการจบลง กลุ่มนักศึกษาแพทย์แผนจีนก็เกิดแรงบันดาลใจให้ตนเองตั้งใจเรียนมากขึ้น

“ต่างจากตอนทำดีแบบไม่มีคนเห็นเยอะเลยแฮะ”

ซูเย่ถอนหายใจออกมาด้วยความเศร้า “ไม่ว่าจะยุคไหนสมัยไหน โทรทัศน์ก็เป็นสื่อโฆษณาชวนเชื่อที่ดีที่สุดเสมอ”

ในอนาคต เขาคงต้องไปปรากฏตัวในรายการทีวีให้มากกว่านี้แล้วสิ

แต่โชคร้าย

ที่โอกาสดีซึ่งเป็นอยู่ในขณะนี้ คงยากจะเกิดขึ้นอีก

ในตอนนี้

ถึงรายการจะจบลงแล้ว แต่คนดูจำนวนมากก็ยังไม่กดเปลี่ยนช่อง เพราะพวกเขาอยากจะรับชมตัวอย่างรายการตอนที่สอง

ไม่ต้องรอนาน

ตัวอย่างตอนต่อไปถูกแสดงบนหน้าจอ

ทุกคนได้เห็นไฮไลท์สำคัญของรายการในตอนที่สอง รวมถึงได้เห็นฉากที่ซูเย่ลุกขึ้นยืนแสดงเจตนาบริสุทธิ์และมอบความยุติธรรมให้แก่ผู้เข้าแข่งขันคนอื่นๆ และก็ยังมีฉากความก้าวร้าวของหวังจี้เชาด้วยเช่นกัน

มันเป็นฉากที่ซูเย่ให้กำลังใจผู้เข้าแข่งขันทุกคน แต่ภาพสุดท้ายที่คนดูเห็น ก็คือหวังจี้เชายกมือขึ้นชูนิ้วกลางให้ซูเย่

เมื่อรับชมตัวอย่างตอนต่อไปจบลง

ชาวเน็ตก็รีบแสดงความคิดเห็นด้วยความตื่นเต้น

“ทำไมฉันถึงรู้สึกว่าสองคนนี้กำลังจะต่อยกันเลยนะ?”

“รายการตัดต่อได้เรียกแขกมากว่ะ โคตรดราม่า!”

“น่าดูชะมัด! ซูเย่กับหวังจี้เชาไม่ถูกกันตั้งแต่ในอีพีแรก พวกเขายังจะเป็นคู่กัดกันในอีพีต่อไปอีกเหรอเนี่ย”

“ฮึ่ย ไม่น่าหลงเข้ามาดูตัวอย่างเลยวุ้ย ฉันต้องทนรอไปอีกหนึ่งอาทิตย์เลยเหรอ?”

“แล้วพวกเราจะผ่านอาทิตย์นี้ไปได้ยังไง?”

กลุ่มคนดูแสดงความคิดเห็นอย่างบ้าคลั่งในเว็บเว่ยป๋อ

…

แต่อย่างไรก็ตาม สำหรับกับซูเย่เขาทำเหมือนกับว่ารายการค้นหาสุดยอดแพทย์แผนจีนรุ่นใหม่ ไม่ได้มีอะไรเกี่ยวข้องกับตนเองเลย

เขาช่วยที่บ้านเตรียมจัดงานตรุษจีนอย่างผ่อนคลาย

สองวันต่อมา ก่อนวันตรุษจีนหนึ่งวัน

“สวัสดีวันปีใหม่!”

นอกหน้าต่างที่มีหิมะโปรยปราย ปรากฏพลุไฟระเบิดตัวสวยงาม

ซูเย่รับประทานอาหารค่ำกับครอบครัวอย่างมีความสุข

และอีกไม่กี่วันต่อมา มีญาติมาเยี่ยมบ้านหลายคน

คุณลุงและคุณป้าของเขาพาลูกๆ มาหาในวันที่สองของเทศกาลตรุษจีน

และเพื่อหลีกเลี่ยงการถูกตั้งคำถาม

ซูเย่จึงแอบหนีขึ้นมาเก็บตัวอยู่ในห้องตั้งแต่หัววัน

แต่ถึงเขาจะหนีการตั้งคำถามจากคุณลุงคุณป้าได้สำเร็จ เขากลับหนีลูกพี่ลูกน้องของตนเองไม่พ้น

“พี่ชาย เปิดประตูเดี๋ยวนี้!”

ลูกพี่ลูกน้องสองสาวถูกพ่อแม่สั่งให้ขึ้นมาเคาะประตูห้องนอนของซูเย่

ซูเย่เปิดประตูอย่างเสียมิได้

“ขออั่งเปา”

ลูกพี่ลูกน้องทั้งสองคนยืนอยู่หน้าประตูห้อง จ้องมองซูเย่พร้อมกับยื่นมือออกมาข้างหน้า

“ได้สิ พี่เตรียมเอาไว้ให้แล้ว” ซูเย่หยิบซองแดงที่เตรียมเอาไว้ส่งให้น้องๆ คนละซอง

เมื่อได้รับอั่งเปากันเรียบร้อย

“พี่ชายมีแฟนหรือยังจ๊ะ?” หนึ่งในญาติรุ่นน้องชิงถามซูเย่โดยไม่ทันให้เขาตั้งตัว

เมื่อคำถามนี้ถูกถามออกมา บรรดาผู้ใหญ่ที่นั่งอยู่ในห้องนั่งเล่นทั้งสี่คนต่างหยุดบทสนทนา และกางหูรับฟังด้วยความสนใจทันที

ดูซิว่าจะตอบยังไง!

ซูเย่จับแขนของญาติรุ่นน้อง ตอบกลับพร้อมกับยิ้มกว้าง “พี่ยังไม่มีแฟน”

ระหว่างที่พูด เขาก็บีบต้นแขนของอีกฝ่ายเล็กน้อย

“โอ๊ย พี่จะมาตีฉันทำไมเนี่ย เจ็บนะ!” คนตั้งคำถามร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดเกินจริง

ซูเย่ถึงกับพูดอะไรไม่ออก

“พี่ต้องรีบมีแฟนได้แล้ว พ้นช่วงมหาลัยไปก็หาแฟนยากแล้วละ สุดท้ายกลายเป็นหมาหัวเน่า ไม่มีใครเอาไม่รู้ด้วยนะ” เจ้าตัวแสบตะโกนใส่หน้าเขาก่อนจะวิ่งหนีกลับเข้าไปในห้องนั่งเล่น

ซูเย่ขมวดคิ้วนิ่วหน้า

“เสี่ยวเย่ มานี่หน่อยสิ”

เสียงคุณแม่ตะโกนเรียก

“น้องแกพูดถูกนะ แกเองก็ไม่ใช่เด็ก มีฟงมีแฟนได้แล้ว” เมื่อซูเย่เดินเข้าไปถึงในห้องนั่งเล่น มารดาของเขาก็เปิดฉากพูดขึ้นมาทันที

“ถูกต้อง”

คุณพ่อพยักหน้าอย่างเห็นด้วยและกล่าวเสริมด้วยสีหน้าจริงจัง “พ่อกับแม่แกก็เจอกันตอนเรียนมหาลัยนี่แหละ ถ้าแกไม่รีบหาแฟนตอนนี้ เรียนจบไปจะยิ่งหาลำบาก”

คุณลุงกับคุณป้าก็พยักหน้าเห็นด้วยเช่นกัน

“ถ้าเจอใครน่าสนใจ ผมจะลองคบดูนะครับ”

ซูเย่ตอบกลับไปพอเป็นพิธี

แต่ในทันใดนั้น เสียงประกาศจากในโทรทัศน์สะดุดหูของเขาเข้าอย่างจัง

“นี่คือวันแรกของฤดูใบไม้ผลิ…”

ดวงตาของซูเย่เป็นประกายแวววาว

วันนี้คือวันแรกของฤดูใบไม้ผลิอย่างนั้นหรือ?

โอกาสดีมาถึงแล้ว!

เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาดูช่วงเวลา[1]หลี่ชุนอย่างไม่รอช้า

ช่วงเวลาหลี่ชุนของปีนี้อยู่ระหว่างวันที่ 9 ถึงวันที่ 23 !

มุมปากของชายหนุ่มยกยิ้มเล็กน้อย

ช่วงเวลาที่เป็นจุดเริ่มต้นและจุดจบของฤดูใบไม้ผลิ ถือเป็นโอกาสดีที่จะได้ดูดซับพลังปราณธรรมชาติที่สุดแล้ว!

เพราะมันเป็นช่วงที่พลังงานจากสวรรค์และโลกมนุษย์เชื่อมต่อกันเป็นหนึ่งเดียว

และพลังปราณธรรมชาติในช่วงจุดเริ่มต้นของฤดูใบไม้ผลิ ถือเป็นพลังงานที่มีความบริสุทธิ์มากที่สุดในรอบปี

หากผู้ใดนั่งโคจรพลังในช่วงเวลานี้ ก็จะได้ผลลัพธ์ออกมาดีมากกว่าเดิมถึงสองเท่า

มีคุณภาพมากกว่าการรับประทานสมุนไพรวิเศษระดับสูงซะอีก!

ซูเย่ค้นพบเรื่องราวเหล่านี้โดยบังเอิญระหว่างการใช้ชีวิต 2500 ปีของเขา ไม่มีใครรู้เรื่องนี้ นอกจากซูเย่เพียงคนเดียว

เมื่อนาฬิกาเดินมาถึงเวลา 20:40 น. ซูเย่ก็หันไปมองหน้าบิดาของตนเอง

สองพ่อลูกประสานสายตากัน ราวกับมีโทรจิตสื่อสารกันได้ พวกเขาพยักหน้าให้กัน

“ผมขอออกไปสูดอากาศข้างนอกหน่อยนะ”

คุณพ่อพูดก่อนจะเดินออกไปจากห้อง

“ผมไปด้วยครับ”

ซูเย่รีบลุกขึ้นตามออกไปอย่างไม่รอช้า

พวกเขามาถึงสวนหย่อมหน้าที่พักชั้นล่าง

“มีอะไรก็ว่ามา”

คุณพ่อถาม “แกให้พ่อออกมาข้างนอกแบบนี้ คงมีเรื่องจะบอกใช่ไหม?”

“วันนี้ก็เข้าสู่ช่วงหลี่ชุนแล้วครับ”

ซูเย่ยิ้มกว้าง “ผมจะบอกความลับให้ฟัง”

“แกทำผู้หญิงท้องใช่ไหม?”

คุณพ่อถามกลับมาเสียงเครียด

ส่วนซูเย่ที่ได้ยินแบบนั้น เขาก็ถึงกับพูดอะไรไม่ออกอีกแล้ว….!

[1] หนึ่งในช่วงเวลาตามการระบุของปฏิทินจีนโบราณ ซึ่งภายในหนึ่งปีจะแบ่งออกเป็น 24 ช่วง ช่วงเวลาหลี่ชุนถือเป็นช่วงเวลาแห่งการเริ่มต้นของฤดูใบไม้ผลิ และเป็นช่วงเวลาที่ชาวจีนโบราณให้ความสำคัญมาก ในอดีตถือเป็นวันทำพิธีบวงสรวงสวรรค์ เสี่ยงทายความเปลี่ยนแปลงของสภาพอากาศ และจัดพิธีขอพรจากเทพเจ้าแห่งการเกษตร