เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] - บทที่ 57 รายการประมูลพิเศษ! - novel-lucky

บทที่ 57 รายการประมูลพิเศษ!

ซูเย่รู้อย่างชัดเจน

เหตุผลที่ว่าทำไมหอหวังเป่าจึงได้มีชื่อเสียงกว้างขวางในยุทธภพ นอกจากการที่คอยรับซื้อขายทรัพยากรทุกประเภทจากดินแดนภูผามหานที ซึ่งเหตุผลใหญ่ก็คือพวกเขาจัดงานประมูลครั้งแล้วครั้งเล่า

สิ่งของส่วนใหญ่ในงานประมูลมักจะเป็นสมบัติหายากและแปลกใหม่

นี่จึงเป็นเหตุผลใหญ่ว่าทำไมหอหวังเป่าจึงไม่เคยกังวลเรื่องยอดขาย

“ประมูล?” หวังอวี้ผงะไป และทราบได้ถึงจุดประสงค์ของซูเย่ในทันที เขายิ้มและกล่าวขึ้นมา “ใช่ คืนนี้จะมี แต่…”

เขาตั้งใจที่จะซื้อสูตรหลอมโอสถทั้งสองที่ 80 ล้าน และนำไปเป็นของปิดงานประมูล ไม่เพียงได้โอกาสในการสร้างกำไร แต่ยังสร้างชื่อเสียงให้หอหวังเป่าโด่งดังยิ่งขึ้นอีกด้วย

ไม่คาดคิดเลย

โอ้ อย่ามัวเสียเวลาดีกว่า

ในเมื่อกล่าวถึงการประมูลแล้ว เขาก็เกี่ยงลูกค้าไม่ได้เช่นกัน

“ถ้าคุณต้องการขายมันในงานประมูล” หวังอวี้กล่าวต่อ “ฉันขอแนะนำให้คุณเข้าร่วมงาน เราจะช่วยนำเสนอสินค้าให้ โดยคุณจ่ายค่าธรรมเนียมเล็กน้อย แล้วราคาของสูตรโอสถทั้งสองจะสูงขึ้นอย่างแน่นอน”

“คืนนี้เลยได้ไหม” ซูเย่กล่าวตรง ๆ เขาต้องการเงิน

“ก็พอเป็นไปได้” หวังอวี้ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะกล่าว “แม้ว่ารายการของการประมูลในวันนี้จะถูกจัดไว้แล้ว หากคุณต้องการเข้าร่วม ฉันก็ช่วยแทรกของคุณในรายการได้ ทว่าเวลามันกระชั้นชิดเกินไป จะไม่มีการโฆษณาให้”

“ไม่เป็นไรครับ” ซูเย่พยักหน้าและกล่าว “ขอแค่เป็นคืนนี้”

“แล้วก็ ค่าธรรมเนียมอาจจะสูงเล็กน้อย บวกกับค่านายหน้า 5 % ” หวังอวี้กล่าว

“ 3 % “ ซูเย่สวนขึ้น

“นี่……” หวังอวี้ทำหน้าครุ่นคิดอยู่พักหนึ่ง สุดท้ายจึงตกลง “ก็ได้ อย่างไรเสีย ฉันก็รับโอสถไปแล้วสองเม็ด ควรจะให้ส่วนลดสักหน่อย”

“เมื่อไรและที่ไหน?” ซูเย่เอ่ยถาม

“3 ทุ่มคืนนี้ ที่ลานประมูลหวังเป่า เมืองจี้หยาง ค้นหาตำแหน่งบนโทรศัพท์ได้เลย” หวังอวี้กล่าวพร้อมรอยยิ้ม

“ครับ” ซูเย่พยักหน้าและเตรียมตัวกลับ

“เดี๋ยวก่อน” หวังอวี้ตะโกนขึ้น เดินไปยังเคาน์เตอร์และหยิบบัตรสีเงินออกมา หน้าตาดูเหมือนนามบัตร มีเพียงคำว่า ‘หอหวังเป่า’ เขียนอยู่

“ไปถึงแล้วแสดงบัตรนี้ จะมีคนพาคุณเข้างาน” หวังอวี้ยื่นบัตรให้กับซูเย่

ซูเย่รับมาและเดินออกจากหอหวังเป่า

……

เวลา 2 ทุ่ม 45 นาที

ตามตำแหน่งจากโทรศัพท์แล้ว ซูเย่พบว่าลานประมูลหวังเป่าอยู่บนชั้น 24 ของตึกหรูที่ไม่ไกลจากตัวหอหวังเป่ามากนัก

เขามาถึงก่อนเวลา

ซูเย่พบว่าชั้นนี้เป็นชั้นบนสุดของตึก โครงสร้างโปร่งใสทั่วทั้งชั้น

ภายในมองเห็นทิวทัศน์ทั่วเมืองจี้หยาง ทว่าภายนอกมองมาจะไม่เห็นภายใน

“ยินดีต้อนรับ ไม่ทราบว่ามีบัตรเชิญไหมครับ?”

ทันทีที่ออกมาจากลิฟท์ ก่อนที่จะได้ทันก้าวเดิน ซูเย่ก็ถูกหยุดไว้โดยเจ้าหน้าที่ตรงทางเข้าลานประมูล

ซูเย่นำบัตรสีเงินออกมาและส่งให้กับอีกฝ่าย

“สวัสดีครับ VIP ตามผมมาทางนี้เลยครับ”

เมื่อได้เห็นบัตร เจ้าหน้าที่จึงโค้งคำนับและยิ้มให้กับซูเย่ ก่อนจะนำเขาไปด้านในลาน

ในลานนั้นถูกจัดอย่างเรียบง่าย เหมือนกับเป็นห้องแสดงดนตรี

ด้านบนมีโพเดียม ด้านล่างมีแถวเก้าอี้นั่ง

“ทางนี้ครับ” เจ้าหน้าที่ผายมือไปยังห้องส่วนตัวที่ตั้งเรียงเป็นแถวของ VIP จากนั้นกล่าว “เนื่องจากคุณเป็นลูกค้าระดับสูงสุดของบัตรมังกรเงิน คุณจะได้รับห้องส่วนตัวนะครับ”

ด้วยการนำทางของเจ้าหน้าที่ ซูเย่เข้าไปในห้อง

“กดปุ่มนี้นะครับหากต้องการอะไร” พนักงานชี้ไปยังปุ่มเล็ก ๆ บนรีโมท และกล่าว “ขอให้สนุกครับ”

กล่าวจบ เขาจึงเดินออกจากห้องไป

ซูเย่มองดูรีโมท

เขาพบว่านอกจากปุ่มเรียกใช้บริการบนรีโมทแล้ว ยังมีปุ่มประมูล และกระทั่งปุ่มพูด โดยต้องกดค้างไว้เพื่อพูด แล้วเสียงจะสามารถดังออกไปยังลานประมูลได้

แม้ว่าจะเป็นห้องส่วนตัว แต่วัสดุที่ใช้สร้างก็เหมือนกับภายนอก เขาสามารถมองเห็นทั่วลานประมูลได้อย่างชัดเจนจากในห้อง แต่ผู้คนด้านนอกจะไม่สามารถมองเห็นเขาในห้องส่วนตัวได้

และมุมมองจากห้องส่วนตัวเองก็ดีมาก สามารถมองเห็นผู้ร่วมงานได้ทั้งหมด

ซูเย่พึงพอใจเป็นอย่างมาก

ผู้คนทยอยเข้าลานประมูลคนแล้วคนเล่า

ซูเย่เห็นคนที่ไม่คุ้นหน้าจำนวนมาก และบางส่วนเองก็มางานประมูลโดยปกปิดใบหน้าเช่นเดียวกับเขา

นอกจากนี่ซูเย่พบกระทั่งเหล่าพ่อค้าจากถนนฉางอัน พวกเขาเองก็มาร่วมงานประมูลด้วย

ที่สำคัญที่สุดคือ ซูเย่ได้เห็น VIP หลากหลายกลุ่มตรงเข้าห้องส่วนตัวเหมือนกับเขา

ผู้คนเหล่านี้ บ้างก็ปิดหน้า บ้างก็เปิดเผย

บรรดาผู้คนที่มาร่วมงานอย่างเปิดเผย ต่างพากันพูดคุยซุบซิบกันถึงบรรยากาศของงาน

เพียง 15 นาที

ลานประมูลอันว่างเปล่า ขณะนี้แออัดไปด้วยผู้คนมากมาย

“ยินดีต้อนรับทุกท่านเข้าสู่ลานประมูลหวังเป่า”

สามทุ่มตรง บุคคลคนหนึ่งเดินขึ้นไปบนเวที และกล่าวกับทุกคนผ่านไมโครโฟน “ผู้ที่มาร่วมงานประมูลนี้ ล้วนเป็นสหายเก่าและแขก VIP ที่ได้รับเชิญ ดังนั้นผมจะไม่พูดอะไรมาก”

“แค่จะบอกว่า วันนี้มีเซอร์ไพรส์ ตั้งตารอกันได้เลยครับ”

เมื่อประโยคนั้นดังออกมา

ผู้ร่วมงานทุกคนก็ต้องตกตะลึง

“เซอร์ไพรส์?”

“เซอร์ไพรส์อะไร?”

“มีของเพิ่มเข้ามาในรายการเหรอ?”

ผู้คนพากันตั้งหน้าตั้งตารอคอย เมื่อไรที่มีประกาศว่าจะมีเซอร์ไพรส์ จะต้องเป็นของดีเสมอ

“ถัดไป ขอเชิญพิธีกรการประมูลมือหนึ่งจากลานประมูลหวังเป่าขึ้นมาบนเวทีด้วยครับ” กล่าวจบ พีธีกรเปิดงานจึงลงไป

ทันใดนั้น บุคคลอันคุ้นเคยได้เดินขึ้นไปยังบนเวที

มองแล้วจะเป็นใครไปไม่ได้ นอกจากหวังอวี้

“เจ้าของร้านหวังใช่ไหม?”

“เซอร์ไพรส์ที่ว่าคงไม่ใช่คุณหรอกนะ? ฮ่าฮ่า”

“ไม่คิดเลยว่าเจ้าของร้านจะมาด้วยตัวเอง วันนี้ต้องสนุกแน่เลย”

บรรดาผู้ร่วมงานยิ้มและกล่าวทักทายหวังอวี้

“วันนี้มีเซอร์ไพรส์แน่นอน”

เมื่อยืนอยู่บนเวทีหน้าผู้ร่วมงานแล้ว หวังอวี้กล่าวขึ้นพร้อมกับยิ้ม “ทุกท่านคงทราบดีว่าตามปกติแล้ว ฉันจะไม่ค่อยได้มาร่วมงานประมูล แต่วันนี้ฉันมาด้วยตัวเอง ดังนั้นคิดว่าเซอร์ไพรส์แบบไหนกันที่ถึงกับทำให้ฉันต้องมา?”

ทุกคนที่ได้ฟังยิ่งตื่นเต้นขึ้นมากกว่าเดิม

“อย่าเสียเวลาเลยแล้วกัน”

หวังอวี้หยิบค้อนไม้ขึ้นมาพร้อมกล่าว “งานประมูลเริ่มต้นขึ้นแล้วอย่างเป็นทางการ ของรายการแรกจะเป็นอาวุธ”

……

งานเริ่มขึ้นแล้ว

พอได้เห็นหวังอวี้ดูแรงใจเต็มเปี่ยมอยู่บนเวที ซูเย่ก็พยักหน้าออกมา

เขาเองอยากเข้าร่วมงานเพื่อมาดูว่าสูตรโอสถของเขาจะขายได้ราคาเท่าไร

“ถัดไปเป็นรายการที่สาม”

สิ้นสุดเสียงของหวังอวี้ เจ้าหน้าที่ก็ถือถาดใส่ของ เดินขึ้นมาบนเวที

มองดูดี ๆ แล้ว พบว่าบนถาดเป็นกิ่งหญ้าปราณ

บนกิ่งนั้น มีใบไม้เขียวขจีอยู่ทั่วทั้งกิ่ง และยังมีผลสีดำเกาะแน่นเป็นพวง ขนาดเทียบเท่าลูกเกด

หญ้าปราณนั้น แผ่พลังปราณออกมาอย่างรุนแรง

มีกระทั่งชั้นแสงสว่างส่องออกมาอย่างงดงาม

“ข้าวตอกพระร่วง!”

ดวงตาของซูเย่เบิกกว้าง

นี่เป็นหญ้าปราณที่ขาดไปไม่ได้ซึ่งเขาต้องการใช้สำหรับการหลอมโอสถเลื่อนระดับ

หลังจากสำรวจไปทั่วดินแดนภูผามหานทีเขาก็ยังหาไม่พบ

แต่กลับมาพบอยู่ที่นี่!

“พืชนี้มีชื่อว่าข้าวตอกพระร่วง เป็นหญ้าปราณอันทรงพลัง”

หวังอวี้กล่าวแนะนำบนเวที “เริ่มต้นที่ 100,000 ประมูลครั้งละไม่ต่ำกว่า 10,000 ”

เมื่อได้ยินราคานั้น

“150,000 ”

ทันใดนั้น ซูเย่ได้ยินเสียงอันคุ้นเคยจากห้องส่วนตัวอื่น

เป็นเสียงของคนที่ซื้อโอสถเรียกปราณ 200 เม็ดจากเขาในครั้งก่อน

หวังอวี้เล่าว่า เขามาจากสำนักที่เชี่ยวชาญด้านการวิจัยและหลอมโอสถ

“160,000 “

ซูเย่กดปุ่มพูดบนรีโมทของเขา และประมูลไปโดยจงใจกดเสียงให้ทุ้มต่ำ

“170,000 “

เป็นเสียงมาจากอีกตระกูลหนึ่ง

“180,000 “

ราคาพุ่งเพิ่มขึ้นอย่างไม่หยุด

“190,000”

“200,000”

“210,000”

“250,000”

“300,000”

ซูเย่ยังคงประมูลต่อไป

เมื่อได้ยินราคานี้ บรรดาผู้ร่วมงานต่างอุทานออกมา

เพียงหญ้าปราณอย่างเดียว ไปถึง 300,000 ได้เลยหรือ?

ทุกคนจ้องมองไปยังห้องส่วนตัวที่ซูเย่อยู่ ได้แต่เดาว่าใครกันที่อยู่ในห้องนั้น

เนื่องจากซูเย่มาถึงลานเป็นคนแรก จึงไม่มีใครทราบว่าเจ้าของห้องส่วนตัวนั้นเป็นใคร

ในห้องส่วนตัวอีกห้องหนึ่ง

ชายวัยกลางคนร่างบึกบึนนั่งอยู่บนโซฟา มือขวากำรีโมทไว้หลวม ๆ เหมือนเขากำลังครุ่นคิดว่าจะเพิ่มราคาอีกดีหรือไม่

หลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่ง เขาก็ได้วางรีโมทลงจากมือ

300,000

ไม่คุ้มราคา!

หญ้าปราณนี้ราคาเต็มที่ก็แค่ 250,000 สำหรับหญ้าปราณหายาก อาจจะเป็นการเสียเวลาเล็กน้อย แต่สำนักของเขาก็คงสามารถหาหญ้าปราณได้ทุกชนิดจากในดินแดนภูผามหานที

แม้ว่าจะแลกเปลี่ยนกันในดินแดนภูผามหานทีไม่ได้ ก็ไม่ถือว่าขาดแคลน

“ยินดีด้วยกับ VIP หมายเลขหนึ่ง ประมูลข้าวตอกพระร่วงไปในราคา 300,000” หวังอวี้กล่าวแสดงความยินดี

หญ้าปราณถูกนำกลับเข้าไปหลังเวที หลังจากติดป้าย VIP หมายเลขหนึ่ง

จบการประมูลก็คงมีเจ้าหน้าที่นำมาส่งยังห้องของซูเย่

พอได้เห็นเช่นนั้นแล้วซูเย่ก็ยิ้มออกมา

300,000 ถือว่าแพง แต่คุ้ม!

ข้าวตอกพระร่วงเป็นผลไม้จากต้นของมัน ซึ่งเป็นผลสีดำเล็ก ๆ ที่อยู่บนกิ่ง ประเมินจากสายตาแล้ว คาดว่ามีมากกว่า 100 ผลอยู่บนกิ่งนั้น

เพียงพอสำหรับการหลอมโอสถเลื่อนระดับกว่า 10 เม็ด!

การประมูลดำเนินต่อไป

มีทั้งหมดกว่า 30 รายการในการประมูลปกติ และทุกสิ่งล้วนราคาสูง โดยเฉพาะบรรดาวิชาลับสำหรับผู้ฝึกยุทธ์ ยิ่งมีราคาสูงกว่าสิ่งอื่นใด

การประมูลดำเนินไปอย่างคึกคัก จากรายการแรกสู่รายการที่สามสิบ

ในทุกรายการ มีการแข่งขันกันอย่างไม่ขาดสาย